Πιο εμφανές είναι επίσης ότι η ΕΕ έχει προαποφασίσει να προσφέρει ως «θυσία» τον αγροτικό τομέα στα παζάρια του ΠΟΕ, για να επιτευχθούν οι κερδοσκοπικές επιδιώξεις των ευρωπολυεθνικών. Μάλιστα, το θέμα της γεωργίας επιχειρείται επικοινωνιακά να εμφανιστεί ως το βασικό στις διαπραγματεύσεις του ΠΟΕ. Ομως η γεωργία είναι η πρόφαση ή αν θέλετε η παρωνυχίδα στα μεγάλα παιχνίδια των πολυεθνικών που καταδυναστεύουν τον πλανήτη. Τα μεγάλα παζάρια στον ΠΟΕ γίνονται για να πουλήσουν οι ανεπτυγμένες χώρες, στις αναπτυσσόμενες ή υπανάπτυκτες χώρες, τα βιομηχανικά προϊόντα τους και την τεχνολογία τους χωρίς δασμούς και άλλα εμπορικά εμπόδια. Κι ως αντάλλαγμα γι' αυτό η ΕΕ προσφέρει τη γεωργία τους, μια και θεωρεί ότι δε δημιουργείται κανένα μεγάλο πρόβλημα... Από την άλλη αξίζει να αναφερθεί ότι και πάλι οι υπανάπτυκτες χώρες και οι αγρότες τους δε θα κερδίσουν τίποτα περισσότερο, ακόμα κι αν καταργηθούν οι επιδοτήσεις και οι εισαγωγικοί δασμοί στα αγροτικά προϊόντα. Γιατί πάλι αυτοί θα εξακολουθήσουν να βρίσκονται στους αγρίως εκμεταλλευόμενους και δε θα δουν καλύτερες μέρες. Η ΕΕ και οι ΗΠΑ μπορεί να «προσφέρουν» μείωση αγροτικών επιδοτήσεων και κατάργηση δασμών και περιορισμών στις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων στους τριτοκοσμικούς, αλλά ως αντάλλαγμα ζητούν κατάργηση δασμών στα δικά τους βιομηχανικά προϊόντα και προϊόντα υψηλής τεχνολογίας και ασυδοσία κίνησης στα κεφάλαιά τους και τις λεγόμενες υπηρεσίες, π.χ. κινητή τηλεφωνία.

Είναι σίγουρο πως από αυτό το σκηνικό δεν πρόκειται να χάσουν οι πολυεθνικές και βιομηχανίες που δραστηριοποιούνται στο χώρο των τροφίμων και των αγροτικών προϊόντων. Στην πραγματικότητα δεν ενοχλούν τόσο πολύ οι επιδοτήσεις. Γιατί βασικά στην πράξη πρόκειται για επιδοτήσεις στις βιομηχανίες, τις οποίες υποτίθεται ότι λαμβάνουν οι αγρότες, για να έχουν οι πρώτες φτηνή πρώτη ύλη και μεγάλα κέρδη. Οπότε με ή χωρίς επιδοτήσεις, αποσυνδεμένες ή συνδεμένες, τα πράγματα έχουν διαμορφωθεί έτσι που οι τιμές στα αγροτικά προϊόντα να βρίσκονται διαρκώς σε επίπεδα εξευτελιστικών τιμών. Στις γνωστές τριτοκοσμικές τιμές που έχουν διαμορφωθεί από τις πολυεθνικές, εδώ και πολλά χρόνια. Και στις πολυεθνικές και βιομηχανίες τροφίμων δε θα τους λείψει η φτηνή πρώτη ύλη.

Ομως για την αγροτική παραγωγή και την αγροτική οικονομία της χώρας θα υπάρξουν επιπτώσεις. Κι αναμένονται να είναι ιδιαίτερα οδυνηρές. Η αγροτική παραγωγή στη χώρα μοιραία θα μειωθεί. Ηδη στο διάστημα 1995-2004 ο όγκος της αγροτικής παραγωγής στην Ελλάδα μειώθηκε κατά 10%. Το κακό θα συνεχιστεί, αφού λόγω κόστους οι μικρομεσαίοι Ελληνες αγρότες δε θα μπορούν να αντεπεξέλθουν και να επιβιώσουν. Παράλληλα, λόγω του αυξημένου ποσοστού κέρδους που πάντα επιδιώκουν να έχουν πολυεθνικές και βιομήχανοι και τα όποια εγχώρια προϊόντα συνεχίσουν να παράγονται, μάλλον δε θα προτιμούνται. Θα προτιμούνται τα φτηνά των τρίτων χωρών που θα μπαίνουν αδασμολόγητα μέσω συμφωνιών ΠΟΕ και προτιμησιακών συμφωνιών της ΕΕ.

Ηδη για παράδειγμα η βιομηχανική ντομάτα την πληρώνει άσχημα. Η παραγωγή έπεσε στο μισό, σε σχέση με την εθνική ποσόστωση. Πολύ άσχημα απ' ό,τι φαίνεται θα την πληρώσει και το κρασί. Η Κομισιόν σχεδιάζει κι εδώ μια αρνητικότατη αναθεώρηση. Ανάμεσα στα άλλα μεθοδεύει να εισάγεται μούστος από τρίτες χώρες και η κάθε χώρα της ΕΕ να τον πλασάρει ως δικό της κρασί! Αλλο ένα κραυγαλέο παράδειγμα του ολέθριου συνδυασμού ΚΑΠ και ΠΟΕ είναι ο τομέας της ζάχαρης. Ηδη από φέτος πρώτη χρονιά εφαρμογής των νέων μέτρων της ΕΕ καλλιεργήθηκαν 150.000 στρέμματα με τεύτλα λιγότερα σε σύγκριση με πέρσι. Και τουλάχιστον δύο εργοστάσια της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης δε γλιτώνουν το λουκέτο. Στον καπνό επίσης από 120.000 τόνους που ήταν η ποσόστωση, είναι ζήτημα φέτος αν η παραγωγή φτάσει τους 25.000 με 30.000 τόνους και από τα επόμενα χρόνια εκτιμάται ότι θα πέσει ακόμα πιο κάτω.

Ο συνδυασμός των αποφάσεων, που εκπορεύονται από τις επιταγές της νέας ΚΑΠ και του ΠΟΕ και την ΕΕ των «25», είναι εμφανές πως δε θα ωφελήσει σε τίποτα τη μικρομεσαία αγροτιά. Μπορεί για αρχή να προσφέρονται κάποια προνοιακά επιδόματα, γιατί αυτό είναι στην ουσία οι νέες αποδεσμευμένες ενισχύσεις της ΕΕ, αλλά αυτό που φαίνεται είναι πως οι μικρομεσαίοι αγρότες και τα παιδιά τους στη μεγάλη τους πλειοψηφία θα προστεθούν στις στρατιές των νεόφτωχων και των ανέργων. Οι συνθήκες θα είναι τέτοιες που τα 50-100 στρέμματα χωράφι δε θα είναι τίποτα και δε θα αρκούν ούτε για συμπληρωματικό εισόδημα. Ηδη από την ενεργοποίηση των δικαιωμάτων της νέας ΚΑΠ φάνηκε, όπως λέγεται, ότι πολλοί δικαιούχοι μικρών επιδοτήσεων δεν πήγαν καν να κάνουν δηλώσεις. Αυτή είναι η αρχή της εγκατάλειψης και σιγά σιγά τα δικαιώματα της νέας ΚΑΠ, που λειτουργούν πλέον και σαν «μετοχές», μαζί με τα χωράφια των μικροκληρούχων θα περάσουν κοψοχρονιά στα χέρια κάποιων μεγαλοαγροτών και αγροτικών επιχειρήσεων.

Ομως από τις αποφάσεις της νέας ΚΑΠ και τις επιταγές του ΠΟΕ, δε θα πληγούν μόνο οι μικρομεσαίοι αγρότες. Θα πληγούν και θα οδηγηθούν στην ανεργία και χιλιάδες εργαζόμενοι και επαγγελματίες που εξαρτούν την επιβίωσή τους από την αγροτική παραγωγή και την αγροτική οικονομία συνολικότερα. Θα πληγεί συνολικά η ελληνική ύπαιθρος. Και το κωμικοτραγικό και υποκριτικό της υπόθεσης είναι ότι οι σχετικές αποφάσεις της ΕΕ, που στηρίζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, λαμβάνονται υποτίθεται στο όνομα της ανάπτυξης της υπαίθρου... Ομως τα καπνά και τα τεύτλα ήδη χάνονται, θα ακολουθήσει κρασί, σταφίδα και άλλα αγροτικά προϊόντα. Μπορεί για φέτος η κυβέρνηση να βρίσκει άλλοθι στο βαμβάκι, λέγοντας ότι σπάρθηκαν τα ίδια περίπου στρέμματα με πέρσι. Ομως όταν οι αγρότες κάνουν το λογαριασμό μετά τη συγκομιδή, πόσοι και ποιοι θα ξανασπείρουν του χρόνου βαμβάκι;..

Η κατάσταση, όπως διαμορφώνεται, θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στους επαγγελματίες της υπαίθρου που εξαρτούν την επιβίωσή τους από την αγροτιά. Θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στις τοπικές οικονομίες των αγροτικών περιοχών. Θα κλείσουν κι άλλα εργοστάσια. Ηδη η Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων στη Θεσσαλονίκη είναι ένα δραματικό παράδειγμα κι ακολουθεί η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης και τα εργοστάσιά της σε Ξάνθη, Σέρρες και Λάρισα. Θα ακολουθήσουν τα καπνομάγαζα και τα μικρά ντοματάδικα, τα μικρά - οικογενειακά οινοποιεία. Πολλά γεωπονικά μαγαζιά θα βάλουν επίσης λουκέτο. Τι θα απογίνουν όλοι αυτοί; Θα τους σώσει μήπως το Δ΄ ΚΠΣ και ο Β΄ πυλώνας της ΚΑΠ;... Σίγουρα όχι.

Δυστυχώς όμως, είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, έτσι έχουν δρομολογηθεί τα πράγματα στον αγροτικό τομέα. Ομως το μέλλον δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι αυτό. Χρειάζεται αντίσταση, μέτωπο αγώνα, μαζική και δυναμική πάλη. Και υπάρχουν δυνάμεις που πρωτοστατούν αταλάντευτα σ' αυτόν τον αγώνα. Μπροστάρης είναι το ΚΚΕ. Η ΠΑΣΥ για τους αγρότες και το ΠΑΜΕ για τους εργάτες έδωσαν, δίνουν και θα δίνουν τις δυνάμεις τους σ' αυτό τον αγώνα. Στον αγώνα για την ανατροπή της ακολουθούμενης αντιλαϊκής - αντιαγροτικής πολιτικής, που υλοποιούν η ΕΕ και οι εκάστοτε κυβερνώντες. Για τη λαϊκή οικονομία και τη λαϊκή εξουσία.