Ενώ αναμένεται σε λίγες μέρες η απόφαση στη δίκη των υπευθύνων του εργοστασίου της ΦΑΡΑΝ, που κατέρρευσε στο σεισμό της 7ης Σεπτέμβρη 1999, με αποτέλεσμα το θάνατο οκτώ εργαζόμενων και τον τραυματισμό άλλων δώδεκα, μία άλλη δίκη, αυτή των υπευθύνων του εργοστασίου της ΡΙΚΟΜΕΞ, στα ερείπια του οποίου πέθαναν από τον ίδιο σεισμό 39 άνθρωποι, άρχισε την περασμένη Τετάρτη, στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας.

Κατηγορούμενοι για ανθρωποκτονίες από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο είναι οι μηχανικοί: Νικόλαος Σχολίδης, Αλέξανδρος Δόβας, Αδαμάντιος Βασιλάκης και Εμμανουήλ Κοτζαστράτης. Συγκεκριμένα, κατηγορούνται ότι δεν εφάρμοσαν τις οικοδομικές άδειες κατά την ανέγερση του κτιρίου, τοποθετώντας λιγότερα υποστυλώματα, ασθενέστερες πλάκες και κατασκευάζοντας υπόγεια χωρίς τοιχία και τοιχώματα με ελλιπή οπλισμό.

Ακόμα, κατηγορούνται ότι ενώ γνώριζαν την κακή κατασκευή, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάρρευση από ένα σεισμό, αποδέχτηκαν αυτόν τον κίνδυνο. Πέρα από αυτά, επέκτειναν αυθαίρετα το κτίριο προς το ρέμα της Χελιδονούς, γεγονός που το επιβάρυνε ακόμα περισσότερο σε ενδεχόμενο σεισμό. Τέλος, δεν αποκατέστησαν τις ζημιές που είχε υποστεί το κτίριο από πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στις 6/2/1993, κατά τρόπο που να θεραπεύει τις αρχικές του κακοτεχνίες. Ετσι επιβαρύνθηκε και άλλο η στατικότητά του.

Αρχικά είχε απαγγελθεί κατηγορία και κατά των ιδιοκτητών της επιχείρησης Γεράσιμου και Μιχαήλ Τάση, που όμως στο μεταξύ έχουν πεθάνει, ενώ τα άλλα μέλη του ΔΣ έχουν απαλλαγεί με βούλευμα. Οι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν τις κατηγορίες. Ειδικότερα, ο συνήγορος του Ν. Σχολίδη δήλωσε ότι ο πελάτης του έκανε μόνο τα αρχιτεκτονικά σχέδια και τυπικά μόνο υπέγραψε τα στατικά στην άδεια που εκπόνησε ο αποθανών Τάσης.

Πρώτος μάρτυρας κατέθεσε ο οικοδόμος Μιχάλης Κορές, η γυναίκα του οποίου θάφτηκε στα χαλάσματα του εργοστασίου. Ο μάρτυρας ανέφερε ότι 4 μέρες πριν το μεγάλο σεισμό, ένας άλλος ισχύος 3,2 ρίχτερ αναστάτωσε τους εργαζόμενους και υποχρέωσε τους υπεύθυνους να πουν σε όλο το προσωπικό να βγει από το κτίριο. Να σημειωθεί ότι για το σεισμό αυτό αναφέρθηκαν και μάρτυρες στη δίκη της ΦΑΡΑΝ, η κατάθεση των οποίων αμφισβητήθηκε έντονα, αλλά τώρα επιβεβαιώνεται απόλυτα.

Την πρώτη μέρα της δίκης κατέθεσαν επίσης οι Χρήστος Αντωνόπουλος, που χαρακτήρισε το κτίριο ερείπιο, Νίκη, Αντωνοπούλου, Γαριφαλιά Βλάμη, που είπε πως το κτίριο έτριζε όταν φορτηγά περνούσαν την πύλη, Δημήτρης Παπαδόπουλος και Κων/νος Ορφανός. Ο τελευταίος είπε ότι υπήρχε μια κόκκινη γραμμή που απαγόρευε την πρόσβαση των αυτοκινήτων μετά από αυτή, λόγω του φόβου που υπήρχε ότι το κτίριο μπορούσε να καταρρεύσει. Επίσης, είπε ότι οι εργασίες διάσωσης σταμάτησαν, ενώ ακόμα δεν είχαν ανασυρθεί ούτε οι μισοί από τους αγνοούμενους στα χαλάσματα, για να ανασυρθεί το χρηματοκιβώτιο! Αναφερόμενος τέλος στην κατάσταση των υποστυλωμάτων σημείωσε ότι πέρα από το γεγονός της στήριξης του κτιρίου σε 24, ενώ η άδεια προέβλεπε 32, μετά την κατάρρευση οι περισσότερες από τις κολόνες είχαν θρυματιστεί σαν γκοφρέτες, οι πλάκες ήταν σπασμένες, ενώ υπήρχε «υποψία» δοκαριών.

Η δίκη αναμένεται να διαρκέσει αρκετούς μήνες, δεδομένου ότι οι μάρτυρες υπερβαίνουν τους 150. Να υπενθυμίσουμε ότι το Γενάρη το πολιτικό Εφετείο επιδίκασε στις οικογένειες έξι νεκρών το ποσό των 2 εκατ. ευρώ, η ΡΙΚΟΜΕΞ όμως δεν το έχει καταβάλει, επικαλούμενη κίνδυνο πτώχευσης, αντιπροτείνοντας την καταβολή μέρους του ποσού.