Επειδή η φοροεπιδρομή καλά κρατεί,

επειδή κάθε νέα ένταση και κάθε νέα μέτρα φοροεπιδρομής συνδυάζονται με τα παραμύθια περί «αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής»,

επειδή το κράτος των μονοπωλίων συνεχίζει να διατηρεί ζωντανή τη γελοία συζήτηση για τη ...βοήθεια, λέει, των «φορο-πάντσερ» από τη Γερμανία,

καλό είναι να θυμηθούμε όχι μόνο ποιοι φοροδιαφεύγουν (αυτό είναι γνωστό), αλλά και ποιοι πληρώνουν φόρους σε συνδυασμό με το ποιοι απαλλάσσονται («νόμιμα» και «ηθικά») από φόρους.

*

Ενα στοιχείο αρκεί:

Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2012, που συνέταξαν και ψήφισαν οι «σωτήρες» (χωρίς δηλαδή να συμπεριλαμβάνονται τα «έκτακτα» του δεύτερου Μνημονίου),

οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι ημιαπασχολούμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι βιοπαλαιστές, είτε με τη μορφή των άμεσων είτε με τη μορφή των έμμεσων φόρων, των χαρατσιών κλπ., θα επωμιστούν φέτος φορολογικά βάρη ύψους

τουλάχιστον 43,7 δισ. ευρώ!

Την ίδια ώρα, οι φόροι που ο προϋπολογισμός προβλέπει ότι θα πληρωθούν (αν πληρωθούν) από τις αρκετές δεκάδες χιλιάδες μεγάλες επιχειρήσεις που λειτουργούν στη χώρα, ξέρετε πόσοι είναι;

Μόλις 2,2 δισ. ευρώ!

Χρειάζονται περισσότερα σχόλια για το είδος της «φορολογικής δικαιοσύνης» που εκπροσωπούν οι «φορο-Ράμπο» μας;

Στο απεργιακό φύλλο που εξέδωσαν οι εργαζόμενοι στην «Ελευθεροτυπία» δημοσιεύτηκε χρονογράφημα υπό τον τίτλο «Κρίμα, κρίμα και πάλι κρίμα» υπογεγραμμένο από τον κύριο Πέτρο Μανταίο.

Ο χρονογράφος, μεταξύ άλλων, προχωρά σε δύο παρατηρήσεις. Με την πρώτη βάλλει εναντίον όσων απορρίπτουν τη «συναίνεση» που διακονεί το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα. Υπέρμαχος της «συναίνεσης» και της «συνεννόησης» ο ίδιος, υποστηρίζει ότι η άρνησή τους αντίκειται στη «λογική».

Αλλά, αφού το «λογικό» και το «ανεκτίμητο» είναι η «συναίνεση» του εργαζόμενου με όσους σφάζουν τον εργαζόμενο, όπως ισχυρίζεται ο χρονογράφος, τότε γιατί δεν μας εξηγεί τα οφέλη που προκύπτουν για τους εργαζόμενους από μια τέτοια τακτική;

Για παράδειγμα:

Ποια τα «οφέλη» των επί μήνες απλήρωτων εργαζομένων της «Ελευθεροτυπίας» από τη «συναίνεση» και τη «συνεννόησή τους» με την ιδιοκτήτρια της «Ελευθεροτυπίας»;...

*

Η δεύτερη παρατήρηση του χρονογράφου διεκδικεί δάφνες πολιτικών και ιστορικών γνώσεων. Με αφορμή τον όρο «πλουτοκρατία» (και με προφανή στόχευση) γράφει:

«Του Γκέμπελς η πατρότητα του όρου, για όσους συμβαίνει να το αγνοούν»...

Δεν ξέρουμε αν ο αρθρογράφος πιστεύει στα σοβαρά ότι ο Γκέμπελς είναι... προγενέστερος του Παπαδιαμάντη ή ότι ο Παπαδιαμάντης έχει κάποια ιδεολογική συγγένεια με τους ναζί.

Παρεμπιπτόντως, ο Παπαδιαμάντης γράφει στους «Χαλασοχώρηδες»:

«Η πλουτοκρατία ήτο,είναι και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκής Αντίχριστος. Αύτη γεννά την αδικίαν, αύτη τρέφει την κακουργίαν, αύτη φθείρει σώματα και ψυχάς. Αύτη παράγει την κοινωνική σηπεδόνα. Αύτη καταστρέφει κοινωνίας νεοπαγείς».

*

Δεν ξέρουμε, επίσης, αν ο αρθρογράφος θεωρεί πως ο Γκέμπελς είναι προγενέστερος και του... Πλάτωνα και της «Πολιτείας» του, όπου ο αρχαίος ημών πρόγονος τοποθετείται έναντι της «πλουτοκρατίας».

*

`Η μήπως ο Μαρξ και ο Λένιν θα πρέπει να ζητήσουν «συγγνώμη», επειδή χρησιμοποιούσαν τον όρο «πλουτοκρατία»;

*

`Η μήπως, επειδή ο Χίτλερ βάφτισε την υπέρ κεφαλαιοκρατών και πλουτοκρατών φρίκη του ως «εθνικοσοσιαλισμό», ή επειδή το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να διατηρεί τον όρο «σοσιαλιστικό» - και να τον διασύρει - στον τίτλο του, θα πρέπει οι κομμουνιστές να παραιτηθούν από τον όρο «σοσιαλισμός»;

*

Μήπως, τέλος, επειδή οι συνταγματάρχες βάφτισαν τη χούντα τους «επανάσταση», θα πρέπει η λέξη να καταργηθεί από τα λεξικά και από το λεξιλόγιο των κομμουνιστών;

*

Δεν ξέρουμε αν αυτά εισηγείται ο αρθρογράφος.

Αυτό που ξέρουμε, όμως, είναι ότι η αντιΚΚΕ εμπάθεια είναι κακός σύμβουλος.

Αυτό που ξέρουμε, επίσης, είναι ότι η έμμεση προσπάθεια, να συκοφαντηθεί και να ταυτιστεί ο κομμουνισμός με το φασισμό, να βρεθούν «αναλογίες» και «συμπτώσεις» μεταξύ τους, είναι εξίσου άθλια με την άμεση.

«Από σήμερα αλλάζει το επίπεδο ασφάλειας και βεβαιότητας και ανακτούμε τον ενθουσιασμό μας»!

Τα λόγια είναι του Βαγγέλη Βενιζέλου και ειπώθηκαν μετά τη λήξη του «Γιούρογκρουπ» όπου αποφασίστηκαν τα Μνημόνια, τα PSI κ.ο.κ.

Ζήστε, λοιπόν... «ενθουσιωδώς»!

Ολες, δε, τις προϋποθέσεις για να ζήσετε με «ενθουσιασμό» (σ.σ.: Μισθός - αν δεν είστε άνεργος - 400 ευρώ, σύνταξη 300 ευρώ, φάρμακα «γιοκ» κλπ),

σας τις εξασφαλίζει ο Βενιζέλος!

Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι το πολιτικό σύστημα των μονοπωλίων απαρτίζεται από ανίατους πολιτικούς ψεύτες, ανίατους πολιτικούς απατεώνες, ανίατους υποκριτές, ανίατους δημαγωγούς, ανίατους «Μαυρογιαλούρους», ανίατους της φαιδρότητας και της ματαιοδοξίας.

Παρακολουθώντας τους τα τελευταία δυο χρόνια είναι πλέον βέβαιο ότι το «κλαμπ» μαστίζεται πλέον από ένα νέο είδος:

Τους... ανίατους «σωτήρες»!

Ο Βενιζέλος είναι αυτός που πριν γίνει υπουργός Οικονομικών δήλωνε ότι «συμπονά» και «συμπάσχει» με το λαό...

κατόπιν που έγινε υπουργός Οικονομικών - και ενώ συνέτασσε το δεύτερο μνημόνιο - δήλωνε «εξουθενωμένος» από την προσπάθεια...

Αφού συνέταξε και ψήφισε και το δεύτερο μνημόνιο, εμφανίστηκε στην τηλεόραση για να διαβεβαιώσει ότι «δεν γεννήθηκε υπουργός», ότι γνωρίζει τι συμβαίνει στις «δυτικές συνοικίες» και ότι γνωρίζει τι τραβάνε οι μεροκαματιάρηδες...

Προβλέπουμε, μάλιστα, το εξής: Οσο θα πλησιάζουμε στις εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ, να δείτε που θα θυμηθεί ότι είναι και... «σοσιαλιστής»!

Μια από τις παράπλευρες επιπτώσεις της υπό τον κ. Σαμαρά μετεγγραφής των Βορίδη - Γεωργιάδη,

οι οποίοι εκτός από το δεύτερο είχαν ψηφίσει ως βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ και το πρώτο μνημόνιο,

είναι και τούτη:

Με την προσχώρησή τους, η ΝΔ διεύρυνε την... «αντιμνημονιακή» της βάση!

«Οποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας

Κι αφήνει άλλους ν' αγωνιστούν για την υπόθεσή του

Πρέπει προετοιμασμένος να 'ναι: γιατί

Οποιος δεν έχει τον αγώνα μοιραστεί θα μοιραστεί την ήττα.

Ούτε μια φορά δεν αποφεύγει τον αγώνα

Αυτός που θέλει τον αγώνα ν' αποφύγει: γιατί

Θ' αγωνιστεί για την υπόθεση του εχτρού

Οποιος για τη δική του υπόθεση δεν έχει αγωνιστεί».

Μπέρτολτ Μπρεχτ