Αποσπάσματα από το άρθρο του Β. Ι. Λένιν «Για τον ηρωισμό των εργατών στα μετόπισθεν, από αφορμή τα "Κομμουνιστικά Σάββατα"»

Εκατομμύρια συνάνθρωποί μας παίζουν τη ζωή τους κορόνα - γράμματα σε φουρτουνιασμένες θάλασσες, απροσπέλαστα βουνά, ναρκοπέδια, μήπως και ξεφύγουν από την ανεργία, την εξαθλίωση και τη μιζέρια, αναζητώντας στην ουσία ένα μεροκάματο πείνας. Ενα «όνειρο», που για άλλους γίνεται πραγματικότητα - για να ακολουθήσει νέος «εφιάλτης» - και για άλλους καταλήγει στο θάνατο.

«Σκέφτηκε τα παιδιά εκείνα, τα παλικάρια που τραβούσαν για το βουνό, τον Κοκκίνη, που είχε μπει πιο μπροστά από τους ίδιους στον Αγώνα. Σήκωσε τα μάτια ψηλά και κοίταξε πέρα κατά το βουνό, το μοναστήρι της Αγια-Παρασκευής, που είχε γίνει από καιρό διοικητήριο του τάγματος».