Ποιος ψήφισε μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ την ιδιωτικοποίηση του Ελληνικού, παίρνοντας credit από τον Λάτση; Ποιος ψήφισε τον μισό νόμο Χατζηδάκη; Ποιος μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ χειροκροτούσε μέσα στη Βουλή, με τα χέρια ανάμεσα στα πόδια, τους ναζί Αζόφ και τον Ζελένσκι; Ποιος ψήφισε μαζί με το ΠΑΣΟΚ, το ΜέΡΑ25 και την Ελ. Λύση ένα από τα πρώτα νομοσχέδια της κυβέρνησης της ΝΔ, την Οδηγία της ΕΕ που αφορούσε το γενικευμένο φακέλωμα των πάντων, στο όνομα μάλιστα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων; Ποιος ψήφισε μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τη μονιμοποίηση των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης στην Ενέργεια, όπως υπαγορεύει η ΕΕ; Ποιος ψήφισε στο Ευρωκοινοβούλιο μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τη μαζική αύξηση αποστολής όπλων από τις χώρες της ΕΕ προς το καθεστώς Ζελένσκι; Ποιος κατόρθωσε μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να πληρώνει κάθε Ελληνας 700 ευρώ τον χρόνο στο ΝΑΤΟ; Ποιος προετοιμάζει το έδαφος μαζί με τη ΝΔ για το επόμενο βήμα στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, τις «Πρέσπες του Αιγαίου»; Ποιος ψήφισε μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, δίνοντας «πράσινο φως» στην παραπάνω επέκταση της λυκοσυμμαχίας προς ανατολάς και ρίχνοντας κι άλλο «λάδι στη φωτιά» του πολέμου; Η λίστα έχει τον ...ατελείωτο, αλλά εμείς θα σταματήσουμε εδώ. Τα υπόλοιπα στο podcast του «902.gr», που θα κυκλοφορήσει άμεσα. Μέχρι τότε, «ο ευρών τον ελέφαντα στο δωμάτιο αμειφθήσεται».

«Γυρίζουμε πίσω ή προχωράμε μπροστά» είναι το βασικό προεκλογικό σύνθημα της ΝΔ και μας «γαργαλάει» να αναρωτηθούμε τι εννοεί με το «μπροστά». Ας πάρουμε, για παράδειγμα, την εξαγγελία για μέσο μισθό στα 1.500 ευρώ στο τέλος της τετραετίας, δηλαδή το 2027. Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι οι υποσχέσεις αυτές δεν είναι στην «τούρλα» του προεκλογικού ανταγωνισμού με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο μέσος μισθός το 2027 θα είναι ίσος με εκείνον πριν από 16 χρόνια! Ναι, καλά διαβάζετε! Για την ακρίβεια, ο μέσος μισθός το 2011, πριν αρχίσουν τα τσεκούρια και οι περικοπές στον κατώτατο και στις Συλλογικές Συμβάσεις με τους νόμους των ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, ήταν στα 1.419,24 ευρώ για μισθωτούς με πλήρες ωράριο, σύμφωνα με στοιχεία του ΕΦΚΑ. Βέβαια, σήμερα ούτε λόγος για πλήρες ωράριο, με τις μισές νέες προσλήψεις να είναι μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης. Στην καλύτερη περίπτωση, πάντως, το «μπροστά» της ΝΔ είναι πίσω στο 2011 μετά από 16 χρόνια, και ενώ το εισόδημα των εργαζομένων έχει κυριολεκτικά τσακιστεί όλα αυτά τα χρόνια. Χώρια που όλες οι κυβερνήσεις φρόντισαν να εκσυγχρονίσουν τους μηχανισμούς υφαρπαγής και όσων παίρνουν οι εργαζόμενοι, με κάθε είδους χαράτσια και φόρους, που «τοκίζουν» τις παροχές και τις φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο. Με άλλα λόγια, και δυο να δώσουν, είτε η ΝΔ είτε ο ΣΥΡΙΖΑ την επόμενη τετραετία, στρώνουν ήδη το έδαφος για να τα πάρουν πίσω τρίδιπλα, από άλλη τσέπη. Οπότε, επιφυλακή, αγώνας και ισχυρό ΚΚΕ για να χάσει το κεφάλαιο. Είναι ο μόνος τρόπος για να κερδίσει ανάσες ο λαός.

«Από το 2014, 1.000 τρένα τον χρόνο φεύγουν από τον Πειραιά και καταλήγουν σε χώρες της Κεντρικής Ευρώπης. Για να είμαστε σοβαρή χώρα ως διαμετακομιστικός κόμβος, πρέπει να μπορούμε να φεύγουν από 20.000 μέχρι 40.000 τρένα τον χρόνο». Τα παραπάνω τονίζει ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Εφοδιαστικής, μεταφέροντας την «αγωνία» των ομίλων logistics για τη βελτίωση των επιδόσεων σε έναν κλάδο στρατηγικής σημασίας για το κεφάλαιο. Πριν από μερικά χρόνια, η διατύπωση τέτοιων στόχων για τις εμπορευματικές αμαξοστοιχίες ίσως να μην απασχολούσε και πολλούς. Μετά όμως από το δυστύχημα στα Τέμπη και όσα έφερε στην επιφάνεια για τον σιδηρόδρομο και τις εγκληματικές ελλείψεις σε μέτρα ασφάλειας, αποκτούν άλλη διάσταση. Δείχνουν ότι οι προτεραιότητες του κράτους στην ανάπτυξη του σιδηρόδρομου είναι οι γρήγορες και ογκώδεις μεταφορές εμπορευμάτων, ώστε να γίνει πράξη το όραμα κεφαλαίου και κυβερνήσεων για την «Ελλάδα - πύλη εισόδου και κόμβο». Σε κάθε φάση αυτού του σχεδιασμού, το κριτήριο του κόστους - οφέλους καθορίζει τι επενδύσεις θα γίνουν και πού, πόσο γρήγορα θα ενσωματώνεται η τεχνολογία για την ασφάλεια των συγκοινωνιών και σε ποιες γραμμές, πού θα χαραχτεί νέο δίκτυο και σε ποιον βαθμό θα συντηρείται το παλιό. Ολα αυτά καθορίζουν άμεσα και την ασφάλεια των επιβατών, αν σκεφτεί κανείς ότι μια εμπορευματική αμαξοστοιχία θα περνάει από ένα σημείο ανά 10 με 12 λεπτά! Ε, με τέτοιες προτεραιότητες πού να «χωρέσει» η ανάγκη για ασφαλή και φθηνή μεταφορά χιλιάδων επιβατών κάθε μέρα;