ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 21 Δεκέμβρη 2021
Σελ. /32
ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ 2022
ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΚΙΝΑΛ
«Καβγάς» για το ποιος διασφαλίζει την «πολιτική σταθερότητα» για το κεφάλαιο

Eurokinissi

«

Δεν θα διακινδυνεύσω την πολιτική σταθερότητα που έχει την εμπιστοσύνη των επενδυτών και διασφαλίζει τη ροή κονδυλίων από την ΕΕ προς τους επιχειρηματικούς ομίλους», ήταν βασικά το μήνυμα που εξέπεμψε ο Κυρ. Μητσοτάκης, μιλώντας στη Βουλή κατά τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2022, θέλοντας να καταδείξει ότι επί 27 μήνες η κυβέρνησή του καταφέρνει να ικανοποιεί τις ανάγκες του κεφαλαίου και συνεπώς δεν είναι απαραίτητη μια κυβερνητική αλλαγή υπό τον ΣΥΡΙΖΑ, που νωρίτερα είχε ζητήσει την παραίτηση της κυβέρνησης.

Τόνισε, άλλωστε, στο ίδιο πνεύμα και απευθυνόμενος στο κεφάλαιο ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη στην Ελλάδα «τρέχει» ήδη με 9%, με βάση και τα αντιλαϊκά πεπραγμένα της κυβέρνησης που παρουσίασε.

Αποτυπώνοντας τον «κοινό τόπο» όλων των αστικών κομμάτων απευθύνθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ για να του πει πως εκείνος μαζί με άλλους ηγέτες της ΕΕ διεκδίκησε πρώτος το Ταμείο Ανάκαμψης και πως «σας ενοχλεί, σας χαλάει το αφήγημα, όταν μια κεντροδεξιά φιλελεύθερη κυβέρνηση έρχεται και κάνει τη μεγαλύτερη κρατική παρέμβαση που έχει γίνει ποτέ από συστάσεως του ελληνικού κράτους» και παράλληλα μπορεί να ενσωματώνει αντιδράσεις, πετυχαίνοντας «ανάπτυξη με κοινωνική φροντίδα», όπως παρουσίασε ξανά τα μέτρα - «ασπιρίνες» για την ενεργειακή φτώχεια και την ακρίβεια που φουντώνει (βλέπε και σελ. 3), μέτρα που, όπως χαρακτηριστικά είπε, τα παίρνει η κυβέρνησή του «χωρίς να πληγώσουμε τη δημοσιονομική ισορροπία».

Στο ίδιο άλλωστε πλαίσιο, των «αντοχών» της καπιταλιστικής οικονομίας, για τον κατώτατο μισθό ξεκαθάρισε ότι η όποια αύξησή του δεν θα θέσει σε κίνδυνο την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, όπως προβλέπει, άλλωστε, ο νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου.

Για την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας έδειξε ξανά ως υπεύθυνους για την πίεση στα δημόσια νοσοκομεία τους ανεμβολίαστους και όχι ακριβώς τις τραγικές ελλείψεις και την εμπορευματοποίηση, την επέκταση της οποίας προανήγγειλε παρουσιάζοντας βασικούς άξονες του «νέου ΕΣΥ», μιλώντας ξανά για κλεισίματα νοσοκομείων κ.ο.κ.

Για δε τις ελλείψεις σε κλίνες ΜΕΘ κατέφυγε στον γνωστό εδώ και μήνες συμψηφισμό με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι και επί των ημερών της υπήρχαν ελλείψεις και διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ, χωρίς κορονοϊό.

Τέλος, υπεραμύνθηκε των δαπανών για εξοπλισμούς που εξυπηρετούν την πολιτική εμπλοκής της χώρας σε επικίνδυνα σχέδια με βάση τις επιθετικές Συμφωνίες με ΗΠΑ και Γαλλία, κατηγορώντας τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος με προσχήματα περί του ύψους του τον καταψήφισε, ότι τάχα «είναι απών» από το «εθνικό» μέτωπο της εμπλοκής.

«Μπορεί καλύτερα» για το κοινό τους πρόγραμμα

Νωρίτερα την παραίτηση της κυβέρνησης και την προκήρυξη εκλογών ζήτησε ο Αλ. Τσίπρας, ώστε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να υλοποιήσει αποφασιστικά το κοινό πρόγραμμα όλων των αστικών κομμάτων, τη στρατηγική του κεφαλαίου για το «Πράσινο New Deal», διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την «κοινωνική συνοχή» - την ενσωμάτωση του λαού σε αυτήν.

Σε αυτό το πλαίσιο, αναφερόμενος στην παρέμβαση του αστικού κράτους σε όλο τον κόσμο ώστε να ανοίξουν τα νέα «πράσινα» πεδία κερδοφορίας - παρέμβαση που για τον λαό σηματοδοτεί νέα «πράσινα» χαράτσια και αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις - ο Αλ. Τσίπρας κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι «την ώρα που παντού σε όλο τον κόσμο δυναμώνει η δημόσια παρέμβαση, εσείς συνεχίζετε σε αυτήν την καταστροφική συνταγή, τη συνταγή της χρεοκοπίας».

Ζήτησε τη συνέχιση της «χαλαρότερης» δημοσιονομικής πολιτικής για τους επιχειρηματικούς ομίλους - την οποία ο λαός πληρώνει σήμερα με τον πληθωρισμό, που ροκανίζει το λαϊκό εισόδημα, και θα ξαναπληρώσει αύριο για να αποπληρώσει τα κρατικά χρέη - επικαλούμενος και τις αντίστοιχες αποφάσεις σε επίπεδο ΕΕ, όπως και τη συζήτηση για ένα πιο «ευέλικτο» για τις καπιταλιστικές επενδύσεις Σύμφωνο Σταθερότητας. Ενώ δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι αναφορές στο Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, για το οποίο - κρύβοντας πλήρως τον χαρακτήρα του ως υπερμνημονίου ενάντια στους λαούς - χαρακτήρισε «κρίσιμο θέμα το θέμα της απορροφητικότητας του Ταμείου».

Την ίδια ώρα, «κλείνοντας το μάτι» στο κεφάλαιο, αναφέρθηκε στα πεπραγμένα της κυβέρνησής του και σημείωσε πως η διαφορά με τη ΝΔ είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ την ώρα που άφηνε «γεμάτα ταμεία» από τη λεηλασία του λαού και υλοποιούσε τα μνημόνια, «ενίσχυσε στο μέτρο του δυνατού την κοινωνική συνοχή», με τα γνωστά μέτρα για τη διαχείριση της «ακραίας» φτώχειας που αφήνει πίσω η πολιτική τους.

Για την πανδημία, πέρα από την «αντιπαράθεση» για το αν γνώριζε ή δεν γνώριζε ο πρωθυπουργός για τη μελέτη Τσιόδρα - Λύτρα για τους εκτός ΜΕΘ διασωληνωμένους, δεν παρέλειψε να θυμίσει και τα πεπραγμένα της κυβέρνησής του που άφησε «νοσοκομεία με 260 εκατομμύρια ταμειακό πλεόνασμα» και την απαραίτητη συναίνεση και «πλάτη» που έβαλε στην κυβέρνηση από την αρχή της πανδημίας, ισχυριζόμενος πως «όλη η αντιπολίτευση - πρωτοφανές - βάλαμε πλάτη και παραμερίσαμε τις πολιτικές αντιπαραθέσεις», αλλά η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε «την πίστωση χρόνου που σας έδωσε η αντιπολίτευση» για «ίδιον όφελος» κ.λπ.

Εκεί δε που το «απογείωσε» ήταν όταν «αναρωτήθηκε» ποιος επιτάσσει την τεράστια αύξηση στις εξοπλιστικές δαπάνες, κάνοντας ότι δεν ξέρει τίποτα για τη στρατηγική «αναβάθμισης» της αστικής τάξης μέσα από την εμπλοκή στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, πολιτική που «τίμησε» και με το παραπάνω ως κυβέρνηση και την προσφορά του αυτή αναγνωρίζουν μέχρι και σήμερα οι Αμερικανοί, όπως έδειξε και η επίσκεψη Κατρούγκαλου στις ΗΠΑ την περασμένη βδομάδα.

Τη θέση του ως μίας πολιτικής δύναμης που μπορεί να συνεισφέρει στην αντιλαϊκή πολιτική διεκδίκησε για το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας, Μιχάλης Κατρίνης, στην ομιλία του στη Βουλή. Χαρακτήρισε τον προϋπολογισμό «συντηρητικό, μεταβατικό και διαχειριστικό», συμμετείχε στον ...καβγά για το αν η «προσαρμογή» στα «νέα δημοσιονομικά δεδομένα», η σταδιακή επιστροφή δηλαδή σε μια λιγότερο «επεκτατική» πολιτική χρειάζεται να έρθει αργότερα ή γρηγορότερα, πόσο «ευέλικτο» θα πρέπει να είναι το νέο δημοσιονομικό Σύμφωνο Σταθερότητας που συζητιέται στην ΕΕ και πώς αυτό να αποτυπώνεται στον προϋπολογισμό. «Η εντός ή εκτός εισαγωγικών ανάπτυξη δεν θα φτάσει στους πολίτες και στην κοινωνία», ήταν το στίγμα, συμβάλλοντας στην απάτη ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη - αλλά με μια άλλη διαχείριση - μπορεί τάχα να προσφέρει στους εργαζόμενους και τους μικρούς επαγγελματίες, ενώ εμφανίστηκε καλύτερος συνεταίρος της κυβέρνησης στο θέμα των κονδυλίων για τα εξοπλιστικά και τα ψήφισε, διαφωνώντας απλά με τις «προτεραιότητες» που μπαίνουν.

Ο ένας έκοβε, ο άλλος έραβε

Μπορεί η προσοχή και τα φώτα να έπεσαν αλλού - αφού έτσι επιτάσσει το «παιχνίδι» των «υψηλών τόνων» - αλλά όποιος παρακολουθούσε τη συζήτηση στη Βουλή για τον προϋπολογισμό θα έχει για καιρό να θυμάται τόση σύμπλευση ανάμεσα στην κυβέρνηση της ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και τους υπόλοιπους.

Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς;

Για την οικονομική πολιτική; Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έλεγε στην κυβέρνηση πως έτσι όπως πάει, το «υπερμνημόνιο» του Ταμείου Ανάκαμψης θα είναι «μια χαμένη ευκαιρία» και ότι «την ώρα που παντού σε όλο τον κόσμο δυναμώνει η δημόσια παρέμβαση, εσείς συνεχίζετε σε αυτή την καταστροφική συνταγή, τη συνταγή της χρεοκοπίας», μιλώντας για την παρέμβαση του αστικού κράτους για τη «θωράκιση» της καπιταλιστικής κερδοφορίας που πληρώνει από δέκα μπάντες ο λαός, και ο πρωθυπουργός του ζητούσε... να πάει να τα πει αλλού, γιατί τέτοια κρατική παρέμβαση όπως επί ημερών του είχαν χρόνια να δουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Ο ένας έκοβε κι ο άλλος έραβε, δηλαδή, στην προσπάθεια να παρουσιάσουν ότι προϋπόθεση για τη λαϊκή ευημερία είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη, ψέμα που με στοιχεία κατέρριψαν οι βουλευτές του ΚΚΕ, προβάλλοντας πως ο μόνος δρόμος για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του λαού είναι σε σύγκρουση με τους στόχους του κεφαλαίου, το αστικό κράτος, τα κόμματά του.

Για την κατάσταση στην Υγεία; Ο πρωθυπουργός μίλαγε για τους «δρόμους και τα παράθυρα» που ανοίγει εκμεταλλευόμενος την πανδημία το «νέο» ακόμα πιο εμπορευματοποιημένο ΕΣΥ, και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «ξεσπάθωνε» για την υποβάθμιση του δημόσιου συστήματος Υγείας, φέρνοντας ως παράδειγμα... τα γεμάτα ταμεία που άφησε η κυβέρνησή του, με βάση πάντα την πολιτική που βλέπει τα δημόσια νοσοκομεία ως επιχειρήσεις.

Και οι δυο και οι υπόλοιποι παρουσίασαν δηλαδή ως «συμβατό» το καπιταλιστικό κέρδος και την πολιτική της εμπορευματοποίησης με την υγεία του λαού, μύθος που κατέρρευσε με πάταγο κατά την πανδημία, όπως ανέδειξαν οι βουλευτές του ΚΚΕ, μεταφέροντας ξανά τα αιτήματα για άμεση ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, επίταξη του ιδιωτικού κ.ο.κ.

Για την ακρίβεια και την εκτίναξη των τιμών της Ενέργειας; Ο πρωθυπουργός ανακοίνωνε μερικά ακόμα εφάπαξ ψίχουλα για ρεύμα και φυσικό αέριο, που ούτε ως «κρύο αστείο» δεν ακούγονται στα ξεπαγιασμένα λαϊκά σπίτια και οι του ΣΥΡΙΖΑ πλειοδοτούσαν στην «ψιχουλομαχία» που αφήνει απ' έξω και τον ένοχο - την πολιτική «απελευθέρωσης» της Ενέργειας για τα συμφέροντα του κεφαλαίου - και το «καρβέλι», τον τεράστιο πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι.

Μόνο οι βουλευτές του ΚΚΕ έφεραν στο επίκεντρο το «καρβέλι», τον τεράστιο πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι και που με βάση αυτόν ο λαός μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες του, δείχνοντας και ότι αυτό πρέπει να μπει στο επίκεντρο της συζήτησης από τους εργαζόμενους, διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς, ΣΣΕ, σύγχρονα δικαιώματα.

Μετά απ' όλα αυτά, από τη συζήτηση των υπολοίπων δεν θα μπορούσε να λείπει και η «αγωνία» για το ποιος μπορεί να εγγυηθεί την «πολιτική σταθερότητα», που διασφαλίζει ότι η αντιλαϊκή πολιτική θα υλοποιείται... αλφάδι. Κι εδώ, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «έκοβε», λέγοντας ότι για τον ίδιο λόγο που εδώ και δυο χρόνια «βάλαμε πλάτη και παραμερίσαμε τις πολιτικές αντιπαραθέσεις», για τους ίδιους λόγους τώρα, για την αποφασιστικότερη δηλαδή υλοποίηση της στρατηγικής του κεφαλαίου, ζητάει κυβερνητική εναλλαγή. Κι ο πρωθυπουργός του απαντούσε στο ίδιο πνεύμα πως «την πολιτική σταθερότητα δεν την διακινδυνεύω» με εκλογές, παρουσιάζοντάς την ως «θεμέλιο λίθο» για την καπιταλιστική ανάπτυξη.

Ομως ο λαός μόνο νέα βάσανα έχει να περιμένει από τη «σταθερότητα» αυτή, την αντιλαϊκή «κανονικότητα» που εγγυώνται όλα τα υπόλοιπα κόμματα και εναλλάξ όλες οι κυβερνήσεις. Μόνο κερδισμένος μπορεί να είναι κάνοντας στην άκρη σημερινούς και αυριανούς «σωτήρες», ανοίγοντας με τον δικό του αγώνα, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, ρήγματα σε αυτή, περνώντας στην αντεπίθεση για τις σύγχρονες ανάγκες του.


Γ.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ