ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 27 Ιούλη 1996
Σελ. /28
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΤΟ "ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ"

"Το 1995 υπήρξε μια θετική χρονιά για την ελληνική βιομηχανία"

Με τη λιτή, αλλά εύγλωττη αυτή φράση, οι εκπρόσωποι του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ), έδωσαν προχτές το στίγμα των οικονομικών επιδόσεων των μεγάλων βιομηχανικών μονάδων στη χώρα μας, κατά το 1995.

Θετική χρονιά λοιπόν για τους βιομηχάνους το 1995. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΣΕΒ, σ' ένα σύνολο 4.386 επιχειρήσεων, τα καθαρά κέρδη αυξήθηκαν από 263,11 δισ. δραχμές το 1994, σε 342,71 δισ. δραχμές το 1995. Σημείωσαν δηλαδή αύξηση κατά 30,25%.Ποσοστό το οποίο είναι τρεισήμισι φορές περίπου μεγαλύτερο από τον επίσημο πληθωρισμό του προηγούμενου χρόνου, ο οποίος είχε διαμορφωθεί στο 9,3% και τέσσερις περίπου φορές μεγαλύτερο από τα ποσοστά αύξησης που πήραν οι εργατοϋπάλληλοι τον ίδιο χρόνο. Αντίστοιχα οι πωλήσεις αυξήθηκαν με ρυθμό 14,5% και η επίσημη αποδοτικότητα των ιδίων κεφαλαίων με 11,32%. Επιδόσεις καθόλου ευκαταφρόνητες, αν λάβουμε υπόψη τους χαλεπούς καιρούς που ζουν οι εργαζόμενοι και ότι η αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της χώρας δεν έφτασε ούτε καν το 2%.

Πού οφείλεται, λοιπόν, αυτή η υψηλή κερδοφορία των μεγάλων βιομηχανικών επιχειρήσεων; Σύμφωνα με τους εκπροσώπους του ΣΕΒ "η κερδοφορία βελτιώθηκε αποκλειστικά και μόνο λόγω της μείωσης των χρηματοοικονομικών εξόδων". Μια άποψη, που δεν είναι, όμως, καθόλου πειστική. Και τούτο, γιατί από τα ίδια τα στοιχεία του ΣΕΒ προκύπτει, ότι από τη μείωση αυτή προέρχεται ένα μικρό μόνο μέρος της αύξησης των κερδών. Και αυτό, πέρα από το ότι και η μείωση των χρηματοοικονομικών εξόδων έχει ένα κόστος, που κάποιοι το "πλήρωσαν". Το ερώτημα λοιπόν παραμένει ουσιαστικά και ζητά απάντηση. Πού, κυρίως, οφείλεται η τόσο υψηλή κερδοφορία των μεγάλων βιομηχανικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα;

***

Εντελώς συμπτωματικά, μια καθαρή και ολοκληρωμένη απάντηση στο ερώτημα αυτό - όσο κι αν φαίνεται περίεργο - έδωσε τις μέρες αυτές ο κορυφαίος σήμερα πολιτικός εκπρόσωπος της γηραιάς Αλβιόνας κι ένας από τους πλέον αξιόπιστους εκπροσώπους του σύγχρονου νεοφιλελευθερισμού, ο πρωθυπουργός της αγγλικής κυβέρνησης, Τζον Μέιτζορ.Σε άρθρο του, που δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος του "Οικονομικού Ταχυδρόμου", αναφέρει μεταξύ άλλων και τα εξής αποκαλυπτικά για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Θάτσερ, αλλά και της δικής του: "Αποβλέψαμε σε ένα ελαστικό εργατικό δυναμικό. Προσπαθήσαμε να άρουμε τα βάρη που συναντούσαν οι επιχειρήσεις. Να συγκρατήσουμε τις δημόσιες δαπάνες και να μειώσουμε τους φόρους". Αφού εξηγεί στη συνέχεια τις "επιτυχίες" της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, καταθέτει τις απόψεις του του για το μέλλον, όχι μόνο της Αγγλίας, αλλά και της Ευρώπης. Με αφοπλιστική ειλικρίνεια αναφέρει ότι "μαχόμαστε για να χτίσουμε το μέλλον της Ευρώπης και να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις του, με ένα Επιχειρηματικό Ευρωπαϊκό Μοντέλο και όχι με ένα Κοινωνικό Ευρωπαϊκό Μοντέλο".

Ο πρωθυπουργός της Αγγλίας, πολύ ωμά δηλώνει ότι δεν τον ενδιαφέρει αν υπάρχουν άνεργοι, άστεγοι, περιθωριοποιημένοι και πόλεις γκέτο, αν το περιβάλλον μολύνεται επικίνδυνα. Δεν τον ενδιαφέρει αν αρρωστήσουν οι εργαζόμενοι και δε βρουν κρεβάτι σε νοσοκομείο, αν βουλιάξει η δημόσια παιδεία. Πολύ περισσότερο, δεν τον ενδιαφέρει αν το εθνικό εισόδημα της χώρας του μοιράζεται με άδικο τρόπο. Ισα - ίσα, φροντίζει για τη συστηματική αναδιανομή του προς όφελος της βρετανικής ολιγαρχίας του πλούτου, με συνέπεια να διευρύνεται συνεχώς το χάσμα μεταξύ των λίγων πλούσιων και των πολλών φτωχών. Ρητά και κατηγορηματικά απορρίπτει το λεγόμενο "Κοινωνικό Ευρωπαϊκό Μοντέλο".Το όραμα του, για την Ευρώπη του μέλλοντος, βρίσκεται στο Επιχειρηματικό Μοντέλο,όπως το αποκαλεί. Ενα μοντέλο το οποίο αναγνωρίζει σαν μοναδική κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική αξία το καπιταλιστικό κέρδος. Τον μόνο θεό στον οποίο οφείλουμε σέβας, απεριόριστη αφοσίωση και υποταγή. Πρόκειται για δηλώσεις οι οποίες αποκαλύπτουν το μέγεθος της κρίσης του σύγχρονου καπιταλισμού, ο οποίος βλέπει σαν μοναδική διέξοδο για την επιβίωσή του την ευθεία επίθεση και συντριβή του ανθρώπινου πολιτισμού. Πρόκειται για απόψεις ασφαλώς επικίνδυνες, οι οποίες θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη, όχι μόνο από εκείνους που θίγονται άμεσα από την αγριότητα του σύγχρονου καπιταλισμού, αλλά και από κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο.

***

Αν αφιερώσαμε ένα τόσο εκτενές κομμάτι του άρθρου στις απόψεις του Τ. Μέιτζορ, δεν το κάναμε προφανώς για να τιμήσουμε έναν άνθρωπο, ο οποίος δηλώνει με θράσος ότι η μοναδική λύση για τη σύγχρονη Ευρώπη είναι η κοινωνία των πιθηκανθρώπων και της ζούγκλας. Το κάναμε επειδή με τις θέσεις τις οποίες ανέπτυξε, εξηγείται πού οφείλεται η υψηλή κερδοφορία και των ελληνικών βιομηχανικών επιχειρήσεων.

Οι ελληνικές επιχειρήσεις σημείωσαν υψηλά κέρδη το 1995 - όπως άλλωστε έγινε και τα προηγούμενα χρόνια - για δύο κυρίως λόγους. Επειδή ο βαθμός εκμετάλλευσης των εργαζομένων, η παραγωγή δηλαδή άμεσης υπεραξίας και επομένως τα εργοδοτικά κέρδη ανά θέση εργασίας έχουν ανέβει κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια. Και ο δεύτερος και σημαντικότερος λόγος. Επειδή οι ελληνικές κυβερνήσεις, ιδιαίτερα μετά το 1985, ακολουθούν σε γενικές γραμμές τη συνταγή της Θάτσερ και του μαθητή της Μέιτζορ. Εγκαταλείπουν το "κοινωνικό μοντέλο" και χτίζουν το "βιομηχανικό". Ενισχύοντας πολύμορφα την ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου στους χώρους παραγωγής και διάθεσης των προϊόντων, προσφέροντας ποικίλα προνόμια και "κίνητρα", αναδιανέμοντας συστηματικά τον παραγόμενο εθνικό πλούτο προς όφελός του και σε βάρος των εργαζομένων και του λαού.

Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

Τα υπέρογκα κέρδη που σημείωσαν οι μεγάλες επιχειρήσεις, για άλλη μια χρονιά, το 1995, αποκαλύπτουν πολύ περισσότερα πράγματα για το διευρυνόμενο συνεχώς χάσμα μεταξύ της ολιγαρχίας του πλούτου και της μάζας των εργαζομένων

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΟΡΤΖΙΔΗ, ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ
Να σώσουμε το χώρο

- Αυτόν τον καιρό ο Οργανισμός της Αθήνας εκπονεί μελέτη, σύμφωνα με την οποία πάνω από το ένα τρίτο της συνολικής έκτασης των 7.000 στρεμμάτων του αεροδρομίου του Ελληνικού θα μετατραπεί σε οικόπεδα, μόλις μεταφερθούν οι εγκαταστάσεις που υπάρχουν εκεί, στο νέο αεροδρόμιο των Σπάτων. Πώς σχολιάζετε μια τέτοια μεθόδευση;

- Σίγουρα κάτι "μαγειρεύεται". Και παλαιότερα και τώρα κυκλοφορούσαν διάφορα σενάρια για την οικοπεδοποίηση ενός μεγάλου μέρους του Ελληνικού. Στα σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ επί υπουργίας Στ. Μάνου, προβλεπόταν οικοπεδοποίηση. Σήμερα, ακούγεται ότι το ΥΠΕΧΩΔΕ και ο Λαλιώτης σχεδιάζει να πουλήσει 2.500 στρέμματα και ότι τα χρήματα που θα πάρει, έχει υποσχεθεί να τα δώσει στους κατοίκους των Σπάτων, ως αντιστάθμισμα για την κατασκευή εκεί του νέου αεροδρομίου. Εκτός από τα παραπάνω, ακούγεται και ότι θα μεταφέρουν και θα στεγάσουν στο χώρο του Ελληνικού και πολλές διοικητικές υπηρεσίες. Αλλα υπόσχονται, δηλαδή, κατά καιρούς και άλλα σχεδιάζουν να κάνουν στη συνέχεια. Η κυβέρνηση έκανε αρχικά λόγο για μητροπολιτικό πάρκο και υπερτοπικό πόλο αναψυχής για ολόκληρο το Λεκανοπέδιο. Τώρα, όμως, που κυκλοφορούν στον Τύπο διάφορες πληροφορίες για την καταστροφή μεγάλου μέρους του χώρου, τηρεί "σιγήν ιχθύος". Γιατί δε βγαίνει ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ να διαψεύσει τα όσα λέγονται, να καθησυχάσει τον κόσμο; Από τη στάση του γίνεται φανερό ότι πραγματικά κάτι τρέχει.

- Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις από μια τέτοια εξέλιξη, από την τσιμεντοποίηση, δηλαδή, του Ελληνικού;

- Μια τέτοια εξέλιξη θα είναι τουλάχιστον εγκληματική και καταστροφική, όχι μόνο για τους γύρω από το αεροδρόμιο δήμους, αλλά και για ολόκληρο το Λεκανοπέδιο. Αν προχωρήσει η οικοπεδοποίηση και η τσιμεντοποίηση, θα ανεγερθεί μια νέα τσιμεντούπολη. Μια νέα πόλη, που όσο σύγχρονη και αν είναι, όποιες υποδομές και αν έχει, θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στο ήδη βεβαρημένο περιβάλλον της Αθήνας. Οι δήμοι Ελληνικού, Αργυρούπολης, Αλίμου και Γλυφάδας έχουμε συνεργαστεί και έχουμε από παλιά καταθέσει τις προτάσεις μας για την αξιοποίηση του χώρου του αεροδρομίου και τη μετατροπή του σε χώρο πολιτισμού και αθλητισμού. Σε χώρο που θα καλύψει τις ανάγκες όλων των κατοίκων της πρωτεύουσας. Δεν υπάρχει άλλος χώρος στην Αθήνα σαν και αυτόν του Ελληνικού. Αν οικοπεδοποιηθεί και το αεροδρόμιο τότε χάνεται κάθε ελπίδα να σωθεί η πολύπαθη πόλη. Και είναι πραγματικά παράλογο να μιλάμε για μια τσιμεντούπολη, όπου αντιστοιχούν μόλις 3,5 τετραγωνικά μέτρα ανά κάτοικο, ενώ θα έπρεπε να αντιστοιχούν 9, να μιλάμε για μια πόλη που αντιμετωπίζει τη συνεχή υποβάθμιση. Να μιλάμε για μια πόλη - μαρτύριο. Να μας δίνεται μια τέτοια ευκαιρία, που ανάλογή της δεν πρόκειται να μας ξαναδοθεί και εμείς να μην την αξιοποιούμε.

- Ποια θα είναι η απάντησή σας στην προσπάθεια της τσιμεντοποίησης;

- Και οι τέσσερις δήμοι θα κινητοποιηθούμε. Και θα ξεσηκώσουμε ένα λαϊκό, μαζικό, κίνημα για να διασωθεί ο χώρος. Θα ενημερώσουμε τους κατοίκους και θα αγωνιστούμε μαζί τους, ενάντια σε όποια καταστροφική, για το περιβάλλον, μεθόδευση. Στον αγώνα μας θα ζητήσουμε τη συμπαράσταση της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας και της Τοπικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων του Νομού Αττικής. Θα ζητήσουμε τη βοήθεια των κομμάτων και του Τύπου, για να αναδειχτεί αυτό το τεράστιο θέμα - ζήτημα ζωής για την Αθήνα - και να σώσουμε το χώρο. Ταυτόχρονα, όμως, πρέπει να αναπτυχθεί ένα γενικότερο κίνημα για τη διάσωση όλων των ελεύθερων χώρων και χώρων πρασίνου της πόλης, που καθημερινά εξαφανίζονται κάτω από το μπετόν.

Θ. Μπ.

ΟΜΑΔΑ αξιωματικών της CIA προετοιμάζει υπονομευτικές δραστηριότητες στη Λευκορωσία, με σκοπό την ανατροπή του Προέδρου Αλεξάντρ Λουκασένκο. Ρώσος κομμουνιστής βουλευτής αποκαλύπτει αυτά τα σχέδια (σελίδα 10).

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ σημείωμα της οικολογικής στήλης και ραντεβού το Σεπτέμβρη. Πιστοί στις συνήθειές μας, εδώ και έξι χρόνια, μια πρόταση για βιβλία. Δεν υπάρχει καλύτερος σύντροφος στις παραλίες ή κάτω από τη σκιά των δέντρων - αν μέχρι τότε έχει απομείνει κανένα άκαυτο - τα ζεστά μεσημέρια(σελίδα 18).

ΕΡΩΤΗΣΗ, σχετικά με το "πολιτιστικό" ή "συνεδριακό κέντρο" ή την "όπερα", που κατασκευάζει το Μέγαρο Μουσικής του Χρ. Λαμπράκη, στο Πάρκο Ελευθερίας, κατέθεσε στην Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ενωσης ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Βασίλης Εφραιμίδης (σελίδα 19).

Ο ΤΙΤΛΟΣ μιας ενδιαφέρουσας έρευνας, που έγινε από την Περιβαλλοντική Ομάδα του Τεχνικού Επαγγελματικού Λυκείου Αργους, είναι "Νέοι και αλκοόλ". Οπως σημειώνουν οι ίδιοι οι μαθητές στην εισαγωγή της εργασίας τους, "τα υπάρχοντα στοιχεία δείχνουν ότι η χρήση οινοπνεύματος από νέους διαρκώς επεκτείνεται, αλλά και εντείνεται" (σελίδα 28).



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ