(...) Προχτές ακόμα μια δεκάδα περίπου νέοι, μαθητές του Κιλκίς και της Δράμας συνελήφθησαν γιατί είχαν το θάρρος να αγωνίζονται κάτω απ' τη σημαία του Κομμουνιστικού Κόμματος για τα συμφέροντα της τάξης απ' την οποία προέρχονται. Οι πρώτοι μάλιστα καταδικάσθησαν κι όλας.

Ας ουρλιάζει όμως η μπουρζουαζία και το κράτος της. Τα παιδιά των εργατών και φτωχών αγροτών που θέλει να χρησιμοποιήσει ως πράχτορες ιδεολογικούς των εκμεταλλευτικών της σκοπών μέσα στο στρατόπεδο των καταπιεζομένων βρίσκουν κάθε μέρα τον ταξικό δρόμο.

Να! Η απάντηση!

Ο ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Εμείς οι μαθητές του Γυμνασίου Κιλκίς, μέλη της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών της Ελλάδος, που συλληφθήκαμε καταδικαστήκαμε από το αστικό δικαστήριο γιατί είμαστε οι συντάχτες της εφημερίδας της Αχτίδας της Κομμουνιστικής Νεολαίας Κιλκίς και εκδώσαμε με τον πολύγραφο προκήρυξη προς τους εργάτες και φτωχούς χωριάτες, χαιρετίζουμε επαναστατικά την Αχτιδική Οργάνωση της Νεολαίας Κιλκίς για τον ηρωϊκόν αγώνα της και όλες τις καταπιεζόμενες μάζες της χώρας μας και δηλώνουμε πως δεν θα πάψουμε την πάλη μας, πιστοί στις γραμμές της προλεταριακής επανάστασης, ως την τελική νίκη.

Σύντροφοι. Μέσα απ' τη φυλακή μας, νέοι εμείς με λίγη πείρα δεν έχουμε συμβουλές. Αποφασίζουμε μόνο να σας πούμε: Μη δειλιάστε, συνεχίστε άφοβα τον αγώνα σας, τσακίστε την τρομοκρατία, αγωνιστήτε για αύξηση του μεροκάματου, για το εφτάωρο, κατά των φόρων, ενάντια στον παρασκευαζόμενο πόλεμο, υπερασπίστε την Σοβιετική Ενωση με κάθε μέσο, μπάτε στις γραμμές του Κομμουνιστικού Κόμματος. Ετσι μονάχα θα τραβήξουμε στο γκρέμισμα του καθεστώτος της πείνας, της τρομοκρατίας και του πολέμου.

Οι καταδικασμένοι και αποβληθέντες μαθητές του Γυμνασίου Κιλκίς.

Η παραπάνω επιστολή που δημοσίευσε ο «Ριζοσπάστης» στις 23 Μάρτη 1930 αναδεικνύει μια πλευρά των διώξεων του καπιταλιστικού κράτους σε βάρος της ΟΚΝΕ, που έφθασαν έως τη θανάτωση ΟΚΝιτών.

Στο Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ καταγράφονται, ενδεικτικά, ορισμένες περιπτώσεις:

Στα 1932 σκοτώθηκαν οι ΟΚΝίτες καπνεργάτες Ψαρόπουλος και Σπανίδης. Ο πρώτος δολοφονήθηκε σε διαδήλωση των καπνεργατών στην Καβάλα και ο δεύτερος πέθανε στις φυλακές Επταπυργίου Θεσσαλονίκης ύστερα από βασανιστήρια στην Ασφάλεια Καβάλας.

Η «Κομμουνιστική Επιθεώρηση», τον Νοέμβρη του 1933, έγραφε:

«Η φασιστική τρομοκρατία στα πανεπιστήμια οργιάζει, οι επαναστάτες μαθητές και φοιτητές αποβάλλονται απ' τα γυμνάσια και τα πανεπιστήμια. Οι επιδρομές ενάντια στους εργατικούς αθλητικούς συλλόγους πολλαπλασιάζονται. Φυλακίσεις, δαρμοί, βανδαλισμοί, βασανιστήρια βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Ανάμεσα στους 7 δολοφονηθέντας εργάτες Θεσσαλονίκης οι τέσσερες ήταν νέοι 14 - 20 χρονών, απ' τους οποίους οι τρεις μέλη της ΚΝ».

Ξεχωριστή σελίδα των διώξεων σε βάρος της ΟΚΝΕ αποτελούν το Καλπάκι, η Μαρμάρω, οι φυλακίσεις, οι εκτοπίσεις και τα στρατοδικεία που πέρασαν οι κομμουνιστές φαντάροι.

Ενδεικτικά: Τον Φλεβάρη του 1932 δικάστηκαν φαντάροι στη Δράμα κατηγορούμενοι άλλοι για σύσταση κομμουνιστικού πυρήνα και άλλοι για κομμουνιστική προπαγάνδα. Συνολικά όσοι κρίθηκαν ένοχοι καταδικάστηκαν σε 36 χρόνια φυλακή και εξορία. Τον Σεπτέμβρη του 1932, το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης καταδίκασε ερήμην, «γιατί δεν είχανε τα έξοδά τους νάρθουν», 10 φαντάρους για παράβαση του ιδιώνυμου με διάφορες ποινές φυλάκισης και εξορίας. Στις 20 Νοέμβρη του 1933 δικάστηκαν στο Στρατοδικείο Ιωαννίνων 13 φαντάροι και ναύτες του Καλπακίου με την κατηγορία για στάση «εκ συστάσεως, εξύβριση και αντίσταση». Τον Γενάρη του 1934 δικάστηκαν φαντάροι στη Θεσσαλονίκη επειδή μοίραζαν προκηρύξεις ή έγραψαν ανταποκρίσεις στον «Ριζοσπάστη».

Το κράτος των καπιταλιστών δεν αντιμετώπιζε, όμως, την παρέμβαση της ΟΚΝΕ στη νεολαία μόνο με την καταστολή και την τρομοκρατία, αλλά και με άλλες μορφές. Για παράδειγμα, ο Γεωρ. Καλοχριστιανάκης, αστυνομικός διευθυντής Θεσσαλονίκης, σε έκθεσή του, τον Νοέμβρη του 1932, σημείωνε:

«Εχομεν (...) την γνώμην ότι η καταπολέμησις και περιορισμός της κομμουνιστικής προπαγάνδας δέον να στραφή προς την νεολαίαν κυρίως θεσπιζομένων αναλόγων μέτρων και προ παντός δέον να περιορισθή η κατά χιλιάδες έκδοσις και ελευθέρα κυκλοφορία κομμουνιστικών βιβλίων και εντύπων και να εκκαθαρισθή ο εκπαιδευτικός κλάδος κατά τρόπον αμείλικτον από των Πανεπιστημίων μέχρι του τελευταίου δημοδιδασκάλου».

Ο νομάρχης Λέσβου, σε δική του έκθεση, σημείωνε πως οι εκτοπίσεις κομμουνιστών απ' το νησί θα συμπληρωθούν με «καταλλήλους» διαλέξεις και ενίσχυση του σώματος των προσκόπων «επειδή και αι ενέργειαι των [κομμουνιστών] προς την νεολαίαν αποβλέπουν περισσότερον».

Βλ. περισσότερα:

Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1918 - 1939, τόμ. Α2, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 2018.