ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι σχέσεις...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παμπάλαιες και πολυπλόκαμες οι σχέσεις των μεγάλων αποικιοκρατικών δυνάμεων και αργότερα του διεθνούς ιμπεριαλισμού με τις διάφορες ηγεσίες και μερίδες όλων των θρησκειών, ανάμεσά τους και της ισλαμικής. Από την εποχή της βρετανικής αυτοκρατορίας ακόμη, όταν η αγγλική πολιτική του διαίρει και βασίλευε εκμεταλλεύονταν πολύμορφα τις θρησκευτικές διαιρέσεις και διαμάχες, για να διατηρεί ανέσπερο τον ήλιο στις αποικίες της γηραιάς Αλβιόνας, από την Ινδία και το Πακιστάν, μέχρι τη Μέση Ανατολή, την Αραβική Χερσόνησο και την Αφρική, έως τα νησιά Φώκλαντς. Αργότερα, οι βρετανικές κυβερνήσεις και μυστικές υπηρεσίες αξιοποίησαν τις διάφορες μουσουλμανικές ηγεσίες, για να πλαγιοκοπήσουν τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα στις χώρες αυτές και, ιδιαίτερα, τις πλέον προοδευτικές δυνάμεις τους. Μετά, έδωσαν τη σκυτάλη στις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, καθώς ο αγγλικός λέοντας παραχωρούσε τη θέση του στον αμερικανικό αετό στην πρωτοκαθεδρία του διεθνούς ιμπεριαλισμού.

... με τους ισλαμιστές...

Οι μεταπολεμικές ηγεσίες των ΗΠΑ αποδείχτηκαν άξιοι συνεχιστές των Βρετανών. Η καλλιέργεια του φανατικού ισλαμισμού, η εκμετάλλευση των ενδομουσουλμανικών αντιθέσεων και διαφορών, κλπ., κλπ., δε χρησιμοποιήθηκαν μόνον ή κυρίως, για να συσκοτίζονται οι αιτίες των λαϊκών και κοινωνικών προβλημάτων στο μεταπολεμικό κόσμο. Ούτε μόνο για να υπονομεύεται ο προοδευτικός χαρακτήρας σειράς λαϊκών κινημάτων, όπως των Παλαιστινίων και άλλων αραβικών λαών. Χρησιμοποιήθηκαν, επίσης, ενάντια στη Σοβιετική Ενωση και το παγκόσμιο σοσιαλιστικό σύστημα. Χαρακτηριστική απόδειξη είναι το παράδειγμα του Αφγανιστάν, όταν η ηγεσία των ΗΠΑ (ο τότε Πρόεδρος Ρήγκαν) ονόμαζε «ιερούς πολεμιστές» τους πολέμιους του αφγανικού λαϊκοδημοκρατικού καθεστώτος και, μαζί με άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες, το Πακιστάν, τη Σαουδική Αραβία, κλπ., δημιουργούσαν, εξόπλιζαν, εκπαίδευαν και καθοδηγούσαν τους «μουτζαχεντίν». Οταν η ΣΙΑ και οι άλλες αμερικανικές υπηρεσίες στρατολογούσαν διάφορους φανατικούς από την Αίγυπτο, την Υεμένη και άλλες αραβικές χώρες και χρηματοδοτούσαν τον «ιερό πόλεμο» - όπως έλεγαν - ενάντια στους κομμουνιστές, τη λαϊκή εξουσία του Αφγανιστάν και τη Σοβιετική Ενωση.

... και η πολύμορφη αξιοποίησή τους

Σήμερα, οι ΗΠΑ και οι εταίροι τους στην «αντιτρομοκρατική» λυκοσυμμαχία υποτίθεται πως έχουν ξεκινήσει μια μακρόχρονη, παγκόσμια εκστρατεία ενάντια στον πρώην μισθοφόρο τους, το όποιο δίκτυό του και τους Ταλιμπάν. Ποιος δεν καταλαβαίνει, όμως, ότι όλα όσα γίνονται - εκτός πολλών άλλων - αποτελούν και μια πολύμορφη, παραπέρα καλλιέργεια και ενίσχυση του φανατικού ισλαμισμού σε όλο τον πλανήτη και, ιδιαίτερα, στις χώρες, όπου υπάρχουν συγκεντρώσεις ανάλογων πληθυσμών; Ποιος δε βλέπει, ότι ξανοίγεται μπροστά μας μια κατάσταση, όπου το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο μαζί αποτελούν το βούτυρο στο ψωμί του ιμπεριαλισμού; Ποιος δεν καταλαβαίνει, ότι η κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επίθεσης θα φέρει ακόμη περισσότερη και ακόμη μεγαλύτερη αδικία, πόνο, εξαθλίωση και θάνατο στον ήδη πολύμορφα βεβαρημένο πλανήτη μας; Ποιος δεν καταλαβαίνει, ότι ο Μπιν Λάντεν και οι Ταλιμπάν αποτελούν το πρόσχημα μιας γενικευμένης και εντεινόμενης συνεχώς επίθεσης ενάντια στους λαούς και τα δικαιώματά τους, ιδιαίτερα, σε όποιους αντιστέκονται και σηκώνουν το ανάστημά τους στη νέα τάξη πραγμάτων;

Ενόψει «ευρω-γύψου»

Οταν, με πρόσχημα την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος, υπογράφηκε η συμφωνία του Παλέρμο, αρκετοί εντόπισαν το ψευδεπίγραφο της συμφωνίας και ανέδειξαν τον κίνδυνο να χρησιμοποιηθεί ως νομική βάση για τους υπό κατάρτιση τότε νέους «τρομονόμους» σε μια σειρά χώρες. Εσκιζαν τα ιμάτιά τους τότε διάφοροι κυβερνητικοί ότι τέτοιο ενδεχόμενο δεν υπάρχει κι ότι όλο τους το ενδιαφέρον εστιάζεται στη μαφία. Η κατάρτιση του «τρομονόμου» στη χώρα μας έκανε βεβαιότητα τις υποψίες. Ηδη ο σημερινός «τρομονόμος» παρέχει στην κυβέρνηση ισχυρά νομικά όπλα για να βάλει για τα καλά στο γύψο δημοκρατικές ελευθερίες και πολιτικά δικαιώματα. Ομως δεν τους αρκεί. Κι αυτό δεν αφορά μόνο την ελληνική κυβέρνηση.

Το χτύπημα στους δίδυμους πύργους αξιοποιείται ήδη για να ενισχυθεί σε παγκόσμιο επίπεδο ακόμα περισσότερο η κρατική τρομοκρατία. Με καλπάζουσα τη νέα κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, έτοιμοι από καιρό, άρπαξαν την ευκαιρία - αν δεν τη δημιούργησαν - και χρησιμοποιούν ως πρόσχημα την ανάγκη αντιμετώπισης της τρομοκρατίας. Το νέο στοιχείο είναι πως ενώ μέχρι τώρα ο όρος τρομοκρατία παρέμενε νομικά νεφελώδης (σ.σ. μόνο στις εκθέσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφέρονταν ονομαστικά ως τρομοκρατικά διάφορα απελευθερωτικά κινήματα), τώρα ο όρος αποκτά συγκεκριμένο περιεχόμενο. Και αποκαλύπτεται γραπτά πλέον πως αυτό που προοπτικά θέλουν να αντιμετωπίσουν είναι το εργατικό κίνημα, τα απελευθερωτικά κινήματα, γενικότερα το αντιιμπεριαλιστικό - αντιμονοπωλιακό κίνημα. Τα κείμενα που ενέκριναν οι υπουργοί Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τα οποία θα γίνουν τελικές αποφάσεις το Σαββατοκύριακο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Γάνδης, ενισχύουν ακόμα περισσότερο το νομικό οπλοστάσιο της άρχουσας τάξης, παραπέμπουν ανοιχτά στην παραπέρα εδραίωση της αστικής δικτατορίας, όπου Σύνταγμα, Κοινοβούλιο και διάφοροι άλλοι θεσμοί - άλλοθι δημοκρατίας, θα παίζουν έναν όλο και πιο διακοσμητικό ρόλο.

Το πότε, πώς, ενάντια σε ποιους ακριβώς θα χρησιμοποιηθεί το νέο νομικό οπλοστάσιο «για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας», είναι καθαρά θέμα συσχετισμού δυνάμεων ανάμεσα στην πλουτοκρατία και το λαϊκό κίνημα. Πάντως, δε νομοθετούν για να κρατήσουν στο συρτάρι τα χαρτιά. Το αν θα μπορέσουν να επιβάλουν την εφαρμογή των νέων «τρομονόμων» τους είναι επίσης θέμα συσχετισμών. Η άρχουσα τάξη φροντίζει ήδη να συγκροτεί τις συμμαχίες εκείνες που θα της επιτρέψουν με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη κοινωνική συναίνεση να εφαρμόσει τους νόμους της. Ο τρόμος που σπέρνεται αυτές τις μέρες για το ενδεχόμενο βιολογικής τρομοκρατικής επίθεσης αποσκοπεί και σ' αυτό.

Είναι λοιπόν ώρα δράσης. Με δεδομένα και τα ίδια τα κείμενα της ΕΕ αναδεικνύεται τεράστια η ευθύνη όσων συνειδητά - για να υπερασπίσουν την ΕΕ - σιωπούν μπροστά στον επερχόμενο εφιάλτη. Τώρα πλέον είναι η ώρα για το αποφασιστικό βήμα προς μια μεγάλη λαϊκή δημοκρατική συσπείρωση - ασπίδα για την υπεράσπιση, αλλά και διεύρυνση των δημοκρατικών κατακτήσεων. Το «ραντεβού» σήμερα στις 6 το απόγευμα στην αίθουσα των Προπυλαίων του Πανεπιστημίου έχει έναν τέτοιο χαρακτήρα.

Ευρω-τρόμος

ψωμί δεν έχεις

και δουλιά;

άχνα μη βγάζεις

και μιλιά,

αν ψιθυρίσεις

έστω κάτι

πιάστε θα πουν

τον τρομοκράτη,

πιάστε τον,

έχει μες στη σκέψη,

όχι, όπως λέει,