ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 25 Δεκέμβρη 2008
Σελ. /28
Μια από τα ίδια...

Κατά το «ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει», ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ανακάτεψε στο «μίξερ» του οπορτουνισμού πολυκαιρισμένα υλικά και παρουσίασε το «χυλό» που προέκυψε σαν «πλαίσιο άμεσων στόχων πάλης». Ενας «χυλός» εξαιρετικά εύπεπτος για την πλουτοκρατία και θα εξηγήσουμε γιατί. Απ' την πρώτη σελίδα αποσαφηνίζεται ότι στόχος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τα κέρδη, αλλά να αρθούν πάνω απ' αυτά οι άνθρωποι. Στόχος αποπροσανατολιστικός και ανέφικτος, σύνθημα που χρεοκόπησε μαζί με τους εμπνευστές του, τα ποικιλώνυμα φόρουμ, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να το ξανασερβίρει.

Στο όνομα του σοσιαλισμού αποθεώνεται η διαχείριση του καπιταλισμού και ομολογείται ευθαρσώς ότι στόχος είναι μια «πολιτική αλλαγών, μεταρρυθμίσεων και μετασχηματισμών». Τέτοιων και τόσων όσων επιτρέπει η αδιαπραγμάτευτη για τον ΣΥΡΙΖΑ συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ και οι δεσμεύσεις που αυτή συνεπάγεται. Συνεπώς, για το λαό μία απ' τα ίδια, αν όχι χειρότερα. Στο κείμενο «αρθρώνεται» ένα «ψέλλισμα» μόνο περί κατάργησης των διατάξεων της Συνθήκης του Μάαστριχτ την οποία ψήφισε, και της Λισαβόνας, που προωθούν συνταγματική θεσμοθέτηση του νεοφιλελευθερισμού. Εδώ, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ βάζει το κάρο μπροστά απ' το άλογο. Για όλα - ανακράζει - φταίνε οι Συνθήκες. Λες κι αυτές διαμορφώνουν το περιεχόμενο και τη φύση της ΕΕ, ως διακρατικής καπιταλιστικής ένωσης και όχι το αντίστροφο.

Ολες οι υπόλοιπες προτάσεις τους, ένα συνονθύλευμα από αποχώρηση απ' το ΝΑΤΟ μέχρι για τα δικαιώματα των ανθρώπων ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, τίθενται αυτομάτως υπό την αίρεση και την αναίρεση της δογματικής τους προσήλωσης στην ευρωένωση των μονοπωλίων. Εμμέσως το αναγνωρίζουν. Εξ ου κι όταν ρωτήθηκαν σχετικά με την πρόταση για επαναφορά στον έλεγχο του Δημοσίου επιχειρήσεων, οργανισμών και υποδομών, δήλωσαν «αυτή τη στιγμή δε μιλάμε για περιορισμό της απελευθέρωσης της αγοράς, μπορεί αργότερα να το πούμε κι αυτό»! Αργότερα, όταν οι στόχοι αυτοί θα πάψουν να «έρχονται σε σύγκρουση με την πολιτική της ΕΕ» κι αυτό θα συμβεί «όταν διαμορφωθεί μια εναλλακτική πολιτική στο εσωτερικό της»! Οι ίδιοι μιλάνε για «άμεσους στόχους πάλης», αλλά εναλλακτική πολιτική στο εσωτερικό της ΕΕ ποτέ δεν πρόκειται να υπάρξει, αν οι λαοί δεν κατεδαφίσουν με την πάλη τους την εξουσία των μονοπωλίων με κάθε κράτος - μέλος της.

Και ασφαλώς πρόκειται για υποκρισία η επίκληση - ως προϋπόθεση εφαρμογής των προτάσεών τους - της ανάγκης για αναζωογόνηση και αλλαγή ρότας του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Γιατί το κίνημα δεν αναζωογονείται όταν το αποκοιμίζεις με παραμύθια περί εξανθρωπισμού του καπιταλισμού και φιλολαϊκής μετάλλαξης της ΕΕ, περί αρμονικής συνύπαρξης εκμεταλλευτών και εκμεταλλευομένων. Ούτε όταν συμπράττεις με τις ξεπουλημένες στο κεφάλαιο συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, και άλλων οργανώσεων, όπως κάνουν οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ παντού και πάντα. Ούτε όταν θεωρητικολογείς περί «νέων ιστορικών υποκειμένων» και επιδίδεσαι σε αναλύσεις για την «απελευθερωτική δύναμη της κουκούλας».

Τελικά, η πράξη είναι απόδειξη του λόγου. Κι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με τις πράξεις του έχει αποδείξει ότι θέλει ένα κίνημα να βολοδέρνει στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Ενα κίνημα που θα ξεσκονίζει την καρέκλα, για να κάτσει ο επόμενος διαχειριστής της εξουσίας της άρχουσας τάξης. Στην προσπάθεια θα μείνει.


Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Ο «γνωστός» εκφυλισμός του λαϊκού κινήματος

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο πλήρης εκφυλισμός της πραγματικής έννοιας της λαϊκής εξέγερσης, με αφορμή τα τυφλά χτυπήματα των κουκουλοφόρων, επιχειρείται από ορισμένα κόμματα, για «αντιπολιτευτικούς» και ψηφοθηρικούς λόγους, αλλά και γιατί τέτοιο λαϊκό κίνημα επιθυμούν. Ανώδυνο για το σύστημα, ακίνδυνο για τα κέρδη, αλλά επικίνδυνο για το ταξικό εργατικό κίνημα, ενάντια στο οποίο το προετοιμάζουν.

Σε αυτό φυσικά δε θα μπορούσαν να μη συμβάλουν και οι «γνωστοί» αντιεξουσιαστικοί κύκλοι και ομάδες, των οποίων ο προβοκατόρικος ρόλος - εσκεμμένος ή όχι - έχει επιβεβαιωθεί με διάφορες αφορμές. Στα πλαίσια αυτά κυκλοφορούν σε συνοικίες της Αθήνας τρικάκια, υπογεγραμμένα με το «γνωστό» «Α», στα οποία - μεταξύ άλλων - αναγράφεται: «Αναβάλλονται οι γιορτές λόγω εξέγερσης»...

Για τέτοιο εκφυλισμό μιλάμε. Οπου τα όρια μεταξύ του αισχρού και του γελοίου είναι δυσδιάκριτα. Τέτοια «εξέγερση» κρύβεται πίσω από τις «γνωστές» κουκούλες.

Σταγόνες προσλήψεων - και καθυστερημένες

Οι κενές οργανικές θέσεις του «Ευαγγελισμού» ξεπερνούν τις 1.350 και η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί να φτάσουν 112 νοσηλευτές - από διαγωνισμό του Αυγούστου - μέχρι το τέλος του 2008.

Οπως, όμως, ενημέρωσε η Α' Διοικητική Υγειονομική Περιφέρεια (ΔΥΠΕ) Αττικής το σωματείο των εργαζομένων τελικά μέχρι το τέλος του έτους θα φτάσουν μόνο 12 νοσηλεύτριες Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης και οι άλλες μετατίθενται στο τέλος του Γενάρη 2009 (55 νοσηλεύτριες) και του Φλεβάρη 2009 (45 νοσηλεύτριες). Ηδη το 2008 συνταξιοδοτήθηκαν 35 νοσηλεύτριες και - όπως υποσχέθηκε η Διοίκηση της ΔΥΠΕ αυτές οι κενές θέσεις να αναπληρωθούν με την εφαρμογή παλιότερου νόμου που προβλέπει την προκήρυξή τους μέσα σε ένα τρίμηνο απ' τη συνταξιοδότηση των νοσηλευτών.

Δηλαδή, οι προσλήψεις που είναι σταγόνες στον ωκεανό των ελλείψεων είναι και καθυστερημένες. Κατά τα άλλα, ήρθαν και οι τελευταίες εξαγγελίες για προσλήψεις 5.500 νοσηλευτριών απ' τον υπουργό Υγείας, χωρίς να έχουν εγγραφεί και τα απαραίτητα κονδύλια στον προϋπολογισμό.

Δικομματική υποκρισία στους ΕΒΕ

«

Τεράστια φούσκα» χαρακτήρισε το πρόγραμμα του Ταμείου Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων (ΤΕΜΠΜΕ) ο Μ. Χρυσοχοΐδης, ο οποίος εμφανίζεται να ανακάλυψε «ξαφνικά» ότι τα κριτήρια και τα κεφάλαια που διατίθενται είναι τέτοια που στην πραγματικότητα οι μικρές επιχειρήσεις δε θα επωφεληθούν. Η υποκρισία των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, βεβαίως, δεν ξαφνιάζει κανέναν. Είναι πασίγνωστο ότι το ΤΕΜΠΜΕ είναι «έμπνευση» των δικών του κυβερνήσεων και απλώς η ΝΔ το διατηρεί στην ίδια λογική και με τον ίδιο στόχο. Κι ο στόχος μόνο η ενίσχυση των εκατοντάδων χιλιάδων μικρών και αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ δεν είναι. Αντίθετα, είναι να το χρησιμοποιήσει σαν άλλοθι για τη διαιώνιση της πολιτικής ενίσχυσης με κάθε τρόπο των μεγάλων επιχειρήσεων. Εάν ήθελαν τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ ήξεραν μια χαρά τι έπρεπε να κάνουν για να ενισχύσουν τους ΕΒΕ. Απλώς δε θέλουν. Γιατί είναι υπέρ των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Ο εμπαιγμός του «εμποράκου»

«Ολοι οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης πρέπει να βγούμε στην αγορά», κάλεσε από άμβωνος το «ποίμνιό» του ο μητροπολίτης Ανθιμος, δίνοντας το δικό του «παρών» στην καμπάνια που έχουν ξεκινήσει διάφοροι φορείς, κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, με στόχο την «αναθέρμανση της αγοράς». Προφανώς, όλοι αυτοί οι «επώνυμοι» που απευθύνουν τέτοιες εκκλήσεις αυτό που επιδιώκουν είναι να εξωραΐσουν την κατάσταση και να αποκρύψουν τα αίτια για την πτώση του τζίρου στην αγορά. Σε καμία περίπτωση όμως δεν ευθύνεται η «κακή διάθεση των καταναλωτών», που δε βγαίνουν τάχα στην αγορά να ψωνίσουν. Μια τέτοια ψυχολογική ερμηνεία στοχεύει στη συσκότιση της πραγματικότητας, που δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι η αγοραστική ικανότητα των λαϊκών νοικοκυριών έχει υπονομευτεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της εφαρμοζόμενης πολιτικής, με αποτέλεσμα κάθε χρόνο να μπορούν να «καταναλώνουν» ολοένα και λιγότερα. Αυτή είναι η αληθινή αιτία για την πτώση του τζίρου στις μικρές επιχειρήσεις, σε συνδυασμό με την ενίσχυση της θέσης των πολυεθνικών και των διαφόρων πολυκαταστημάτων, εμπορικών κέντρων, κ.ο.κ. Ας μην κοροϊδεύουν και από πάνω τον «εμποράκο» που αργοπεθαίνει...

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στην υπηρεσία του κεφαλαίου...

ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ Νέας Δημοκρατίας γιατί λένε και ξαναλένε ότι «μπορούμε να αλλάξουμε το κλίμα υπέρ μας»; Αν έχουν τόση ανάγκη να το πιστέψουν ας το συζητάνε καλύτερα μεταξύ τους.

Οταν το λένε δημόσια είναι μάλλον προσβλητικό. Μεταφράζεται ως «σας κοροϊδέψαμε πολύ μέχρι τώρα αλλά μπορούμε να το ξανακάνουμε». Και σας το δηλώνουμε κιόλας.

Οχι πως δεν έχουν μέσα, στη διάθεσή τους. Και επικοινωνιακά επιτελεία υπάρχουν, και όμιλοι Μέσων Ενημέρωσης με το μέρος τους, και μερικά κονδύλια για εξαγορά συνειδήσεων.

Από την άλλη όμως υπάρχει η πραγματικότητα που όλα δείχνουν πως θα γίνει χειρότερη. Κι αυτό δύσκολα ...παραβλέπεται.

ΕΧΟΥΜΕ ΒΕΒΑΙΑ και το ΠΑΣΟΚ που προσπαθεί να μας πείσει ότι το μέλλον είναι ...πράσινο. «Πράσινη οικονομία» επαγγέλλεται και για «πράσινη ανάπτυξη» μιλάει.

Μόνο που ο κόσμος όταν τους ακούει σκέφτεται μάλλον τα ...«πράσινα άλογα» μια και ξέρει για ποιους πρόκειται.

Βλέπετε δε βοηθάει να ξεχαστεί το παρελθόν τους όταν δεν μπορούν - λόγω απόψεων - να πουν «όχι» έστω σε μια κυβερνητική πολιτική θέση. Θυμάστε πώς χειροκρότησαν τα 28 δισ. στους τραπεζίτες;

ΠΑΝΤΩΣ ΑΜΦΟΤΕΡΟΙ νιώθουν λίγο άβολα είναι αλήθεια. Ακούνε τον Δασκαλόπουλο του ΣΕΒ να μιλάει για τους «ανανεωτικούς» σε κάθε πολιτικό κόμμα που πρέπει να έρθουν και αγχώνονται...

Λίγο καιρό πιο πριν τα ίδια έλεγε κι ο Βγενόπουλος. Μετά από όλα αυτά λογικό είναι να έχουν ...υπαρξιακές αναζητήσεις.

Γιατί όταν τα συμφέροντά τους ζητάνε να προσαρμοστούν πρέπει - βλέπετε - να σπεύσουν να το κάνουν.

Οποιος προσαρμοστεί πιο καλά και πιο αποτελεσματικά, όποιος διασφαλίσει την κερδοφορία τους, είναι γνωστό ότι στο τέλος παίρνει το χρίσμα.


Γρηγοριάδης Κώστας



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ