ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 27 Οχτώβρη 2010
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ
Η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου μυρίζει μπαρούτι

Από τη συζήτηση με τους δημοσιογράφους
Από τη συζήτηση με τους δημοσιογράφους
Ζ. ΝΟΥΣΙΑΣ («902»): Αναφερθήκατε και σήμερα, το έχετε κάνει επανειλημμένα, στην υπόθεση Αιγαίο. Αν θα θέλατε να γίνετε λίγο πιο συγκεκριμένη, γιατί ο πολύς ο κόσμος ακούει δύο λέξεις το τελευταίο διάστημα. Η μία είναι «συνεκμετάλλευση» και η άλλη είναι «διευθετήσεις». Από μόνες τους καμία δεν αποτυπώνει κάτι δυσάρεστο ως εξέλιξη. Να τα βρούμε με την Τουρκία, να εκμεταλλευτούμε και το πετρέλαιο, αν υπάρχει, λένε πολλοί.

-- Κάνει συμφωνία η Ελλάδα με την Τουρκία. Καταρχήν υπάρχει θέμα έρευνας για το πετρέλαιο, θέμα υπολογισμού τι υπάρχει, τι αξίες, τι ποσότητες και τι δυνατότητα άντλησης. Να θυμίσω το εξής πράγμα: Επί κυβέρνησης Σημίτη, δόθηκαν 8 περιοχές της Ελλάδας που πιθανολογείται ότι υπάρχει πετρέλαιο - εδώ εντάσσεται και το Ιόνιο - σε ξένες εταιρείες να κάνουν την έρευνα. Ούτε ξέρει κανείς αν έγινε η έρευνα. Σε ποιον έδωσαν λογαριασμό; Δεν ξέρουμε τι κάνουν αυτές οι εταιρείες. Επομένως ήδη η έρευνα και η εξόρυξη έχει δοθεί.

Τώρα, λοιπόν, έρχεται η Ελλάδα και η Τουρκία και λένε να συνεκμεταλλευτούμε το Αιγαίο. Προσέξτε, θα το δώσουν σε εταιρείες για συνεκμετάλλευση. Πιθανόν και να μην αλλάξουν οι εταιρείες που έχουν πάρει ήδη την έρευνα. Αυτό που πρέπει να διευθετήσουν μεταξύ τους είναι πώς θα μοιράσουν τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας. Θα πάρουν και οι αμερικάνικες εταιρείες. Για να τα μοιράσουν σημαίνει ότι υπάρχει σεβασμός των κυριαρχικών δικαιωμάτων της κάθε χώρας και έχει λυθεί το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας.

Ηδη έχει δημοσιευτεί στον Τύπο και μάλιστα στον φιλοκυβερνητικό και τα αποκάλυψε και ο ίδιος ο Ερντογάν ότι έχουν βρει μια συμφωνία. Τι λέγεται; Λέγεται ότι στην Ελλάδα θα δοθούν 12 μίλια, σε άσχετες όμως περιοχές από το συγκεκριμένο νησιωτικό σύμπλεγμα στο Αιγαίο και εκεί που είναι τα 12 μίλια που της ανήκουν θα είναι ουδέτερη ζώνη.

Ας πούμε ότι για κάποια χρόνια οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας πάνε καλά ή οι σχέσεις Ελλήνων και Τούρκων επιχειρηματιών και Αμερικανών πάνε καλά. Ναι, αλλά η περιοχή αυτή είναι μπλεγμένη. Δεν είναι μόνο η Ελλάδα και η Τουρκία. Είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, είναι η Ρωσία, είναι η Κίνα, είναι και οι ευρωπαϊκές χώρες.

Είναι μια περιοχή μεγάλων αντιθέσεων, με ήδη δυο πληγές, Κυπριακό και Παλαιστινιακό, με Ιράν, με Ισραήλ. Είναι χώρος μεγάλων αντιπαραθέσεων, που σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να έχεις και πολεμική εμπλοκή. Είναι χώρος ο οποίος πέρα από την εκμετάλλευση των πετρελαίων θα σου πουν «φέρε και στρατεύματα για το Ιράν, φέρε και από κει, φέρε και από δω». Και εν πάση περιπτώσει γιατί τα μέρη που μας ανήκουν να τα εκχωρήσουμε σε άλλους;

Οσο υπάρχει εθνοκρατική οργάνωση, το έχουμε πει, τα σύνορα πρέπει να είναι σεβαστά. Οσο υπάρχει ιμπεριαλισμός, όσο υπάρχει πόλεμος, θα υπάρχουν και σύνορα, τέλειωσε. Και δεν αλλάζουν, με αυτή την έννοια. Ούτε πάμε να πάρουμε εδάφη, ούτε δίνουμε.

Η Λαϊκή Εξουσία ασυμβίβαστη με συμμετοχή στην ΕΕ

Γ. ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ («ΠΡΙΝ»): Κυρία Παπαρήγα, παρατηρώ από τα προεκλογικά υλικά των συνδυασμών της «Λαϊκής Συσπείρωσης» ότι απουσιάζουν τα αιτήματα για έξοδο από το ευρώ και έξοδο από την ΕΕ. Την ίδια στιγμή, μας είπατε σήμερα ότι ψηφίζουμε από τα σκουπίδια μέχρι τις συμφωνίες με το ΝΑΤΟ. Για ποιο λόγο υποβαθμίσατε το συγκεκριμένο αίτημα;

-- Θέλω να ξεκαθαρίσω το εξής: Οτι εμείς έχουμε θέσει έξοδο από την ΕΕ. Τώρα, έξοδος από το ευρώ και να γυρίσει στη δραχμή, δεν είναι ουσιαστικό. Αλλωστε αυτό είναι κάτι το οποίο μπορεί να το κάνει και η ίδια η ΕΕ, τη βολεύει.

Οταν λέμε Λαϊκή Εξουσία, Λαϊκή Οικονομία, αυτό είναι ασυμβίβαστο με τη συμμετοχή στην ΕΕ. Δεν είναι δυνατόν να κάνεις κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, συνεταιριστικοποίηση της μικρής παραγωγής και αυτό να γίνει δεκτό στην ΕΕ. Δεν είναι δυνατόν να κάνεις εργατικό έλεγχο, εργατικό λαϊκό κράτος και να είσαι δεκτός στην ΕΕ.

Μάλιστα, εμείς ως κόμμα μιλάμε πολύ καθαρά για το σοσιαλισμό με πολύ περισσότερα πράγματα από ό,τι βάζουμε να συμφωνήσουν οι σύμμαχοι σε αυτά τα θέματα. Βεβαίως σε μια εκλογική μάχη κάνεις και μια προσαρμογή. Δεν μπορείς να κάνεις ανάλυση. Λες το στόχο σου, αλλά δεν είναι δυνατόν να κάνεις ανάλυση.

Σε μια εκλογική μάχη, δεν μπορείς να κάνεις πλήρη ανάλυση πώς θα λειτουργεί η Λαϊκή Οικονομία, γιατί τα υλικά έχουν και ένα είδος συνθηματολογίας. Επί της ουσίας, όμως, το λέμε. Αφού λέμε ρήξη με τον ιμπεριαλισμό, ρήξη με την ΕΕ, Λαϊκή Εξουσία, Λαϊκή Οικονομία. Βεβαίως, στις εκλογές δεν πρέπει να κρύβεις τις θέσεις σου. Από την άλλη μεριά όμως, λέμε και κάτι άλλο. Δεν είναι προϋπόθεση για να ψηφίσει κάποιος το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» να συμφωνεί σε όλα μαζί μας.

Δεν του κρύβουμε τις θέσεις και να πάμε να κάνουμε ένα μίνιμουμ πρόγραμμα. Του λέμε «είμαστε εμείς αυτοί». Ψηφοφόρος είναι. Ούτε μέλος του Κόμματος θα γίνει, ούτε θα πάρει το χαρακτήρα της πολιτικής συμμαχίας η ψηφοφορία. Και μάλιστα μπορεί να κρατήσει και τις απόψεις του και μπορεί και ο ίδιος να μη θέλει να δεσμεύεται σε όλα ιδεολογικά με το ΚΚΕ.

Βέβαια, όταν ψηφίζεις, δεν μπορείς να βάλεις αστερίσκους στο ψηφοδέλτιο. Επομένως, μιλάς για μία ψήφο. Οταν θα κάνεις όμως πολιτική συμμαχία, σαφώς σε αυτά πρέπει να είναι πολύ λιανά, για να ξέρει ο κόσμος τι σημασία έχει και για ποιο σκοπό.

Εδώ εγώ σε συγκεντρώσεις και όχι μόνο εγώ, όλα τα στελέχη του Κόμματος που μιλάμε στις συγκεντρώσεις, λέμε για την κοινωνικοποίηση, τον πανεθνικό σχεδιασμό, τον εργατικό λαϊκό έλεγχο κ.λπ. Σε ένα μονόφυλλο που θα βγάλεις δεν μπορείς να κάνεις τις χίλιες αναλύσεις, γιατί είναι σαν να του λες πρέπει να συμφωνήσεις σε όλα. Του λες τον ορίζοντά σου, μέχρι πού πας εσύ.

Μας ενδιαφέρει η λαϊκή χειραφέτηση κι ενεργοποίηση

Γ. ΦΑΣΟΥΛΑΣ («ΝΕΤ»): Κυρία Παπαρήγα, μετά και τις χτεσινές δηλώσεις του πρωθυπουργού, πιστεύετε ότι έχουμε μπει σε μία άτυπη προεκλογική περίοδο εν μέσω μιας άλλης προεκλογικής περιόδου με φόντο βέβαια εθνικές κάλπες; Και δεύτερον, και πόσο θα ωφελήσει τη χώρα μια τυχόν προσφυγή στις εθνικές κάλπες;

-- Ποιος ξέρει τι σκέφτεται ο Παπανδρέου; Οπωσδήποτε το έθεσε εκβιαστικά. Ηταν ένας εκβιασμός. Εμείς δεν μπορούμε αυτή τη στιγμή να σκεφτόμαστε πότε θα κάνει εκλογές, συμφέρουν ή δε συμφέρουν.

Πριν απ' όλα, αυτό που συμφέρει το λαό είναι να βγει ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα γι' αυτόν στις 7 και 14 Νοέμβρη. Συμφέρει το λαό από την επομένη των εκλογών να ανασυντάξει τις δυνάμεις του, να ζωντανέψουν οι μαζικοί φορείς στους τόπους δουλειάς, στη γειτονιά, να ενεργοποιηθεί ο λαός, να ξεπεράσει τη μοιρολατρία και τους φόβους απέναντι στη χρεοκοπία, καθώς ήδη είναι σε χρεοκοπία ο λαός. Από κει και πέρα όποτε έρθουν οι εκλογές καλώς να έρθουν.

Εμείς, ό,τι βάζει σε κίνηση το λαό, δεν το απορρίπτουμε. Εμάς πάντως δεν πρόκειται να μας εκβιάσει, δεν πρόκειται να μας τρομάξει με τις εκλογές. Η στρατηγική μας είναι πολύ διαφορετική. Οι εκλογές μπορεί να ανησυχήσουν κάποιους εταίρους του ΠΑΣΟΚ, αν είναι έτοιμοι να πάρουν μέρος σε αυτές. Καταλαβαίνετε τι λέω, κάποια μικρά κόμματα, κάποιοι αριστερο - ανανεωτικοί, εκσυγχρονιστές, μπορεί να φοβηθούν τις εκλογές μήπως δεν προλάβουν να διαπραγματευθούν με το ΠΑΣΟΚ. Εμείς δεν έχουμε τέτοιες ανησυχίες. Εμάς μας ενδιαφέρει η χειραφέτηση του λαού.

Παίρνει ευθύνη ο λαός, ας είναι για βήμα μπρος

Δ. ΖΩΝΙΟΣ («ΑΘΗΝΑ 9,84»): Είπατε στην αρχή της συνέντευξης ότι πρέπει αυτές οι εκλογές να αποτελέσουν σταθμό, μια απαρχή για την αλλαγή του συσχετισμού δύναμης. Εάν δεν επιτευχθεί αυτός ο στόχος, δε μειωθούν αισθητά οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, σε συνάρτηση μάλιστα με αυτό που παρατηρήσατε ότι μόνο το 15% των εργατοϋπαλλήλων είναι ενταγμένο στα εργατικά ταξικά συνδικάτα, θα ήθελα την πρόβλεψή σας για την επόμενη μέρα τι θα συνέβαινε.

-- Θα έχει βάλει ένα καινούργιο εμπόδιο. Θα έχει χάσει μία ευκαιρία να κάνει ένα βήμα μπρος. Θα έχει δυσκολέψει τα πράγματα. Παρ' όλα αυτά, εμείς δε θα κάτσουμε στο σπίτι μας, εδώ στον Περισσό να κλαίμε. Θα προσπαθήσουμε να του εμπνεύσουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό του, να αναδείξουμε το ζήτημα της ευθύνης και εντατικά θα συνεχίσουμε τον αγώνα. Τι να κάνουμε;

Οπωσδήποτε θα έχει χάσει μια ευκαιρία. Δεν πρέπει να του το πούμε αυτό;

Δεν καταλαβαίνετε τι θα 'ρθει; Τι, θα κάτσεις, να περιμένεις να δεις τι θα έρθει; 'Η θα περιμένεις το Αμπού Ντάμπι να κάνει επενδύσεις και τους Κινέζους. Αυτοί θα πάρουν ελάχιστο προσωπικό, πολύ λιγότερο απ' ό,τι θα παίρνανε πριν 20 ή 30 χρόνια, η ανεργία θα μεγαλώνει. Να δείτε ατομικές συμβάσεις στο γόνα. Αυτά θα γίνονται.

Παίρνει ευθύνη ο λαός. Και εν πάση περιπτώσει δε νομίζουμε ότι δεν μπορεί σήμερα να πάρει την ευθύνη να γίνει ένα βήμα μπρος. Τι φοβάται, δηλαδή; Τι θα χάσει;



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ