ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 24 Δεκέμβρη 2016 - Κυριακή 25 Δεκέμβρη 2016
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΗΠΑ
Επιδιώκοντας αλλαγές στη διαχείριση και τις διεθνείς συμφωνίες για λογαριασμό του κεφαλαίου

Ο νέος εκπρόσωπος του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού με μέλη του επιτελείου του

Copyright 2016 The Associated

Ο νέος εκπρόσωπος του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού με μέλη του επιτελείου του
Σε τροχιά γενικότερης επανεξέτασης παλιών και νέων συμμαχιών και ενδεχόμενων αλλαγών τακτικής για συμφωνίες και σχέδια που είχε καταρτίσει η απερχόμενη κυβέρνηση του Μπ. Ομπάμα, φαίνεται να τίθενται οι ΗΠΑ υπό την ηγεσία του νεοεκλεγέντος Ρεπουμπλικάνου δισεκατομμυριούχου Ντόναλντ Τραμπ, που αναλαμβάνει καθήκοντα στις 20 Γενάρη.

Μετά την επίσημη και την εύκολη εκλογή του στις 19 του μήνα από το 538μελές Κολέγιο των Εκλεκτόρων, με τις ψήφους 304 εκλεκτόρων, ο δρόμος της εξουσίας για τον Τραμπ άνοιξε πλέον για τα καλά... Οι βασικές προεκλογικές θέσεις του και οι πρώτες, μετεκλογικά, δηλώσεις και ενέργειές του, προϊδεάζουν για την πορεία που διαφαίνεται πως θα ακολουθήσει, προκειμένου να προωθήσει τα συμφέροντα των αμερικανικών μονοπωλίων.

Δεν είναι άλλωστε τυχαία η επιλογή του να βάλει σε νευραλγικές θέσεις της κυβέρνησής του μεγαλοτραπεζίτες της «Γκόλντμαν Σακς», διευθυντές πετρελαϊκών πολυεθνικών όπως η ισχυρή «Exxon Mobil», ε.α. στρατηγούς που έπαιξαν σημαντικό ρόλο σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ την τελευταία 15ετία στη Μέση Ανατολή, δισεκατομμυριούχους επενδυτές που κερδοσκόπησαν (όπως ο ίδιος) με την αγορά ακινήτων και χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, πάμπλουτους «φιλάνθρωπους» σε πόστα που αφορούν τη χάραξη μελλοντικών πολιτικών σε κρίσιμους τομείς της Παιδείας, της Υγείας, των Υπηρεσιών Πρόνοιας.

Η υπουργοποίηση τέτοιων προσώπων είναι ενδεικτική κάποιων βασικών προθέσεων ή και αποκαλυπτική της επιλογής του Ντόναλντ Τραμπ να δοκιμάσει την προώθηση μακροπρόθεσμων αλλαγών που δεν αφορούν μόνον τις σχέσεις με συμμάχους, πολέμιους, ανταγωνιστές αλλά και τις ενδοαστικές εσωτερικές ανακατατάξεις σε οικονομικό, πολιτικό επίπεδο.

Ο ίδιος, άλλωστε, «έπαιξε το χαρτί» της δήθεν ρήξης με το πολιτικό κατεστημένο, ενώ πρόκειται για προβεβλημένο κεφαλαιοκράτη. Ο Τραμπ έχει εξαγγείλει ότι θα πρωθήσει μέτρα ενίσχυσης του προστατευτισμού, προστασίας δηλαδή της εθνοκρατικής βάσης της καπιταλιστικής οικονομίας. Ενισχύοντας ταυτόχρονα και συγκεκριμένους κλάδους της παραγωγής. Στόχος είναι μ' αυτή τη διαχείριση να δοθεί ώθηση στην καπιταλιστική οικονομία συνολικά.

Είναι, επιπλέον, ενδιαφέρουσα η επιλογή του να δεχθεί πρόσφατα τηλεφώνημα από την Πρόεδρο της Ταϊβάν Τσάι Ινγκ-γουέν, αμφισβητώντας ανοικτά την πολιτική προηγούμενων αμερικανικών κυβερνήσεων που, από τη δεκαετία του '70, διάλεξαν να υποστηρίξουν την πολιτική της «Μίας Κίνας», ώστε να σπρώξουν τα συμφέροντα των αμερικανικών μονοπωλίων σε μια παρθένα τότε κινέζικη αγορά με πάμφθηνο εργατικό δυναμικό και ελλείψεις σε βασικές υποδομές, η οικοδόμηση των οποίων λειτούργησε στη συνέχεια ως «εισιτήριο» για προσοδοφόρες μπίζνες.

Παράλληλα, Αμερικανοί πολιτικοί αναλυτές δείχνουν να «εντυπωσιάζονται» συχνά από τις φιλορωσικές θέσεις του Τραμπ κυρίως στη Συρία, προσπαθώντας να τον κατηγορήσουν πως «μειοδοτεί» σε σχέση με τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Ουάσιγκτον. Στην πραγματικότητα, είναι επιλογή του νεοεκλεγέντος Προέδρου και των συμφερόντων που τον στηρίζουν μία πιθανή σύγκλιση με τη Μόσχα, καθώς στενοί σύμβουλοί του (μεταξύ των οποίων ο νεαρός Ελληνας Τζορτζ Παπαδόπουλος) έχουν υποστηρίξει την προσέγγιση με τη Ρωσία σαν κίνηση στρατηγικής έναντι της Κίνας.

Μία τέτοια αναδιάταξη συμμαχιών σε ένα ρευστό διεθνές γεωπολιτικό περιβάλλον αναμένεται να προκαλέσει σημαντικές αλλαγές σε συνάρτηση βεβαίως με τις νέες ισορροπίες που θα διαμορφωθούν εντός του 2017 και στην ΕΕ, όπου αναμένονται κρίσιμες εκλογές μεταξύ άλλων την άνοιξη στη Γαλλία και το φθινόπωρο στη Γερμανία... Προσδοκάται επίσης πως θα αυξήσει τις μπίζνες και τα κέρδη των πολεμικών βιομηχανιών που καταφέρνουν να βγαίνουν πάντα κερδισμένες άσχετα με το ποιος ορίζεται κάθε φορά «γεωπολιτικός αντίπαλος» της Ουάσιγκτον.

Ο Τραμπ έχει, επίσης, υποσχεθεί προεκλογικά, στα κατασκευαστικά μονοπώλια, «μποναμά» ύψους ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων για σημαντικά μελλοντικώς έργα εκσυγχρονισμού των πεπαλαιωμένων υποδομών των ΗΠΑ σε μεταφορές, Ενέργεια, δίκτυα ύδρευσης και ηλεκτροδότησης, οδοποιία, εκπαίδευση, στέγαση.

Επανεξέταση διεθνών συμφωνιών

Στο πλαίσιο της ενίσχυσης του προστατευτισμού, έχει διαβεβαιώσει πως δεν θα διστάσει να προωθήσει τα σχέδια επαναδιαπραγμάτευσης εμπορικών συμφωνιών των ΗΠΑ με γειτονικές ή συμμαχικές χώρες. Ξεκαθαρίζοντας, για παράδειγμα, ήδη την αποχώρηση της χώρας από τη «Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου στον Ειρηνικό» (ΤΤΡ), ενώ αβέβαιη είναι και η πορεία διαπραγματεύσεων με την ΕΕ στη Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP).

Αυτό το επιχειρεί μασκαρεύοντας τα μονοπωλιακά συμφέροντα που ο ίδιος εκπροσωπεί σαν «ρήξη» με τους επαγγελματίες πολιτικούς και το κατεστημένο στην Ουάσιγκτον, κατηγορώντας τους ότι δεν έχουν αίσθηση των προβλημάτων των «απλών Αμερικανών». Ετσι, ενώ διατυμπανίζει πως θα πασχίσει για να φέρει στους Αμερικανούς «δουλειές» στην πραγματικότητα δουλεύει για την πλουτοκρατία που τον στήριξε προεκλογικά.

Δείχνοντας αποφασισμένος πως ήρθε στην ενεργό πολιτική σκηνή για να «μείνει», ο Τραμπ έσπευσε να κάνει τουλάχιστον δύο πράγματα μέσα στις πρώτες βδομάδες από την εκλογή του: α) Να ανακοινώσει συμφωνίες με τουλάχιστον δύο αμερικανικές πολυεθνικές («Ford», «Carrier»), για να φανεί πως τάχα τις ανάγκασε να μην κλείσουν εργοστάσια με κόστος και άλλες χιλιάδες θέσεις εργασίας Αμερικανών εργατών. β) Ξεκίνησε επινίκια περιοδεία σε κρίσιμες πολιτείες - κλειδιά των ΗΠΑ που βοήθησαν την εκλογή του, προκειμένου να δείξει πως «δεν τους ξέχασε» μετά τη νίκη.

Σε κάθε περίπτωση, η επόμενη χρονιά προμηνύεται έτος συνέχισης διεθνών και περιφερειακών αλλαγών και αναμοχλεύσεων σε άξονες συμμαχιών και συγκρούσεων, με τους λαούς, βεβαίως, να βγαίνουν χαμένοι, ανεξάρτητα με το ποιος είναι το νέο αφεντικό στο Λευκό Οίκο.


Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ


Οι κατάλληλοι άνθρωποι ... στην κατάλληλη θέση

Η υπουργοποίηση προσώπων με συγκεκριμένες «περγαμηνές» στην αστική τάξη των ΗΠΑ μόνον απαρατήρητη δεν πέρασε. Ως υπουργός Εξωτερικών, επιλέχτηκε από τον Τραμπ ο Ρεξ Τίλερσον, έως πρότινος πρόεδρος της «Exxon Mobil», παρασημοφορεμένος από τον Ρώσο Πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, για τις καλές υπηρεσίες στις ρωσο-αμερικανικές σχέσεις.

Ο Τίλερσον είναι «γνώριμος» και στη Λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου καθώς είχε συναντηθεί το Σεπτέμβρη και με τον Κύπριο Πρόεδρο, Νίκο Αναστασιάδη, στη Νέα Υόρκη, προωθώντας τα συμφέροντα της «Εxxon Mobil» για το «τεμάχιο 10» κυπριακών υποθαλάσσιων κοιτασμάτων πετρελαίου...

Δύο στελέχη της ισχυρής πολυεθνικής τράπεζας Goldman Sachs πήραν την δική τους θέση: Ο Στίβεν Μνιούτσιν, αναλαμβάνει υπουργός Οικονομικών, και ο Γκάρι Κόουν επικεφαλής του «Εθνικού Συμβουλίου Οικονομίας» στο Λευκό Οίκο. Ας σημειωθεί ότι και στις κυβερνήσεις των δύο τελευταίων προέδρων (Τζ. Ου. Μπους και Μπ. Ομπάμα) είχαν τοποθετηθεί ανώτερα στελέχη της Goldman Sachs στο υπουργείο Οικονομικών.

Αίσθηση, αλλά όχι έκπληξη, προκάλεσε και η υπουργοποίηση του δισεκατομμυριούχου επενδυτή Γουίλμπουρ Ρος στο υπουργείο Εμπορίου αλλά και η δημιουργία του νέου Συμβουλίου Εθνικού Εμπορίου στο Λευκό Οίκο στο οποίο ανακοινώθηκε την Πέμπτη ο διορισμός του γνωστού πανεπιστημιακού οικονομολόγου Πίτερ Ναβάρο. Ο Ναβάρο είναι γνωστός επικριτής των αμερικανο-σινικών οικονομικών σχέσεων, υποστηρίζοντας αντίθετα τη βελτίωση των σχέσεων με την Ταϊβάν στο πλαίσιο νέας διαπραγματευτικής τακτικής ώστε να προωθηθούν τα συμφέροντα αμερικανικών μονοπωλίων στην Ανατολική Ασία.

Επίσης ο Τραμπ επέλεξε τον Αντριου Πάζντερ, ιδιοκτήτη της αλυσίδας ταχυφαγείων «Carl's Jr» στο υπουργείο Εργασίας, που αντιτίθεται στην αυξηση του κατώτατου ωρομισθίου στα 15 δολάρια, που διεκδικούν οι εγραζόμενοι.

Πολλοί είναι επίσης στο επιτελείο του οι ε.α στρατηγοί και αντιστράτηγοι. Ξεχωρίζουν η περίπτωση του ε.α. Στρατηγού Μάικλ Φλιν, που διορίστηκε Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας στο Λευκό Οίκο, ο ε.α. στρατηγός Τζον Κέλι που διορίστηκε στο υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, ο ε.α. Στρατηγός Τζέιμς Μάτις που διορίστηκε υπουργός Αμυνας, έχοντας «περγαμηνές» στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ, μεταξύ άλλων σε Ιράκ και Αφγανιστάν.

Σε νευραλγική θέση τοποθετήθηκε ο ελληνογερμανικής καταγωγής Ράινς Πρίπους στη θέση του Προσωπάρχη του Λευκού Οίκου, σε ρόλο «γεφυροποιού» ανάμεσα στη νέα κυβέρνηση και το κογκρέσο, ο γερουσιαστής από το Κάνσας Μάικ Πομπέο στη θέση του νέου διευθυντή της CIA, που είναι μέλος του ακροδεξιού «Κόμματος του Τσαγιού» που φωλιάζει στους κόλπους του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Επίσης η κυβερνήτης της Νότιας Καρολίνα Νίκι Χάλεϊ, που είχε επικρίνει προεκλογικά τον Τραμπ για τις θέσεις του σε βάρος μειονοτήτων, τοποθετήθηκε στη θέση της νέας πρέσβειρας των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, ώστε να προσδώσει το απαραίτητο άρωμα δήθεν «πολυσυλλεκτικότητας» στη νέα κυβέρνηση.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ