Θυμίζουμε σήμερα το κείμενο της Ερώτησης (το υπέγραφαν οι σύμβουλοι Γιάννης Πρωτούλης, Γιάννης Μανουσογιαννάκης, Αλεξάνδρα Μπαλού, Χριστίνα Αγγελονίδη, Ελένη Ζαφειρίου) δεδομένου ότι περιλαμβάνει σημαντικά στοιχεία για όσα σχεδιάζει η Περιφέρεια Αττικής.

«Το τελευταίο διάστημα κλιμακώνονται οι κινητοποιήσεις των κατοίκων του δήμου Μαραθώνα (Γραμματικού, Μαραθώνα, Νέας Μάκρης) ενάντια στο καταστροφικό για το περιβάλλον και πανάκριβο έργο του ΧΥΤΑ, με τη μαζική συμμετοχή και του μαθητικού κόσμου. Ενα έργο απέναντι στο οποίο το ΚΚΕ και η "Λαϊκή Συσπείρωση" αντιτάχθηκαν από την πρώτη στιγμή και επανειλημμένα με τεκμηριωμένα επιχειρήματα.

Παρ' όλα αυτά, η διοίκηση της Περιφέρειας, στο πλαίσιο της συνολικότερης αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, εξακολουθεί να χρυσοπληρώνει ένα αδιέξοδο έργο, σε εμφανώς ακατάλληλη θέση, που σαν ένας σύγχρονος "πίθος των Δαναΐδων" ρουφάει εκατομμύρια ευρώ, τροφοδοτώντας τα κέρδη της κατασκευάστριας κοινοπραξίας. Μοναδικά πρακτικά αποτελέσματα είναι η ρύπανση του περιβάλλοντος (με πρώτα ήδη θύματα την παραλία στο Σέσι μέσω του παρακείμενου ρέματος και την αποψίλωση δασικών εκτάσεων πάνω από 100 στρ.), η γενικότερη υποβάθμιση της ευρύτερης περιοχής και η ανάδειξή του, εφόσον λειτουργήσει, σε μόνιμη και σοβαρή εστία προσβολής της υγείας των λαϊκών στρωμάτων, αν πάρουμε υπόψη ανάλογες περιπτώσεις.

Η διοίκηση της Περιφέρειας, κάνοντας στροφή 180 μοιρών από τις προεκλογικές και τις πρώιμες μετεκλογικές της υποσχέσεις, δεν συνέχισε απλά την πολιτική του προκατόχου της, κ. Σγουρού, αλλά με συγκεκριμένες αποφάσεις της μέσω αλλεπάλληλων - και αυτή - παρατάσεων (που συνοδεύονται με τεράστιες αναθεωρήσεις) και νέων εργασιών, εκτόξευσε το κόστος του έργου, δηλαδή το εργολαβικό τίμημα, σε δυσθεώρητα ύψη.

Ορισμένοι αριθμοί είναι χαρακτηριστικοί:

Σχετικά πρόσφατα (Φλεβάρης του 2017) εγκρίθηκε ο 7ος Ανακεφαλαιωτικός Πίνακας Εργασιών (ΑΠΕ), με τον οποίο, ύστερα από 6 ΑΠΕ και 12 παρατάσεις που είχαν προηγηθεί, οι βασικοί συμβατικοί όροι διαμορφώθηκαν τώρα ως εξής:

-- Η προθεσμία περαίωσης του έργου (με τη δοκιμαστική λειτουργία του) μετατίθεται (από την αρχική του 2009) στο Μάρτη του 2018!

-- Το συνολικό συμβατικό ποσό (με ΦΠΑ) από το αρχικό 19 εκατ. εκτινάσσεται στα 28,2 εκατ. ευρώ! Σε αυτό περιλαμβάνεται δαπάνη για αναθεώρηση (η "χαρά του εργολάβου") ύψους 5,1 εκατ., δηλαδή 30 φορές υψηλότερη από αυτήν της αρχικής σύμβασης (0,17 εκατ.)!

Μερικούς μήνες μετά, τα πράγματα αγριεύουν περισσότερο:

-- Την 15.11.17 δίνεται νέα, 13η (!) παράταση μέχρι το τέλος Αυγούστου του 2018 (βλ. απόφαση υπ' αριθ. 3099/15.11.17 της Οικονομικής Επιτροπής Περιφέρειας Αττικής), ενώ προβλέπεται σωρεία άλλων, καθώς σε προηγούμενη απόφασή της (1414/9.6.17) ομολογείται: "Για την προστασία της νέας αποστραγγιστικής στρώσης από την ηλιακή ακτινοβολία, καθότι είναι αβέβαιος ο χρόνος έναρξης της λειτουργίας του έργου, προτείνεται η τοποθέτηση πάνω από αυτήν ειδικής προστατευτικής μεμβράνης".

-- Το χειρότερο, όμως, είναι ότι η παράταση αυτή δόθηκε ενόψει και της από 10.10.17 "1ης Συμπληρωματικής Σύμβασης Εργασιών", αποκλειστικό κατόρθωμα αυτό της τωρινής περιφερειακής αρχής. Με τη σύμβαση αυτή ανατίθενται απευθείας στην ανάδοχο κοινοπραξία "ΛΑΜΔΑ ΤΕΧΝΙΚΗ ΑΕ - ΗΛΕΚΤΩΡ ΑΕ και ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΑΕ"πρόσθετες εργασίες, με τη σύμφωνη φυσικά γνώμη του Ελεγκτικού Συνεδρίου, συνολικού - για την ώρα - ύψους 5,14 εκατ.! Τα χρήματα αυτά έρχονται να προστεθούν στο συμβατικό ποσό των 28,2 εκατ. του 7ου ΑΠΕ, εκτοξεύοντας τη συμβατική δαπάνη του έργου σε 33,34 εκατ. (!) και έπεται συνέχεια.

Χρήματα που προέρχονται αποκλειστικά από εθνικούς πόρους.

Και όλα αυτά για ένα μελλοντικό ΧΥΤΥ, που με βάση το νέο ΠΕΣΔΑ Αττικής, προβλέπεται να υποδέχεται:

-- Τα υπολείμματα μιας μονάδας βιοξήρανσης (σύμφωνα με την ΜΠΕ του 2003, όπως ισχύει), που θα προετοιμάζει για καύση 60.000 τόνους/έτος σύμμεικτα σκουπίδια, ανακυκλώνοντας μικρό μόνο μέρος τους και με τους 6.000 τόνους/έτος να απορρίπτονται ως άχρηστα στον ΧΥΤΥ.

-- Τα υπολείμματα μιας μονάδας κομποστοποίησης βιοαποβλήτων δυναμικότητας 20.000 τόνων/έτος με άχρηστα προς ΧΥΤΑ 3.500 τόνους/έτος.

Συνεπώς, το υπόψη έργο, ως ΧΥΤΥ, θα υποδέχεται ετησίως - σύμφωνα πάντα με τον εγνωσμένης αναξιοπιστίας προγραμματισμό της κας περιφερειάρχη - 9.500 τόνους υπολειμμάτων. Πρόκειται για μέση ημερήσια ποσότητα 26 τόνων, για τη μεταφορά της οποίας θα αρκούσε ενάμισι δρομολόγιο "νταλίκας" στον πλησιέστερο περιφερειακό ΧΥΤΑ.

Η σύγκριση και από οικονομική άποψη είναι ανατριχιαστική: (ι) Ενα έργο τουλάχιστον 33 εκατ. ευρώ απέναντι στο κόστος μιας νταλίκας μεταφόρτωσης και (ιι) τα λειτουργικά έξοδα ενός ΧΥΤΥ απέναντι στο κόστος ενάμισι δρομολογίου νταλίκας.

Η αιμορραγία αυτή πρέπει να σταματήσει, δεν χρειάζεται να σπαταληθούν άλλα χρήματα (γύρω στα 13 εκατ.), το έργο να σταματήσει εδώ και να μη λειτουργήσει. Θα μπορούσε, μάλιστα, να μελετηθεί προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων της περιοχής η αξιοποίηση σημαντικού μέρους των υποδομών που έχουν υλοποιηθεί.

Σε αυτήν την περίπτωση, δεν θα χρειαζόταν να σκαρφαλώνουν τα απορριμματοφόρα των δήμων στις μονάδες επεξεργασίας του Μαύρου Βουνού. Με δεδομένα τα ηπιότερα κριτήρια χωροθέτησης των μονάδων αυτών σε σχέση με ενός ΧΥΤΑ (με βάση αυτά χωροθετήθηκαν οι εγκαταστάσεις στο Μαύρο Βουνό), είναι προφανές ότι υπάρχουν προσφορότερες θέσεις, σύμφωνα πάντα με τα κριτήρια του ίδιου του ΠΕΣΔΑ.

Πάνω στα δεδομένα αυτά και στα στοιχεία που παραθέτουμε, η κα Δούρου οφείλει να απαντήσει συγκεκριμένα. Σε αντίθετη περίπτωση, θα ομολογήσει με τη σιωπή της ότι τα 2.000.000 κ.μ. (σύμφωνα με τη ΜΠΕ του 2003 και τις αναθεωρήσεις/τροποποιήσεις της) του πανάκριβου ΧΥΤΥ δεν προορίζονται για τα υπολείμματα των δύο πιο πάνω μονάδων επεξεργασίας, αλλά για υπερδεκαπλάσιες ποσότητες σύμμεικτων σκουπιδιών, με όλα τα συνεπακόλουθα, που δίκαια προβάλλουν και κινητοποιούνται οι κάτοικοι της περιοχής και έχουμε και εμείς αναδείξει.

Σε κάθε περίπτωση, δηλώνουμε, και με την ευκαιρία αυτή, ότι θέση της "Λαϊκής Συσπείρωσης" παραμένει η σταθερή και αμετάκλητη εναντίωσή της στην κατασκευή και λειτουργία του ΧΥΤΑ Γραμματικού και της ΟΕΔΑ στο σύνολό της.

Υστερα από τα παραπάνω, ερωτάται η περιφερειάρχης Αττικής για ποιους λόγους επιμένει στη συνέχιση του πιο πάνω καταστροφικού για το περιβάλλον έργου, που μόνη του αποδεδειγμένη "προσφορά" είναι η διοχέτευση πολύτιμων δημόσιων πόρων προς την ανάδοχο κοινοπραξία».