Με πειθαρχικά μέτρα, η ηγεσία της Πυροσβεστικής προσπαθεί να εμποδίσει τη συνδικαλιστική δράση του προσωπικού της, αντί να λύσει τα σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν στο Σώμα. Συγκεκριμένα, έχει διατάξει τη διεξαγωγή ΕΔΕ για ανακοίνωση της Ενωσης Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος Νήσου Ρόδου και Δωδεκανήσου.

Η ανακοίνωση αναφερόταν στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το πυροσβεστικό κλιμάκιο Καρπάθου. Σύμφωνα με αυτήν, για τις ανάγκες του τοπικού κλιμακίου έχει παραχωρηθεί έξω από την πόλη αποθηκευτικός χώρος χωρίς παράθυρα, όπου η κατάσταση είναι αποπνικτική και αφόρητη, προκαλώντας δυσφορία στο προσωπικό που το καλοκαίρι «βράζει» από τη ζέστη και το χειμώνα παγώνει από το κρύο. Στο κλιμάκιο, εξάλλου, υπηρετούν έντεκα μόνο μόνιμοι πυροσβέστες αντί για 17.

Σε χτεσινό δελτίο Τύπου, η τοπική Ενωση αναφέρει: «Διαπιστώνουμε ότι μετά την ανακοίνωση της Ενωσής μας σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης των συναδέλφων στο κλιμάκιο Καρπάθου, αντί να ληφθούν σοβαρά υπόψη τα όσα αναφέραμε και να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες για να βρεθούν λύσεις, επιλέχτηκε η ΕΔΕ ως λύση στα προβλήματα αυτά».

Παράλληλα, επισημαίνεται ότι «το ζήτημα της διαμονής και των συνθηκών διαβίωσης των πυροσβεστικών υπαλλήλων και το αίτημά τους για καλυτέρευση αυτών των συνθηκών μέσα από τη λειτουργία του συνδικαλιστικού τους οργάνου, είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους και η διενέργεια ΕΔΕ δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημά τους». Εκτιμά δε ότι «το θέμα είναι πολιτικό πρωτίστως και κατ' επέκταση πρέπει να ληφθούν πολιτικές αποφάσεις επ' αυτού».

Το Θριάσιο Πεδίο είναι η υπ' αριθμόν ένα περιοχή, στην οποία θα μπορούσε να συμβεί ένα Βιομηχανικό Ατύχημα Μεγάλης Εκτασης (ΒΑΜΕ). Εκεί ήταν, όταν το 1992, στις εγκαταστάσεις της «ΠΕΤΡΟΛΑ», έγινε ένα απ' τα μεγαλύτερα βιομηχανικά ατυχήματα της χώρας, με τραγική κατάληξη 14 νεκρούς εργάτες και 24 τραυματίες. Εκεί είναι, που συνυπάρχουν μεγάλες βιομηχανικές μονάδες, αποθήκες με πολεμικό υλικό και σπίτια, όλα αυτά σε απόσταση αναπνοής.

Οι πρόσφατες πυρκαγιές στον Ασπρόπυργο και στα Δερβενοχώρια, για διαφορετικούς λόγους η καθεμιά, ανέδειξαν τις σοβαρές ελλείψεις που υπάρχουν, σε θέματα πυρασφάλειας και πρόληψης βιομηχανικού ατυχήματος.

Με την ανοχή και την παρότρυνση των κυβερνήσεων, από το 1960 μέχρι και σήμερα, οι βιομήχανοι έχουν μετατρέψει την άλλοτε «γη της Περσεφόνης», σε χαβούζα. Διυλιστήρια, τσιμεντάδικα, χαλυβουργίες, διαλυτήρια πλοίων, ναυπηγεία, πολεμικό υλικό, όλα αυτά «συγκατοικούν» με μεγάλες πόλεις και οικισμούς. Στον Ασπρόπυργο - για παράδειγμα - η Βιομηχανική Ζώνη της Νέας Ζωής είναι στην ουσία εκτός σχεδίου. Σπίτια και αποθήκες εταιρειών βρίσκονται δίπλα δίπλα.

Παρ' όλα αυτά, οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, από το 2000 και μέχρι σήμερα, εξυπηρετούν όσο καλύτερα μπορούν το κεφάλαιο. Με συνεχείς αποφάσεις εγκρίνουν τα νέα σχέδια των βιομηχάνων για παραπέρα επέκταση των επιχειρήσεών τους.

Ενδεικτικά της κατάστασης που επικρατεί, είναι τα όσα διαπίστωσε, το Μάρτη του 2008, το Β' Συνέδριο Υγιεινής και Ασφάλειας και Ρύπανσης Περιβάλλοντος σε Ελευσίνα και Θριάσιο Πεδίο.

Ενα από τα βασικά του συμπεράσματα ήταν ότι το Κέντρο Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου (ΚΕΠΕΚ) αδυνατεί να εκπληρώσει τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του, λόγω των τραγικών ελλείψεων προσωπικού και τεχνικής υποδομής. Παράλληλα, το μοναδικό Τμήμα Ιατρικής της Εργασίας της χώρας κυριολεκτικά υπολειτουργεί, χωρίς να μπορεί να συμβάλει στη μελέτη και αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου. Στα χαρτιά μένει και το Σχέδιο Αντιμετώπισης Τεχνολογικού Ατυχήματος Μεγάλης Εκτασης (ΣΑΤΑΜΕ) για την περιοχή. Η ελλιπής, σε προσωπικό, υπηρεσία πρόληψης της Νομαρχίας αδυνατεί να προχωρήσει ακόμη και σε ασκήσεις ετοιμότητας.

Ανύπαρκτα, όμως, είναι και τα μέτρα πυρασφάλειας. Πλευρές της σημερινής αρνητικής κατάστασης είναι:

• Η παραβίαση των κανονισμών ασφάλειας και πυρασφάλειας από τους εργοδότες γιατί τα μέτρα κοστίζουν.
• Η ανεξέλεγκτη συμβίωση βιομηχανίας - κατοικίας, με κίνδυνο ενός ατυχήματος μεγάλης έκτασης.
• Η απουσία ελέγχων από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους ή η προσπάθεια μετατόπισης των εργοδοτικών ευθυνών στις πλάτες των εργαζομένων και των τεχνικών Ασφάλειας στην περίπτωση ατυχήματος.
• Η ανεπάρκεια υποδομών και προσωπικού για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και ατυχημάτων μεγάλης έκτασης.