ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 21 Γενάρη 2000
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
«Σελίδες» της Αντίστασης

Παρουσιάστηκε το βιβλίο του Μ. Στολίδη

«Οι εμπειρίες από τη ζωή και την πάλη των αγωνιστών της Αντίστασης έχουν να δώσουν τέτοια παραδείγματα πίστης, αφοσίωσης και ηρωισμού, που αποτελούν φάρο για τις επερχόμενες γενιές, για τις ανάγκες του αγώνα στις σημερινές συνθήκες». Αυτό τόνισε ο Μήτσος Στολίδης, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και για πολλά έτη στέλεχος του ΚΚΕ, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του βιβλίου του «Οι καταβολές μας - Σελίδες του αγώνα».

Την εκδήλωση διοργάνωσαν η Νομαρχιακή Επιτροπή Εύβοιας του ΚΚΕ και το Νομαρχιακό Συμβούλιο της ΚΝΕ, την Τετάρτη το βράδυ στη Χαλκίδα και ήταν μια εκδήλωση - «χρέος απέναντι στο σύντροφο Μήτσο Στολίδη για την πολύτιμη προσφορά του επί δεκαετίες σαν στέλεχος του Κόμματος», όπως χαρακτηριστικά τόνισε ο Κώστας Παρασκευάς, μέλος του ΠΓ του Κόμματος.

Ευκαιρία για συμπεράσματα και διδαχή

Παίρνοντας το λόγο, ο Κ. Παρασκευάς υπογράμμισε ότι την προχθεσινή εκδήλωση «τη χρωστούσαμε σε όλους αυτούς που έφυγαν στη μακρόχρονη πάλη του λαού και του Κόμματός μας για την προώθηση των λαϊκών συμφερόντων, για την προκοπή της χώρας, για το σοσιαλισμό, αλλά πάντα βρίσκονται ζωντανοί ανάμεσά μας, στη σκέψη μας, στη δράση μας, καθοδηγώντας τα βήματά μας. Αλλά κυρίως τη χρωστάμε στις νεότερες γενιές και ιδιαίτερα στην ΚΝΕ, σαν μια επιπλέον δυνατότητα και ευκαιρία να γνωρίσει μέσα από τις σελίδες του βιβλίου σημαντικά γεγονότα σε αυτόν τον τιτάνιο αγώνα του λαού μας. Σαν μια επιπλέον ευκαιρία και δυνατότητα να βγάλουμε συμπεράσματα και να διδαχτούμε».

Αναφερόμενος στο περιεχόμενο των «Σελίδων», ο Κ. Παρασκευάς τόνισε ότι «καταπιάνεται εκτεταμένα και σε βάθος με μια μεγάλης σημασίας περίοδο της ζωής και της δράσης των αγωνιστών, των φυλακισμένων. Εκεί όπου εκδηλωνόταν με όλη της τη σκληρότητα και την αδιαλλαξία η απόφαση της άρχουσας τάξης για τη σωματική και ψυχική εξουθένωση των κομμουνιστών, για τη συντριβή του λαϊκού κινήματος. Ηταν ένα βιβλίο που πραγματικά έλειπε από την, κατά τα άλλα, πλούσια βιβλιογραφία και θεματολογία γύρω από εκείνα τα πέτρινα χρόνια».

Διαχρονικά διδάγματα

Αναφερόμενος στα συμπεράσματα που προκύπτουν από την ανάγνωση του βιβλίου, επισήμανε ότι αυτά είναι «η αξία και η σημασία που έχουν στον κοινό αγώνα η συλλογικότητα, η αλληλεγγύη, η πειθαρχία, η οργάνωση. Η συλλογική αντίσταση και η αλληλεγγύη του λαού ήταν αυτή που έδινε δύναμη και κουράγιο στον κάθε αγωνιστή να κρατά αλύγιστη στάση απέναντι στις απερίγραπτες πιέσεις και στην άγρια βία».

Είπε ακόμα ότι άλλο ένα βασικό συμπέρασμα που αποτυπώνεται στις σελίδες του βιβλίου «είναι ότι οι αγώνες, οι θυσίες του λαού, όλων των αγωνιστών, όλων των περιόδων, όχι μόνο δεν πήγαν χαμένοι, όπως ορισμένοι ισχυρίζονται, αλλά αποτέλεσαν τον κυριότερο παράγοντα για ό,τι θετικό υπήρξε, για όποια θετικά βήματα προόδου του λαού και της χώρας, για όλες ανεξάρτητα τις κατακτήσεις».

Ο Κ. Παρασκευάς είπε, επίσης, ότι αξίες σαν και εκείνες που προβάλλονται μέσα από το βιβλίο σήμερα λοιδορούνται και αμφισβητούνται, από αυτούς που θέλουν το λαό να μένει απαθής απέναντι στην επίθεση της κυρίαρχης τάξης, των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού. «Αυτοί που καλλιεργούν τις αυταπάτες, το συμβιβασμό, την παραίτηση, ουσιαστικά, από την πάλη για την κοινωνική αλλαγή, συνέχισε την ομιλία του, τώρα τελευταία έχουν ανακαλύψει νέο παραμύθι, ότι δήθεν το σημερινό ΚΚΕ δεν είναι ίδιο με το παλιό. Θέλουν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα. Το ΚΚΕ, σε όλη του την ιστορική διαδρομή, άντεξε και συνεχίζει να αντέχει σε απερίγραπτες θύελλες και καταιγίδες, γιατί έμεινε σταθερό στα ιδανικά και τα οράματα για την κοινωνική δικαιοσύνη και το σοσιαλισμό. Γιατί ήταν από την ίδρυσή του και είναι και σήμερα σάρκα από τη σάρκα της εργατικής τάξης, αίμα του λαού μας. Γιατί, όχι μόνο δεν απέρριψε ποτέ την ιστορία του, αλλά είναι υπερήφανο γι' αυτήν. Γιατί πιστεύει ότι είναι η πιο πολύτιμη παρακαταθήκη που διαθέτει. Γιατί διδάσκει ότι με την οργάνωση και τον αγώνα μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Οπως γράφει ο σ. Μ. Στολίδης στις "Σελίδες": "Ο κρίκος της οργανωμένης ζωής και πάλης δεν έσπασε ποτέ. Ούτε στις πιο ακραίες στιγμές της πολύχρονης κράτησής μας. Η κορυφαία έκφρασή της αποτυπώθηκε μέσα στα απομονωτήρια, στις πειθαρχημένες διαβιώσεις και τα κελιά των μελλοθανάτων"».

Αναγκαία κληρονομιά

Ο ίδιος ο συγγραφέας, στην ομιλία του, τόνισε ότι προσπάθειά του ήταν να καταγράψει τα δικά του, αλλά και τα βιώματα άλλων συναγωνιστών του από την Αντίσταση και το διωγμό που επακολούθησε εναντίον τους. «Προσπαθώ να δείξω μέσα από μαρτυρίες τα βιώματα των αγωνιστών, από την Κατοχή, την Αντίσταση και το διωγμό που ακολούθησε. Οι περιγραφές και οι αφηγήσεις έχουν το σημάδι αυτής της συγκεκριμένης ιστορικής στιγμής, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ξεδιπλώνεται ό,τι έζησε η γενιά μας».

«Γράφω μέσα στο βιβλίο, συνέχισε ο Μ. Στολίδης, ότι σήμερα μπορεί να μη χρειαστεί άμεσα να δώσεις τη ζωή σου μπροστά στο απόσπασμα, αγωνιζόμενος γι' αυτά τα ιδανικά, αλλά οι εμπειρίες από τη ζωή και την πάλη των αγωνιστών της Αντίστασης, έχουν να δώσουν τέτοια παραδείγματα πίστης, αφοσίωσης και ηρωισμού, που αποτελούν φάρο για τις επερχόμενες γενιές, για τις ανάγκες του αγώνα στις σημερινές συνθήκες. Γιατί, όσο περισσότερο το μέλλον σκοτεινιάζει από τη Νέα Τάξη του ιμπεριαλισμού, τόσο περισσότερο αναγκαία γίνεται αυτή η κληρονομιά. Κάθε μια από τις σελίδες του βιβλίου καθρεφτίζουν και μια ξεχωριστή στιγμή της Αντίστασης, μέσα από τον πολύμορφο, μακρόχρονο και τιτάνιο αγώνα για τη λευτεριά, τα δίκαια του λαού και την εθνική προκοπή».

Στην παρουσίαση του βιβλίου, παρευρέθηκαν επίσης ο Δ. Γόντικας, μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ, αντιπροσωπείες από τη ΝΕ Εύβοιας του ΚΚΕ και του ΝΣ της ΚΝΕ, ο Γρ. Δάσκος αντιδήμαρχος Χαλκίδας, εκπρόσωποι μαζικών φορέων κ.ά. Στην εκδήλωση διάβασαν αποσπάσματα από το βιβλίο και έκαναν παρεμβάσεις οι Π. Μανταλόβας και Ολγα Τσακαλίδη - Μωραΐτη, ενώ για την πολιτιστική και μορφωτική αξία του έργου μίλησε η φιλόλογος Ελένη Χαραλάμπους - Μαυρίδου.


«Φιλία» κατά παραγγελία

Ορισμένοι όψιμοι υποστηριχτές της ελληνοτουρκικής φιλίας, της προσέγγισης των δύο λαών και της συνεργασίας των δύο χωρών, εμφανίζονται ενθουσιασμένοι από την προσέγγιση των κυβερνήσεων Ελλάδας και Τουρκίας. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο υπουργός Τύπου Δ. Ρέππας ο οποίος χτες, με αφορμή την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου στην Αγκυρα, έκανε λόγο για θεαματική βελτίωση του κλίματος στις σχέσεις των δύο χωρών. Μια επιχείρηση συγκάλυψης αυτού που πραγματικά συντελείται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, δηλαδή της κατευθυνόμενης από τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ προσέγγισης, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Ξεκίνησε με τους σεισμούς, όπου εκατέρωθεν έγινε εκμετάλλευση των αγνών συναισθημάτων των δύο λαών για την εξυπηρέτηση των προπαγανδιστικών αναγκών της νέας τάξης που επιβάλλεται από τους επικυρίαρχους στις σχέσεις των δύο χωρών. Στόχος τους να κατευθύνουν τα συναισθήματα φιλίας και αλληλοκατανόησης, τα οποία πάντα υπήρχαν ανάμεσα στον ελληνικό και τον τουρκικό λαό, στην αποδοχή της εμπλοκής των δύο χωρών στα νέα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Ομως πόσο ανταποκρίνεται αυτό το τεχνητό κλίμα στην πραγματικότητα στην ουσία αυτών που συντελούνται; Οπως δείχνουν τα γεγονότα αυτό που έχει δρομολογηθεί είναι η έναρξη ενός ελληνοτουρκικού διαλόγου εφ' όλης της ύλης και στη βάση των τουρκικών διεκδικήσεων. Ενός διαλόγου επί των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε επαναδιαπραγμάτευση των σημερινών συνόρων και στην ενίσχυση της αστάθειας στην ευρύτερη περιοχή. Κανείς βέβαια δεν μπορεί να δεχτεί ότι όλος αυτός ο ντόρος που έχει ξεσπάσει γίνεται για τα λεγόμενα ζητήματα «χαμηλής πολιτικής», δηλαδή για τουρισμό, περιβάλλον, θαλάσσιες μεταφορές, εγκληματικότητα κλπ.

Είναι φανερό πως προετοιμάζεται το έδαφος για να ανοίξει η συζήτηση για τα «χοντρά» ζητήματα. Η «βήμα προς βήμα», σύμφωνα με την προσφιλή έκφραση του Κ. Σημίτη, προσέγγιση με την Τουρκία προχωράει όλο και παραπέρα. Τα επόμενα βήματα είναι ήδη έτοιμα. Παρόλο που και ο ίδιος ο Δ. Ρέππας παραδέχτηκε χτες ότι η πολιτική της Τουρκίας δεν έχει αλλάξει και ότι αυτό που συντελείται, προς το παρόν, είναι σε επίπεδο κλίματος, τα γεγονότα δείχνουν ότι η διάλογος για το Αιγαίο έχει ήδη αρχίσει και η πάγια ελληνική θέση ότι το μόνο προς συζήτηση με την Τουρκία θέμα είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, έχει και αυτή ανατραπεί. Η πορεία ήταν προδιαγεγραμμένη. Σταθμοί σε αυτή τη διαδρομή είναι τα Ιμια με τις «γκρίζες ζώνες» και το «ευχαριστώ» του Κ. Σημίτη στους Αμερικάνους, η συμφωνία της Μαδρίτης με την οποία γίνεται -καθ' υπέρβαση του Διεθνούς Δικαίου- αναγνώριση των τουρκικών συμφερόντων στο Αιγαίο, πέραν των νομίμων δικαιωμάτων, η παράδοση του Οτσαλάν, η λειτουργία των ΝΑΤΟικών στρατηγείων με βάση τη νέα δομή του ΝΑΤΟ που καταργεί τα εθνικά σύνορα στο Αιγαίο, η συμφωνία του Ελσίνκι και αναμένεται συνέχεια.

Το ζητούμενο για τους ιμπεριαλιστές, στο οποίο υποτάσσονται τα επιμέρους εθνικά συμφέροντα και οι πραγματικές ανάγκες των λαών, είναι η ένταξη της Ελλάδας και Τουρκίας στο νέο σύστημα διεθνών σχέσεων, της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Ο ρόλος αυτός έχει γίνει αποδεκτός από τις κυβερνήσεις των δύο χωρών και αυτό που μένει προς διευθέτηση είναι οι επιμέρους ρόλοι, που σε πολλά σημεία τους είναι ανταγωνιστικοί. Η ελληνική κυβέρνηση έχει βάλει τη χώρα σε αυτό το παιχνίδι και διεκδικεί ρόλο για λογαριασμό της ντόπιας άρχουσας τάξης, παραβλέποντας το όποιο τίμημα στα κυριαρχικά συμφέροντα της Ελλάδας.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ