Οι ιδεολογικοί υπέρμαχοι του ολέθρου υποστηρίζουν, επί παραδείγματι, πως ο διεθνισμός, όπως τον γνωρίζαμε μέχρι τώρα, έχει... παλιώσει. Εχουν παλιώσει και τα συνθήματά του, λένε. Επομένως, ο διεθνισμός που είχε το σαφές και ευανάγνωστο σύνθημα "Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε", πρέπει να αντικατασταθεί...

***

Είναι προφανές, λοιπόν, ποιοι είναι οι πάτρωνες της άποψης πως ο διεθνισμός και τα συνθήματά του άλλαξαν. Πρόκειται για τα μεταλλαγμένα φασιστοειδή της πρώην Αριστεράς, που υποστηρίζουν πως από το "Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε", πρέπει να περάσουμε - με τη βοήθεια των "Στελθ" και των "Τόμαχοκ" - στο σύνθημα "Χωροφύλακες και φονιάδες όλου του κόσμου ενωθείτε", όπως έγραφε προχτές ένας συνάδελφος.

Αυτό είναι το σύνθημα του "νέου διεθνισμού" τους. Και πολύ σωστά. Διότι οι εν λόγω κύριοι ομιλούν περί του "διεθνισμού" της "νέας τάξης". Θα υποκλιθούμε στο "διεθνισμό" της "νέας τάξης";

***

Ο πόλεμος είναι η ανώτερη μορφή κτηνωδίας,

• που τη ζουν οι... προνομιούχοι εργάτες στα εργοστάσια του καταργημένου 8ωρου,
• που τη ζουν οι... μη προνομιούχοι εργάτες στις ουρές ανεργίας,
• που τη ζουν τα παιδιά των φαναριών στις λεωφόρους,
• που τη ζουν στην πλατεία Κοτζιά καταμεσήμερο οι έγκλειστοι της ηρωίνης,
• που τη ζούσαν στην πλατεία Κουμουνδούρου οι ομοεθνείς του Οτσαλάν και οι Αλβανοί μετανάστες,
• που τη ζουν οι άνθρωποι της επιστήμης, της τέχνης, της δημοσιογραφίας, στις εκλεπτυσμένες πια μορφές μακαρθισμού, που ευδοκιμούν εκεί που ευδοκιμούν...

Γι' αυτό είναι αναγκαίο, αν θέλουμε να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας, να θέτουμε, πάντα, μερικά καίρια ερωτήματα όταν μιλάμε για τον πόλεμο. Ερωτήματα, όπως "από πόσα στάδια περνά η κτηνωδία για να ντυθεί, τελικά, τα χρώματα του πολέμου",όπως "ποιος τον κάνει αυτό τον πόλεμο", όπως "γιατί τον κάνει, τι επιδιώκει;".

Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα θα δώσουν πολύ πιο ολοκληρωμένα την απάντηση σε ένα άλλο ερώτημα. Στο ερώτημα: πόσο στοιχίζει ο πόλεμος;

***

Στη Σοφοκλέους υπάρχουν κατασκευαστικές εταιρίες των οποίων οι μετοχές, στις αρχές Απρίλη, κυμαίνονταν γύρω στις 500 δραχμές. Σήμερα, δύο μήνες μετά τη ΝΑΤΟική εισβολή, η αξία της μετοχής τους έχει εκτιναχτεί στις 3.000 δραχμές. Δηλαδή, την ώρα που οι ΝΑΤΟικοί ισοπέδωναν τους τοίχους του Αλέξινατς και του Νόβι Σαντ, οι μετοχές με σήμα την ύαινα, οι μετοχές των μεγαλοεργολάβων, τινάζονταν στα ύψη. Στα ύψη που πετούν και τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ. Αν χαρούμε γι' αυτή την εξέλιξη, τότε έχουμε σίγουρη θέση ανάμεσα σε εκείνους που αντιλαμβάνονται το "εθνικό συμφέρον", όπως το υπηρετεί ο κ. Σημίτης...

Στο Χρηματιστήριο της Ν. Υόρκης οι μετοχές των εταιριών του στρατιωτικού συμπλέγματος επίσης ανεβαίνουν με ρυθμό ευθέως ανάλογο της ρίψης των βομβών διασποράς που είχαν μείνει "στοκ" στις αποθήκες τους. Δυο παραδείγματα αρκούν: Η αξία της μετοχής της εταιρίας "Μπόινγκ" έχει φτάσει αυτές τις μέρες στο υψηλότερο σημείο των τελευταίων 52 βδομάδων. Ταυτόχρονα, η αξία της μετοχής της εταιρίας "Μπρίτις" έχει σημειώσει από τις 24 Μάρτη που άρχισαν οι βομβαρδισμοί αύξηση της τάξης του 43%...

***

Ανάλογη τύχη είχαν μέχρι τώρα όροι όπως ιμπεριαλισμός, καπιταλισμός και όλα τα υπόλοιπα "κακόηχα", που είχαν αντικατασταθεί με τα πιο "εύηχα", όπως κοινωνία της ελεύθερης αγοράς, διεθνής συσχετισμός δύναμης επί της παγκόσμιας σκακιέρας και άλλα παρόμοια.

Βλέπετε, η "νέα τάξη" έχει διάφορους τρόπους να μιλά για τον εαυτό της. Εχει, όμως, έναν μόνο τρόπο για να επιβάλλει τον εαυτό της: το έγκλημα. Και στην εποχή της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, το προσφιλές της έγκλημα είναι το παγκοσμιοποιημένο, ιμπεριαλιστικό, απροσχημάτιστο έγκλημα.

***

Σήμερα στην Ευρώπη της "κεντροαριστεράς", το κόμμα του Μπλερ, του Ντ'Αλέμα, του Σημίτη, του Ζοσπέν, του Ρομπέρ Υ βεβαίως, του Σρέντερ και του Φίσερ, αναδεικνύεται στο πρώτο κόμμα του πολέμου.

Το ιστορικά προφανές, όμως, δεν είναι πρωτοφανές. Ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος αποτέλεσε το έναυσμα για το ξεσκαρτάρισμα της Αριστεράς εκείνης της εποχής. Οι δήθεν αριστεροί του τότε, συνασπίστηκαν με τις κυβερνήσεις που διεξήγαγαν τον πόλεμο. Οι άλλοι, αντιτάχτηκαν στον πόλεμο και προχώρησαν στην Οχτωβριανή Επανάσταση. Ποτέ δεν ήμασταν ίδιοι. Ούτε τότε, ούτε φυσικά σήμερα.

Επομένως, είναι σίγουρο ιστορικά ότι μετά από μας που τώρα βλέπουμε τις βόμβες να πέφτουν μπροστά στα μάτια μας, αρκετά μετά ή όχι, δεν το ξέρει κανείς, αλλά κάποια στιγμή μετά από μας, οι επόμενοι, θα ψάχνουν στο χαρτομάνι της ιστορίας για να ανακαλύψουν - όπως γραφόταν προχτές στο "Ρ" - αν την εποχή της PAX ΑΜΕRΙCΑΝΑ, αν στην εποχή της "νέας τάξης", υπήρχαν επαναστάτες. Οι κομμουνιστές, το ΚΚΕ όλο αυτό το διάστημα έχει πει τη δική του "πρόταση". Η "πρόταση" των κομμουνιστών είναι να μην... κουράσουμε τους ιστοριοδίφες του μέλλοντος. Η "πρότασή μας" είναι, στα βασικά κεφάλαια της ιστορίας που ήδη γράφεται, οι επαναστάτες, οι αρνητές της επιστροφής στον κόσμο του Καλιγούλα και του Χίτλερ, να μη δώσουν χώρο σε μια ιστορία που θα τη φτιάξουν όπως θέλουν οι νικητές του "νέου διεθνισμού" των πολυεθνικών. Η πρότασή μας είναι να είμαστε εμείς οι νικητές.

***

Πρόκειται για την "ουδετερότητα" εκείνων, που, ενώ είναι προφανές ότι έχουν διαλέξει να μετέχουν στο στρατόπεδο του δολοφόνου, προσποιούνται, λέγοντας πως έχουν καθαρή τη συνείδησή τους, επειδή σε αυτό τον πόλεμο δεν επέλεξαν, λέει, στρατόπεδο μεταξύ των θυμάτων... Θα το πούμε χωρίς περιστροφές: Οποιος σε έναν πόλεμο δεν παίρνει το μέρος των αδικοχαμένων θυμάτων είναι φριχτός εκπρόσωπος εκείνης της "δικαιοσύνης" που θέλει να επιβάλει ο θύτης.

Προς όλους αυτούς έχουμε να πούμε κάτι ακόμα: Το δημοσιογραφικό έργο του Τζον Ριντ για τους Βαλκανικούς Πολέμους, ή του Χεμινγουέι για τον Ισπανικό Εμφύλιο, είναι η απάντηση για ορισμένους στο ερώτημα "για ποιον χτυπάει η καμπάνα". Ερώτημα που τους αφορά άμεσα.

***

Συμμεριζόμαστε την άποψη που λέει ότι ενημέρωση είναι να μιλάς για όλα τα γεγονότα. Γεγονός είναι ότι στη Γιουγκοσλαβία γίνεται πόλεμος. Γεγονός είναι, όμως, ότι με τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, εκείνοι που τον επέβαλαν, κονιορτοποιούν κάθε έννοια δικαίου, κάθε άρθρο του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ. Δεν είναι ελλιπής η ενημέρωση όταν δε γίνεται λόγος γι' αυτό το γεγονός;

Ενημέρωση είναι να μιλάς και να γράφεις για τον πόλεμο. Ενημέρωση είναι, όμως, να μιλάς και για τα αίτια του πολέμου, για το αν είναι δίκαιος ή άδικος ο πόλεμος, για τους στόχους των επιτιθέμενων του πολέμου.

Ενημέρωση είναι να μιλάς και για τις διευκολύνσεις που δίνει η κυβέρνηση της χώρας σου στο ΝΑΤΟ για να διεξαγάγει τον πόλεμο. Μια ενημέρωση που γνωρίζουν οι πάντες ότι έχει λείψει, όχι μόνο τώρα που ο πόλεμος έχει καταπέσει σε δέκατη είδηση στα δελτία ειδήσεων, αλλά από την πρώτη στιγμή. Ευτυχώς που έστειλαν οι κομμουνιστές τα τανκς του ΝΑΤΟ στη Λαχαναγορά της Θεσσαλονίκης, γιατί, μάλλον, δε θα τα είχαν δει ακόμα τα κανάλια μας (τα τανκς)...

***

Επειδή μας έχει πείσει ο Χάρολντ Πίντερ πως "αν σφίγγεις το χέρι των δολοφόνων δεν έχεις ηθική", επιτρέψτε μας εξ ονόματος των δημοσιογράφων - κουραμπιέδων (όπως θα μας αποκαλούσε ο κ. Πάγκαλος) να δηλώσουμε προς όσους μιλούν για "δημοσιογραφική ηθική", ότι θα διατηρήσουμε την άποψη του Πίντερ περί ηθικής, τόσο στο σημερινό, όσο και στον επόμενο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Η "νέα τάξη" έχει διάφορους τρόπους να μιλά για τον εαυτό της. Εχει, όμως, έναν μόνο τρόπο για να επιβάλλει τον εαυτό της: το έγκλημα. Και στην εποχή της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, το προσφιλές της έγκλημα είναι το παγκοσμιοποιημένο, ιμπεριαλιστικό, απροσχημάτιστο έγκλημα

Από κοντά η Ευρώπη της συνενοχής, σ' αυτή την ιστορική ατιμία, αποδέχεται το ρόλο της θεραπαινίδας, στο πλευρό του μεγάλου αφεντικού των αγορών. Πρώιμα, έτσι, αποκαλύπτεται ο χαρακτήρας της ΕΥΡΩ - ΟΝΕ πορείας και των ΕΥΡΩ - λάγνων ονειρώξεων του 2001.