ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 19 Ιούνη 1997
Σελ. /36
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Μη χαλαρώνετε

ΜΠΟΡΕΙ ο Σημίτης να μην έκανε ποδήλατο στο Αμστερνταμ - όπως οι υπόλοιποι πρωθυπουργοί των χωρών - μελών της ΕΕ - πλην όμως συμμετείχε στις αποφάσεις της διακυβερνητικής που θα μας υποχρεώσουν στη συνέχιση της δικής μας ορθοπεταλιάς...

***

Οσο για τις πρωθυπουργικές δηλώσεις περί "μεγάλης επιτυχίας", πάντα οφείλει να μας διευκρινίζει: Για ποιον;

***

Εδώ που τα λέμε θυμάται κανείς συμμετοχή ελληνικής αντιπροσωπείας σε διάσκεψη αρχηγών κρατών, διεθνή διάσκεψη ή οτιδήποτε σχετικό που να μη... στέφθηκε από επιτυχία;

***

Ποτέ. Τώρα πώς συμβιβάζεται αυτό με τα όσα τραβάμε στη συνέχεια, είναι άλλη ιστορία.

***

Ενδεικτικό πάντως του πόσο... προοδευτικές ήταν οι αλλαγές στη μέχρι τώρα πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, είναι ότι ακόμα και οι "σημιτικοί" του Συνασπισμού εκφράζουν επιφυλάξεις. Φαντάσου πρόοδος!

***

Αποκτήσαμε τώρα και Σύμφωνο Σταθερότητας! Κάτι "σταθεροποιητικά" προγράμματα σκέτη δυστυχία που εφαρμόζονταν πριν λίγα χρόνια, τα θυμάστε; Κάτι τέτοιο είναι, στο πιο... ευρωπαϊκό του!

***

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ο Παπαντωνίου αποσαφήνισε τα πάντα. "Καμία χαλάρωση". Οπότε... χαλαρώστε αγαπητοί "ευρωλόγοι" όπου κι αν βρίσκεστε.

***

ΑΠΟΚΤΑ ιδιαίτερο ενδιαφέρον η εσωκομματική κόντρα στο ΠΑΣΟΚ. Υπάρχουν αυτοί που μιλάνε για "αποπαπανδρεοποίηση του ΠΑΣΟΚ" και οι άλλοι που λένε για... αποπασοκοποίηση του Α. Παπανδρέου!

***

Μέσα στον όλο σαματά, να και η Δήμητρα Λιάνη, με μεγαλεπίβολες δηλώσεις από τα αεροδρόμια, με... πολιτικές πλατφόρμες και άλλα τέτοια. Αν αυτό δεν είναι κατάντια για ένα κόμμα, τότε τι είναι;

***

Εξ ου και το επίκεντρο του πολιτικού προβληματισμού: Πού θα γίνει το μνημόσυνο; Μέσα ή έξω;

***

Οσον αφορά δε τους γνωστούς και μη εξαιρετέους "αριστερομααστριχίτες" της κυβέρνησης, είναι εμφανές ότι έχουν δημιουργήσει ένα νέο δόγμα καιέχουν αναγάγει σε επιστήμη το... "διαφωνούμε στηρίζοντας"!

***

Γι' αυτό και μεις τους... "πιστεύουμε δυσπιστώντας".

Μάαστριχτ

Αντί να γίνει

"αριστερό"

έγιν' εντέλει

... σταθερό

και σταθερά πια

θα μας "γδύνει"

μέχρι συντέλεια

να γίνει!

Αντί να κλίνει

- το ακούς; -

κι άλλους δεξιούς

βάλαν δοκούς,

κι έτσι καλά

που το 'χουν δέσει,

"ζώνη" σερί

βλέπω στη μέση!

Αντί να γείρει

"αριστερά",

ίσως την... άλλη

τη φορά,

σε ένα μήνα

σ' ένα χρόνον,

εις τους... αιώνας

των αιώνων!

Ο οίστρος

Η γνώμη του λαού περιττεύει;

Αμέσως μετά τη λήξη των εργασιών της Διακυβερνητικής, η Δανία ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την αναθεωρημένη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Πριν δέκα μέρες σε ανάλογη ανακοίνωση είχε προβεί η κυβέρνηση της Σουηδίας. Οσο για την Ελλάδα, είναι τέτοιο το επίπεδο της... δημοκρατίας που αυτά τα ζητήματα έχουν λυθεί εκ των προτέρων. Αρκεί να ψηφίζουν οι "15" για το μέλλον των λαών. Η γνώμη του ελληνικού λαού περιττεύει...

Η αποκαλυπτική ομολογία

"Αν εξετάσει κανείς τα κείμενα τα οποία συμφωνήθηκαν, μπορεί εύκολα να βγάλει το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει κάτι το συγκλονιστικό, δεν υπάρχει κάτι που να αλλάζει ριζικά τη μορφή της ΕΕ". Η παραπάνω δήλωση ανήκει στον πρωθυπουργό και έγινε μετά τη λήξη των εργασιών της Διακυβερνητικής. Και δε συνιστούν κρίση ειλικρίνειας. Είναι η αναγκαστική ομολογία μιας αλήθειας τόσο ευκρινούς που τίποτα δεν μπορεί να την παραχαράξει. Γιατί, όπως όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται, πλέον, η ΕΕ και το Μάαστριχτ δεν παίρνουν κανένα φτιασίδωμα, καμία μεταρρύθμιση, καμία αλλαγή. Ολο και περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι η μόνη δυνατή αλλαγή που επιδέχεται αυτό το υπερεθνικό κεφαλαιοκρατικό όργανο είναι προς το αντιδραστικότερο.

Πρόκειται για μια αλήθεια που αφ' ενός, εκθέτει όλους εκείνους που προσπαθούσαν μέχρι τώρα να εξαπατήσουν τον ελληνικό και όλους τους λαούς της Ευρώπης με τα κηρύγματα περί "φιλολαϊκής" αναθεώρησης του Μάαστριχτ. Αφ' ετέρου, πρόκειται για ομολογίες που πιστοποιούν τον πραγματικό μονόδρομο για τους εργαζόμενους. Το μονόδρομο του αγώνα για την ανατροπή και του "Μάαστριχτ 1" και του δίδυμου αδελφού του, του "Μάαστριχτ 2".

Τι άλλο θα ακούσουμε;

Αν πιστέψουμε αυτά που λέει ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, τότε σε δύο χρόνια, τερματίζεται η "ευημερία" που απολαμβάνουν σήμερα οι εργαζόμενοι! Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Γ. Παπαντωνίου, μας είπε πως αν μέχρι το 1999 δεν εκπληρώσουμε τους στόχους του προγράμματος "σύγκλισης" και του Μάαστριχτ, τότε θα ξημερώσουν δύσκολες μέρες για τους εργαζόμενους, γιατί... θα μπούμε σε περίοδο λιτότητας. Ο κύριος υπουργός υποστήριξε πως η μέχρι σήμερα εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης εξασφάλιζε πραγματικές αυξήσεις στα εισοδήματα των εργαζομένων, κάνοντας πως έχει μεσάνυχτα για το πώς τα φέρνει βόλτα ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού με τους μισθούς και τιςσυντάξεις πείνας.

Στην ουσία, δηλαδή, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και συνολικά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα ήθελαν να δουν τους εργαζόμενους όχι μόνο να στηρίζουν τη σημερινή εισοδηματική πολιτική λιτότητας, αλλά και να διαδηλώνουν στους δρόμους για τη συνέχισή της, γιατί αν δεν το κάνουν τότε θα έρθουν ακόμη χειρότερες μέρες...

Ελεος! Τι άλλο θα ακούσουμε!

Δυναμώνει η ευρω-δυσαρέσκεια

Μπορεί οι ηγέτες των 15 χωρών - μελών της ΕΕ να συνυπέγραψαν το "Σύμφωνο Σταθερότητας" στο Αμστερνταμ και να διακήρυξαν και πάλι την πίστη τους στην πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, την ΟΝΕ και το ΕΥΡΩ, την ίδια στιγμή, όμως, δυναμώνει η ανησυχία και ο σκεπτικισμός των εργαζομένων.

Σε τηλεφωνική δημοσκόπηση, που πραγματοποιήθηκε σε περισσότερα από έξι χιλιάδες άτομα, στη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ισπανία, το Βέλγιο και την Ολλανδία, ένα ποσοστό 43% απάντησε ότι η σχεδιαζόμενη κυκλοφορία του ΕΥΡΩ, μάλλον μειονεκτήματα παρά πλεονεκτήματα παρουσιάζει, ενώ το 32% τάχθηκε υπέρ της κυκλοφορίας του. Υπήρχε κι ένα ποσοστό 25% των ερωτηθέντων που δήλωσε πως αγνοεί εντελώς τι είναι το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα ή γνωρίζει πολύ λίγα, για να εκφέρει γνώμη. Είναι κι αυτό, όμως, το τελευταίο στοιχείο, μια ακόμη απόδειξη, για το πόσο μακριά βρίσκονται πλέον οι κυβερνώντες στις χώρες - μέλη της ΕΕ, από τους λαούς, τα προβλήματα και τις αγωνίες τους.

Ενοχλήθηκαν...

"Οσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια", λέει η γνωστή λαϊκή παροιμία και ταιριάζει στο χτεσινό σχόλιο της "Αυγής", σχετικά με τη συμμετοχή του ΚΚΕ στην εντυπωσιακή πορεία - διαδήλωση, που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο στο Αμστερνταμ. Προφανώς, η διακριτή, μαζική και μαχητική συμμετοχή των Ελλήνων κομμουνιστών στην πορεία - σε αντίθεση με την "αόρατη" συμμετοχή του ΣΥΝ - όπως και το γενικότερο, έντονο αντι - Μάαστριχτ κλίμα των εκδηλώσεων ενόχλησε ιδιαίτερα την ηγεσία του ΣΥΝ και την "Αυγή" κι έρχονται τώρα να ψαρέψουν σε θολά νερά.

Πληροφορούμε, πάντως, τον... ευφάνταστο σχολιογράφο, ότι η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ - μαζί με άλλα ευρωπαϊκά ΚΚ - συμμετείχε τόσο στη συγκέντρωση, που διοργανώθηκε με πρωτοβουλία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ολλανδίας και του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος, μετά το τέλος της πορείας, όσο και στη συνάντηση, που διοργάνωσε το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ολλανδίας, όπου συμμετείχαν πάλι τα δυτικοευρωπαϊκά ΚΚ και είχε θέμα της την "άλλη Ευρώπη".Τα υπόλοιπα οφείλονται, προφανώς, στο... αστυνομικό δαιμόνιο του σχολιογράφου και στη γνωστή συνταγή "όταν η πραγματικότητα δε συμβαδίζει με τις επιθυμίες μας, τόσο το χειρότερο γι' αυτή".

Α, να μην το ξεχάσουμε. Και αυτή η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ ήταν "πολύ πετυχημένη" για την Ελλάδα. Το δήλωσε ο πρωθυπουργός...

Αν μαζέψουμε τις αντίστοιχες επιτυχίες, από τότε που γίναμε μέλος της πρώην ΕΟΚ και νυν ΕΕ, φτάνουν για να λύσουμε όλα τα προβλήματα της χώρας και ακόμη περισσότερα. Στα λόγια, βέβαια...

Ιστορικές οι ευθύνες τους

"Παρωδία διαλόγου" και "μία εκ των προτέρων υπονομευμένη διαδικασία", χαρακτηρίζει - και σωστά - σε χτεσινή του δήλωση ο αναπληρωτής γραμματέας της ΓΣΕΕ και στέλεχος του ΣΥΝ, Αλ. Καλύβης, το ...διάλογο που ξεκίνησε χτες για το ασφαλιστικό. Δεν είναι, ωστόσο, η πρώτη φορά που το κάνει. Οπως δεν είναι η πρώτη φορά που σημειώνει ότι δεν έχει νόημα η περαιτέρω συμμετοχή της ΓΣΕΕ σε μια τέτοια διαδικασία, εφόσον μάλιστα χτες ήταν σαν να μην ακούστηκαν καν και αυτές ακόμα οι... προτάσεις που έκανε επί της διαδικασίας...

Αλλού, όμως, είναι το πρόβλημα. Αφού έτσι έχουν τα πράγματα, γιατί πάνε; Γιατί δέχονται να νομιμοποιούν με τη συμμετοχή τους την παρωδία;

Και όσο θα παραμένουν "ανοιχτοί" σ' αυτό το ζήτημα, καμία απολύτως δήλωση, όσο "σκληρή" και να είναι, δεν μπορεί να συγκαλύψει τις μεγάλες, ιστορικές ευθύνες που φέρουν. Ισα ίσα, το συμπέρασμα που κάθε λογικός άνθρωπος καταλήγει με βάση όλα αυτά, είναι ότι συνειδητά πράττουν, όπως πράττουν.

Για τι πανηγυρίζουν;

"Υπάρχει ανάγκη αύξησης των ιδίων πόρων της Κοινότητας" για την αντιμετώπιση των θεμάτων της "ανάπτυξης και της απασχόλησης". Τα παραπάνω περιέχονται στην εισήγηση που κατατέθηκε και εγκρίθηκε στο ΕΓ του ΠΑΣΟΚ το 1995, κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών της ελληνικής κυβέρνησης για την τακτική που θα ακολουθούσε στα πλαίσια της Διακυβερνητικής.

Σήμερα, τώρα που η Διακυβερνητική έληξε, για τι πανηγυρίζει η κυβέρνηση; Πανηγυρίζει επειδή συμφωνήθηκε ακριβώς το αντίθετο! Πανηγυρίζει επειδή οι Γερμανοί επέβαλαν την ούτε κατά ένα ECU αύξηση του κοινοτικού προϋπολογισμού για θέματα απασχόλησης, λέγοντας ότι έτσι παραμένουν απείραχτα τα "πακέτα" που έχουν προβλεφτεί για την Ελλάδα, αφού δε θα μπει σε αυτά "χέρι" υπέρ της απασχόλησης...

Πρόκειται για θράσος; Για ψεύδος; Για κλασική αντίδραση πολιτικής απατεωνιάς στο πλαίσιο της κλασικής ανακολουθίας του άλλα λέω και άλλα κάνω; Οχι, τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι το κύριο. Πρόκειται, κυρίως, για εκδήλωση της ανείπωτης υποτέλειάς τους.

Ο παραπλανητικός ελιγμός

Οι ομολογίες, όμως, έχουν και αυτές το όριό τους. Από εκεί και πέρα ξεκινά το γνωστό παιχνίδι της παραπλάνησης και των παχιών λόγων. Τακτική εξαιρετικά αναγκαία για όσους έχουν αναλάβει τη διεκπεραίωση των αντιδραστικών διαταγμάτων του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών. Γι' αυτό και ο Κ. Σημίτης, μπορεί από τη μια να διαπιστώνει ότι δεν άλλαξε τίποτα στην ΕΕ μετά τη Διακυβερνητικά, αλλά την ίδια ακριβώς στιγμή διατείνεται ότι "η Συνθήκη η οποία συμφωνήθηκε στο Αμστερνταμ, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για να γίνει η ΕΕ περισσότερο δημοκρατική και αποτελεσματική, κοινωνικά πιο ευαίσθητη"...

Με άλλα λόγια, είναι καταδικασμένοι, όχι απλώς να στέκονται προσοχή μπροστά στα φιρμάνια της ολιγαρχίας και της Μπούντεσμπανγκ, αλλά να γίνονται και κωμικοί στην προσπάθεια αναζήτησης των μέσων δημαγωγίας και εξαπάτησης για να τα εφαρμόσουν.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ