ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 23 Φλεβάρη 2013 - 2η έκδοση
Σελ. /28
Προτείνει μέτρα ενίσχυσης της κερδοφορίας

Γρηγοριάδης Κώστας

Προσπαθεί ο Γ. Σταθάκης, ως υπεύθυνος του τομέα ανάπτυξης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, να ασκήσει κριτική στο νομοσχέδιο που κατατέθηκε προχτές στη Βουλή για τη «Διαμόρφωση Φιλικού Αναπτυξιακού Περιβάλλοντος για τις Στρατηγικές και Ιδιωτικές Επενδύσεις». Προσπαθεί αλλά παρά τις αντιπολιτευτικές κορόνες δεν μπορεί στο διά ταύτα να κρύψει τη σύμπλευση του κόμματός του στην πολιτική ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου.

Ετσι, καταγγέλει ότι το νομοσχέδιο ευνοεί τις μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις και παρακάμπτει «τις ανάγκες του συνόλου του ιδιωτικού τομέα της χώρας»!

Και δηλώνει: «Η αναβάθμιση του περιβάλλοντος λειτουργίας των επιχειρήσεων προϋποθέτει τη δημιουργία ενός καθολικού θεσμικού πλαισίου γύρω από τις ιδιωτικές επενδύσεις, τον εξορθολογισμό, και όχι την παράκαμψη, των ελεγκτικών μηχανισμών του δημοσίου και τη δημιουργία κριτηρίων που θα συναρτούν τη στήριξη του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα με τη δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας και την προστασία του περιβάλλοντος, καθώς και την ακύρωση της μνημονιακής πολιτικής της λιτότητας».

Ναι λοιπόν σε μέτρα ενισχυτικά της καπιταλιστικής κερδοφορίας, που επιχειρείται να καλυφθεί με περικοκλάδες περί ποιοτικών θέσεων εργασίας και προστασία του περιβάλλοντος, άνευ ουσίας και αντικρίσματος. Ο Γ. Σταθάκης όπως και συνολικά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν καλά ότι οι επενδύσεις σήμερα στο βαθμό που γίνουν απαιτούν την ενίσχυση του κράτους, οικονομική και θεσμική, φτηνή εργατική δύναμη, σμπαραλιασμένες εργασιακές σχέσεις, και άρση κάθε εμποδίου είτε αυτό λέγεται περιβάλλον, είτε όπως αλλιώς.

«Τα μυαλά στα κάγκελα»

«Να απαλλαγούμε από την κομματική χούντα, και όταν λέω κομματική χούντα εννοώ όλους, και ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ». «Εχει δίκιο ο Κασιδιάρης που βαράει τα χαστούκια...». «Το ΚΚΕ δεν έχει καμία σχέση με την πολιτική. Είναι μια σέχτα ιεχωβάδων».

Ποιος τα είπε; Μα, ο Τζίμης Πανούσης, που έχει καταντήσει το πιο «αντισυστημικό» διαχρονικό ανέκδοτο. Και είναι λογικό να τα λέει και να αναπαράγει στην ουσία επιχειρηματολογία Χρυσής Αυγής, «αγανακτισμένων» και αστικών επιτελείων. Είπε κι άλλα παρόμοια και μάλιστα έβαλε στο ίδιο τσουβάλι ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή: «Κάνουν την ίδια δουλειά, από τη μια η Χρυσή Αυγή είναι οι νταβατζήδες του μεταναστευτικού και το ΚΚΕ είναι οι νταβατζήδες του εργατικού», πιπιλίζοντας την καραμέλα που πασάρει το αστικό πολιτικό σύστημα περί «δύο άκρων» για να χτυπήσει το λαό και τους αγώνες του.

Το τι σχέση έχει ο συγκεκριμένος με το λαό και τους αγώνες του, το περιέγραψε μόνος του στη διάρκεια χτεσινής συνέντευξης στο REAL FM. «Πότε, αύριο έχει απεργία; Α, έγινε χτες! Είναι απεργίες τώρα αυτές;» Και τα μυαλά στα κάγκελα...

Αλλεργία ακόμα και στη λέξη «μετανάστης»!

Ούτε τις λέξεις «πρόσφυγες» και «μετανάστες» σε τίτλο δραστηριότητας σε σχολείο δεν μπορούν να δουν οι Χρυσαυγίτες. Κατέθεσαν Ερώτηση στη Βουλή (συγκεκριμένα ο βουλευτής Αρτέμης Ματθαιόπουλος) με τίτλο «Περίεργο πολιτιστικό πρόγραμμα σε δημοτικό σχολείο»! Συγκεκριμένα, πρόκειται για πρόγραμμα του 1ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Φιλαδέλφειας. Το πρόγραμμα είχε τίτλο «Ως πρόσφυγες μπροστά στη μετανάστευση».

Στην Ερώτηση η Χρυσή Αυγή αναρωτιέται «ποια η σκοπιμότητα του προγράμματος αυτού με το συγκεκριμένο τίτλο», «πού αποσκοπεί και για ποιον λόγο επιλέγεται αυτό να γίνει εν ώρα μαθήματος», «ποιος είχε την πρωτοβουλία για την υλοποίηση του συγκεκριμένου προγράμματος», «αν η αρμόδια Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης γνώριζε το συγκεκριμένο πρόγραμμα». Μάλιστα, ρωτά και «τι προτίθεται να πράξει ο υπουργός προκειμένου να αποδοθούν τυχόν πειθαρχικές ευθύνες»!

Η Επιτροπή Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ Κεντρικού Τομέα Αθήνας καταγγέλλει «τη νέα πρόκληση των φασιστοειδών της Χρυσής Αυγής στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Φιλαδέλφειας» και απαιτεί: «Το υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Καμία απειλή και δίωξη δεν θα περάσει»!


Οι επιλεκτικές «ευαισθησίες» της ΔΑΚΕ

Γρηγοριάδης Κώστας

Στη Συνέλευση της Ολομέλειας των προέδρων της ΔΟΕ η πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ροδόπης και εκπρόσωπος της ΔΑΚΕ δήλωσε ότι... δε διαφωνεί να βγουν ψηφίσματα αλληλεγγύης και για τους ναυτεργάτες και για τους αγρότες, αρκεί να βγει ψήφισμα και για τους απολυμένους του «Ριζοσπάστη». Δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο από εκπροσώπους της συγκεκριμένης παράταξης, απ' το ν' αναπαράγει τη λογική του κόμματος που εκπροσωπεί. Η ΔΑΚΕ, που δεν έχει να επιδείξει ...περγαμηνές στην αλληλεγγύη στους αγώνες των εργαζομένων, τώρα ...ευαισθητοποιήθηκε.

Απάντηση έδωσε με ανακοίνωσή της η Γραμματεία Ροδόπης του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, τονίζοντας: «Την ώρα που συνδικαλιστές σέρνονται στα δικαστήρια, απεργίες βγαίνουν παράνομες, η κυβέρνηση προσπαθεί και διά νόμου να τις απαγορέψει, οι συνάδελφοί μας δε βγάζουν το μήνα και ζουν τη φτώχεια στο πετσί τους, η εκπρόσωπος της ΔΑΚΕ στρέφει τα πυρά της ενάντια στο ταξικό κίνημα, το οποίο είναι το μόνο που στις σημερινές συνθήκες δίνει ελπίδα και προοπτική στους αγώνες.

Στρέφει τα πυρά της ενάντια στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, τη μόνη εφημερίδα που προβάλλει τους αγώνες του ταξικού κινήματος. Ταυτίζει, δηλαδή, τις αστικές εφημερίδες, τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τα μονοπώλια στον κλάδο των ΜΜΕ, όπου ο εργασιακός μεσαίωνας ζει και βασιλεύει και τα οποία σχεδιασμένα χτυπάνε τους αγώνες της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, σχεδιασμένα αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη και προπαγανδίζουν τα αστικά ιδεολογήματα, με μία κομματική εφημερίδα που προσπαθεί να αφυπνίσει, να οργανώσει και να ξεσηκώσει τους εργαζόμενους».

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δούλεψαν για να βρεθούν οι εργάτες απροετοίμαστοι

Την ανοιχτή τους συστράτευση με τα εργοδοτικά συμφέροντα επιβεβαίωσαν οι δυνάμεις που πλειοψηφούν στο συνδικαλιστικό κίνημα, μέσα και από τη στάση τους στην πρόσφατη 24ωρη απεργία. Μερικά μόνο παραδείγματα: Στην ΙΟΝ, η διοίκηση του σωματείου (ΔΑΚΕ) αποφάσισε ότι δε θα γίνει απεργία στο εργοστάσιο, το ίδιο και στα «Τσιμέντα Ηρακλής» (ΠΑΣΚΕ). Στη «Δωδώνη», ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ έκαναν στάση εργασίας. Το ίδιο και στην πρώην ΠΕΣΙΝΕ, με απόφαση ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, αλλά και δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ (που μάλιστα αρχικά πρότειναν «απεργία διαρκείας»). Στην ΕΛΣΑ η διοίκηση του σωματείου (ΠΑΣΚΕ) αποφάσισε να... απεργήσει μόνο η διοίκηση του σωματείου.

Βεβαίως, η στάση τους δεν αποτελεί έκπληξη. Γιατί πρόκειται για τις ίδιες δυνάμεις που την εποχή της καπιταλιστικής ανάπτυξης καλλιεργούσαν στην εργατική τάξη επανάπαυση και την αυταπάτη ότι τα κέρδη των μονοπωλίων θα της λύσουν τα προβλήματα, ενώ αυτά ετοίμαζαν το νέο γύρο της κρίσης, πιο βαθιάς για το κεφάλαιο και άρα πιο οδυνηρής για το λαό. Επλεκαν το εγκώμιο της «ανταγωνιστικότητας» και φούσκωναν από περηφάνια για την εκτίναξη του ΑΕΠ που μπούκωνε πλούτη τα θησαυροφυλάκια των μεγαλοεπιχειρηματιών και έτρεφε την επιθετικότητά τους. Ετρεχαν σε παζάρια με τις κυβερνήσεις και τις ενώσεις των πλουτοκρατών, προσαρμόζοντας τις απαιτήσεις των εργατών όχι στον τεράστιο πλούτο που παράγουν και τις σύγχρονες ανάγκες τους, αλλά στις απαιτήσεις της «επιχειρηματικότητας» και της «εθνικής προόδου».

Σκορπούσαν σχεδιασμένα το συντεχνιασμό και τη διάσπαση στο συνδικαλιστικό κίνημα, αποκλείοντας από τα σωματεία τους εργαζόμενους με ελαστικές μορφές απασχόλησης, στρέφοντας τους αγώνες ενάντια σε «κακούς» ή «ανίκανους» εργοδότες, μακριά από την αληθινή αιτία για τα λαϊκά προβλήματα - την κυριαρχία των μονοπωλίων. Κατηγορούσαν το ΠΑΜΕ και τους κομμουνιστές για «επαναστατική γυμναστική» και υπερβολές, επειδή οργάνωναν ταξικά προσανατολισμένους αγώνες, αναδείκνυαν το αντεργατικό περιεχόμενο της «ανάπτυξης», προειδοποιούσαν για τη θύελλα που δε θ' αργούσε.

Είναι αλήθεια: Αυτές οι δυνάμεις, όλα τα προηγούμενα χρόνια, δούλεψαν σκληρά και ολόπλευρα για να μάθουν οι εργάτες να ταυτίζουν τα συμφέροντά τους με αυτά των πολυεθνικών, να μην μπορέσουν να δουν τη λαίλαπα που έρχεται. Να μένουν απροετοίμαστοι και ανοργάνωτοι απέναντι στην κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης. Να σκύβουν το κεφάλι και να βλέπουν τους εκμεταλλευτές τους ως «εταίρους» και όχι ως αυτό που αληθινά είναι: Αντίπαλοί τους.

Η εργατική τάξη χρειάζεται να αναλογιστεί: Θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα αν δε βρίσκονταν αυτές οι δυνάμεις στην ηγεσία του εργατικού κινήματος. Δε θα είχε χαθεί τόσος πολύτιμος χρόνος. Αν ήταν πιο δυνατές οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ που δουλεύουν με γνώμονα τα ταξικά συμφέροντα των εργατών, το κίνημα θα μπορούσε να αποκρούσει από καλύτερη θέση τη σημερινή επίθεση. Να γιατί η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης αποτελεί επείγον ζήτημα για την εργατική τάξη. Για να μπορέσει να ορθώσει το ανάστημά της σε όσους την παρασέρνουν στον γκρεμό. Να οργανώσει τους σκληρούς αγώνες που σήμερα απαιτεί η υπεράσπιση της εργατικής - λαϊκής οικογένειας από την πείνα και τη φτώχεια. Να μάθει να ξεχωρίζει εχθρούς και φίλους, να αντιμετωπίσει την απογοήτευση και την ηττοπάθεια, να ανακαλύψει την ακατάλυτη δύναμη της ταξικής οργάνωσης και πάλης και να περάσει στην αντεπίθεση.


Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ