ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 25 Σεπτέμβρη 2001
Σελ. /40
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΛΕΩΝ. ΑΥΔΗ
Πάντα στη σκέψη, στο μυαλό και στην καρδιά μας

Με μια λιτή τελετή, όπως του άρμοζε, πολλοί σύντροφοι συναγωνιστές, φίλοι, συνάδελφοί του και πλήθος κόσμου τίμησαν χτες τη μνήμη του

Με μια λιτή τελετή τίμησαν χτες το απόγευμα στο Α` Νεκροταφείο, σύντροφοι, συναγωνιστές, συνεργάτες και φίλοι τίμησαν τη μνήμη του Λεων. Αυδή, ένα χρόνο μετά τον πρόωρο χαμό του. «Οπως λιτός ήταν και ο ίδιος ο Λεων.», σημείωσε ο Στ. Λάμπρου δημοτικός σύμβουλος και σημερινός επικεφαλής της «Συμπαράταξης για την Αθήνα».

«Ολο αυτό το χρόνο ο Λεων. ήταν πάντα στη σκέψη μας, στην καρδιά μας και στο μυαλό μας», είπε ανοίγοντας την τελετή η Ζωή Βαλάση, δημοτική σύμβουλος Αθήνας με τη «Συμπαράταξη». «Ενιωθα σαν μαθητής του, αφού με τη συμπεριφορά του, δίδασκε ήθος, ύφος και δημοκρατία», είπε ο δήμαρχος Αθήνας Δ. Αβραμόπουλος.

«Η αγωνία μας να φανούμε αντάξιοι της σεμνότητάς του, της αποφασιστικότητας, της αγωνιστικότητας και της διορατικότητάς του, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η τιμή που αποδίδουμε στο πρόσωπό του», είπε με τη σειρά του ο Στ. Λάμπρου. Και συνέχισε: «Και αν κάποτε κάτι δεν ξέρουμε ή και κάνουμε λάθος, θυμόμαστε τα λόγια του, ότι έχει σημασία κάτι που δεν κάνουμε ή κάνουμε λάθος να μην είναι συνειδητό, να μη στρέφεται συνειδητά ενάντια στα συμφέροντα του λαού». Η προσωπικότητα, όμως, του Λεων. Αυδή, είναι επίκαιρη ακόμη και σήμερα «που οι εξελίξεις γίνονται άκρως επικίνδυνες για την παγκόσμια ειρήνη», συνέχισε ο Στ. Λάμπρου, «έρχεται στη μνήμη μας ο αγώνας του για να αποδείξουμε ότι δεν είναι μονόδρομος η επιβολή της κυρίαρχης πολιτικής τόσο στις διεθνείς σχέσεις, όσο και στο εσωτερικό της χώρας, η βαθιά του πίστη, ότι οι λαοί θα πάρουν τις τύχες στα χέρια τους».

«Θα συνεχίσουμε στο πνεύμα του Λεων. "διεκδικώντας την πόλη μας"», κατέληξε ο Στ. Λάμπρος και επανέλαβε λόγια του μεγάλου απόντα - παρακαταθήκη ήθους και αγωνιστικότητας: «Δεν υποσχόμαστε ότι θα κάνουμε την Αθήνα παράδεισο. Δεσμευόμαστε ότι δε θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε για μια "Αθήνα για τους πολίτες της"... για την αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής και του περιβάλλοντος... για ένα Δήμο που δουλεύει για τους δημότες του, για την υπεράσπιση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών τους. Δε θα πάψουμε ποτέ να διεκδικούμε την πόλη μας».


Κάλεσε, τέλος, σε συστράτευση όλους όσοι θέλουν μια αγωνιστική αντιμετώπιση των προβλημάτων και την ανατροπή της σημερινής κατάστασης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Κάλεσε, επίσης, όσους παραβρέθηκαν στην τελετή να παραστούν αύριο Τετάρτη στη 1 μ.μ. στο Δημαρχιακό Μέγαρο (πλατεία Εθν. Αντίστασης πρώην Κοτζιά), όπου θα γίνει η απονομή του χρυσού μεταλλίου της πόλης στην οικογένεια του Λεων. Αυδή.

Στην τελετή παραβρέθηκαν πολυπληθείς αντιπροσωπείες της Κεντρικής Επιτροπής και της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας του ΚΚΕ με επικεφαλής τους Σπ. Χαλβατζή και Μ. Ζάχαρη, μέλη του ΠΓ. Παραβρέθηκαν, επίσης, οι δημοτικοί σύμβουλοι Αθήνας με τη «Συμπαράταξη» Π. Κοροβέσης και Μ. Δανδουλάκης, οι Π. Ταμουρίδης, Αλ. Ζορμπαλά και Χρ. Μαργανέλης από την «Κομμουνιστική Ανανέωση», ο Κ. Διάκος από την «Πράσινη Πολιτική» και ο Στ. Κυλλάκος από την ΑΚΟΑ και οι δημοτικοί σύμβουλοι Δ. Μπέης, Α. Φιλίνη, Ζ. Χατζηφωτίου, αλλά και πλήθος, φίλων και συναδέλφων του δικηγόρων καθώς και σύντροφοί του στη ζωή και στον αγώνα.


ΠΟΕ - ΟΤΑ
Την ερχόμενη βδομάδα οι αποφάσεις

Την ερχόμενη βδομάδα θα προσδιορίσει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΠΟΕ-ΟΤΑ) την πορεία των απεργιακών κινητοποιήσεων που ξεκίνησαν την προηγούμενη Πέμπτη και Παρασκευή.

Στη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας, που έγινε το Σάββατο, οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ αποφάσισαν να μην προχωρήσουν σε νέες κινητοποιήσεις, δίνοντας περιθώριο στην κυβέρνηση να απαντήσει μέσα σε μια βδομάδα στα αιτήματα. Δηλαδή, να δώσει αυξήσεις 10.000-18.000 δραχμές στα επιδόματα, αντί για 9.000-15.000 που υποσχέθηκε την προηγούμενη βδομάδα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών. Ζητούν επίσης οι αυξήσεις να δοθούν από 1 του Γενάρη 2002. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας δεν κάνει λόγο για αυξήσεις στο 2001, διαμορφώνοντας έτσι ένα πλαίσιο κομμένο και ραμμένο στις επιλογές της κυβέρνησης, το οποίο μάλιστα από την αρχή είχε επισημανθεί ότι θα οδηγήσει τις κινητοποιήσεις σε αδιέξοδο.

Από την πλευρά τους οι συνδικαλιστές της «Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας» (ΔΑΣ) επανέλαβαν την ανάγκη να διευρυνθεί το διεκδικητικό πλαίσιο της Ομοσπονδίας και πρότειναν την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων. Συγκεκριμένα, αντιπρότειναν να υπάρξει ένα 20ήμερο σωστής προετοιμασίας ώστε μέσα από αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων των σωματείων των εργαζομένων στους δήμους και τη συγκρότηση απεργιακών επιτροπών να διεκδικηθούν από καλύτερες θέσεις λύσεις στα προβλήματα. Τα οποία προβλήματα, όπως υπογράμμισε η ΔΑΣ, έχουν να κάνουν με την αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Με αυτή την έννοια το διεκδικητικό πλαίσιο της ΔΑΣ, ανάμεσα σε άλλα, περιλαμβάνει: Προσδιορισμός κατώτατου μισθού στις 300.000 δραχμές. Τακτοποίηση των εκτάκτων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Αποτροπή των ιδιωτικοποιήσεων δημοτικών υπηρεσιών. Υπογραφή συλλογικών και όχι ατομικών συμβάσεων. Κατάργηση στην πράξη των αντιασφαλιστικών κυβερνητικών σχεδίων.

Οι συνδικαλιστές του ΣΥΝ πρότειναν μεν συνέχιση των κινητοποιήσεων, αρνούμενοι ωστόσο να εντάξουν στο διεκδικητικό πλαίσιο της Ομοσπονδίας το Ασφαλιστικό.

  • Κινητοποιήσεις εξήγγειλε για την 1η και 2η του Οκτώβρη η Πανελλήνια Ομοσπονδία Προσωπικού στους ΟΤΑ που εκπροσωπεί τους συμβασιούχους - η πλειοψηφία των μελών της εργάζονται στο Δήμο Αθηναίων.

Ηταν κομμουνιστής

Για τους περισσότερους συντάκτες του δημοτικού ρεπορτάζ - τουλάχιστον για όσους τους επέτρεπε το μέσο που εργάζονταν να ασχοληθούν ουσιαστικά με τα δρώμενα στο Δήμο Αθηναίων και όχι μόνο με τις φιοριτούρες του δημάρχου της πόλης - ο Λεων. Αυδής αποτελούσε συχνά ένα «πρόβλημα».

Υπήρχε πάντα ο «κίνδυνος» να παρασυρθείς από το περιεχόμενο της σκέψης του σε τέτοιο βαθμό, ώστε να χάσεις πτυχές του ρεπορτάζ. Χωρίς καν πολλές φορές να το συνειδητοποιείς, «έβγαινες» από το ρόλο του δημοσιογράφου και γινόσουν πολίτης (με την έννοια της συμμετοχής του ανθρώπου ως πολιτικού όντος στα κοινά), δηλαδή συμμετείχες διανοητικά στον πολιτικό λόγο που κατέθετε ο Λεων. Αυδής και ο οποίος πολλές φορές αποτελούσε και την αφορμή για παραπέρα σκέψη και προβληματισμό. Ακριβώς σ' αυτό το σημείο, εδραζόταν η πιθανότητα να παρασυρθείς στα μονοπάτια της δικής σου πλέον σκέψης και ενδεχόμενα να χάσεις τη συνέχεια του ρεπορτάζ που σου έχει ανατεθεί.

Παράλληλα, ο κίνδυνος να βγάλεις την εφημερίδα «εκτός» - όπως λέμε σχηματικά στα δημοσιογραφικά γραφεία για να προσδιορίσουμε τη σημασία που έχει να παραδίδεται όσο το δυνατόν πιο γρήγορα ένα κείμενο προς δημοσίευση - ήταν επίσης ορατός. Κυρίως στις περιπτώσεις που καλείσαι, λόγω της συνήθους στενότητας χρόνου και χώρου, να συντάξεις ένα κείμενο όσο το δυνατόν πιο σύντομα και με περιορισμένο αριθμό λέξεων. Τότε λοιπόν, και εφόσον πρέπει να καταθέσεις την άποψη που εξέφρασε ο Λεων. Αυδής, για παράδειγμα σε μια συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου πάνω σε ένα συγκεκριμένο θέμα, αρχίζουν τα δύσκολα. Τι να «κόψεις» και τι να κρατήσεις; Ποιες λέξεις ή φράσεις που να αποδίδουν τη σημασία της άποψής του να δημοσιεύσεις; Οταν, για παράδειγμα, και οι δέκα προτάσεις είναι χαρακτηριστικές του νοήματος του πολιτικού του λόγου και όταν ο ίδιος ο πολιτικός του λόγος είναι χρήσιμος (για την εξεύρεση μιας λύσης στο πρόβλημα που συζητείται) και ουσιαστικός (για την αναγωγή του συγκεκριμένου προβλήματος στις αιτίες που το γεννούν ή το εντείνουν), ποιες από αυτές τις προτάσεις θα επιλέξεις; Γιατί, ρε γαμώτο, να μην έχεις την ευχέρεια να τις καταγράψεις όλες; Τελικά, αναγκάζεσαι να κάνεις την επιλογή σου, με το φόβο πάντα. όχι ότι η αλήθεια που θα γράψεις θα είναι η μισή. Ποτέ, όμως, με το φόβο ότι ο Λεων. Αυδής θα παραπονιόταν είτε για το χώρο που του αφιέρωσες, είτε γι' αυτό που επέλεξες να προτάξεις.

Τελικά, καταλήγεις να αναζητάς ενδόμυχα τέτοια «προβλήματα». Κι ας κάνουν τη δουλιά σου ή και τη ζωή σου πιο δύσκολη. Αλλωστε, η περιπέτεια δεν μπορεί ποτέ να είναι ανώδυνη. Γιατί τότε ο κίνδυνος να συμβιβαστείς με ό,τι δε σου αξίζει είναι περισσότερο από ορατός. Είναι πραγματικότητα.

Αυτή την πραγματικότητα «στόχευε» να ανατρέψει ο λόγος και η στάση ζωής του Λεων. Αυδή. Και ο λόγος και οι πράξεις στον ιδρυτή της «Συμπαράταξης» ήταν σε απόλυτη συνέπεια, όπως πρέπει να είναι σε κάθε κομμουνιστή. Από τα δικαστήρια στη λαχαναγορά όπου σύχναζε τα Σάββατα, από το βήμα της Βουλής (όπου έμεινε λίγο) στις επισκέψεις στους μουσουλμάνους στο Γκάζι, από τις επιστημονικές διατριβές στη συζήτηση στους χώρους δουλιάς, ο Λεων. Αυδής ήταν κομμουνιστής. Κι αυτό για τους υπερασπιστές της άλλης όχθης ήταν ένα άλλο πολύ μεγάλο πρόβλημα.


Χριστίνα ΔΙΑΜΑΝΤΗ



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ