Πρόκειται για μια ατμόσφαιρα που σκοπίμως διαμορφώνεται στη χώρα από την κυβέρνηση και τα αστικά επιτελεία, συνεπικουρούμενα απ' τις άλλες πολιτικές δυνάμεις της αστικής διαχείρισης. Ο λόγος σχετίζεται με το περιεχόμενο της συμφωνίας που «ψήνεται» που θα είναι αντιλαϊκό, αφού θα είναι αποτέλεσμα παζαριών με γνώμονα τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Με την κυβερνητική προπαγάνδα που βρίσκει πολλούς πρόθυμους αναμεταδότες, η εργατική - λαϊκή συνείδηση προετοιμάζεται κατάλληλα, ώστε να δεχτεί το αντιλαϊκό - αντεργατικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια σαν το μικρότερο κακό, άρα να ξεχάσει κάθε σκέψη για ανάκτηση απωλειών ή έστω για μέτρα ανακούφισης του λαού. Αλλά και για να αποδεχτεί ένα νέο αντιλαϊκό πρόγραμμα με τη λογική ότι είναι δήθεν πιο φιλολαϊκό απ' το προηγούμενο, την ίδια ώρα που ο λαός καλείται συνεχώς και σε νέες θυσίες. Ακόμα παραπέρα, προετοιμάζεται έτσι ώστε να δεχτεί και μάλιστα με στεναγμούς ανακούφισης νέα μέτρα ελάφρυνσης του κεφαλαίου, που ταυτόχρονα βάζουν το χέρι βαθιά στην τσέπη του λαού.
Ταυτόχρονα, όμως, είναι και η απόδειξη της ακόμα μεγαλύτερης προσαρμογής της στις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας που σαν μέγγενη καταπνίγουν τις ανάγκες του λαού.
Κύριο άρθρο της «Καθημερινής» έγραφε μέσα στη βδομάδα: «Πώς είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνει ο μέσος Ελληνας τους κινδύνους που διατρέχει η χώρα; ... Μετά τις εκλογές δημιουργήθηκε ένα κλίμα ευφορίας το οποίο μειώνεται, αλλά όχι δραματικά ... Τα δημόσια ταμεία αδειάζουν, οι τράπεζες γίνονται ζόμπι και κάποιοι ευσυνείδητοι διεθνείς γραφειοκράτες κάνουν τη σούμα για τον τελικό λογαριασμό που κάποτε θα έλθει, σε όλους μας. Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση κάνει ένα πολύ μεγάλο λάθος, το οποίο θα πληρώσει ακριβά ... Αυτός ο λαός έδειξε ότι αν υπάρχει ένα πράγμα που δεν συγχωρεί στο τέλος της ημέρας είναι τα παιχνίδια με την αλήθεια ... Κάπου εδώ κάθε ηγέτης που ξέρει πού θέλει να πάει οφείλει να πει αλήθειες για την πραγματική θέση της χώρας και τους συμβιβασμούς που απαιτούνται για να μείνουμε στο ευρώ ... Η χώρα θα προσγειωθεί ανώμαλα τις επόμενες βδομάδες. Ο κυβερνήτης πρέπει να διαλέξει αν θα αφήσει τους επιβάτες "στον κόσμο τους" ή αν θα τους προειδοποιήσει για το τι θα ακολουθήσει. Η ευθύνη δική του».
Από κοντά, κύριο άρθρο στο «Βήμα», επίσης μέσα στη βδομάδα, ανέφερε: «...η νέα κυβέρνηση που καλλιέργησε τόσες και τόσες προσδοκίες αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει προοπτική για τη χώρα και την οικονομία της χωρίς πλήρη ανάληψη της ευθύνης ... Δεν χωρεί πλέον καμία αμφιβολία ότι το ελληνικό κράτος και συνολικά η οικονομία μας αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα ρευστότητας, τα οποία αν διατηρηθούν για άλλους δύο μήνες, μέχρι τα τέλη Ιουνίου, θα κλονίσουν τις οικονομικές λειτουργίες της χώρας και θα προκαλέσουν πιθανώς ανεπανόρθωτες ζημιές ... δεν έχουν επιλογή πέρα από μια συμφωνία, η οποία όσο καθυστερούν θα γίνεται ολοένα και πιο επώδυνη ... Κακά τα ψέματα, τα λεφτά όντως τελειώνουν ... Οσο κι αν θέλει κανείς να κλείσει τα μάτια οι ψευδαισθήσεις και οι αυταπάτες τελείωσαν. Η κυβέρνηση δεν έχει λύση, ούτε σωτηρία εκτός Ευρώπης. Και αυτή πλέον, την ευρωπαϊκή λύση πρέπει να την κερδίσει με το σπαθί της, με πραγματικές μεταρρυθμίσεις, με σκληρή δουλειά, συνεκτικό πρόγραμμα και εγγυήσεις εφαρμογής. Ολα τα άλλα είναι παραμύθια για εύπιστους οπαδούς, που όσο περνά ο καιρός ολοένα και θα λιγοστεύουν. Η εμπιστοσύνη που κέρδισε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ξοδεύεται με ταχύτητα. Για να ανακόψει αυτήν την πορεία οφείλει να αναλάβει τάχιστα την ευθύνη που της αναλογεί έναντι της χώρας και των πολιτών της. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει».