Απτόητες από την κρίση και τα οικονομικά δεινά που αντιμετωπίζει η πλειονότητα των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων, οι μεγάλες επιχειρήσεις επιμένουν να κερδίζουν, ακόμη και να αυξάνουν την κερδοφορία τους κάποιες από αυτές, επιβεβαιώνοντας ότι η ασκούμενη πολιτική εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Οι 500 από τις πιο κερδοφόρες βιομηχανικές επιχειρήσεις του 2011, που εντοπίζονται σε έρευνα της εταιρείας «STAT BANK», αύξησαν την κερδοφορία τους κατά 18,2% προσεγγίζοντας τα 1,6 δισ. ευρώ, από 1,35 δισ. ευρώ το 2010. Ο συνολικός τζίρος ήταν της τάξης των 34 δισ. ευρώ, επίσης αυξημένος κατά 16,9% σε σχέση με το 2010. Σύμφωνα με την έρευνα της «STAT BANK» το μέσο περιθώριο καθαρού κέρδους διαμορφώθηκε στο 4,8%.

Εννοείται ότι οι πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις έχουν και σημαντικές εξαγωγικές επιδόσεις, κάτι που τις επιτρέπει να αμβλύνουν τις συνέπειες από την κάμψη της εσωτερικής ζήτησης, αλλά και σκιαγραφεί το συμφέρον που έχουν να ελαχιστοποιήσουν μισθούς, φορολόγηση στο εσωτερικό για να γίνουν «ανταγωνιστικοί» εκεί που τους ενδιαφέρει, στις ξένες αγορές. Από τις 500 παραγωγικές επιχειρήσεις, οι 270 παρουσίασαν αύξηση κερδών ή μετατροπή των ζημιών του 2010 σε κέρδη το 2011. Αντιστοίχως οι 230 εμφάνισαν μείωση κερδών.

Επισημαίνεται ότι «στις πρώτες θέσεις των πιο κερδοφόρων εταιρειών ευρίσκονται θυγατρικές πολυεθνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας. Ενδεικτικό είναι το στοιχείο ότι το ποσοστό των θυγατρικών των πολυεθνικών εταιρειών στις 200 πιο κερδοφόρες παραγωγικές επιχειρήσεις της χώρας είναι πάνω από 15%». Επίσης, έχει σημασία ότι οι περισσότερες κερδοφόρες προέρχονται από τον κλάδο των τροφίμων (175), τα μεταλλικά προϊόντα (40), το φάρμακο (38).

Στις πρώτες 20 θέσεις των πλέον κερδοφόρων επιχειρήσεων της χώρας το 2011 βρέθηκαν οι: «Μότορ Οιλ Ελλάς», «Ελληνικά Πετρέλαια», ΜΕΤΚΑ, «Crown Hellas Can», «Αθηναϊκή Ζυθοποιία», «Καρέλια Καπνοβιομηχανία», «Nestle Hellas», φαρμακοβιομηχανία «Βιανέξ», «Colgate Palmolive», «Ελληνική Βιομηχανία Αλουμινίου», «Σαράντης Γρ.», «BIC Βιολέξ», φαρμακοβιομηχανία «Specifar», «Βιοσάρ Ενεργειακή», «Καπνική Μιχαηλίδης», «Μεταλλοβιομηχανία Αρκαδίας Ρόκας», «Σόγια Ελλάς», «Παπαδόπουλος», «Bayer Hellas» και «Πλαστικά Κρήτης».

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η διαδικασία συγκέντρωσης και εκτεταμένων αναδιαρθρώσεων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ο γαλλικός τραπεζικός Ομιλος «Κρεντί Αγκρικόλ», ιδιοκτήτης και μοναδικός μέτοχος της Εμπορικής Τράπεζας, ανακοίνωσε χτες την επίτευξη συμφωνίας «αποκλειστικής διαπραγμάτευσης» με την «Αlpha Bank», προκειμένου στη συνέχεια να εκχωρήσει το χαρτοφυλάκιο της Εμπορικής Τράπεζας, για την οποία είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον και οι όμιλοι της Εθνικής και «Γιούρομπανκ».

Η γιγαντιαίων διαστάσεων συντελούμενες αναδιαρθρώσεις, και μάλιστα σε περίοδο παραπέρα όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης, στρώνει το έδαφος και για μαζικές απολύσεις - απομακρύνσεις εργαζομένων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Με τα σημερινά δεδομένα οι δυο τράπεζες («Αλφα» - «Εμπορική») έχουν περίπου 12.200 εργαζόμενους και δίκτυο πάνω από 700 υποκαταστήματα, μεγέθη τα οποία στο πλαίσιο των επιχειρηματικών συμπράξεων και μείωσης του λεγόμενου «λειτουργικού κόστους» είναι απόλυτα βέβαιο ότι θα συμπιεστούν προκειμένου να στηριχτεί η ανταγωνιστικότητα της νέας τράπεζας.

Το γαλλικό μονοπώλιο, σε προηγούμενη φάση, είχε αποσπάσει από την Εμπορική Τράπεζα, τις θυγατρικές στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης τις οποίες και μετέφερε απευθείας στο μητρικό Ομιλο της Γαλλίας. Οι επιχειρηματικές κολεγιές των τραπεζιτών προσδιορίζονται από τους όρους της ανακεφαλαιοποίησης, από τη μοιρασιά του πακτωλού με τις προβλεπόμενες διακρατικές ενισχύσεις ύψους 50 δισ. ευρώ, από τις ανάγκες του καθένα από αυτούς σε φρέσκα κεφάλαια, από τη δυνατότητά τους να τα αντλήσουν είτε μέσω των χρηματαγορών είτε μέσω των κρατικών μηχανισμών στήριξης.

Σύμφωνα με την «Alpha Bank», η «Κρεντί Αγκρικόλ», φέτος τον Ιούλη, κατέβαλε 2,3 δισ. ευρώ για την κεφαλαιακή ενίσχυση, ενώ σύμφωνα με την «Alpha Bank», πριν από την εξαγορά, θα συνεισφέρει ακόμη 500 εκατ. ευρώ και ακόμη θα αγοράσει ειδικό ομόλογο (εκδόσεως «Alpha Bank») ύψους 150 ευρώ «μετατρέψιμου σε μετοχές».

Σε απεργία προχωρούν αύριο οι εργαζόμενοι στην Εμπορική Τράπεζα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους μπροστά στο πιθανότατο, πλέον ενδεχόμενο εξαγοράς της τράπεζας από την «Alpha Bank».

Οι ταξικές δυνάμεις, η ΕΣΑΚ στην Εμπορική, καλεί τους εργαζόμενους να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση οργάνωσης της απεργίας και του αγώνα τους συνολικότερα. «Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί και να υπερασπιστεί τα μισθολογικά, εργασιακά και ασφαλιστικά μας δικαιώματα, εκτός από εμάς τους ίδιους», τονίζει σε ανακοίνωσή της. Στην κατεύθυνση αυτή απαιτεί να γίνει άμεσα έκτακτη γενική συνέλευση το Σάββατο 6 Οκτώβρη.

Στην αντίπερα όχθη, η πλειοψηφία του ΔΣ του Σωματείου παρά την κήρυξη της απεργίας καθυστερεί αδικαιολόγητα τη σύγκληση γενικής συνέλευσης δείχνοντας ότι δε θέλει οι εργαζόμενοι να έχουν τον πρώτο λόγο. Ταυτόχρονα, προβάλλει ως κύριο μέσο διεκδίκησης τη «διαβούλευση» με την εργοδοσία, καλλιεργώντας έτσι ότι μέσα από τέτοιες διαδικασίες μπορούν οι εργαζόμενοι να διασφαλίσουν τα δικαιώματά τους.

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται το πρόγραμμα της συγκυβέρνησης για την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών της χώρας και την παράδοσή τους στα νύχια του εφοπλιστικού κεφαλαίου και των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στο χώρο των μεταφορών και της κρουαζιέρας. Από δημοσιεύματα του ναυτιλιακού Τύπου φαίνεται ότι από χτες ο φάκελος της «λιμενικής πολιτικής» βρίσκεται ήδη στο πρωθυπουργικό γραφείο, ενώ, επίσης, χτες έγινε ευρεία σύσκεψη για τα λιμάνια στο μέγαρο του ΟΛΠ, στην οποία όπως αναφέρουν πληροφορίες συμμετείχε και αντιπροσωπεία της «ομάδα δράσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την Ελλάδα» («Task Force»).

Η συνάντηση ήταν «κεκλεισμένων των θυρών» και δε δόθηκε καμία επίσημη πληροφορία για το τι συζητήθηκε. Ωστόσο, όπως διέρρευσε αυτό που προωθείται είναι η άμεση παραπέρα ιδιωτικοποίηση είτε μέσω της πώλησης μετοχών, είτε μέσω παραχώρησης του υπόλοιπου λιμανιού του Πειραιά - ήδη ο Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων της προβλήτας ΙΙ έχει παραχωρηθεί στο κινεζικό μονοπώλιο της COSCO - της Θεσσαλονίκης και άλλων μεγάλων λιμανιών. Ειδικά για το λιμάνι του Πειραιά φαίνεται να παραδίδεται ο τομέας της κρουαζιέρας, αλλά και το car terminal.

Η ιδιωτικοποίηση των λιμανιών είναι μια διαδικασία που έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια από την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων των ΠΑΣΟΚ, ΝΔ εφαρμόζοντας τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, διαδικασία που επιταχύνεται με την εφαρμογή των μνημονίων. Οσο για το τι περιμένει τους εργαζόμενους στο λιμάνι, το δείχνει η παραχώρηση του ΣΕΜΠΟ στην COSCO που έγινε πριν από δύο χρόνια, και μετέτρεψε την προβλήτα ΙΙ σε εργασιακό γκέτο, συνθλίβοντας μικρούς επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους (μικρές μεταφορικές, εκτελωνιστικά γραφεία κ.λπ.), είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Πρόκληση απέναντι στους εργαζόμενους αποτελεί και η στάση των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΑΠ στις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων στα λιμάνια, όπως η Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμανιών (ΟΜΥΛΕ) και η Ενωση Λιμενεργατών. Εξέδωσαν ανακοίνωση να καταγγείλουν τη συνάντηση στον ΟΛΠ, επειδή δεν ...προσκλήθηκαν, ενώ αναφέρεται ειδικά στην ανακοίνωση της ΟΜΥΛΕ ότι ο σχεδιασμός για τα λιμάνια «δεν υπακούει σε κανένα συγκροτημένο σχέδιο λιμενικής πολιτικής», όταν η αντιλαϊκή πολιτική συγκυβέρνησης, ΕΕ, είναι ξεκάθαρη και ειδικά σε ό,τι αφορά τα λιμάνια έχει ξεκινήσει η επίθεση εδώ και πάνω από μία 10ετία. Να σημειωθεί, δε, ότι αυτές οι συνδικαλιστικές δυνάμεις έβαλαν φαρδιά - πλατιά την υπογραφή τους για την παραχώρηση του ΣΕΜΠΟ στην COSCO.

Πρόστιμο ύψους 1,277 εκατ. ευρώ επέβαλε στην «Cadbury Ελλάς», «Ανώνυμη Εταιρεία Ζαχαρώδη - Σοκολάτες», του ομίλου ΚΡΑΦΤ ΦΟΥΝΤΣ ΕΛΛΑΣ ΑΕ, η Υπηρεσία Εποπτείας της Αγοράς, στο πλαίσιο του ελέγχου των ενδοομιλικών συναλλαγών. Οι παραβάσεις που διαπιστώθηκαν αφορούν μη δήλωση και μη επαρκή τεκμηρίωση ενδοομιλικών συναλλαγών και μη τήρηση της «αρχής των ίσων αποστάσεων». Τα συμπεράσματα του ελέγχου θα κοινοποιηθούν στη ΔΟΥ Μεγάλων Επιχειρήσεων για παραβάσεις της φορολογικής νομοθεσίας.

Να σημειώσουμε ότι, ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη περίπτωση, οι «ενδοομιλικές συναλλαγές», οι συναλλαγές, δηλαδή, που έχουν μεταξύ τους οι εταιρείες του ίδιου ομίλου, άρα και των ίδιων οικονομικών συμφερόντων, είναι μία από τις καλύτερες μεθόδους που έχουν βρει οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου, πρώτον για να κρύβουν τα κέρδη τους, δεύτερον για να μην πληρώνουν φόρους, τρίτον για να διατηρούν τις τιμές της αγοράς τεχνητά σε υψηλά επίπεδα, τέταρτον για να εμφανίζουν, ανάλογα με την περίσταση, μικρότερες ή μεγαλύτερες αποσβέσεις κεφαλαίων κ.ο.κ.