FRAGKOU STRATOS

Στην εκδήλωση μίλησε ο Γιώργος Σιδέρης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Υγείας - Πρόνοιας της ΚΕ.

Ακολούθησαν παρεμβάσεις από στελέχη του Κόμματος, από συνδικαλιστές που δραστηριοποιούνται στην Υγεία - Πρόνοια, στο εργατικό κίνημα, στο γονεϊκό κίνημα και από ανθρώπους που συμπαρατάσσονται με το ΚΚΕ στην πάλη για να πάψει να είναι το σύστημα Υγείας «μίας νόσου», για την πραγματική και ουσιαστική θωράκισή του.

Ανοίγοντας την εκδήλωση ο Νίκος Τέγος, μέλος του Γραφείου Περιοχής Θεσσαλίας, αφού ευχαρίστησε όσους συμμετείχαν στην εκδήλωση επεσήμανε μεταξύ άλλων:

«Το ΚΚΕ διαχρονικά παλεύει για δημόσια και δωρεάν Υγεία για όλους, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας. Με τεκμηριωμένες θέσεις και προτάσεις που γίνονται αποδεκτές από ευρύτερα λαϊκά στρώματα, και φυσικά από σημαντικό τμήμα των υγειονομικών. Η διαχρονική αυτή δράση του ΚΚΕ, η επίδραση των θέσεών του έγινε φανερή στους χώρους της Υγείας με το ξέσπασμα της πανδημίας».

FRAGKOU STRATOS

Ο Γ. Σιδέρης

«Οι τραγικές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές που συνεχίζονται μέχρι σήμερα είναι αποτέλεσμα της διαχείρισης της πανδημίας από όλες τις αστικές κυβερνήσεις, κεντροδεξιές και κεντροαριστερές, δεξιές και "αριστερές", μονοκομματικές και συνεργασίας. Αλήθεια, ποια αστική κυβέρνηση έγινε πρότυπο; Μάλλον έγιναν όλες παράδειγμα προς αποφυγή.

Αυτό το τονίζουμε γιατί τεχνηέντως τον τελευταίο χρόνο - τον πρώτο ήταν τελείως μουγκός - από τον ΣΥΡΙΖΑ και προσκείμενα σε αυτόν ΜΜΕ γίνεται προσπάθεια οι ευθύνες για την κατάσταση στη χώρα μας να φορτωθούν στην "αχρηστία" και την "ανικανότητα" της κυβέρνησης. Οχι ότι δεν υπάρχουν και τέτοιες πλευρές. Είναι όμως όλοι άχρηστοι; Η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Πορτογαλίας, η συντηρητική κυβέρνηση στην Ουγγαρία, η ευρεία και "εθνικής συναίνεσης" κυβέρνηση του Βελγίου;

Η πανδημία φανέρωσε σε όλη την Ελλάδα και στον καπιταλιστικό κόσμο, ακόμα και στις μεγάλες καπιταλιστικές οικονομίες - "πρότυπο" για τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, τη χρεοκοπία των εμπορευματοποιημένων συστημάτων Υγείας. Αυτός είναι ο λόγος που αυτά έγιναν φύλλο και φτερό και άφησαν απροστάτευτο τον κάθε λαό. Αυτός είναι ο λόγος που χιλιάδες ασθενείς αποκλείστηκαν, άλλοι από τις αναγκαίες εξετάσεις, άλλοι από θεραπείες και χειρουργεία, για να αντέξει την "πίεση" των ασθενών από COVID-19.

Στην Ελλάδα παρατηρήθηκε μείωση 75% στις εισαγωγές των καρδιολογικών περιστατικών, ενώ σε έρευνα για το διάστημα Φεβρουαρίου - Νοεμβρίου του 2020 παρατηρήθηκαν επιπλέον 6.100 θάνατοι από τον αναμενόμενο μέσο όρο του 2015 - 2019, με το 62% να είναι non-COVID θάνατοι. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2021 έγιναν 98.000 λιγότερες χειρουργικές πράξεις στα δημόσια νοσοκομεία.

Το "νέο ΕΣΥ" που σχεδιάζει και προωθεί η κυβέρνηση προβλέπει νέο κύκλο καταργήσεων και συγχωνεύσεων νοσοκομείων και κλινικών, Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) για να κερδοφορεί περισσότερο ο ιδιωτικός τομέας, λειτουργία του ΕΟΠΥΥ ως ιδιωτικής ασφαλιστικής εταιρείας για ακόμα μεγαλύτερη αφαίμαξη των ασφαλισμένων, ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας των νοσοκομείων, με νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων, ακόμα μεγαλύτερη αφαίμαξη των ασθενών, μεγάλη διαφοροποίηση μεταξύ των μονάδων Υγείας.

Ας δούμε ένα παράδειγμα των τελευταίων μηνών:

Η είσοδος ιδιωτών γιατρών και η έναρξη λειτουργίας απογευματινών χειρουργείων που διαφημίζεται τις τελευταίες μέρες είναι ένας ακόμα μοχλός προώθησης αυτών των αντιδραστικών σχεδίων. Το κράτος θα παραχωρεί δομές στον ιδιώτη και θα γίνεται "χορηγός" του για να κερδίζει. Οι ίδιοι οι κυβερνώντες άλλωστε λένε πως τον ιδιώτη θα τον πληρώνει το νοσοκομείο - επιχείρηση από τα έσοδά του, δηλαδή από τους ασθενείς. Πάλι ο λαός θα πληρώνει άμεσα ή έμμεσα, η υγεία του θα εξαρτάται από την οικονομική δυνατότητα. Θα τολμούσε η κυβέρνηση να εμφανίζει ως αναγκαίο ένα τέτοιο μέτρο αν είχε προσλάβει γιατρούς με καλό μισθό, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και δυνατότητα ολόπλευρης επιστημονικής εξέλιξης; Και κάτι ακόμα. Στο σενάριο που οι ιδιώτες δεν θα δεχτούν να έρθουν, πώς θα καλυφθούν τα κενά;

Η Υγεία δεν είναι μία ουδέτερη έννοια, αλλά ένα πεδίο ταξικής αντιπαράθεσης και σύγκρουσης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων με το κεφάλαιο, ένα βασικό μέτωπο πάλης όλου του λαού, γιατί σχετίζεται συνολικά με τους όρους ζωής του.

Η πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος πρέπει να ενταθεί. Η ικανοποίηση των αναγκών του λαού για υγεία, μαζί με όλες τις άλλες κοινωνικές ανάγκες απαιτεί την ένταξη στα σωματεία, στους συλλόγους, τις αγωνιστικές συσπειρώσεις, και υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να ικανοποιηθούν τον 21ο αιώνα.

Το βασικό εμπόδιο δεν είναι άλλο από το καπιταλιστικό κέρδος, την καπιταλιστική ιδιοκτησία και την πολιτική εξουσία των καπιταλιστών.

Ο λαός μας μπορεί να συνειδητοποιήσει αυτήν την αλήθεια από την ίδια του την πολιτική πείρα μέσα από τη συμμετοχή του στην πάλη, μαζί με το ΚΚΕ».

Στην ανύπαρκτη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στάθηκε ο Εκτορας Γάζος, πρόεδρος της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείου και ΚΥ Καρδίτσας, σημειώνοντας:

«Στα 21 ΚΥ και στις 9 ΤΟΜΥ της Θεσσαλίας, δηλαδή για πληθυσμό 700 χιλιάδων κατοίκων, στην 3η μεγαλύτερη Περιφέρεια στην Ελλάδα, δεν υπηρετούν περισσότεροι από 15 παθολόγοι, 10 παιδίατροι και 5 γυναικολόγοι. Είναι ευτύχημα αν υπηρετεί σε κάποια δομή της ΠΦΥ στη Θεσσαλία έστω ένας καρδιολόγος, πνευμονολόγος, δερματολόγος, ενδοκρινολόγος, ρευματολόγος, ωτορινολαρυγγολόγος, αιματολόγος, κυτταρολόγος. Επίσης, οι εργαστηριακές ειδικότητες είναι είδος προς εξαφάνιση στα Κέντρα Υγείας, με τους ελάχιστους μικροβιολόγους και ακτινοδιαγνώστες να είναι μόνιμα ή κατά διαστήματα αποσπασμένοι στα νοσοκομεία».

Την ασφυκτική κατάσταση των δημόσιων νοσοκομείων της Θεσσαλίας ανέδειξε ο Θανάσης Αθανασιάδης, ογκολόγος - διευθυντής στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας και αντιπρόεδρος της Ενωσης Ιατρών Νοσηλευτηρίων και ΚΥ Λάρισας, σημειώνοντας: «Το Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας αντί για 170 ιατρούς διαθέτει λιγότερους από 100, ενώ η κάλυψη των οργανικών θέσεων της νοσηλευτικής υπηρεσίας δεν υπερβαίνει το 60% του προβλεπομένου αριθμού.

Το Γενικό Νοσοκομείου Βόλου έχει περίπου 300 κενές οργανικές θέσεις, 40% περίπου κάλυψη των οργανικών θέσεων μονίμων ιατρών, 56% κάλυψη των θέσεων της νοσηλευτικής υπηρεσίας.

Στο Γενικό Νοσοκομείο Καρδίτσας η κάλυψη της ιατρικής υπηρεσίας υπολείπεται κατά 30% του προβλεπόμενου. Οι περίπου 200 συμβασιούχοι εργαζόμενοι αντιστοιχούν πλέον στο 30% όλων των εργαζομένων, ενώ η αναλογία συμβασιούχων - μόνιμων διπλασιάστηκε μέσα στην πανδημία.

Το Γενικό Νοσοκομείο Τρικάλων έχει συρρικνωθεί λειτουργικά με συγχωνεύσεις κλινικών και σοβαρές ελλείψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό».

Ο Κώστας Μπυριτζάς, πρόεδρος των νεφροπαθών της Λάρισας, τόνισε πως «μέσα στην πανδημία οι δημόσιες μονάδες αιμοκάθαρσης μετατράπηκαν σε COVID και ζητήθηκε από τους ασθενείς να αναζητήσουν τη θεραπεία τους στις ιδιωτικές μονάδες».

Ο Βασίλης Αγραφιώτης, πρόεδρος του Νομαρχιακού Σωματείου ΑμεΑ Καρδίτσας, σημείωσε ότι «μέσα στην πανδημία η κυβέρνηση άφησε κυριολεκτικά στο έλεος τους χρόνιους πάσχοντες».

Η Ευαγγελία Καλαπανίδα, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων Κέντρου Περίθαλψης Παίδων ν. Καρδίτσας, μετέφερε ότι «στο κέντρο όπου εργάζομαι υπάρχει έλλειψη προσωπικού και ειδικοτήτων. Εμείς, χωρίς υποδομές, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς οργάνωση και σύστημα υποστήριξης της Πρόνοιας, δίνουμε έναν καθημερινό αγώνα με αγάπη για αυτό που επιλέξαμε να κάνουμε και νιώθουμε την απαξίωση από το κράτος».

Στη δράση που αναπτύχθηκε στους χώρους δουλειάς στάθηκε ο Δημήτρης Τζιμούλης, πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Λάρισας, τονίζοντας ότι «από την πρώτη στιγμή της πανδημίας τα ταξικά σωματεία βρέθηκαν σε χώρους δουλειάς και απαιτούσαν από την εργοδοσία να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας των εργαζομένων. Οπως κάναμε στο εργοστάσιο του "Αρμού" με την Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας, όπου μετά από πίεση δόθηκαν μάσκες και αντισηπτικά».

Η Κατερίνα Λαδοπούλου, μέλος του ΔΣ της Ενωσης Γονέων και Κηδεμόνων δήμου Λάρισας, υπογράμμισε: «Στην Περιφερειακή Ενότητα Λάρισας υπάρχουν 83 τμήματα Δημοτικών, 46 Νηπιαγωγείων, 190 Γυμνασίων και 168 Λυκείων με πάνω από 22 μαθητές. Η Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης, εφαρμόζοντας τις εντολές του υπουργείου, διατηρεί σε αυτές τις δύσκολες υγειονομικά συνθήκες 28άρια και 29άρια τμήματα, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα τα τρία 28άρια τμήματα στο 6ο Γυμνάσιο και τα τρία 29άρια τμήματα στο Γυμνάσιο Γιάννουλης. Βεβαίως, ούτε κουβέντα για αραίωση των παιδιών στα τμήματα με ταυτόχρονη πρόσληψη εκπαιδευτικών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το Δημοτικό Σχολείο Φαλάνης, το 13ο, το 29ο και το 43ο Νηπιαγωγείο, στα οποία αίθουσές τους στεγάζονται σε κοντέινερ. Στον πρόσφατα ψηφισθέντα προϋπολογισμό του 2022 για τον δήμο Λαρισαίων δεν εντάχθηκε κανένα νέο σχολείο για κατασκευή, παρά τις υποσχέσεις των διοικούντων μετά τον σεισμό.

Η Χρυσούλα Καρπά, πρόεδρος του Συλλόγου Ειδικού Βοηθητικού και Εκπαιδευτικού Προσωπικού Θεσσαλίας, σημείωσε ότι «τα περισσότερα κτίρια στα οποία στεγάζονται τα Ειδικά Σχολεία Θεσσαλίας δεν δημιουργήθηκαν για να στεγάσουν παιδιά με ειδικές ανάγκες, πόσο μάλλον σε αυτές τις ειδικές συνθήκες της πανδημίας, όπου τα Ειδικά Σχολεία λειτουργούν χωρίς μέτρα ασφάλειας και υγιεινής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το 1ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Λάρισας - ΔΑΔ και Ειδικό Νηπιαγωγείο - ΔΑΔ, που στεγάζεται σε αποθήκες του διπλανού σχολείου με προέκταση προκάτ, και το Νηπιαγωγείο σε κοντέινερ. Ολες οι αίθουσες αερίζονται από φεγγίτες».