Η γεωγραφική θέση της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου είναι στρατηγικής σημασίας. Αποτελεί πεδίο έντονων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ισχυρών κρατών, αλλά και των αστικών τάξεων της Ελλάδας και της Τουρκίας. Η αστική τάξη της Τουρκίας προωθεί τη βελτίωση της θέσης της στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Επιδιώκει να αναγορευτεί σε περιφερειακή δύναμη. Τους τελευταίους μήνες συμμετέχει ενεργά στα πολεμικά μέτωπα της Συρίας, της Λιβύης και πρόσφατα στη σύγκρουση ανάμεσα στην Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν.

Η αστική τάξη της Ελλάδας συμμετέχει σε επιχειρήσεις, όπως «ENDURING FREEDOM» (Ιράκ - Ινδικός Ωκεανός), «SEA GUARDIAN» (OSG - Μεσόγειος), η ΝΑΤΟική δραστηριότητα στο Αιγαίο για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης (SNMG-2), Δύναμη Κοσόβου (KFOR)/ (επιχείρηση) «JOINT ENTERPRISE» [Φάση «DETERRENT PRESENCE» (DP PHASE)] (ΕΛΔΥΚΟ 3), Σύνδεσμος στη Βόρεια Μακεδονία, Αποστολή στο Αφγανιστάν - «RESOLUTE SUPPORT MISSION» (RSM), Σύνδεσμος στο Βελιγράδι, επιχείρηση «ALTHEA» στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, αποστολή EUTM MALI στο Μάλι, επιχείρηση «ATALANTA» στο Κέρας της Αφρικής, επιχείρηση EUNAVFOR MED - «SOPHIA»/«IRINI» στη Μεσόγειο και, τέλος, επιχείρηση UNIFIL στον Λίβανο. Επίσης, έχει την επιτήρηση του εναέριου χώρου της Βουλγαρίας, της Βόρειας Μακεδονίας, της Αλβανίας και του Μαυροβουνίου.

Η κυβέρνηση με τη συμμετοχή της σε επιχειρήσεις και αποστολές σε βάρος των λαών επιδιώκει, όπως λέει, την αναβάθμιση της χώρας και την αντιμετώπιση της συμμάχου της στο ΝΑΤΟ Τουρκίας.

Χορτάσαμε από αυτές τις ιστορίες. Ο λαός πρέπει να πάρει την υπόθεση στα χέρια του και το πρώτο βήμα που πρέπει να γίνει για να αντιμετωπιστεί η επιθετικότητα της Τουρκίας, είναι η αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και απόσυρση της Ελλάδας από τη συμμετοχή της σε αποστολές και σχέδια σε βάρος των λαών.

Είναι γνωστό ότι στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου η Τουρκία διεκδικεί θαλάσσιες ζώνες της ελληνικής υφαλοκρηπίδας πέριξ του Καστελόριζου, νότια της Καρπάθου και ανατολικά της Κρήτης, μεγάλο τμήμα του Αιγαίου και μεγάλο τμήμα της υφαλοκρηπίδας πέριξ της Κύπρου.

Η Τουρκία για το σκοπό αυτό αναπτύσσει ερευνητικές δραστηριότητες με το σκάφος «Oruc Reis», στην Ανατολική Μεσόγειο, το γεωτρύπανο «Yavuz» και το ερευνητικό «Barbaros» στην περιοχή της Κύπρου, στο πλαίσιο ενός ευρύτερου σχεδιασμού της αστικής της τάξης που θέλει να επιβάλει τετελεσμένα και να αναβαθμίσει την παρουσία της στην περιοχή, να έχει λόγο και συμμετοχή στους ανταγωνισμούς που εκδηλώνονται, ως περιφερειακή ηγετική δύναμη.

Η υπογραφή του τουρκο-λιβυκού μνημονίου αξιοποιείται από την Τουρκία στο πλαίσιο της «Γαλάζιας Πατρίδας» που της ανοίγει δρόμους για να επιβάλει και να κατοχυρώσει δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες της Μεσογείου, καταπατώντας κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, αγνοώντας το δικαίωμα των νησιών να έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, όπως η Ρόδος, η Κρήτη, η Κάρπαθος, το Καστελόριζο. Επιπρόσθετα, αναβαθμίζει διαρκώς τα θέματα με τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο, όπως τις αποκαλεί, και τις απαιτήσεις της για μερική αποστρατικοποίηση των νησιών.

Στην κατεύθυνση αυτή, η αστική τάξη της Τουρκίας αξιοποιεί τις ισχυρές οικονομικές, πολιτικές και στρατιωτικές σχέσεις με τη Γερμανία, ορισμένα άλλα κράτη της ΕΕ και παρά τις αντιθέσεις τους και με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Χρησιμοποιεί τις σχέσεις της με την ιμπεριαλιστική Ρωσία, αλλά και με την Κίνα, ως μέσο πίεσης αλλά και αποδοχής των διεκδικήσεών της στην περιοχή. Οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί επιδιώκουν την απόσπαση της Τουρκίας από την επιρροή της Ρωσίας, την παραμονή της Τουρκίας στη λυκοσυμμαχία του ΝΑΤΟ καθώς και τη μείωση της επιρροής της Κίνας στην Τουρκία.

Την ίδια περίοδο η αστική τάξη της χώρας μας επιδιώκει την αναβάθμισή της στην περιοχή, μέσα στα αμερικανοΝΑΤΟικά πλαίσια. Προχώρησε στην υπογραφή συμφωνίας για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ με την Ιταλία, καθώς και για την οριοθέτηση τμήματος της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με την Αίγυπτο, γεγονός που αναβάθμισε ακόμη περισσότερο την ένταση ανάμεσα στις αστικές τάξεις της Ελλάδας και της Τουρκίας. Πρόσφατα προχώρησε σε καταρχήν συμφωνία με την Αλβανία για την παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, της τελικής οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών Ελλάδας και Αλβανίας, που δεν κρίνει με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας αλλά με κριτήρια πολιτικών συσχετισμών.

ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ δουλεύουν συστηματικά για το «μεγάλο συμβιβασμό» σε βάρος των λαών και από κοινού διαμορφώνουν τη λύση της συνεκμετάλλευσης σε Ανατ. Μεσόγειο - Αιγαίο και διχοτομική λύση για το Κυπριακό.

Οσο οξύνεται η κατάσταση, όσο μεγαλώνουν οι αντιπαραθέσεις με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και η προσπάθεια να κρατήσουν την Τουρκία στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ θα γίνονται πιο απαιτητικοί για την επίσπευση του «διαλόγου εφ' όλης της ύλης», για ζητήματα που θα ξεπερνούν την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ και θα περιλαμβάνουν τις λεγόμενες «γκρίζες ζώνες», τη μειωμένη επήρεια των νησιών, την αποστρατικοποίηση των ελληνικών νησιών, το μοίρασμα του Αιγαίου κ.ά.

Οι έξοδοι του «Ορούτς Ρέις», πλάι στις υπόλοιπες προκλήσεις της Τουρκίας, σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται. Κάθε έξοδος του ερευνητικού σκάφους προκαλεί την έντονη στρατιωτική κινητοποίηση, καθώς και την παρουσία πολεμικών πλοίων, της Ελλάδας και της Τουρκίας στην περιοχή. Η Τουρκία μάλιστα συνεχίζει την έκδοση διαδοχικών NAVTEX φθάνοντας κοντά στο Καστελόριζο. Η έντονη στρατιωτική παρουσία καθώς και η επιδίωξη της Τουρκίας να προκαλέσει επεισόδιο είχαν ως αποτέλεσμα τη σύγκρουση δύο πολεμικών πλοίων της Ελλάδας και της Τουρκίας.

Το γεγονός αυτό αποτέλεσε την κατάλληλη αφορμή για παρέμβαση του ΝΑΤΟ, ανακοινώνοντας τη συμφωνία τεχνικών κλιμακίων Ελλάδας και Τουρκίας για τη δημιουργία μηχανισμού αποτροπής σύγκρουσης στην Ανατολική Μεσόγειο.

Μάλιστα, τη σύσταση του στρατιωτικού μηχανισμού «αποσυμπίεσης» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, που ανακοίνωσε το ΝΑΤΟ, χαιρέτισε το τουρκικό υπουργείο Αμυνας.

Συγκεκριμένα, η ανακοίνωση του ΝΑΤΟ αναφέρει: «Υστερα από σειρά τεχνικών συναντήσεων μεταξύ των Στρατιωτικών Αντιπροσώπων της Ελλάδας και της Τουρκίας στα κεντρικά γραφεία του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, ιδρύθηκε την 1η Οκτώβρη 2020 ένας διμερής στρατιωτικός μηχανισμός αποσυμπίεσης».

Στην ανακοίνωση τονίζεται επίσης: «Ο μηχανισμός έχει σχεδιαστεί (από το ΝΑΤΟ) για τη μείωση του κινδύνου συμβάντων και ατυχημάτων στην Ανατολική Μεσόγειο. Περιλαμβάνει τη δημιουργία μιας ανοιχτής γραμμής μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, για τη διευκόλυνση της αποσυμπίεσης στη θάλασσα ή στον αέρα».

Οι ιμπεριαλιστές του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ αποβλέπουν στην προώθηση των συμφερόντων τους σχετικά με τη συνδιαχείριση και συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πηγών στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Οσο θα οξύνονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στους οποίους συμμετέχουν και οι αστικές τάξεις στην Ελλάδα και την Τουρκία τόσο η κατάσταση στην περιοχή θα οξύνεται παραπέρα. Οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και τα παζάρια δεν σταματούν στην οριοθέτηση μόνο της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, αλλά βάζουν στο τραπέζι των «συζητήσεων» το γκριζάρισμα περιοχών, τη μειωμένη ή μηδενική επήρεια των νησιών, την αποστρατικοποίηση των νησιών, τη διχοτόμηση του ΝΑΤΟικού Αιγαίου και του ουρανού του, τις περιοχές Ερευνας και Διάσωσης, το FIR κ.ά.

Στην κατεύθυνση αυτή «δουλεύουν» όλοι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, τα Ευρωπαϊκά Συμβούλια. Αυτόν το σκοπό εξυπηρετούσαν οι δύο πρόσφατες επισκέψεις στη χώρα μας του Πομπέο και πρόσφατα του βοηθού υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, καθώς και η τελευταία Σύνοδος του ΝΑΤΟ στις 22 - 23 Οκτώβρη.

Οι ιμπεριαλιστές και σήμερα ανοίγουν τη βεντάλια των θεμάτων στο αμερικανοΝΑΤΟικό κρεβάτι του Προκρούστη και προωθούν «διάλογο και λύσεις» στο πλαίσιο της συνδιαχείρισης και συνεκμετάλλευσης προς όφελος των συμφερόντων των πολυεθνικών.