Νέα παράταση παίρνει το «μπραντεφέρ» της ενδοαστικής σύγκρουσης στην Ισπανία μετά τη λήξη, χτες, του τελεσίγραφου του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι προς την καταλανική κυβέρνηση να διευκρινίσει αν ανακήρυξε ή όχι την ανεξαρτησία της επαρχίας. Με επιστολή του ο Καταλανός Πρόεδρος, Κάρλες Πουιτζντεμόντ, αποφεύγει να απαντήσει κατηγορηματικά, ωστόσο δηλώνει ότι επιμένει στο διάλογο και ότι αυτό που δεν έκανε η τοπική Βουλή στις 10 Οκτώβρη, να προχωρήσει στην επίσημη ανακήρυξη της ανεξαρτησίας, μπορεί να το κάνει αν το ισπανικό κράτος ενεργοποιήσει το άρθρο 155 του Συντάγματος για την κατάργηση του καθεστώτος αυτονομίας.

Η ισπανική κυβέρνηση αμέσως ανακοίνωσε ότι η άρνηση να αναθεωρηθεί η ανεξαρτησία καθιστά αναγκαίο να υπάρξει παρέμβαση για την «επιστροφή στη νομιμότητα». Ετσι ανακοινώθηκε ότι ο Ισπανός πρωθυπουργός συγκαλεί έκτακτο Υπουργικό Συμβούλιο αύριο Σάββατο για να εξεταστούν μέτρα για την ενεργοποίηση του άρθρου 155. Στη συνέχεια οι κυβερνητικές προτάσεις πρέπει να εγκριθούν από τη Βουλή, όπου διαθέτει σχετική πλειοψηφία.

Η επιστολή Πουιτζντεμόντ περιλαμβάνει μια διατύπωση που με άλλον τρόπο επαναλαμβάνει ότι περιείχε και η προηγούμενη επιστολή, της περασμένης Δευτέρας, που επέμενε σε δίμηνο διάλογο με αναστολή της ανακήρυξης ανεξαρτησίας, ωστόσο περιέχει και ένα νέο στοιχείο. Συγκεκριμένα σημειώνει: «Εάν η κυβέρνηση του κράτους επιμείνει στην παρεμπόδιση του διαλόγου και συνεχίσει την καταστολή, το Κοινοβούλιο της Καταλονίας θα έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει, εάν το θεωρεί προσήκον, στην ψήφιση μίας επίσημης διακήρυξης της ανεξαρτησίας, την οποία δεν ψήφισε στις 10 Οκτωβρίου». Αυτή η διατύπωση θα μπορούσε να εκληφθεί ως παραδοχή ότι δεν έχει ανακηρυχθεί η ανεξαρτησία, ωστόσο οι αντιδράσεις της ισπανικής κυβέρνησης δείχνουν ότι επιλέγεται η τακτική της περαιτέρω αντιπαράθεσης.

Στο τραπέζι έχει πέσει επίσης η πρόταση για πρόωρες εκλογές στην Καταλονία, που όμως δεν φαίνεται να αποδέχονται οι περισσότερες αστικές πολιτικές δυνάμεις στην επαρχία. Ο συνασπισμός «Μαζί για το ναι», από το νεοφιλελεύθερο Δημοκρατικό Ευρωπαϊκό Κόμμα (PDEC), του Προέδρου, τη σοσιαλδημοκρατική Ρεπουμπλικανική Αριστερά και τους Δημοκράτες (με 62 βουλευτές σε σύνολο 135, στην τοπική Βουλή) επιμένει στον διάλογο ουσιαστικά για την επίτευξη ενός νέου συμβιβασμού που θα διευρύνει το καθεστώς και τις αρμοδιότητες αυτονομίας. Η δήθεν αντικαπιταλιστική, επίσης σοσιαλδημοκρατική, «Λαϊκή Ενότητα» (CUP), που στηρίζει την κυβέρνηση (έχει 10 βουλευτές), αξιοποιώντας και την ένταση της κρατικής καταστολής και τις συλλήψεις 2 ηγετικών στελεχών αυτονομιστικών οργανώσεων, καλεί σε άμεση ανακήρυξη της ανεξαρτησίας και απόσχιση, καλλιεργώντας αυταπάτες για δήθεν επίλυση των λαϊκών προβλημάτων. Πάντως, στην Καταλονία υπάρχει ισχυρό τμήμα του κεφαλαίου που κάνει έκκληση για την επίτευξη ενός συμβιβασμού.

Η κυβέρνηση του Ραχόι, για την εφαρμογή του άρθρου 115, έχει τη στήριξη των Σοσιαλιστών (που ζητάνε περιορισμένη εφαρμογή του), του φιλελεύθερου κόμματος «Πολίτες», ενώ η νέα σοσιαλδημοκρατία των «Ποδέμος» και της Ενωμένης Αριστεράς, προβάλλει την ανάγκη της συνεννόησης και του διαλόγου. Οποια τελικά και αν είναι η φόρμουλα που θα επιλέξουν οι αστοί να λύσουν τις διαφορές τους, οι εργαζόμενοι θα βγαίνουν χαμένοι όσο βρίσκονται εγκλωβισμένοι κάτω από τις σημαίες των εκμεταλλευτών τους.

ΠΑΡΙΣΙ.--

Σε νέες διαδηλώσεις προχώρησαν, χτες, χιλιάδες εργαζόμενοι σε όλη τη Γαλλία, αντιδρώντας στο μπαράζ αντεργατικών μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση Μακρόν - Φιλίπ. Στο πλαίσιο 24ωρης απεργίας που είχαν προκηρύξει πολλές συνδικαλιστικές οργανώσεις, εργατοϋπάλληλοι από διάφορους κλάδους έκαναν συγκεντρώσεις και πορείες σε Παρίσι, Μασσαλία και πολλές ακόμα μεγάλες και μικρότερες πόλεις.

Συνθήματα και πανό κατήγγειλαν τα αντεργατικά διατάγματα με τα οποία - μέσα μάλιστα από διαδικασίες «εξπρές» και απλά την έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου - έγιναν νέα βήματα για τη διευκόλυνση των απολύσεων, για την κατάργηση των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων και τη γενίκευση των επιχειρησιακών - προσαρμοσμένων στις ανάγκες της μεγαλοεργοδοσίας κ.λπ. Επίσης, οι διαδηλωτές κατήγγειλαν και τη νέα φοροεπιδρομή που σηματοδοτεί το σχέδιο προϋπολογισμού για το 2018 (που την ίδια ώρα διευρύνει τις φοροαπαλλαγές για το μεγάλο κεφάλαιο), όπως και τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που ήδη μεθοδεύονται στον τομέα της Κοινωνικής Ασφάλισης, της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης κ.α.

Πάντως, και αυτή τη φορά ξεχώρισε ο υπονομευτικός ρόλος των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, όπως της διοίκησης της CGT, όπου πλειοψηφούν οι δυνάμεις του μεταλλαγμένου Γαλλικού ΚΚ. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ υπήρχε απόφαση για απεργία σε πολλούς κλάδους, εδώ και μέρες, το κεντρικό κάλεσμα της CGT αναφερόταν γενικά και αόριστα σε «κινητοποιήσεις», ενώ ο γραμματέας της Φιλίπ Μαρτίνες δεν δίστασε να μοιράσει «ευχές» για μαζικοποίηση των επόμενων κινητοποιήσεων, ενώ πριν από μερικές μέρες βρέθηκε ξανά στο «διάλογο» που οργάνωσε η κυβέρνηση, καλλιεργώντας επικίνδυνες αυταπάτες για τους στόχους που έχουν αυτές οι μαζώξεις των «κοινωνικών εταίρων».

Στον αντίποδα, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρώνονται στην ταξική Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ), όπως η FNIC (Federacion Nationale des Industries Chimiques - Εθνική Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Χημικές Βιομηχανίες), πρωτοστατούν για την επιτυχία όλων των κινητοποιήσεων, με στόχο την οργάνωση και αφύπνιση δυνάμεων σε ταξική κατεύθυνση.

Σε ανακοίνωσή της, η FNIC κάλεσε τους εργαζόμενους του κλάδου σε «απεργίες και κινητοποιήσεις για τα δικαιώματά μας», καταγγέλλοντας όσους επιχειρηματολογούν υπέρ των νέων «μεταρρυθμίσεων» με τη λογική ότι οι εργατικές κατακτήσεις αποτελούν «φρένο στην απασχόληση», σε μια περίοδο μάλιστα που ο παραγόμενος πλούτος μεγαλώνει. Οπως ανέφερε η ανακοίνωση της FNIC, το ΑΕΠ της Γαλλίας το 2016 έφτασε τα 2,2 τρισ. ευρώ. Επίσης, η FNIC καταγγέλλει όσους χαρακτηρίζουν τα δικαιώματα και τους μισθούς των εργαζομένων «κόστος» που πρέπει να μειωθεί, τονίζοντας ότι «αυτό που αληθινά είναι κόστος για μας είναι το κεφάλαιο».