Το κείμενο της Ερώτησης έχει ως εξής:

«Λίγες μέρες πριν από την έναρξη της λειτουργίας των βρεφικών - παιδικών σταθμών της χώρας η κατάσταση είναι εκρηκτική με χιλιάδες παιδιά λαϊκών οικογενειών να μη βρίσκουν θέσεις, να υπάρχει τεράστια έλλειψη υποδομών και με χιλιάδες εργαζόμενους στο χώρο να ζουν με τον καθημερινό φόβο της απόλυσης. Αυτή η κατάσταση είναι εμφανής σε όλους τους Δήμους της χώρας και με ακόμα μεγαλύτερη οξύτητα εκφράζεται στην Αττική, όπου από τα υπάρχοντα στοιχεία φαίνεται πως το 1/3 των εργαζομένων των Δήμων - σε κάποιους φτάνει ακόμα και το 50% - είναι συμβασιούχοι.

Αυτή η κατά­σταση επιδεινώνεται από την έλλειψη κρατικής χρηματοδότησης για δημιουργία υποδο­μών και προσλήψεις μόνιμου πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης προσωπικού που να καλύπτουν τις αυξανόμενες ανάγκες που υπάρχουν, ώστε να μπορεί να παρέχονται αναβαθμισμένες υπηρεσίες προσχολικής αγωγής και όχι φύλαξης. Η κυβέρνηση, στο όνομα της κρίσης, άφησε στον «αέρα» ακόμα και τα περιορισμένα αιτήματα των Δήμων για έγκριση πρόσληψης προσωπικού, αντικαθιστώντας αυτήν τη διαδικασία με διμηνίτες συμβασιούχους για να καλύψουν τα κενά στην αρχή της περιόδου.

Αυτή η αντιλαϊκή πολιτική που υλοποιείται διαχρονικά και επιδεινώνεται τα τελευταία χρόνια λόγω των δραστικών περικοπών των κρατικών χρηματοδοτήσεων από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, αλλά και από τους αιρετούς που στηρίζουν στην Τοπική Διοίκηση, πλήττει με ιδιαίτερη σφοδρότητα την οικογένεια των νέων ζευγαριών από τα λαϊκά στρώματα. Επίσης, δημιουργεί νέες στρατιές συμβασιούχων, αυξάνει τις ώρες εργασίας, εντατικοποιεί τη δουλειά των εργαζομένων σε υπεράριθμα τμήματα, με συνέπειες τόσο για την ασφάλεια των παιδιών και τη διεξαγωγή του παιδαγωγικού έργου, όσο και την υγεία και ασφάλεια των ίδιων των εργαζομένων στον ευαίσθητο αυτό χώρο. Αλλωστε, μέχρι να προσαρμοστεί ο εργαζόμενος στο εργασιακό του περιβάλλον θα πρέπει να αποχωρήσει. Τα δε βρέφη και νήπια σε μια απόλυτα αντιπαιδαγωγική προσέγγισή τους, μόλις θα έχουν συνηθίσει κι αποδεχτεί τον/την παιδαγωγό τους θα πρέπει να τον/την αποχωριστούν για να υποδεχτούν - στην πραγματικότητα άγνωστο πότε - κάποιον άλλον/άλλη, με εξίσου προσωρινή σχέση εργασίας.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. υπουργός τι άμεσα μέτρα θα λάβει ώστε να λειτουργήσουν τόσοι βρεφικοί - παιδικοί σταθμοί της χώρας, όσοι χρειάζονται για τα παιδιά αυτής της ηλικίας με επαρκές μόνιμο προσωπικό με πλήρη μισθολογικά, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα;»

Ακόμα οι τρεις φορείς καταγγέλλουν την απαράδεκτη στάση της κυβέρνησης να «λύσει» προσωρινά το πρόβλημα με προσλήψεις δίμηνων συμβάσεων, ώστε να αμβλύνει αντιδράσεις που έχουν εκδηλωθεί δικαιολογημένα από τους χιλιάδες εργαζόμενους σε όλη την Αττική.

Το Συνδικάτο και οι δύο Ομοσπονδίες απαιτούν:

• Να μην κλείσει κανένας παιδικός σταθμός στους δήμους.
• Να ιδρυθούν άμεσα νέοι σταθμοί, έτσι ώστε να γίνονται δεκτά όλα τα παιδιά που κάνουν αίτηση, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Να μη γίνει καμία απόλυση. Να προσληφθεί μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων και να μονιμοποιηθούν όλοι οι εργαζόμενοι χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Αύξηση τώρα της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό για να καλυφθούν οι διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες, για ασφαλείς και δωρεάν υποδομές, με το αναγκαίο επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό.
• Να δημιουργηθεί κατάλληλη κτιριακή υποδομή με αξιοποίηση της δημοτικής, της κρατικής περιουσίας. Να καταργηθεί κάθε πληρωμή από τους γονείς και να χρηματοδοτηθούν οι βρεφονηπιακοί σταθμοί από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Αποκλειστικά κρατικούς - δημόσιους - δωρεάν, σύγχρονους, ασφαλείς παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς για όλα τα παιδιά.