Αθλια υπονοούμενα σε βάρος του ΚΚΕ και προβοκατόρικους συνειρμούς προσπαθεί να προκαλέσει ο ΛΑ.Ο.Σ. με ανακοίνωσή του για την «αποχή ΝΔ και ΚΚΕ απ' την εξεταστική για τα στατιστικά στοιχεία» στην οποία αναφέρει: «Κάποιοι θέλουν φως στην πιο βρώμικη και σκοτεινή πτυχή της πρόσφατης ιστορίας μας. Κάποιοι άλλοι αρνούνται. Το ποιοι και γιατί είναι ευκόλως ερμηνεύσιμα...».
Παραβιάζει όμως ανοιχτές πόρτες ο ΛΑ.Ο.Σ. που δε χρειάζεται να ερμηνεύσει τίποτα σε ό,τι αφορά στη στάση του ΚΚΕ που τοποθετήθηκε καθαρά και ξάστερα για το θέμα και για την απόφασή του να μην πάρει μέρος σε μια διαδικασία αποπροσανατολισμού και κοροϊδίας του λαού. Μιας διαδικασίας που αποσκοπεί όχι στην αποκάλυψη αλλά στη συγκάλυψη των πραγματικών αιτιών της καπιταλιστικής κρίσης. Οσο για το πόσο θέλει το «φως» ο ΛΑ.Ο.Σ., υποψιαζόμαστε όσο το ήθελε και για την υπόθεση Βατοπεδίου, όπου στην εξεταστική προσερχόταν με τη ρομφαία της κάθαρσης και κατακεραύνωνε τον Εφραίμ και λίγο αργότερα ο Καρατζαφέρης κατέφτανε προσκυνητής στο Αγιο Ορος και ζητούσε τις ευλογίες του ηγουμένου.
Ας μην κουράζεται να κατασκευάζει μηχανορραφίες και προβοκάτσιες σε βάρος του ΚΚΕ ο ΛΑ.Ο.Σ. Θα σπάσει κι αυτή τη φορά τα μούτρα του όπως και τις προηγούμενες που επιχείρησε κάτι τέτοιο.
Κύριο σενάριο έναντι πτώχευσης...
Τα μονοπώλια που λυμαίνονται τον εγχώριο παραγόμενο πλούτο είναι λογικό να λαμβάνουν τα μέτρα τους ενόψει μιας ενδεχόμενης «άτακτης χρεοκοπίας» του ελληνικού Δημοσίου, παρά τα ευχολόγια που ακούγονται καθημερινά ότι «η Ελλάδα θα τα καταφέρει» (όπου «Ελλάδα» γι' αυτούς τα κέρδη των ιδίων ή των αφεντικών τους) και άλλου τέτοιου είδους φληναφήματα. Για διάφορους επιμέρους κλάδους της οικονομίας υπάρχουν προβλέψεις για το κόστος που θα προκληθεί στις επιχειρήσεις έπειτα από μία τέτοια προοπτική και μία από αυτές αφορά τις τηλεπικοινωνίες, όπου είναι εντυπωσιακή η πρόβλεψη που υπάρχει για τη στάση που θα τηρήσει η «Ντόιτσε Τέλεκομ» («Ντ. Τ.»), ο μεγαλύτερος μέτοχος του ΟΤΕ.
Σε πρόσφατη ανακοίνωση ενός από τους, λεγόμενους, οίκους αξιολόγησης, του «Fitch», υποστηρίζεται ότι σε περίπτωση χρεοκοπίας της Ελλάδας και εξόδου από το ευρώ, τότε η «Ντ. Τ.» θα ερχόταν αντιμέτωπη με την ικανοποίηση του μεγάλου χρέους του Οργανισμού - το οποίον σημειωτέον ξεπερνά τα 3 δισ. ευρώ - που πλέον θα έπρεπε να αποπληρώνεται σε δραχμές. Ετσι θα είχε τρεις εναλλακτικές...
... «πάρε τα λεφτά και τρέχα»
...Η πρώτη θα ήταν να αυξήσει υπέρογκα τα τιμολόγια - πράγμα που θα την καθιστούσε σε δυσχερή θέση έναντι των κύριων ανταγωνιστών της, η δεύτερη, θα ήταν να παρασχεθεί ρευστότητα από τα ταμεία της «Ντ. Τ.», ενώ ως πλέον πιθανή εκδοχή θεωρεί τη διαγραφή της συμμετοχής της στον ΟΤΕ και στη συνέχεια να καλούσε τους δανειστές της να προσφύγουν εναντίον της στα ελληνικά πτωχευτικά δικαστήρια.
Αυτό πάντως που δεν αναφέρει η παραπάνω ανακοίνωση, γιατί προφανώς δεν την ενδιαφέρει, είναι τι θα σήμαινε μία τέτοια εξέλιξη πρακτικά. Οτι ο κυριότερος τηλεπικοινωνιακός πάροχος της χώρας - το κάποτε κρατικό μονοπώλιο - θα οδηγούνταν ουσιαστικά σε κλείσιμο και οι χιλιάδες εργαζόμενοι στο δρόμο, άμεσα. 'Η, ότι το ελληνικό Δημόσιο θα αναλάμβανε το ίδιο τα χρέη του ΟΤΕ, παίρνοντας φυσικά μέτρα «εξυγίανσης» και μείωσης του εργατικού κόστους. Οπως και να 'χει το πράγμα δηλαδή, τα ιδιωτικά μονοπώλια, ντόπια και ξένα, μόνο κέρδη έχουν να μετρούν από την εκμετάλλευση των πρώην κρατικών υποδομών, και σε καμία περίπτωση δεν είναι διατεθειμένα να αναλάβουν το παραμικρό ρίσκο για τα συμφέροντά τους. Τη χασούρα δηλαδή, πάλι ο εργαζόμενος λαός θα την πληρώσει, ενώ για τους ιδιώτες επενδυτές ισχύει το παλιό καλό ρητό, «πάρε τα λεφτά και τρέχα»...
Η διακίνηση της πατάτας
Ο λαός δε χρειάζεται ούτε μεσάζοντες, ούτε τους καπιταλιστές συνολικότερα. Τις τελευταίες μέρες ξεκίνησαν πρωτοβουλίες από διάφορες εθελοντικές οργανώσεις, αλλά και από φορείς, που αγόρασαν απευθείας πατάτες από παραγωγούς και τις διέθεσαν στους καταναλωτές με την τιμή παραγωγού, σε πόλεις όπως η Κατερίνη, ο Βόλος, η Παλλήνη και η Θεσσαλονίκη. Η κίνηση αυτή, πάντως, δείχνει ότι κάτω από άλλες προϋποθέσεις και οι αγρότες μπορούν να εξασφαλίσουν κάποια τιμή που θεωρούν ικανοποιητική για την παραγωγή τους και τα αγροτικά προϊόντα να φτάσουν φτηνά και στους καταναλωτές - εργαζόμενους. Ομως, οι συγκεκριμένες ενέργειες δεν μπορούν να λύσουν το συνολικό πρόβλημα.
Πρακτικά είναι πάρα πολύ δύσκολο, είναι αδύνατον να οργανωθεί συνολικά η διανομή όλων των απαραίτητων αγροτικών προϊόντων για τη διατροφή του λαού σε όλη τη χώρα με εθελοντικές οργανώσεις με τιμές παραγωγού. Τέτοιες πρωτοβουλίες δεν πρόκειται να αντιμετωπίσουν τα δεδομένα που δημιουργούν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και τους κανόνες της ... «ελεύθερης αγοράς» και του κέρδους που είναι και η ρίζα του κακού. Γιατί αύριο μπορεί να πάει κάποιος μεγαλέμπορος να δώσει ένα λεπτό παραπάνω στην τιμή και να πάρει από τον παραγωγό όλη του τη σοδειά.
Οι καταναλωτές μπορούν, πράγματι, να αγοράσουν φτηνά και υγιεινά τρόφιμα, αλλά σε μια οργάνωση κοινωνίας που δεν θα έχει ως στόχο το κέρδος και την εκμετάλλευση. Το αντίδοτο στην αισχροκέρδεια δεν είναι το «λελογισμένο κέρδος» που κάποια στιγμή θα διεκδικήσει ο όποιος εθελοντής. Ούτε πρωτοβουλίες «ψαρώματος» των εμπορομεσαζόντων. Και μην ξεχνάμε ότι στις σημερινές συνθήκες υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα και με τιμή παραγωγού δεν μπορούν να αγοράσουν ούτε πατάτες, ούτε τίποτα. Η αγροτική παραγωγή και η διανομή της, καθώς και ο καθορισμός των τιμών σε όφελος των παραγωγών και των καταναλωτών - λαϊκών στρωμάτων ταυτόχρονα, είναι ένα θέμα που θα λυθεί σε μια οργανωμένη κοινωνία, που θα έχει απαλλαγεί από την κυριαρχία των εμποροβιομηχάνων και των μονοπωλίων, θα έχει κοινωνικοποιήσει τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής και οργανώσει τον κεντρικό σχεδιασμό.
Οι πρωτοβουλίες για τις φτηνές πατάτες δε βοηθούν την ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής, που συρρικνώνεται, εξαιτίας της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ, ενώ οι εισαγωγές αυξάνονται συνεχώς. Και αν, για παράδειγμα, οι όποιοι εθελοντές πάνε να μοιράσουν αγελαδινό γάλα σε τιμή παραγωγού, δε θα φτάνει για να καλύψει ούτε τις μισές ανάγκες. Αρα κάτι άλλο χρειάζεται.
Το ΚΚΕ έχει συγκεκριμένη πρόταση: Αποδέσμευση από την ΕΕ και τα μονοπώλια, κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και γης, κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγής, λαϊκός έλεγχος. Η χώρα, πράγματι, μπορεί να αναπτύξει την παραγωγή της και να έχει αυτάρκεια. Η αγροτική παραγωγή μπορεί να οργανωθεί μέσα από τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς, τις καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές επιχειρήσεις, τον κεντρικό σχεδιασμό. Και για να πετύχει το όλο σχέδιο, θα στηριχθεί στους φορείς των δημόσιων μεταφορών και τη διανομή των ειδών πρώτης ανάγκης από το δημόσιο δίκτυο εμπορίου. Η οργάνωση αυτή, πράγματι, εγγυάται αξιοπρεπές εισόδημα για όλους τους παραγωγούς και φτηνά και υγιεινά τρόφιμα για ολόκληρο το λαό. Αλλά κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μόνο στο πλαίσιο της εργατικής, λαϊκής εξουσίας και λαϊκής οικονομίας.
Κώστας ΔΕΤΣΙΚΑΣ
Με καρότο και μαστίγιο η βάρβαρη πολιτική...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ο Χ.Βαν Ρομπέι διαπίστωσε ότι επιλύεται σιγά σιγά η κρίση χρέους στην Ευρώπη! Κάτι σαν ...θαύμα δηλαδή. Εκεί που η Ευρώπη χανόταν, τώρα όλα θα πάνε καλά...
Ιδίως όσο καταστάσεις σαν κι αυτές της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας θα βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη και νέα κράτη όπως η Τσεχία θα προστίθενται στη λίστα.
Να είστε βέβαιοι όμως ότι σε λίγο καιρό, μόλις θα χρειαστεί να περάσει κάποιο άλλο «πρόγραμμα» - όπως ονομάζουν τα κύματα λιτότητας και εξαθλίωσης - τα ... «τέρατα» θα ξανάρθουν.
Το χρέος θα γιγαντωθεί και θα απειλεί να μας πνίξει, οι αγορές θα ξαναγίνουν «επιθετικές», οι κερδοσκόποι θα ξεπροβάλλουν και από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και η Ευρώπη θα κινδυνεύει.
Το παραμύθι με τους πολλούς δράκους θα το ακούσουμε πάρα πολλές φορές. Γιατί, βλέπετε, ο παγκόσμιος ανταγωνισμός δεν σταματάει ποτέ και συνεχώς τους χρειάζονται νέες ...«προσαρμογές»
ΩΣΤΕ ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ! Ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος δεν έλαβε ποτέ τη μηνιαία αποζημίωσή του, όπως φρόντισε να μάθουν όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Πραγματικά συγκινητικό...
Φυσικά, ο Λ.Παπαδήμος το έκανε ...εθελοντικά, καθότι και ανάγκη δεν έχει και είναι ένα θαυμάσιο επικοινωνιακό άλλοθι για κάποιον που ηγείται μιας κυβέρνησης που υλοποιεί μια τέτοια πολιτική.
Το πρόβλημα είναι ότι μερικά εκατομμύρια εργαζόμενοι αυτής της χώρας επίσης ...δε λαμβάνουν τη μηνιαία αποζημίωση τους, το μισθό τους δηλαδή, για εντελώς διαφορετικούς λόγους.
Είτε γιατί απολύθηκαν, είτε γιατί ποτέ δε βρήκαν δουλειά, είτε γιατί ο μισθός περικόπηκε, το μαγαζί έκλεισε ή για χίλιους άλλους λόγους που σχετίζονται με τον Λ. Παπαδήμο όσο ...υπεράνω του μισθού του κι αν είναι.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Ευρω-πακτωλός και απόλυτη φτώχεια
Γρηγοριάδης Κώστας
«Αμεση ροή κονδυλίων ΕΕ για υποδομές, μικρομεσαίους - Δέσμευση Μπαρόζο στον Παπαδήμο» («Καθημερινή») - «Λεφτά υπάρχουν! 25 δισ. ευρώ στο ψυγείο - 7 δισ. από Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, 12 δισ. από το ΕΣΠΑ και 6 δισ. από την τρόικα στην Ελλάδα για την ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια» («ΝΕΑ»)... Ξεχείλισαν αίφνης τα πρωτοσέλιδα του αστικού Τύπου από τον πακτωλό χρημάτων που όπου να 'ναι φτάνει από τις Βρυξέλλες, μετά τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον πρόεδρο της Κομισιόν. Φυσικά πρόκειται για επιχείρηση εξαπάτησης των λαϊκών στρωμάτων και δημιουργίας ψεύτικων προσδοκιών, τη στιγμή που η ζωή τους ισοπεδώνεται από τον οδοστρωτήρα των εφαρμοστικών νόμων του μνημονίου. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά. Εδώ και ένα χρόνο περίπου καλλιεργείται το παραμύθι για το νέο ευρω-σχέδιο «τύπου Μάρσαλ», που τάχα θα φέρει την πολυπόθητη ενίσχυση ρευστότητας στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και θα βοηθήσει την ενίσχυση της απασχόλησης. Μάλιστα, τις προσδοκίες αυτές ενίσχυσαν οι ηγέτες της ΕΕ στην προσπάθειά τους να στηρίξουν την κυβέρνηση να περάσει τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα. Ηδη στην απόφαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ τον Ιούνη του 2011 σημειωνόταν ότι «το ευρωπαϊκό συμβούλιο υποστηρίζει όλες τις προσπάθειες για την ενίσχυση της ικανότητας της Ελλάδας για να απορροφήσει πόρους από τα ταμεία της ΕΕ, προκειμένου να ενθαρρύνει την ανάπτυξη και την απασχόληση...». Ο ευρω- πακτωλός όμως δεν έφτασε ποτέ, γιατί πρέπει να γίνει με τους όρους των εταίρων και δανειστών και των ισχυρών μονοπωλιακών ομίλων της ΕΕ, που σε κάθε περίπτωση θέλουν πρώτα να μετατραπεί η χώρα σε μια απέραντη «ειδική οικονομική ζώνη» και να αρπάξουν τα φιλέτα της δημόσιας περιουσίας... Τα «οφέλη» δηλαδή για το λαό είναι μόνο απέραντη φτώχεια και εξαθλίωση.
«Εναλλακτική» υπέρ του λαού
«Οι άνθρωποι μαθαίνουν... και όταν δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λειτουργούν διαφορετικά από ό,τι στο παρελθόν». Με τη φράση αυτή, που ειπώθηκε μετά τις επαφές που είχε με τους Λ. Παπαδήμο, Γ. Παπανδρέου και Α. Σαμαρά, ο πρόεδρος της Κομισιόν θέλησε να δικαιολογήσει την αισιοδοξία του για το «όλα θα πάνε καλά» στην Ελλάδα, ότι δηλαδή θα υλοποιηθούν πλήρως τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα που προωθούν κυβέρνηση του μαύρου μετώπου και τρόικα. Αυτό που εννοεί επί της ουσίας ο Ζ. Μπαρόζο είναι ότι ο λαός θα «μάθει», θέλοντας και μη, ότι πρέπει να υποταχθεί στον ευρωμονόδρομο και άρα να σκύψει το κεφάλι και να δεχθεί το σφαγιασμό των δικαιωμάτων και της ζωής του, γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Προφανώς, ο πρόεδρος της Κομισιόν θα άκουσε από τους συνομιλητές του ότι η ιδεολογική τρομοκρατία σε βάρος του λαού φέρνει αποτελέσματα, δηλαδή έχει κυριαρχήσει ο φόβος της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας, της πείνας, του χάους, του εμφυλίου, που καλλιεργούν συστηματικά και στο έπακρο τα κόμματα της πλουτοκρατίας και τα αστικά ΜΜΕ, με την πολύτιμη συνδρομή των αξιωματούχων της ΕΕ, που επαναφέρουν διαρκώς το εκβιαστικό (ψευτο)δίλημμα «ευρώ ή δραχμή». Μπορούν φυσικά να κάνουν όποιες εκτιμήσεις θέλουν οι κυβερνώντες και οι ξένοι σύμμαχοί τους, αλλά το σίγουρο είναι ότι την τελευταία λέξη θα την πει ο λαός, που ακόμα και αν δεν υπήρχε εναλλακτική στον ευρωμονόδρομο, θα έπρεπε να την «ανακαλύψει». Ομως εναλλακτική υπάρχει και δεν είναι άλλη από το δρόμο της λαϊκής συμμαχίας για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και τη λαϊκή εξουσία.
«Μέτωπα» του ενιαίου πολέμου κατά του λαού
Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός πως η συκοφαντική και θρασύτατη επίθεση που εξαπέλυσε ο Αντ. Σαμαράς κατά των εργατικών αγώνων και του ΚΚΕ συνοδεύεται από μια πλειοδοσία της ηγεσίας της ΝΔ υπέρ της ενίσχυσης των μηχανισμών καταστολής και γενικότερα μιας αυταρχικής θωράκισης της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Το ένα μετά τα άλλο τα στελέχη της ΝΔ διαγκωνίζονται τις τελευταίες μέρες σε δηλώσεις υπέρ της επιβολής «του νόμου και της τάξης» και της ισχυροποίησης των μηχανισμών καταστολής. Προσχηματικά επικαλούνται την αύξηση των κρουσμάτων εγκληματικότητας, όμως την ίδια στιγμή αποκαλύπτουν τον πραγματικό τους στόχο, αφού για την αύξηση της εγκληματικότητας ενοχοποιούν τους φτωχούς και τους μετανάστες! «Η νέα απειλή είναι η φτώχεια και η ανέχεια, που αναμενόμενα αυξάνουν την εγκληματικότητα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη της ΝΔ, Θ. Νάκος, ζητώντας να ενισχυθεί «η επιχειρησιακή δυνατότητα και το αξιόμαχο των Σωμάτων Ασφαλείας». Τη σκυτάλη πήρε ο Κυρ. Μητσοτάκης, ο οποίος με το γνωστό κυνισμό του ζήτησε ανάδειξη του ζητήματος της δημόσιας τάξης επειδή «η χώρα βιώνει κοινωνικές εντάσεις λόγω οικονομικών προβλημάτων», δείχνοντας καθαρά το δρόμο της καταστολής των λαϊκών αγώνων. Ο ίδιος επικρότησε την επίθεση του προέδρου της ΝΔ κατά των εργατικών αγώνων και του ΚΚΕ, επισημαίνοντας ότι «ήρθε η ώρα να απαντηθεί σε ιδεολογικό επίπεδο η ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς». Είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για αναπόσπαστα «μέτωπα» του ενιαίου πολέμου της πλουτοκρατίας κατά του λαού που διεξάγει η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με την αμέριστη υποστήριξη της τρόικας. Νικηφόρα προοπτική για το λαό μπορεί να υπάρξει μόνο με το σάρωμα του σάπιου συστήματος και την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων.
Ανάπτυξη για το λαό
Αφού τσάκισαν ό,τι είχαν αφήσει όρθιο από εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και οι σύμμαχοί τους στην ΕΕ, προσπαθούν τώρα να βάλουν το λαό να κυνηγάει τη χίμαιρα της «ανάπτυξης». Αραδιάζουν υποσχέσεις για ποσά από ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και προγράμματα, που είναι σταγόνα στον ωκεανό της καταλήστευσης που υφίστανται οι εργαζόμενοι από το κεφάλαιο, ή των χρημάτων που χάνονται από τον κρατικό κορβανά, εξαιτίας της συμμετοχής της χώρας στην ΕΕ. Το «νέο σχέδιο Μάρσαλ», όπως επιχειρούν να το παρουσιάσουν, είναι ίδιο με τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα της δεκαετίας του '80, με τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης του '80, του '90 και του 2000, με τα ΕΣΠΑ που τα διαδέχτηκαν. Τι όφελος αποκόμισε ο λαός από την «ανάπτυξη» που τροφοδότησαν αυτά τα πακέτα; Κανένα.
Ποιοι βγήκαν κερδισμένοι; Οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι σε Ελλάδα και ΕΕ, που εξασφάλισαν τις αναγκαίες υποδομές για τη διακομιδή των εμπορευμάτων τους εντός και εκτός της Ευρωένωσης. Οι κατασκευαστικές εταιρείες, που ανέλαβαν έργα δισ. ευρώ, χωρίς μάλιστα να βάλουν φράγκο από την τσέπη τους και στη συνέχεια τα πήραν υπό την κυριότητά τους, βαθαίνοντας με τους νόμους του αστικού κράτους την εμπορευματοποίηση των λαϊκών αναγκών. Χαρακτηριστική περίπτωση τα διόδια - φωτιά στους δρόμους, τα ιδιωτικά λιμάνια, όπως αυτό του Αστακού, η Αττική και η Εγνατία Οδός. Τεράστια κονδύλια κατευθύνθηκαν σε υποδομές για επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας, όπου το δημόσιο διατηρούσε ακόμα μια μικρή συμμετοχή και τώρα αποσύρεται ολοκληρωτικά, παραδίδοντας στους ιδιώτες έτοιμα φιλέτα προς εκμετάλλευση, σε κλάδους όπως η ναυπηγοεπισκευή, οι μεταφορές, η Ενέργεια και πάει λέγοντας.
Κανένα από τα έργα που χρηματοδότησαν τα κονδύλια της ΕΕ δεν έγινε για το λαό, ο οποίος, ακόμα και αν έμμεσα ωφελήθηκε, καλείται να διπλοπληρώσει για τις υπηρεσίες που του παρέχουν. Ακόμα και η επιλεξιμότητα των έργων, εξαρτάται από το πόσο ανταποδοτικά είναι για το κεφάλαιο. Για παράδειγμα, μηδαμινά και ανεπαρκή κονδύλια κατευθύνθηκαν σε αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά, αποχετευτικά έργα, σε έργα άρδευσης για τα χωράφια των μικρών αγροτών, σε σχολεία και παιδικούς σταθμούς. Με τα ΣΔΙΤ χτίζονται σήμερα ακόμα και νοσοκομεία ή Πυροσβεστικοί Σταθμοί (!) με τους ιδιώτες να μασουλάνε τα κονδύλια και να αναλαμβάνουν από πάνω και μέρος από τις αντίστοιχες υπηρεσίες. Οσο για το ιδεολόγημα ότι η ευρωενωσιακή χρηματοδότηση εξασφάλισε φτηνότερο δανεισμό για τους μικρούς ΕΒΕ και αύξηση στο προσωπικό τους, αποδείχτηκε και αυτό φούσκα. Τρανή απόδειξη το ένα μετά το άλλο τα μικρομάγαζα που βάζουν λουκέτο, ή φυτοζωούν, με τεράστιες υποχρεώσεις στις τράπεζες.
Αυτή είναι η «ανάπτυξη» που ευαγγελίζονται και την οποία θέλουν να οικοδομήσουν στα αποκαΐδια των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων, για να εκκινήσουν από καλύτερες θέσεις τα μονοπώλια στη φάση της αναιμικής ανάκαμψης. Η «ανάπτυξή» τους δεν πρόκειται να μειώσει την ανεργία, ούτε θα ανατρέψει τη δεδομένη στον καπιταλισμό ανισομετρία, όπως προπαγανδίζουν. Αντίθετα, θα γίνει το θερμοκήπιο για την ακόμα μεγαλύτερη εξαθλίωση του λαού, αφού ισχυροποιεί τα μονοπώλια και την επιθετικότητά τους, «ποντάρει» στις μειωμένες απαιτήσεις των εργαζομένων. Αυτός είναι ο καπιταλισμός, που πρέπει να ανατραπεί για να ευημερήσει ο λαός. Ανάπτυξη για τις λαϊκές ανάγκες σημαίνει κοινωνικοποίηση της παραγωγής και αποδέσμευση από την ΕΕ, ολόπλευρη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, με λαϊκή εξουσία και οικονομία.
Feeds
