«Οι επιπτώσεις της Ολυμπιάδας πρέπει να βρίσκονται στο κέντρο της δράσης των μαζικών φορέων των εργαζομένων. Δεν αντιμετωπίζεται ξεχωριστά από τα άλλα μεγάλα προβλήματα του λαού, που απαιτούν μια άλλη πολιτική ανάπτυξης της χώρας, που θα συγκρούεται με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και τα πολλαπλά επιμέρους που διαπλέκονται μ' αυτά. Η λαϊκή αντίσταση προβάλλει σαν αντικειμενική ανάγκη. Η μαζική πάλη μπορεί να αποτρέπει τα αντιλαϊκά σχέδια και τις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, στις χρήσεις γης, στη χρέωση του λαού με τις δαπάνες των Ολυμπιακών Αγώνων. Χρειάζεται να υψωθεί ένα Μέτωπο αντίστασης και πάλης ενάντια στις επιλογές που θίγουν βασικά κοινωνικά δικαιώματα του λαού και της νεολαίας και προωθούν την καταστροφή ελεύθερων χώρων, που μετατρέπουν την Αθήνα σε χώρο υπηρεσιών. Απαιτείται να μην αμβλυνθούν συνειδήσεις αποδοχής της δήθεν νέας μεγάλης ιδέας του έθνους. Να μην υπάρξει υποταγή σε αντιλαϊκές επιλογές που προωθούνται δήθεν για την εξυπηρέτησή της».

Τα λόγια αυτά του Σπύρου Χαλβατζή, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, θα μπορούσε να πει κανείς ότι απηχούν το βασικό συμπέρασμα της χτεσινής πλούσιας και εποικοδομητικής συζήτησης που έγινε στο «χώρο των δικαιωμάτων» του Φεστιβάλ, με θέμα «Ολυμπιάδα 2004: Μύθοι και πραγματικότητα». Στη συζήτηση πήραν μέρος ακόμη οι Γιώργος Βασιλακόπουλος, πρόεδρος της Εθνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης και πρώην Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού, ο Νίκος Μπεργελές, επίκουρος καθηγητής ΤΕΦΑΑ, ο Γιάννης Αργυροκαστρίτης, εκπρόσωπος της Κομμουνιστικής Ανανέωσης και η Μαριλένα Ιατρίδου, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής για τη Διάσωση του Σαρωνικού.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες - τόνισε ακόμη στην παρέμβασή του ο Σπ. Χαλβατζής - είναι αθλητικό γεγονός που η προετοιμασία και πραγματοποίησή του έχουν πολύπλευρες, μακροπρόθεσμες οικονομικές, κοινωνικές, πολιτιστικές, περιβαλλοντικές επιπτώσεις για το λαό, τη νεολαία, την πόλη και ολόκληρη τη χώρα:

• Τα πάντα κινούνται για την Ολυμπιάδα στη λογική της εμπορευματοποίησης. Τα κέρδη των πολυεθνικών είναι το κύριο.
• Η πολιτική χειραγώγησης του λαού μέσω των ΟΑ είναι επίσης από τους βασικούς στόχους της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του κατεστημένου.
• Με αφορμή και άλλοθι την ασφάλεια των ΟΑ προετοιμάζονται απαγορεύσεις και περιορισμοί των λαϊκών ελευθεριών.
• Αναπτύσσεται συζήτηση για απευθείας αναθέσεις και ιδιωτικοποιήσεις.
• Τίθενται σε κίνδυνο οι τελευταίοι ελεύθεροι χώροι, οι οποίοι αποτελούν κύριο στόχο του εκδοτικού -κατασκευαστικού κατεστημένου.
• Η καθυστέρηση των έργων δημιουργεί το άλλοθι ώστε να παραβιαστεί η εργατική νομοθεσία, να διευκολυνθεί η γενίκευση της ελαστικής εργασίας που θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση και γενικότερα το διεθνές μονοπωλιακό κεφάλαιο.
• Η εκτίμηση για τα προσδοκώμενα έσοδα ήταν υπερτιμημένη, ενώ για τα αντίστοιχα έξοδα ήταν υποτιμημένη. Ποιο είναι το πραγματικό κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων και ποιος θα το πληρώσει;

Το κυρίαρχο στοιχείο των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων είναι πια η υπερεμπορευματοποίηση, τόνισε ο Γ. Βασιλακόπουλος . «"Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι μια μεγάλη εμπορική επιχείρηση" τονίζει ο ίδιος ο πρόεδρος της ΔΟΕ Χ.Α. Σάμαρανκ και αφήνει έκθετους όσους με περισσή υποκρισία προσπαθούν να πείσουν ότι αποτελούν συνέχεια της αρχαιοελληνικής παράδοσης», επισήμανε ο Γ. Βασιλακόπουλος. Ενώ ο αθλητισμός ήταν σκοπός και το χρήμα μέσον, στις σύγχρονες Ολυμπιάδες το χρήμα αποτελεί πλέον το σκοπό, ενώ ο αθλητισμός αποτελεί το μέσον. Οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ένας, εκτός κοινωνικού ελέγχου, αλλά στρατηγικής οικονομικής και πολιτικής κατεύθυνσης Ολυμπιακός ιμπεριαλισμός - γιγαντισμός, ο οποίος προκαλεί μια σειρά σοβαρών ζητημάτων και δυσεπίλυτων προβλημάτων.

Παράλληλα, σημείωσε ο Γ. Βασιλακόπουλος, με πρόσχημα τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων η κυβέρνηση προσπαθεί να κλείσει άλλα σημαντικά θέματα, όπως είναι τα εθνικά και τα θέματα ασφάλειας. Παράλληλα, αποκάλυψε ότι το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων θα υπερβεί τα 3,5 τρισεκατομμύρια δραχμές, ενώ χαρακτήρισε αερολογίες όλα αυτά που λέγονται για ισοσκελισμένο προϋπολογισμό. Ο πρόεδρος του Τουρισμού της Αυστραλίας, ανέφερε χαρακτηριστικά, ότι μόλις πρόσφατα δήλωσε πως η τουριστική κίνηση τις μέρες των Αγώνων, είναι ακριβώς ίδια με αυτήν που ήταν και προηγούμενα.

Ο εκπρόσωπος της Κομμουνιστικής Ανανέωσης Γ. Αργυροκαστρίτης, τόνισε ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 θα εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα και καθόλου τον ελληνικό λαό. Ανέφερε ακόμα πως θέση της Κομμουνιστικής Ανανέωσης είναι να επιστρέψουμε πίσω τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Συμπλήρωσε ακόμη ότι η μόνη απάντηση μπροστά στη λαίλαπα των αντιλαϊκών μέτρων που ζούμε καθημερινά με αφορμή και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, είναι το μέτωπο των κοινωνικών δυνάμεων.

Ο Ν. Μπεργελές αναφέρθηκε εκτενώς στο θέμα των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων για να καταλήξει ότι η σημερινοί αγώνες της εμπορευματοποίησης καμία σχέση δεν έχουν με το Ολυμπιακό πνεύμα «του ωραίου, του μεγάλου και του αληθινού». Υπεύθυνοι για την εκτροπή αυτή είναι οι «Αθάνατοι», οι οποίοι είναι μέτοχοι πολυεθνικών εταιριών και εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους.

Στην τεράστια οικολογική καταστροφή που μεθοδεύει η κυβέρνηση με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες αναφέρθηκε η Μ. Ιατρίδου, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής για τη διάσωση της παραλίας του Σαρωνικού. «Με πρόφαση τους Ολυμπιακούς Αγώνες μεθοδεύεται ένα πρωτοφανές ξεπούλημα και μία άνευ προηγουμένου κακοποίηση της πολύπαθης Αττικής γης. Αυτό, συμπλήρωσε μεταξύ άλλων, το ονομάζουν "ανάδειξη της Αθήνας σε Διεθνές Μητροπολιτικό Κέντρο ", στην πραγματικότητα είναι η παραχώρηση πολύτιμων χώρων της Αττικής σε ελληνικά και ξένα μεγαλοσυμφέροντα για την πιο βάρβαρη τσιμεντοποίηση και την πιο στυγνή εμπορευματοποίηση», τόνισε. Και ολοκλήρωσε την τοποθέτησή της με υπόσχεση αγώνα για τη διάσωση της παραλίας του Σαρωνικού.

Η συζήτηση κράτησε μέχρι αργά, καθώς ακολούθησε ένας πλούσιος διάλογος με τους παρευρισκόμενους, ενώ πολλοί εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μίλησαν για το θέμα.

Η ανάγκη οι εργαζόμενοι να συσπειρωθούν ώστε να αντιπαλέψουν την αντεργατική λαίλαπα της κυβέρνησης που έρχεται να σαρώσει τις κατακτήσεις και τα δικαιώματά τους, επισημάνθηκε χτες κατά τη διάρκεια της συζήτησης με τίτλο «Ο εργάσιμος χρόνος», στα πλαίσια του 26ου Φεστιβάλ. Στη συζήτηση πήραν μέρος ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του Συνδικαλιστικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Γιώργος Μαυρίκος, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ και μέλος της ΕΕ της ΓΣΕΕ, ο Αλέξης Τσώλης, μέλος της Διοίκησης της ΓΣΕΕ και ο Πέτρος Βαμβακάς, πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας.

Παρουσία εκατοντάδων εργαζομένων που εκδήλωσαν έντονο ενδιαφέρον για τις εξελίξεις που έρχονται στις εργασιακές σχέσεις αλλά και στο ασφαλιστικό, υπογραμμίστηκε ότι τα αντεργατικά μέτρα που προωθούν κυβέρνηση και εργοδοσία με τη συνενοχή των συνδικαλιστικών ηγεσιών, έρχονται να ανατρέψουν κατακτήσεις χρόνων δημιουργώντας παράλληλα έναν εργασιακό μεσαίωνα με εργαζόμενους και ωράρια «λάστιχα», «ανοιχτά» στις ορέξεις του μεγάλου κεφαλαίου.

Ο Γιώργος Μαρίνος στην τοποθέτησή του υπογράμμισε την ανάγκη στο μέλλον να εξασφαλιστεί ο σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας με 7ωρο και 5ήμερο, αφού χωρίς αυτά το 35ωρο - που «ευαγγελίζεται» η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ - στρέφεται ενάντια στους εργαζόμενους.

Αναφερόμενος στη θέση της κυβέρνησης ότι η ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας, η κατάργηση του 8ωρου και η διευθέτηση του χρόνου εργασίας σε ετήσια βάση μειώνει την ανεργία, ο Γ. Μαρίνος υπογράμμισε ότι «η θέση αυτή είναι εξωπραγματική και αποπροσανατολίζει εργαζόμενους και ανέργους. Στόχος της κυβέρνησης είναι μέσα από αυτή τη διαδικασία να δοθεί η δυνατότητα στους εργοδότες να μειώσουν τον αριθμό των εργαζομένων με βάση τις ανάγκες της κάθε επιχείρησης».

Στην πολιτική που ακολουθούν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ αναφέρθηκε ο Γιώργος Μαυρίκος, καθώς όπως σημείωσε, συνειδητά και γνωρίζοντας πολύ καλά τις συνέπειες των επιλογών τους, στηρίζουν τον «κοινωνικό διάλογο». «Είναι ανίκητοι οι αντίπαλοί μας; Είναι μοιραίο να εφαρμοστούν αυτά τα μέτρα;», ρώτησε για να έρθει η απάντηση από τον ίδιο: «Το τελευταίο διάστημα υπάρχει μια τάση αύξησης συμμετοχής των εργαζομένων σε κινητοποιήσεις. Υπάρχει ανάγκη οι εργαζόμενοι από όλους τους χώρους να συσπειρωθούν και να υπάρχει μια συνολική αντεπίθεση».

Με μια σύντομη ιστορική αναδρομή στην ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος, ξεκίνησε την τοποθέτησή του ο Αλέξης Τσώλης και συνέχισε με την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στους χώρους εργασίας αλλά και στο συνδικαλιστικό κίνημα. Ο Αλ. Τσώλης υπογράμμισε ότι η εργοδοσία δεν εφαρμόζει συμφωνίες και ΣΣΕ, εξαναγκάζει τους εργαζόμενους σε περισσότερες ώρες απλήρωτης εργασίας, εφαρμόζει νόμιμα πια τη μερική απασχόληση. Οσον αφορά τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, σημείωσε: «Οι ηγεσίες των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργάνων έχουν φτάσει στο σημείο να είναι υπάλληλες ηγεσίες που διαχειρίζονται την εξουσία που η κυβέρνηση τούς παρέχει. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από αυτές γι' αυτό και χρειάζεται ένα ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα που θα αγωνιστεί στο πλευρό τους για να κερδίσει όσα έχουν χαθεί και να διαφυλάξει όσα υπάρχουν ακόμα».

Την εμπειρία του από την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων που έχουν εφαρμοστεί αρχικά στο χώρο του εμπορίου, μετέφερε στη συζήτηση ο Πέτρος Βαμβακάς σημειώνοντας ότι η μερική απασχόληση, η τρομοκρατία στους χώρους εργασίας, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, είναι μια πραγματικότητα για τους εργαζόμενους στο εμπόριο. Καταλήγοντας τόνισε: «Μόνο οι εργαζόμενοι, συσπειρωμένοι στα συνδικάτα θα μπορέσουν να ανατρέψουν αυτή την κατάσταση και το αρνητικό κλίμα που υπάρχει. Μόνο με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα οι εργαζόμενοι θα μπορέσουν να διεκδικήσουν όχι μόνο αυτά που τους έχουν πάρει αλλά και αυτά που τους χρωστάνε!».