ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ανάπτυξη για το λαό

Αφού τσάκισαν ό,τι είχαν αφήσει όρθιο από εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και οι σύμμαχοί τους στην ΕΕ, προσπαθούν τώρα να βάλουν το λαό να κυνηγάει τη χίμαιρα της «ανάπτυξης». Αραδιάζουν υποσχέσεις για ποσά από ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και προγράμματα, που είναι σταγόνα στον ωκεανό της καταλήστευσης που υφίστανται οι εργαζόμενοι από το κεφάλαιο, ή των χρημάτων που χάνονται από τον κρατικό κορβανά, εξαιτίας της συμμετοχής της χώρας στην ΕΕ. Το «νέο σχέδιο Μάρσαλ», όπως επιχειρούν να το παρουσιάσουν, είναι ίδιο με τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα της δεκαετίας του '80, με τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης του '80, του '90 και του 2000, με τα ΕΣΠΑ που τα διαδέχτηκαν. Τι όφελος αποκόμισε ο λαός από την «ανάπτυξη» που τροφοδότησαν αυτά τα πακέτα; Κανένα.

Ποιοι βγήκαν κερδισμένοι; Οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι σε Ελλάδα και ΕΕ, που εξασφάλισαν τις αναγκαίες υποδομές για τη διακομιδή των εμπορευμάτων τους εντός και εκτός της Ευρωένωσης. Οι κατασκευαστικές εταιρείες, που ανέλαβαν έργα δισ. ευρώ, χωρίς μάλιστα να βάλουν φράγκο από την τσέπη τους και στη συνέχεια τα πήραν υπό την κυριότητά τους, βαθαίνοντας με τους νόμους του αστικού κράτους την εμπορευματοποίηση των λαϊκών αναγκών. Χαρακτηριστική περίπτωση τα διόδια - φωτιά στους δρόμους, τα ιδιωτικά λιμάνια, όπως αυτό του Αστακού, η Αττική και η Εγνατία Οδός. Τεράστια κονδύλια κατευθύνθηκαν σε υποδομές για επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας, όπου το δημόσιο διατηρούσε ακόμα μια μικρή συμμετοχή και τώρα αποσύρεται ολοκληρωτικά, παραδίδοντας στους ιδιώτες έτοιμα φιλέτα προς εκμετάλλευση, σε κλάδους όπως η ναυπηγοεπισκευή, οι μεταφορές, η Ενέργεια και πάει λέγοντας.

Κανένα από τα έργα που χρηματοδότησαν τα κονδύλια της ΕΕ δεν έγινε για το λαό, ο οποίος, ακόμα και αν έμμεσα ωφελήθηκε, καλείται να διπλοπληρώσει για τις υπηρεσίες που του παρέχουν. Ακόμα και η επιλεξιμότητα των έργων, εξαρτάται από το πόσο ανταποδοτικά είναι για το κεφάλαιο. Για παράδειγμα, μηδαμινά και ανεπαρκή κονδύλια κατευθύνθηκαν σε αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά, αποχετευτικά έργα, σε έργα άρδευσης για τα χωράφια των μικρών αγροτών, σε σχολεία και παιδικούς σταθμούς. Με τα ΣΔΙΤ χτίζονται σήμερα ακόμα και νοσοκομεία ή Πυροσβεστικοί Σταθμοί (!) με τους ιδιώτες να μασουλάνε τα κονδύλια και να αναλαμβάνουν από πάνω και μέρος από τις αντίστοιχες υπηρεσίες. Οσο για το ιδεολόγημα ότι η ευρωενωσιακή χρηματοδότηση εξασφάλισε φτηνότερο δανεισμό για τους μικρούς ΕΒΕ και αύξηση στο προσωπικό τους, αποδείχτηκε και αυτό φούσκα. Τρανή απόδειξη το ένα μετά το άλλο τα μικρομάγαζα που βάζουν λουκέτο, ή φυτοζωούν, με τεράστιες υποχρεώσεις στις τράπεζες.

Αυτή είναι η «ανάπτυξη» που ευαγγελίζονται και την οποία θέλουν να οικοδομήσουν στα αποκαΐδια των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων, για να εκκινήσουν από καλύτερες θέσεις τα μονοπώλια στη φάση της αναιμικής ανάκαμψης. Η «ανάπτυξή» τους δεν πρόκειται να μειώσει την ανεργία, ούτε θα ανατρέψει τη δεδομένη στον καπιταλισμό ανισομετρία, όπως προπαγανδίζουν. Αντίθετα, θα γίνει το θερμοκήπιο για την ακόμα μεγαλύτερη εξαθλίωση του λαού, αφού ισχυροποιεί τα μονοπώλια και την επιθετικότητά τους, «ποντάρει» στις μειωμένες απαιτήσεις των εργαζομένων. Αυτός είναι ο καπιταλισμός, που πρέπει να ανατραπεί για να ευημερήσει ο λαός. Ανάπτυξη για τις λαϊκές ανάγκες σημαίνει κοινωνικοποίηση της παραγωγής και αποδέσμευση από την ΕΕ, ολόπλευρη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, με λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Ευρω-πακτωλός και απόλυτη φτώχεια

Γρηγοριάδης Κώστας

«Αμεση ροή κονδυλίων ΕΕ για υποδομές, μικρομεσαίους - Δέσμευση Μπαρόζο στον Παπαδήμο» («Καθημερινή») - «Λεφτά υπάρχουν! 25 δισ. ευρώ στο ψυγείο - 7 δισ. από Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, 12 δισ. από το ΕΣΠΑ και 6 δισ. από την τρόικα στην Ελλάδα για την ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια» («ΝΕΑ»)... Ξεχείλισαν αίφνης τα πρωτοσέλιδα του αστικού Τύπου από τον πακτωλό χρημάτων που όπου να 'ναι φτάνει από τις Βρυξέλλες, μετά τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον πρόεδρο της Κομισιόν. Φυσικά πρόκειται για επιχείρηση εξαπάτησης των λαϊκών στρωμάτων και δημιουργίας ψεύτικων προσδοκιών, τη στιγμή που η ζωή τους ισοπεδώνεται από τον οδοστρωτήρα των εφαρμοστικών νόμων του μνημονίου. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά. Εδώ και ένα χρόνο περίπου καλλιεργείται το παραμύθι για το νέο ευρω-σχέδιο «τύπου Μάρσαλ», που τάχα θα φέρει την πολυπόθητη ενίσχυση ρευστότητας στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και θα βοηθήσει την ενίσχυση της απασχόλησης. Μάλιστα, τις προσδοκίες αυτές ενίσχυσαν οι ηγέτες της ΕΕ στην προσπάθειά τους να στηρίξουν την κυβέρνηση να περάσει τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα. Ηδη στην απόφαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ τον Ιούνη του 2011 σημειωνόταν ότι «το ευρωπαϊκό συμβούλιο υποστηρίζει όλες τις προσπάθειες για την ενίσχυση της ικανότητας της Ελλάδας για να απορροφήσει πόρους από τα ταμεία της ΕΕ, προκειμένου να ενθαρρύνει την ανάπτυξη και την απασχόληση...». Ο ευρω- πακτωλός όμως δεν έφτασε ποτέ, γιατί πρέπει να γίνει με τους όρους των εταίρων και δανειστών και των ισχυρών μονοπωλιακών ομίλων της ΕΕ, που σε κάθε περίπτωση θέλουν πρώτα να μετατραπεί η χώρα σε μια απέραντη «ειδική οικονομική ζώνη» και να αρπάξουν τα φιλέτα της δημόσιας περιουσίας... Τα «οφέλη» δηλαδή για το λαό είναι μόνο απέραντη φτώχεια και εξαθλίωση.

«Εναλλακτική» υπέρ του λαού

«Οι άνθρωποι μαθαίνουν... και όταν δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λειτουργούν διαφορετικά από ό,τι στο παρελθόν». Με τη φράση αυτή, που ειπώθηκε μετά τις επαφές που είχε με τους Λ. Παπαδήμο, Γ. Παπανδρέου και Α. Σαμαρά, ο πρόεδρος της Κομισιόν θέλησε να δικαιολογήσει την αισιοδοξία του για το «όλα θα πάνε καλά» στην Ελλάδα, ότι δηλαδή θα υλοποιηθούν πλήρως τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα που προωθούν κυβέρνηση του μαύρου μετώπου και τρόικα. Αυτό που εννοεί επί της ουσίας ο Ζ. Μπαρόζο είναι ότι ο λαός θα «μάθει», θέλοντας και μη, ότι πρέπει να υποταχθεί στον ευρωμονόδρομο και άρα να σκύψει το κεφάλι και να δεχθεί το σφαγιασμό των δικαιωμάτων και της ζωής του, γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Προφανώς, ο πρόεδρος της Κομισιόν θα άκουσε από τους συνομιλητές του ότι η ιδεολογική τρομοκρατία σε βάρος του λαού φέρνει αποτελέσματα, δηλαδή έχει κυριαρχήσει ο φόβος της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας, της πείνας, του χάους, του εμφυλίου, που καλλιεργούν συστηματικά και στο έπακρο τα κόμματα της πλουτοκρατίας και τα αστικά ΜΜΕ, με την πολύτιμη συνδρομή των αξιωματούχων της ΕΕ, που επαναφέρουν διαρκώς το εκβιαστικό (ψευτο)δίλημμα «ευρώ ή δραχμή». Μπορούν φυσικά να κάνουν όποιες εκτιμήσεις θέλουν οι κυβερνώντες και οι ξένοι σύμμαχοί τους, αλλά το σίγουρο είναι ότι την τελευταία λέξη θα την πει ο λαός, που ακόμα και αν δεν υπήρχε εναλλακτική στον ευρωμονόδρομο, θα έπρεπε να την «ανακαλύψει». Ομως εναλλακτική υπάρχει και δεν είναι άλλη από το δρόμο της λαϊκής συμμαχίας για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και τη λαϊκή εξουσία.

«Μέτωπα» του ενιαίου πολέμου κατά του λαού

Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός πως η συκοφαντική και θρασύτατη επίθεση που εξαπέλυσε ο Αντ. Σαμαράς κατά των εργατικών αγώνων και του ΚΚΕ συνοδεύεται από μια πλειοδοσία της ηγεσίας της ΝΔ υπέρ της ενίσχυσης των μηχανισμών καταστολής και γενικότερα μιας αυταρχικής θωράκισης της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Το ένα μετά τα άλλο τα στελέχη της ΝΔ διαγκωνίζονται τις τελευταίες μέρες σε δηλώσεις υπέρ της επιβολής «του νόμου και της τάξης» και της ισχυροποίησης των μηχανισμών καταστολής. Προσχηματικά επικαλούνται την αύξηση των κρουσμάτων εγκληματικότητας, όμως την ίδια στιγμή αποκαλύπτουν τον πραγματικό τους στόχο, αφού για την αύξηση της εγκληματικότητας ενοχοποιούν τους φτωχούς και τους μετανάστες! «Η νέα απειλή είναι η φτώχεια και η ανέχεια, που αναμενόμενα αυξάνουν την εγκληματικότητα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη της ΝΔ, Θ. Νάκος, ζητώντας να ενισχυθεί «η επιχειρησιακή δυνατότητα και το αξιόμαχο των Σωμάτων Ασφαλείας». Τη σκυτάλη πήρε ο Κυρ. Μητσοτάκης, ο οποίος με το γνωστό κυνισμό του ζήτησε ανάδειξη του ζητήματος της δημόσιας τάξης επειδή «η χώρα βιώνει κοινωνικές εντάσεις λόγω οικονομικών προβλημάτων», δείχνοντας καθαρά το δρόμο της καταστολής των λαϊκών αγώνων. Ο ίδιος επικρότησε την επίθεση του προέδρου της ΝΔ κατά των εργατικών αγώνων και του ΚΚΕ, επισημαίνοντας ότι «ήρθε η ώρα να απαντηθεί σε ιδεολογικό επίπεδο η ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς». Είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για αναπόσπαστα «μέτωπα» του ενιαίου πολέμου της πλουτοκρατίας κατά του λαού που διεξάγει η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με την αμέριστη υποστήριξη της τρόικας. Νικηφόρα προοπτική για το λαό μπορεί να υπάρξει μόνο με το σάρωμα του σάπιου συστήματος και την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων.