Eurokinissi

Από παλιότερη διαμαρτυρία παραγωγών γάλακτος

Οι τιμές παραγωγού στο γάλα, τόσο στο αιγοπρόβειο όσο και στο αγελαδινό, γνώρισαν σημαντική μείωση μέσα στο 2006 και το κακό δείχνει ότι θα συνεχιστεί. Το δρόμο για να πέσουν οι τιμές άνοιξε η νέα ΚΑΠ, που επέβαλε μείωση της τιμής παρέμβασης στο βούτυρο και στο αποβουτυρωμένο γάλα. Από κοντά ήρθαν οι ψευτοαντισταθμίσεις στο αγελαδινό γάλα και η αποδέσμευση των επιδοτήσεων στα αιγοπρόβατα, για να ενισχύσουν τα κερδοσκοπικά συμφέροντα και την ασυδοσία των γαλακτοβιομηχάνων σε βάρος των κτηνοτρόφων και των καταναλωτών. Ετσι, ενώ οι τιμές παραγωγού στο γάλα μειώθηκαν, οι γαλακτοβιομηχανίες συνεχώς αύξαναν τις τιμές πώλησης των προϊόντων τους. Δεν πρόλαβε να μπει το 2007 και η ΔΕΛΤΑ με τη ΦΑΓΕ ανακοίνωσαν νέες αυξήσεις σε γάλα και γιαούρτι...

Παράλληλα, η νέα ΚΑΠ, οι «νόμοι» της ελεύθερης αγοράς και της παγκοσμιοποίησης, δημιουργούν τέτοιες συνθήκες όπου οι μικρομεσαίοι παραγωγοί δεν μπορούν να αντέξουν και εξωθούνται βιαίως εκτός παραγωγικής διαδικασίας. Αλλά τελικά κι όσοι καταφέρουν να μείνουν είτε ως μεγαλομεσαίοι είτε ως μεγάλοι παραγωγοί, θα ανήκουν πάλι στην κατηγορία των αγρίως εκμεταλλευομένων από τις βιομηχανίες - μονοπώλια. Το κεφάλαιο και η ΕΕ θέλουν λίγους μεγάλους παραγωγούς που θα παράγουν ακόμα πιο φτηνή πρώτη ύλη για να κερδίζουν έτσι ακόμα πιο πολλά οι μεταποιητές (βιομήχανοι - πολυεθνικές). Μάλιστα μέσα στο 2006 εντάθηκε το φαινόμενο της διαβάθμισης της τιμής παραγωγού στο γάλα, ανάλογα με την παραδιδόμενη ποσότητα. Ετσι, μέσα στη δεδομένη πτώση των τιμών, οι μικροί παραγωγοί έχουν να λαμβάνουν ακόμα πιο εξευτελιστική τιμή. Κι αυτό θα συνεχιστεί πιο έντονα από φέτος, γιατί εκτός των άλλων όσο πιο λίγα σημεία παράδοσης γάλακτος έχουν οι γαλακτοβιομηχανίες, τόσο πιο πολύ μειώνουν το κόστος τους... Επί του πρακτέου, ΕΕ, κυβέρνηση και βιομήχανοι δείχνουν ωμά το δρόμο της εξόδου στους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους, όπως ακριβώς και στους μικρομεσαίους αγρότες.

Οσο πιο μικρή είναι η παραγωγή τόσο πιο μικρή είναι και η τιμή. Και με τέτοια μικρή τιμή ή και ακόμα μικρότερη που δίνουν άλλες γαλακτοβιομηχανίες, όσοι έχουν μικρή και μεσαία παραγωγή δεν μπορούν να επιβιώσουν. Ο τιμοκατάλογος της γαλακτοβιομηχανίας ΗΠΕΙΡΟΣ είναι ένα αποκαλυπτικό παράδειγμα, που δείχνει πως η ΕΕ, οι κυβερνώντες και οι βιομήχανοι στρώνουν το δρόμο της φτώχειας και του ξεκληρίσματος για τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους!

Με την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ οι αιγοπροβατοτρόφοι δέχτηκαν μια χωρίς προηγούμενο ληστρική επίθεση από τους γαλακτοβιομήχανους. Η τιμή στο πρόβειο γάλα έχει πέσει σε κάποιες περιοχές στα 0,75 ευρώ/κιλό, από ένα ευρώ που ήταν. Και το μάρμαρο πληρώνουν πιο ακριβά οι μικρομεσαίοι παραγωγοί. Ενδεικτική του τι συμβαίνει είναι η περίπτωση με τη γαλακτοβιομηχανία «ΗΠΕΙΡΟΣ», η οποία έριξε τις τιμές ακόμα πιο πολύ για τους μικρούς παραγωγούς. Οσο πιο μικρός είναι ένας παραγωγός τόσο πιο μικρή είναι και η τιμή στο γάλα! Η «ΗΠΕΙΡΟΣ» έβγαλε κλιμακωτό τιμοκατάλογο, όπου για ποσότητες μέχρι 3.000 κιλά η τιμή στο πρόβειο γάλα είναι 0,85 ευρώ/κιλό και στο γίδινο 0,45 ευρώ/κιλό. Για ποσότητες από 3.001 μέχρι 20.000 κιλά η τιμή στο πρόβειο γάλα είναι 0,92 ευρώ/κιλό και για το γίδινο 0,50 ευρώ/κιλό. Για ποσότητες από 20.001 μέχρι 60.000 κιλά η τιμή στο πρόβειο γάλα είναι 0,96 ευρώ ανά κιλό και για το γίδινο 0,54 ευρώ/κιλό και για ποσότητες άνω των 60.000 κιλών η τιμή στο πρόβειο γίνεται 0,97 ευρώ/κιλό και στο γίδινο 0,55 ευρώ/κιλό. Και όπως επίσης φαίνεται από την ανακοίνωση που στάλθηκε στους αιγοπροβατοτρόφους της Ηπείρου και της Αιτωλοακαρνανίας και την οποία δημοσιεύει σήμερα ο «Ρ», η συγκεκριμένη γαλακτοβιομηχανία μπορεί μέσα στο 2007 να ρίξει τις τιμές ακόμα πιο χαμηλά!...

Από αυτό τον τιμοκατάλογο φαίνεται ολοκάθαρα ότι όσο πιο μικρός είναι ένας παραγωγός τόσο πιο μεγάλη εκμετάλλευση υφίσταται. Στην ουσία, όμως, φαίνεται ότι οι μικροί παραγωγοί εξαναγκάζονται να βγουν από τη μέση αφού οι τιμές που τους δίνουν είναι ασύμφορες. Για παράδειγμα, η «ΗΠΕΙΡΟΣ» δίνει τιμή 12,4% μικρότερη στον παραγωγό που παράγει μέχρι 3.000 κιλά πρόβειου γάλακτος σε σύγκριση με τον μεγάλο παραγωγό που παράγει άνω των 60.000 κιλών και στο γίδινο αντίστοιχα η διαφορά αυτή είναι 18,2%. Ομως, παράλληλα, αξίζει να σημειωθεί και κάτι άλλο: Στην προηγούμενη γαλακτοκομική περίοδο η συγκεκριμένη γαλακτοβιομηχανία είχε μόνο δύο κατηγορίες και έδινε τιμή, για παράδειγμα, στο πρόβειο γάλα 0,98 ευρώ για παραγωγή μέχρι 20.000 κιλά και για 20.001 και πάνω 1 ευρώ. Τώρα η τιμή έπεσε συνολικά, αλλά, όπως προαναφέραμε, τη μεγάλη χασούρα την έχουν οι μικροί παραγωγοί. Κι όπως πάει το πράγμα, όταν βγουν από τη μέση οι μικροί παραγωγοί, θα έρθει και η σειρά των μεγάλων παραγωγών να γνωρίσουν ακόμα πιο άγρια εκμετάλλευση και να εξωθηθούν και αυτοί με τη σειρά τους εκτός παραγωγικής διαδικασίας. Οι γαλακτοβιομηχανίες προφανώς δε θα ξεμείνουν από πρώτη ύλη και κυρίως δε θα χάσουν κέρδη.

Ομως, το βασικό θέμα είναι ότι ΕΕ, κυβερνώντες και μεγάλο κεφάλαιο έχουν στήσει ένα σκηνικό μαζικής εξαφάνισης των μικρομεσαίων παραγωγών και στην προκειμένη περίπτωση των μικρών αιγοπροβατοτρόφων. Φαίνεται πλέον ολοκάθαρα ότι οι μικροί παραγωγοί δε λογαριάζονται και θεωρούνται ήδη τελειωμένοι. Αυτό δείχνει η καθιέρωση της ενιαίας ενίσχυσης στην αιγοπροβατοτροφία ως απόφαση της νέας ΚΑΠ, σε συνδυασμό με τις συνθήκες που διαμορφώνουν οι γαλακτοβιομηχανίες μέσω των τιμών. Από κοντά και η καθιέρωση του λεγόμενου ποιοτικού πριμ στο αιγοπρόβειο γάλα, το οποίο, με απόφαση της κυβέρνησης, κόβεται από τις επιδοτήσεις όλων των παραγωγών σε ποσοστό 5% και θα δίνεται ως πρόσθετη ενίσχυση για παραγωγή άνω των 10.000 κιλών για τις πεδινές περιοχές και άνω των 6.000 κιλών για τις ορεινές και μειονεκτικές περιοχές.

Ολα τα παραπάνω έρχονται σε συνέχεια της μέχρι τώρα πολιτικής της ΕΕ, της ΚΑΠ και των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας Ελλάδας (ΕΣΥΕ), ο αριθμός των εκμεταλλεύσεων προβάτων μειώθηκε μέσα στη δεκαετία του 1990 κατά 19,94% (από 160.560 το 1991 σε 128.551 το 2000), ενώ στον αντίστοιχο των αιγών η μείωση ήταν ακόμη μεγαλύτερη και έφτασε το 31,80% (από 202.720 το 1991 σε 138.251 το 2000). Ομως, η συρρίκνωση αφορά μόνο στις εκμεταλλεύσεις μέχρι 199 ζώα, γιατί από 200 ζώα και άνω οι εκμεταλλεύσεις προβάτων αυξήθηκαν κατά 27,92% και παράλληλα γι' αυτές τις εκμεταλλεύσεις ο αριθμός των εκτρεφόμενων προβάτων κατά 40,07%. Αντίστοιχα, στις εκμεταλλεύσεις αιγών οι εκμεταλλεύσεις άνω των 200 ζώων αυξήθηκαν κατά 8,21% και ο αριθμός των ζώων σε αυτές κατά 15,25%. Εκτιμάται ότι από το 2000 και μετά η εικόνα αυτή έχει γίνει πιο ενισχυμένη για τις εκμεταλλεύσεις άνω των 200 ζώων.