Καθημερινότητα τα «ατυχήματα» στην καθαριότητα

-- Αν η κοιλάδα των Τεμπών είναι ο φόβος των μηχανοδηγών, οι χώροι εργασίας στους ΟΤΑ, με κυρίαρχο αυτόν της καθαριότητας και της αποκομιδής απορριμμάτων, αλλά και οι τεχνικές υπηρεσίες (ηλεκτροφωτισμός - πράσινο - οικοδομικά έργα κ.λπ.), είναι ο φόβος για χιλιάδες εργαζόμενους στους δήμους, που καθημερινά πάνε στη δουλειά και δεν ξέρουν αν θα γυρίσουν σώοι στα σπίτια τους. Τα στοιχεία είναι αμείλικτα: Τα τελευταία 10 χρόνια έχουμε 65 νεκρούς, εκατοντάδες σακατεμένους και επίσης εκατοντάδες με επαγγελματικές ασθένειες, που αυτές ακόμα δεν καταγράφονται.

Ολα αυτά τα εργοδοτικά εγκλήματα έχουν ονοματεπώνυμο, αυτό των κυβερνήσεων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και των δημάρχων που στηρίζουν και εφαρμόζουν την αντεργατική πολιτική των «βέλτιστων πρακτικών» της ΕΕ.

Η τραγική έλλειψη προσωπικού στους δήμους επιβάλλει την εντατικοποίηση της εργασίας, που αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές αιτίες των «ατυχημάτων» και των επαγγελματικών ασθενειών σε όλες τις υπηρεσίες των δήμων.

Ακόμα, σε πολλούς δήμους τα Μέσα Ατομικής Προστασίας (ΜΑΠ) δίνονται με το σταγονόμετρο, και όχι όλα, ή δεν δίνονται καθόλου. Σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχουν γιατροί Εργασίας και τεχνικοί Ασφαλείας. Στον δήμο Πειραιά οι εργαζόμενοι συμβασιούχοι του Ηλεκτρολογικού Τμήματος εργάζονται χωρίς ΜΑΠ από τον περασμένο Δεκέμβρη, ενώ στο παρελθόν χρειάστηκε η παρέμβαση του σωματείου (ΣΟΜΕΔΠ) για να δίνεται γάλα στους δικαιούχους με συμβάσεις του ΟΑΕΔ.

Αμαξοστάσια - «χωματερές»

-- Επηρεάζουν, σε ποιο βαθμό και πώς οι προσωρινές μορφές απασχόλησης, που έχουν πάρει μεγάλες διαστάσεις στους ΟΤΑ;

-- Οι ΟΤΑ αποτελούν πεδίο εφαρμογής κάθε ελαστικής μορφής εργασίας που έχουν προωθήσει όλες οι κυβερνήσεις, ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, για να χτυπήσουν τη μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Προσλαμβάνονται εργαζόμενοι με ολιγόμηνες συμβάσεις, κακοπληρωμένοι και χωρίς δικαιώματα. Στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν εκπαιδεύονται ούτε στα στοιχειώδη, ενώ μέχρι να αποκτήσουν εμπειρία λήγει η σύμβασή τους. Από τους 65 νεκρούς που μετράει ο κλάδος τα τελευταία 10 χρόνια, πάνω από 20 ήταν εργαζόμενοι συμβασιούχοι! Ακόμα χειρότερα, η εργάτρια, συνοδός απορριμματοφόρου, που σκοτώθηκε στο Ξυλόκαστρο, μαζί με το υπόλοιπο πλήρωμα δούλευαν αδήλωτοι και ανασφάλιστοι, και αυτό δεν είναι το μοναδικό περιστατικό αδήλωτης εργασίας σε δήμο.

Το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα παλεύει και διεκδικεί τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις, ενώ οι εκπρόσωποι του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού βάζουν διαχωριστικές γραμμές, όπως η ηγεσία της ΠΟΕ ΟΤΑ, που δεν τους δέχεται ούτε στη δύναμή της, διαχωρίζοντας τους εργαζόμενους και ρίχνοντας νερό στον μύλο των κυβερνήσεων για πρόσκαιρη εργασία χωρίς δικαιώματα.

-- Το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής και σωματεία σε δήμους αναπτύσσουν μια σειρά δράσεις για τη λήψη μέτρων υγείας και ασφάλειας στην εργασία. Πείτε μας δυο λόγια για τη δράση αυτή.

-- Το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Στις 17 Γενάρη 2023, μέρα πανελλαδικής απεργίας στους ΟΤΑ, και με αφορμή τον φριχτό θάνατο της εργαζόμενης στον δήμο Ξυλοκάστρου, πραγματοποίησε συμβολική κατάληψη στο κτίριο της Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας (πρώην ΣΕΠΕ), διεκδικώντας εντατικοποίηση των ελέγχων και λήψη μέτρων. Ανάρτησε γιγαντοπανό με ξεκάθαρο μήνυμα: «64 νεκροί, χιλιάδες σακατεμένοι. Κυβέρνηση και δήμαρχοι μας στέλνουν στον θάνατο. Το ΣΕΠΕ απόν».

Προχωρήσαμε και σε νέα κινητοποίηση στο πρώην ΣΕΠΕ, όπου επίσης με συμβολική κατάληψη αναγκάσαμε τον διοικητή της Αρχής να μας ακούσει. Αναμένουμε νέα άμεση συνάντηση που υποσχέθηκαν, προκειμένου να μας ενημερώσουν για τα αποτελέσματα των καταγγελιών που καταθέσαμε.

Το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής στηρίζει τους εργαζόμενους και τα σωματεία των δήμων και της Περιφέρειας Αττικής στις δράσεις που αναπτύσσουν για τη ζωή και την ασφάλεια των εργαζομένων, κατά των άθλιων συνθηκών στους χώρους δουλειάς.

Την προηγούμενη βδομάδα το Σωματείο Εργαζομένων Αγίων Αναργύρων - Καματερού προχώρησε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας και παρέμβαση στον δήμαρχο για τις απαράδεκτες συνθήκες στον χώρο του αμαξοστασίου. Το ίδιο έγινε και στον δήμο Αμαρουσίου για τις συνθήκες στα δύο αμαξοστάσια που διαθέτει. Στον δήμο Λυκόβρυσης - Πεύκης το Σωματείο έχει προχωρήσει σε καταγγελία προς το Υγειονομικό για τις επίσης απαράδεκτες συνθήκες του αμαξοστασίου. Στον δήμο Πειραιά οι καταγγελίες και παρεμβάσεις του Σωματείου Οδηγών, Μηχανικών και Εργατοτεχνιτών (ΣΟΜΕΔΠ) «πέφτουν βροχή». Πρόσφατα μάλιστα, μετά την παρέμβαση του ΣΟΜΕΔΠ, η δημοτική αρχή Πειραιά αναγκάστηκε να αποσύρει από τα δρομολόγια της δημοτικής συγκοινωνίας τα τριακονταετίας λεωφορεία, που ήταν επικίνδυνα για τους εργαζόμενους και τους επιβάτες.

-- Πώς μπορούν να ξεφύγουν οι εργαζόμενοι από αυτήν την κατάσταση; Πώς μπορούν να διεκδικήσουν αποτελεσματικά την εφαρμογή ουσιαστικών μέτρων προστασίας;

-- Βλέπουμε ότι όπου τα Σωματεία βάζουν μπροστά τις ανάγκες των εργαζομένων, τα μέτρα για την υγεία και την ασφάλειά τους, και όχι τις προτεραιότητες της κάθε δημοτικής αρχής, οι παρεμβάσεις είναι συνεχείς.

Τίποτα δεν μας χαρίζεται, ούτε ακόμα και τα στοιχειώδη για τη ζωή και την ασφάλειά μας, όλα κατακτιούνται, με τον αγώνα και τη διαρκή πάλη ενάντια σε ένα βάρβαρο και σάπιο σύστημα, που μπροστά στο κέρδος βάζει θυσία τη ζωή μας.

Για τους εργαζόμενους είναι μονόδρομος η συνέχιση των αγώνων για μέτρα υγείας και ασφάλειας στην εργασία, για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Αγώνων οι οποίοι θα είναι τόσο πιο δυνατοί και αποτελεσματικοί όσο πιο ισχυρό είναι το ΚΚΕ, που είναι η ψυχή και ο οργανωτής της πάλης της εργατικής τάξης.

Γι' αυτό χρειάζεται στις εκλογές στις 21 Μάη, αλλά και όποτε ξαναχρειαστεί, οι εργαζόμενοι να μην παρασυρθούν από ακάλυπτες υποσχέσεις, από ψεύτικα διλήμματα και στημένες κοκορομαχίες. Να γυρίσουν την πλάτη στις πολιτικές δυνάμεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ και στα πρόθυμα «εξαπτέρυγά» τους, που θέλουν εργαζόμενους - «λάστιχο», σε καθεστώς ανασφάλειας και ομηρίας, θύματα της ανακύκλωσης της ανεργίας, την ώρα που τα εργοδοτικά εγκλήματα φέρουν φαρδιά - πλατιά την υπογραφή τους.

Με την ψήφο μας στις 21 Μάη να δυναμώσουμε το ΚΚΕ, γιατί με πιο δυνατό ΚΚΕ θα βγει πιο δυνατός ο λαός, πιο δυνατό το κίνημα και από καλύτερες θέσεις θα διεκδικήσουμε αυτά που μας αξίζουν, ζωή και δουλειά με αξιοπρέπεια.

Απέργησαν και βγήκαν μαζικά στο δρόμο οι εργαζόμενοι στο «Ελ.Βενιζέλος»

Είναι χαρακτηριστικό ότι με τα μέχρι τώρα στοιχεία υπάρχει ήδη αύξηση της επιβατικής κίνησης μέχρι τον Μάρτη κατά 60% σε σχέση με πέρυσι και 2,4% σε σύγκριση με το 2019. Ομως, το προσωπικό είναι ελάχιστο σε σχέση με τις ανάγκες και μάλιστα έχει ...μειωθεί σε σχέση με το 2022!

Οπως μας μεταφέρουν εργαζόμενοι από το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας, το «Ελ. Βενιζέλος», «το περιβόητο "πρώτα η ασφάλεια" αποτελεί έναν ευφημισμό, καθώς πάντα προέχουν τα κέρδη των επιχειρήσεων. Χαρακτηριστικό των άθλιων συνθηκών είναι ότι ελάχιστοι εργαζόμενοι έρχονται για δουλειά στο αεροδρόμιο εξαιτίας των εξαντλητικών ωραρίων και των χαμηλών αμοιβών, ενώ αρκετοί από όσους έρχονται φεύγουν». Η εργοδοσία επιλέγει είτε ...ταχύρυθμες ηλεκτρονικές εκπαιδεύσεις είτε ακόμα και καλέσματα σε συνταξιούχους να επιστρέψουν στα πόστα τους, προκειμένου να βγει όπως όπως η δουλειά, με τεράστιους δηλαδή κινδύνους.

Οι λιγοστοί εργαζόμενοι δέχονται καθημερινά μεγάλες επιβαρύνσεις από τα 10ωρα και 11ωρα και σε πολλές περιπτώσεις τη βαριά δουλειά. Οι περισσότεροι βλέπουν στο πρόγραμμα εργασιών ότι θα δουλέψουν παραπάνω ώρες, χωρίς καν να έχουν ερωτηθεί γι' αυτό ενώ μόνο τον Απρίλη κόπηκαν κατά μέσο όρο τρία ρεπό από κάθε εργαζόμενο.

Οσο για το πώς δουλεύουν; Εκτεθειμένοι στην πίστα για ώρες, σε όλες τις καιρικές συνθήκες, βιώνοντας τεράστια σωματική καταπόνηση λόγω της φύσης της εργασίας, για πάνω από 20 μέρες συνεχόμενες, χωρίς ρεπό. Πρόκειται για χειριστές μηχανημάτων που πρέπει να έχουν την εμπειρία αλλά και την απαραίτητη συγκέντρωση αφού οι κίνδυνοι είναι πολλοί. Το ίδιο ισχύει και για τους φορτοεκφορτωτές των αεροσκαφών, σηκώνοντας τόνους αποσκευών καθημερινά, μια εξουθένωση που δεν αναπληρώνεται ποτέ.

Υπάρχουν μάλιστα εργαζόμενοι που είναι συντονιστές πτήσης, οι οποίοι αν και εργάζονται στην πίστα του αεροδρομίου σε αυτές τις συνθήκες δεν είναι ενταγμένοι στο καθεστώς των βαρέων και ανθυγιεινών (ΒΑΕ) και δηλώνονται ως υπάλληλοι γραφείου. Αλλά και οι υπάλληλοι των γραφείων είναι επιφορτισμένοι με όγκο εργασιών που αναλογεί σε περισσότερους εργαζόμενους, με αποτέλεσμα αρκετές φορές στη βάρδιά τους να μην μπορούν να κάνουν ούτε διάλειμμα.

Ενα ακόμα σοβαρό πρόβλημα είναι νέοι εργαζόμενοι να απασχολούνται σε εργασίες μεγάλης επικινδυνότητας που απαιτούν ορισμένη εμπειρία, αλλά δεν έχουν καμία απολύτως εκπαίδευση. Επιπλέον, δεν έχουν γίνει οι απαραίτητες εκπαιδεύσεις προσωπικού για πυρασφάλεια και τις ενέργειες που απαιτούνται να κάνει ένας εργαζόμενος σε περίπτωση διαρροής καυσίμου κατά τη διάρκεια του ανεφοδιασμού των αεροσκαφών.

Το καθεστώς των εξαντλητικών ωραρίων γίνεται ακόμα χειρότερο με τις κόντρα βάρδιες, όπου οι εργαζόμενοι καλούνται να δουλέψουν ξανά μετά από 11, το πολύ 12 ώρες, χρόνος που δεν φθάνει για να ξεκουραστούν και βέβαια έχει αρνητικές συνέπειες στην προσωπική και κοινωνική ζωή. Ακόμα χειρότερα, για πολλούς εργαζόμενους η μετακίνησή τους προς και από τη δουλειά, που μπορεί να φθάνει και τις 2 ώρες καθημερινά, «τρώει» ακόμα και αυτές τις ελάχιστες ώρες εκτός εργασίας. Μιλάμε δηλαδή για 14 ώρες στο πόδι, μαζί με το πηγαινέλα στη δουλειά, και μετά από ένα μικρό διάλειμμα πάλι πίσω...

Τα παραπάνω αποτελούν τον σίγουρο δρόμο για την αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων», με τους ίδιους τους εργαζόμενους να χτυπάνε «καμπανάκι». Για παράδειγμα, στο «Ελ. Βενιζέλος», την προηγούμενη σεζόν δύο από τα εργατικά «ατυχήματα» ήταν θανατηφόρα, ενώ πολλοί εργαζόμενοι τραυματίζονται σοβαρά. Μόνο αυτές τις μέρες έχουν γίνει δεκάδες εργατικά «ατυχήματα», μεταξύ αυτών τραυματισμοί με σπασμένα δάχτυλα και χέρια, τσακισμένες πλάτες από τα βάρη, λιποθυμίες, εγκεφαλικό επεισόδιο κ.ά. Καθόλου τυχαία, εξαιτίας αυτής της κατάστασης, έχουν αυξηθεί και οι αναρρωτικές άδειες, με το προσωπικό να έχει φτάσει στα όρια της φυσικής εξάντλησης.

Και στο αεροδρόμιο οι εργαζόμενοι είναι αντιμέτωποι με τη βαρβαρότητα που ενισχύουν οι αντεργατικοί νόμοι των κυβερνήσεων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Είναι τα ίδια κόμματα που «κουκουλώνουν» τις άθλιες συνθήκες εργασίας, μιλώντας για το θαύμα του αεροδρομίου, αναφερόμενα στην κερδοφόρα δράση των επιχειρήσεων από το ξεζούμισμα των εργαζομένων.

Μέσα σε αυτήν την κατάσταση και μετά τις πρόσφατες μεγάλες κινητοποιήσεις, με αφορμή το έγκλημα στα Τέμπη, φάνηκαν νέες δυνατότητες οργάνωσης της πάλης και στο αεροδρόμιο. Με τους εργαζόμενους να βλέπουν στο προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών αρκετές ομοιότητες με όσα συμβαίνουν στον δικό τους χώρο δουλειάς, έγινε ένα σημαντικό βήμα στις απεργιακές κινητοποιήσεις. Το αεροδρόμιο έκλεισε λόγω της απεργίας στις 16/3, ενώ οι εργαζόμενοι μετά από πολλά χρόνια συγκρότησαν μπλοκ και διαδήλωσαν με το πανό τους στην Αθήνα. Οπως σημειώνουν, «αποτέλεσμα αυτών των κινητοποιήσεων ήταν η εργοδοσία σε μια σειρά από χώρους να αναγκαστεί να προχωρήσει σε αυξήσεις στους μισθούς».

Για όλα τα παραπάνω, για τις άθλιες εργασιακές συνθήκες στις αερομεταφορές και τους κινδύνους που γεννούν, Ερώτηση κατέθεσε στις αρχές Απρίλη το ΚΚΕ προς τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.

Οπως σημείωνε η Ερώτηση του Κόμματος, «οι εργασιακές συνθήκες γαλέρας, οι μισθοί και τα μεροκάματα πείνας οδηγούν αρκετούς εργαζόμενους μακριά από τον χώρο των αερομεταφορών. Η "προσπάθεια" των εταιρειών για προσλήψεις όχι μόνο δεν καλύπτει τις προαναφερθείσες αποχωρήσεις έμπειρου και ειδικευμένου προσωπικού, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις υπολείπονται των αναγκαίων για την ασφαλή και ομαλή λειτουργία τους.

Χαρακτηριστικά, οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο δεν αντικατέστησαν ποτέ το σύνολο του ειδικευμένου προσωπικού που απέλυσαν με αφορμή την πανδημία. Οι τραγικές συνέπειες αυτών των πρακτικών έχουν φανεί τα τελευταία χρόνια, που είχαμε ακόμα και θανάτους εργαζομένων κατά τη διάρκεια της βάρδιάς τους. Οι τραυματισμοί, οι ασθένειες από την κόπωση και τα εργατικά ατυχήματα, ως αποτέλεσμα της εντατικοποίησης, έχουν αυξηθεί δραματικά, αφού οι επιχειρήσεις πιέζουν τους εργαζόμενους να δουλέψουν υπερωρίες ακόμα και στα ρεπό τους προκειμένου να βγει η δουλειά. Είναι προφανές ότι το ζήτημα αυτό επηρεάζει την ψυχική και σωματική υγεία των εργαζομένων έχοντας άμεσες επιπτώσεις στην ίδια την ποιότητα του παρεχόμενου αεροπορικού έργου και τελικά στην ασφάλεια των επιβατών.

Το νεοπροσλαμβανόμενο προσωπικό καλείται να καλύψει γρήγορα μεγάλο όγκο εκπαιδεύσεων και πληροφοριών, που πολλές φορές έχουν τυπικό χαρακτήρα. Για παράδειγμα, γίνονται ηλεκτρονικές εκπαιδεύσεις σε 8 ώρες για 50 και 60 εργαζόμενους. Ενώ παράλληλα και λόγω της έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού, οι εταιρείες καλούν συνταξιούχους ξανά πίσω στη δουλειά. Υπενθυμίζουμε ότι οι εργαζόμενοι δουλεύουν ακόμη και με 15ήμερες συμβάσεις, με μόνιμο άγχος την ανεργία, λαμβάνουν 15ήμερο πρόγραμμα εργασίας και στο τέλος της σεζόν απολύονται, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις, κυρίως στην περιφέρεια, δεν συμπληρώνουν τα απαραίτητα ένσημα για το επίδομα ανεργίας».

Με βάση τα παραπάνω οι βουλευτές του Κόμματος καλούσαν την κυβέρνηση να πάρει μέτρα για να προσληφθούν άμεσα εργαζόμενοι με σταθερές σχέσεις εργασίας αορίστου χρόνου και για να γίνονται οι απαραίτητες εκπαιδεύσεις διά ζώσης καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Επίσης, για να θεμελιώνουν οι εποχικά απασχολούμενοι εργαζόμενοι επίδομα ανεργίας με 100 μέρες εργασίας - ασφάλισης, ανεξαρτήτως αν η εταιρεία στην οποία εργάζονται χαρακτηρίζεται εποχική ή μη, και προφανώς να τηρούνται τα μέτρα υγείας και ασφάλειας για τους εργαζόμενους σε όλα τα αεροδρόμια της χώρας.