Και τι δεν επιστράτευσαν τη βδομάδα που πέρασε τα κυβερνητικά στελέχη στην προσπάθειά τους να εξωραΐσουν τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ που έφεραν στη Βουλή, υπό την «υψηλή εποπτεία» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και του κεφαλαίου.

Από τα παραμύθια ότι οι ιμπεριαλιστές, που έχουν διαλύσει τα Βαλκάνια και τη Μ. Ανατολή σπέρνοντας νεκρούς και προσφυγιά, έγιναν «περιστέρια της ειρήνης» και «παράγοντες σταθερότητας και ευημερίας» για τους λαούς, και τα δολοφονικά σχέδιά τους κριτήριο... προοδευτικότητας, έως τους μύθους για την «ασπίδα ασφάλειας» που αποτελεί απέναντι στην επιθετικότητα της Τουρκίας η ενδυνάμωση του ΝΑΤΟ στην περιοχή και από το ψέμα ότι η συμφωνία βάζει υποτίθεται «μια και καλή» τέλος στους αλυτρωτισμούς, που κατά τα άλλα ταΐζει με τα ανιστόρητα περί «μακεδονικής» εθνότητας και γλώσσας, έως την προσπάθεια να παρουσιαστεί ως στόχος για τον λαό η «αναβάθμιση» της αστικής τάξης στην περιοχή, όλα τα γνωστά και κάλπικα επιχειρήματα έπεσαν στην αρένα.

Αναμφίβολα, ωστόσο, ξεχώρισε η ενόχληση της κυβέρνησης, όσο και εκείνων που δρομολόγησαν τη συμφωνία, με την τεκμηριωμένη και κρυστάλλινη θέση του ΚΚΕ και βέβαια για τη δράση του ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Και γι' αυτό τα κυβερνητικά επιτελεία, ο κυβερνητικός Τύπος και οι Γκοτζαμάνηδες του διαδικτύου «έπιασαν δουλειά», επιστρατεύοντας τα χοντροκομμένα ψέματα, την παραχάραξη και τη διαστρέβλωση, τις λαθροχειρίες και τον «προοδευτισμό» made in USA. Ετσι σε έναν απίστευτο συντονισμό από την πλευρά της Χρυσής Αυγής, άλλων ακροδεξιών, βουλευτών της ΝΔ και άλλων αντιπολιτευόμενων κομμάτων ακούγαμε την αναπαραγωγή αντικομμουνιστικών εμφυλιοπολεμικών επιχειρημάτων σε σχέση με το «Μακεδονικό ζήτημα» και το θέμα με την ΠΓΔΜ. Από την άλλη πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, οι συκοφαντίες για «εθνικισμό». Κοινή συνισταμένη τους η συγκάλυψη των ευθυνών του ιμπεριαλισμού ΗΠΑ - ΝΑΤΟ καθώς και του ΝΑΤΟικού χαρακτήρα της συμφωνίας. Να τι είπαν:

Την αθλιότητα αυτή, που την περασμένη Κυριακή αναπαρήγαγαν τα ΣΥΡΙΖοτρόλ υπό την εποπτεία του υπεύθυνου του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, φτάνοντας να πουν ότι το ΚΚΕ συμμετέχει σε εθνικιστικά συλλαλητήρια, την ακούσαμε και στη Βουλή σε πολλές εκδοχές: Από τον Βίτσα που έκανε λόγο για το ότι το ΚΚΕ «επιδιώκει να γίνει αποδεκτό από τον εθνικό κορμό» (!), έως τον υπουργό Επικρατείας Βερναρδάκη που έφτασε να λέει ότι το ΚΚΕ «έχει εκλεκτική συγγένεια με τη θέση της ΝΔ» και «υποκλίνεται στον εθνικισμό».

«Νερό στο μύλο» των αλυτρωτισμών και των εθνικισμών και από τις δύο πλευρές των συνόρων δεν ρίχνει βέβαια η κρυστάλλινη θέση του ΚΚΕ, αλλά τα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ που υπηρετεί η κυβέρνηση και με τη συγκεκριμένη συμφωνία. Αυτοί αξιοποιούν εθνικισμούς και αλυτρωτισμούς και συνολικά τη λογική του «διαίρει και βασίλευε», για να προχωρήσουν τα βρώμικα σχέδιά τους απέναντι στους ανταγωνιστές τους, να επαναχαράξουν σύνορα, να μοιράσουν τη «λεία» των αγορών, των σφαιρών επιρροής, των πλουτοπαραγωγικών πηγών και δρόμων, όπως δείχνει και η πολύ πικρή πείρα των λαών στα Βαλκάνια. Αυτούς και τα σχέδια της αστικής τάξης για την αναβάθμισή της στην περιοχή υπηρετεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που από πάνω βαφτίζει τους μακελάρηδες των Βαλκανίων «παράγοντες ειρήνης και σταθερότητας» για τους λαούς.

«Νερό στο μύλο» των αλυτρωτισμών και εθνικισμών στη γειτονική χώρα και στη χώρα μας ρίχνουν τα όσα ανιστόρητα βρίσκονται στη συμφωνία περί «μακεδονικού» λαού, «μακεδονικής» ιθαγένειας και γλώσσας, που αφήνουν περιθώρια για μελλοντικές αμφισβητήσεις και επανάληψη του «έργου» που έχουν δει ξανά και ξανά οι λαοί των Βαλκανίων. Η επισήμανση αυτής της πραγματικότητας δεν είναι εθνικισμός, αλλά διεθνιστικό και πατριωτικό καθήκον γιατί ακριβώς πάνω σε τέτοια ανοιχτά ζητήματα - που μένουν σκόπιμα ανοιχτά γιατί οι «συμφωνίες φιλίας και ειρήνης» τους είναι λυκοφιλίες ανάμεσα σε αστικές τάξεις - χτίζονται τα «διαίρει και βασίλευε», αλληλοτροφοδοτούνται οι εθνικισμοί και οι αλυτρωτισμοί.

Το ΚΚΕ είπε από την πρώτη στιγμή ότι η καταδίκη της συμφωνίας των Πρεσπών έχει νόημα μόνο αν στρέφεται κατά των επικίνδυνων αμερικανικών - ΝΑΤΟικών σχεδιασμών, που προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και κατά του εθνικισμού σε Ελλάδα και FYROM. Το ΟΧΙ του ΚΚΕ στη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ είναι ταυτόχρονα ΝΑΙ στη φιλία, στην αλληλεγγύη και κοινή πάλη των λαών για να ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο, τη δική τους εξουσία, την εργατική εξουσία.

Το «όχι» και το «ναι», εξάλλου, απέναντι στη συμφωνία δεν αποτελούν από μόνα τους διαχωριστική γραμμή, πόσο μάλλον κριτήριο «προοδευτικότητας» όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Και ο ΣΥΡΙΖΑ, με τα ρετάλια των ΑΝΕΛ και του Ποταμιού που είπαν «ναι» και η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, οι φασίστες της Χρυσής Αυγής και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα που είπαν «όχι», κοινό παρονομαστή έχουν τους στόχους της αστικής τάξης και τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και γι' αυτό πάσχισαν να καλύψουν τη σύμπλευσή τους, σηκώνοντας τον κουρνιαχτό της ονοματολογίας και τις υπόλοιπες κάλπικες διαχωριστικές γραμμές.

Κατά τα άλλα, βέβαια, ξεπερνάει τα όρια της γελοιότητας να μιλάνε για «υπόκλιση στον εθνικισμό» αυτοί που μέχρι την προηγούμενη βδομάδα υποκλίνονταν και συγκυβερνούσαν με τον ακροδεξιό Καμμένο. Αυτοί που πολιτεύονται με κριτήριο το νέο μεγαλοϊδεατισμό της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» και του «ηγετικού ρόλου» της ελληνικής αστικής τάξης στα εγκληματικά ευρωΝΑΤΟικά σχέδια στα Βαλκάνια. Τους ενοχλεί το ΟΧΙ του ΚΚΕ γιατί είναι το μόνο αληθινό ΟΧΙ στην ουσία της συμφωνίας, στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ που υπηρετεί.

Αλλο ένα ψέμα ολκής που επιστράτευσε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η στάση του ΚΚΕ απέναντι στη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ αποτελεί συνέχεια της διαχρονικής του στάσης και του αγώνα ενάντια στα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια, στις επεμβάσεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή, στην εμπλοκή της χώρας για τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Είναι η μόνη συνεπής διεθνιστική και ταυτόχρονα πατριωτική στάση από τη σκοπιά του λαού.

Το ΚΚΕ είναι η μόνη πολιτική δύναμη που ήδη από το 1992 καταδίκασε την ιμπεριαλιστική επέμβαση για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, την οποία στήριξαν από κοινού αστικές δυνάμεις και δυνάμεις του οπορτουνισμού. Αποκάλυψε ότι το βασικό πρόβλημα βρίσκεται στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και της τότε ΕΟΚ στην περιοχή αλλά και τον παραπλανητικό ρόλο της ονοματολογίας. Διαχώρισε τη θέση του από τα εθνικιστικά συλλαλητήρια στα οποία έτρεχαν οι δυνάμεις του οπορτουνισμού και ο πρόγονος του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ καταφεύγοντας όπως και σήμερα σε αντιΚΚΕ επιθέσεις.

Είναι το μόνο κόμμα που μίλησε από τότε για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, άνοιξε μέτωπο στον αλυτρωτισμό και τον εθνικισμό, αναδεικνύοντας ότι η Μακεδονία είναι γεωγραφική περιφέρεια, κατανεμημένη με βάση τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου.

Ολη τη δεκαετία του '90, αντιπάλεψε τα ιμπεριαλιστικά σχέδια στα Βαλκάνια που υποδαύλισαν εθνικισμούς και αλυτρωτισμούς, τους πολέμους και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο έδαφος της πρώην Γιουγκοσλαβίας, την ώρα που αστικές δυνάμεις και οπορτουνιστές «χαιρέτιζαν» την αλλαγή συνόρων σε όλη την περιοχή.

Καταψήφισε και σταθερά όλα αυτά τα χρόνια αντιπάλεψε την ένταξη της Ελλάδας, όπως και όλων των χωρών της περιοχής, στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Ηταν το μόνο κόμμα που εναντιώθηκε στην ιδρυτική Συνθήκη της ΕΕ (Μάαστριχτ), προβάλλοντας τον στόχο της αποδέσμευσης από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Εναντιώθηκε στο διχοτομικό «σχέδιο Ανάν», την ώρα που άλλες πολιτικές δυνάμεις και ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ έσκιζαν τα ρούχα τους για να το στηρίξουν.

Εναντιώνεται στα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, στην εμπλοκή της χώρας σε αυτά, στη μετατροπή της από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπως και από τους προκατόχους της, σε απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση. Γι' αυτόν τον λόγο εναντιώνεται και στη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ.

Το ΚΚΕ, όπως πάντα, βρίσκεται στη σωστή πλευρά της υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων και στην πρώτη γραμμή.

Πρόκειται για έναν ακόμα μύθο που καλλιεργεί η κυβέρνηση και που καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα.

Αλλωστε, στο δημοψήφισμα που οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές έστησαν στη γειτονική χώρα τον περασμένο Σεπτέμβρη, με το ερώτημα αν «είστε σύμφωνοι με την ένταξη της χώρας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, με την εφαρμογή της συμφωνίας» και παρά την περατζάδα από την ΠΓΔΜ όλης της «αφρόκρεμας» των ιμπεριαλιστών, συμμετείχε μόλις το 37%. Κι όσο για το πόσο «σεβάστηκαν» το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και την επιλογή του λαού της γείτονος οι ιμπεριαλιστές, γνωστό είναι το πώς το αποτέλεσμα αυτό «ερμηνεύθηκε» κατά το δοκούν και αναιρέθηκε με πιέσεις, τελεσίγραφα και εκβιασμούς από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Ετσι κι αλλιώς, βέβαια, η ένταξη στις διάφορες ιμπεριαλιστικές ενώσεις δεν είναι επιλογή των λαών, αλλά της αστικής τάξης κάθε χώρας, για να υπηρετήσει τα πολιτικά και οικονομικά της συμφέροντα.

Το ερώτημα για τους ΣΥΡΙΖΑίους διακινητές της παραπάνω άποψης είναι άλλο. Ακόμα κι αν, σύμφωνα με το σκεπτικό τους, ένας λαός - κάτω από την πλάνη, τις πιέσεις και τους εκβιασμούς - επέλεγε τη συμμετοχή σε έναν δολοφονικό ιμπεριαλιστικό οργανισμό, όπως το ΝΑΤΟ, από πού κι ως πού είναι στοιχείο «προοδευτικότητας» και «αριστερής πολιτικής» να αναλαμβάνεις να σπρώξεις έναν λαό στα δεσμά των ιμπεριαλιστικών ενώσεων;

Ρητορικό, βέβαια, το ερώτημα για τα τσιράκια των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, που, ανάμεσα στις υπόλοιπες βρωμοδουλειές, έχουν αναλάβει εργολαβία και την υπόθεση υποταγής του λαού στη ΝΑΤΟική, ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα καταπώς απαιτεί και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην πρόσφατη Εκθεσή του για την Ελλάδα.

Η θέση αυτή επαναλήφθηκε ουκ ολίγες φορές κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή, ενώ ο πρωθυπουργός «του έδωσε και κατάλαβε», χρεώνοντας την καραμπινάτη αυτή ιμπεριαλιστική θέση στον ...Λένιν.

Τα περί «συλλογικού αυτοπροσδιορισμού», που βέβαια καμία σχέση δεν έχουν με τον αγώνα για την αυτοδιάθεση των λαών από τον ζυγό της αποικιοκρατίας και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, είναι πέρα για πέρα αντιδραστικό σύνθημα, ένα καραμπινάτο ιμπεριαλιστικό ιδεολόγημα, το οποίο αμφισβητεί ότι ο χαρακτήρας ενός έθνους έχει αντικειμενική ιστορική βάση και ισχυρίζεται ότι μπορεί και να στηρίζεται στη βάση υποκειμενικών μόνο κριτηρίων, δηλαδή κάτι σαν το «ό,τι δηλώσεις είσαι».

Με πρόσχημα τον «αυτοπροσδιορισμό», οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις διέλυσαν τη Γιουγκοσλαβία, έστησαν προτεκτοράτα όπως αυτό του Κοσσόβου, χρησιμοποίησαν τις μειονότητες για να αποσταθεροποιήσουν περιοχές και κράτη, να επαναχαράξουν σύνορα.

Η επίκληση του ιδεολογήματος αυτού από τον ΣΥΡΙΖΑ ανοίγει πολύ επικίνδυνους δρόμους για τον λαό μας, όπως και για όλους τους λαούς της περιοχής.

«Παλιά τους τέχνη κόσκινο», βέβαια, αφού διαχρονικά ο ΣΥΡΙΖΑ και οι οπορτουνιστές προκάτοχοί του στήριξαν ένα προς ένα όλα τα προσχήματα των ιμπεριαλιστών, με τα οποία προχωρούσαν κάθε φορά τα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Εδώ... η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Μια καραμπινάτη ιμπεριαλιστική διευθέτηση, που έχει επιβληθεί από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, που στο άρθρο 2 αναφέρει ότι ο γειτονικός λαός μαντρώνεται στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, είναι «αξιοποίηση αντιθέσεων» και μάλιστα προς όφελος της φιλίας των λαών! Δηλαδή ότι η διεύρυνση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στα Δυτικά Βαλκάνια σε διάταξη μάχης απέναντι στη Ρωσία είναι πολιτική που βοηθάει στην ειρηνική συνύπαρξη των λαών! Φανταζόμαστε ότι το ίδιο «ωφέλιμες» είναι οι δεκάδες αμερικανικές βάσεις που σπέρνει η κυβέρνηση από την Κρήτη έως τον Εβρο, όπως και η στοχοποίησή τους από τα αντίπαλα στο ΝΑΤΟ στρατόπεδα. Οσο για τους Τραμπ, Στόλτενμπεργκ, Μέρκελ και λοιπούς που έσπευσαν να πανηγυρίσουν για τη συμφωνία, θα τους συνεπήρε... ο αντιιμπεριαλιστικός αγώνας της κυβέρνησης.