ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 16 Μάη 2012
Σελ. /28
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Ψευτοδιλήμματα και πυγμή ενάντια στους λαϊκούς αγώνες

Πρωταγωνιστής στην προπαγάνδιση των νέων «δίπολων» για τον εγκλωβισμό της δυσαρέσκειας του λαού

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ομολογούν ότι στόχος τους είναι ο λαός και το ταξικό κίνημα. Ξέρουν πως η ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών αγώνων είναι η μόνη απειλή στα σχέδιά τους και εκεί συγκεντρώνουν όλα τους τα πυρά
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ομολογούν ότι στόχος τους είναι ο λαός και το ταξικό κίνημα. Ξέρουν πως η ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών αγώνων είναι η μόνη απειλή στα σχέδιά τους και εκεί συγκεντρώνουν όλα τους τα πυρά
Τα εκβιαστικά διλήμματα και η αχαλίνωτη κινδυνολογία αποτελούν τα βασικά όπλα της ηγεσίας της ΝΔ μπροστά στις νέες κάλπες, με παράλληλο στόχο να υποβοηθήσει την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού και να εγκλωβίσει σε νέα δίπολα τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Ταυτόχρονα, προχωρά σε νέα επίδειξη πυγμής απέναντι στους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες, στέλνοντας μήνυμα αποφασιστικότητας στην πλουτοκρατία για αταλάντευτη εφαρμογή των άγριων μέτρων.

Οπως φάνηκε καθαρά από τη χτεσινή δήλωση του Αντ. Σαμαρά, θα επιχειρήσει να ενισχύσει με διάφορες παραλλαγές το ψευτοδίλημμα «δεξιά - αριστερά», πουλώντας ταυτόχρονα ψεύτικες ελπίδες περί δήθεν «αλλαγής της πολιτικής του μνημονίου» σε μια Ευρώπη που τάχα αλλάζει και «καταλαβαίνει πως η μονόπλευρη λιτότητα που αγνοεί την ανάπτυξη είναι αδιέξοδη και διαλύει την κοινωνία», όπως χαρακτηριστικά τόνισε.

Θέτοντας το βολικό για το κόμμα του και την πλουτοκρατία δίλημμα των εκλογών, ο πρόεδρος της ΝΔ υποστήριξε ότι «στις εκλογές που έρχονται δεν θα μετρηθούν "κομματικές επιρροές", θα αναμετρηθούν από τη μία οι αριστερόστροφες συνιστώσες ενός αδιέξοδου μηδενισμού, παρέα με έναν τυχοδιωκτικό λαϊκισμό, και από την άλλη, οι δημιουργικές και ευρωπαϊκές δυνάμεις των νοικοκυραίων, της παραγωγής...».

Το ίδιο δίλημμα, με μπόλικη κινδυνολογία και βάναυση κακοποίηση της πραγματικότητας, επανέλαβε και σε άλλο σημείο, επιδιώκοντας ταυτόχρονα να αναδείξει τους νέους πόλους του αστικού συστήματος, δηλαδή από τη μια «η φιλελεύθερη - φιλοευρωπαϊκή δεξιά» και από την άλλη «η αντιευρωπαϊκή αριστερά». Αυτό που σκόπιμα κρύβει είναι ότι όλες οι δυνάμεις, πλην του ΚΚΕ, έχουν ξεκάθαρο και διακηρυγμένο προσανατολισμό υπέρ της ΕΕ και ανάγουν σε στρατηγικό τους στόχο να διασφαλίσουν την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη, όπως επιτάσσουν τα συμφέροντα της ντόπιας πλουτοκρατίας.

Οπως χαρακτηριστικά είπε, «από τη μια πλευρά έχουμε όσους επιμένουν στον αριστερόστροφο Καιάδα του κρατισμού, που οδηγεί έξω από τη νέα Ευρώπη, που διαμορφώνεται και στην απόλυτη εξαθλίωση της χώρας μας, την απομόνωση, την οπισθοδρόμηση και τους εθνικούς ορατούς κινδύνους. Κι από την άλλη, έχουμε τις δημιουργικές φιλελεύθερες δυνάμεις του τόπου, που αγωνιζόμαστε να ξανασταθεί η Ελλάδα στα πόδια της, που διεκδικούμε, σε μια Ευρώπη που αλλάζει, να κερδίσουμε το σεβασμό και, κυρίως, ένα καλύτερο μέλλον».

Το κίνημα ο πραγματικός εχθρός

Ο πραγματικός εχθρός, όμως, της ηγεσίας της ΝΔ είναι οι εργατικοί - λαϊκοί αγώνες, που ο Αντ. Σαμαράς υπενθύμισε με νόημα χτες ότι παραμένουν σταθερά στο στόχαστρο του κόμματός του, καταθέτοντας διαπιστευτήρια στην εγχώρια πλουτοκρατία και στην τρόικα για τη βούλησή του να υλοποιήσει τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα.

«Απέναντί μας έχουμε όσους (...) υπονομεύουν την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, όσους επί δεκαετίες έδιωχναν επενδύσεις κι έκλειναν επιχειρήσεις, όσους θέλουν ανοχύρωτες τις πόλεις και τις γειτονιές μας από τους λαθρομετανάστες, όσους θέλουν τη διάλυση της αστυνομίας, όσους αποκλείουν λιμάνια, διώχνουν τουρίστες, παραλύουν την οικονομική ζωή», τόνισε προκλητικά και συκοφαντικά, προχωρώντας σε νέα επίδειξη πυγμής κατά των ταξικών αγώνων, που είναι άρρηκτα δεμένη με την κατάργηση των εργασιακών, λαϊκών δικαιωμάτων, στο πλαίσιο της «ανάπτυξης» που επαγγέλλεται.

Η θέση αυτή ταυτίζεται πλήρως με τα όσα είπε προχτές ο Ευ. Βενιζέλος, μετά τη σύσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο, καλώντας όλες τις πολιτικές δυνάμεις να συγκροτήσουν κυβέρνηση με στόχο «να μην υπάρχει κοινωνική αντιπολίτευση σε βάρος των επιχειρήσεων, της ανάπτυξης και των πολιτών». Στοχοποιούν, δηλαδή, το εργατικό κίνημα σαν τον βασικό τους αντίπαλο και αναγορεύουν σε νούμερο 1 στόχο την ενσωμάτωση και την καταστολή του.

Οπως αναμενόταν, ο πρόεδρος της ΝΔ προσπάθησε να αποσείσει από πάνω του κάθε ευθύνη για τη νέα προσφυγή στις κάλπες υποστηρίζοντας πως «έκανα ό,τι ήταν δυνατόν για να αποφύγουμε τις εκλογές», ενώ ισχυρίστηκε ανερυθρίαστα ότι «έλαβε το μήνυμα» των εκλογών στις 6 Μάη.

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ
Στην τρομοκρατία των άλλων προσθέτει τις αυταπάτες

Πλήρης αντιστροφή της πραγματικότητας στο χτεσινό προεκλογικό διάγγελμα του Αλ. Τσίπρα

Να αποποιηθεί την ευθύνη για την πρόκληση εκλογών, επιχείρησε ο Αλ. Τσίπρας στις δηλώσεις του μετά τη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών, αν και από την αρχή της διερεύνησης αυτός ήταν ο πραγματικός τους στόχος. Ερμηνεύοντας απ' τη σκοπιά του τη λαϊκή ψήφο, ισχυρίστηκε ότι ο λαός ήταν αυτός που «μπλόκαρε το σχηματισμό κυβέρνησης που θα συνέχιζε το μνημόνιο».

Στο προεκλογικό του διάγγελμα, μετά τη νέα συνάντηση των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θυμήθηκε ξανά την ακύρωση του μνημονίου, αν και στο διάστημα που μεσολάβησε απ' τις εκλογές έκανε σαφές ότι καμία τέτοια πρόθεση δεν έχει, αναμηρυκάζοντας κι αυτός τα περί «επαναδιαπραγμάτευσης» και «επανεξέτασης», χωρίς βέβαια να πειράζει ούτε μια παρανυχίδα της ΕΕ.

Ο Αλ. Τσίπρας παραδέχτηκε ότι τα κουκιά για την «κυβέρνηση της αριστεράς» που προπαγάνδιζε δεν έβγαιναν από την πρώτη ώρα. «Για μερικές χιλιάδες ψήφους, βρεθήκαμε στη δεύτερη θέση και έτσι δεν είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε πράξη την προεκλογική μας υπόσχεση: Να σχηματίσουμε κυβέρνηση αριστεράς που θα ακυρώσει το μνημόνιο και θα ανοικοδομήσει τη χώρα από τα ερείπια που αφήνουν πίσω τους τα κόμματα του μνημονίου», είπε χαρακτηριστικά.

Αυτό όμως, σε τίποτα δεν τον εμπόδισε να μετατρέψει τη διερευνητική εντολή σε ντεκόρ για σόου εξαπάτησης του λαού, λέγοντας ότι «καταβάλαμε κάθε δυνατή προσπάθεια να επηρεάσουμε προς θετική προοδευτική κατεύθυνση τις εξελίξεις στη χώρα». Σ' αυτό το πνεύμα, επέρριψε ευθύνες στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ ότι δεν αποδέχτηκαν τους πέντε άξονες που κατέθεσε, με σημαντικότερο αυτόν για «ακύρωση των νέων σκληρών μέτρων περικοπών στους μισθούς και στις συντάξεις και η αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων» και τους χρέωσε το δίλημμα «μνημόνιο ή εκλογές».

Σε άλλο σημείο και ενώ οι κωλοτούμπες του ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασαν μετεκλογικά κάθε όριο, ισχυρίστηκε ότι «πήραμε με αξιοπρέπεια, με αίσθηση της ιστορικής και πατριωτικής μας ευθύνης την απόφαση να μην προδώσουμε τις ελπίδες και τις προσδοκίες σας. Να μη γίνουμε και εμείς μια δύναμη αφερέγγυα στο πολιτικό σκηνικό»!

Στο διά ταύτα, προσπάθησε να παρουσιάσει σαν «αλλαγή πολιτικής» την ενδεχόμενη ανάληψη της διακυβέρνησης από το κόμμα του, θέλοντας να κρύψει ότι τίποτα καινούργιο δεν μπορεί να φέρει για το λαό μια «άλλη» τάχα διαχείριση στο πλαίσιο της αντιλαϊκής ΕΕ και ενός συστήματος που έχει σαπίσει. Ενισχύοντας αυτές ακριβώς τις αυταπάτες, κάλεσε το λαό με την ψήφο του «να στείλουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τις δυνάμεις του χτες. Τις δυνάμεις που κατεδάφισαν τη χώρα και την κοινωνία. Να σχηματίσουμε μια κυβέρνηση αριστεράς με ενισχυμένη δύναμη στο λαό και στη Βουλή, ώστε να βάλουμε οριστικό τέλος στις πολιτικές που καταστρέφουν τον τόπο».

ΔΗΜ.ΑΡ.
Διεκδικεί τα εύσημα για τη «στάση ευθύνης»

Συνεχίζονται οι κόντρες με τον ΣΥΡΙΖΑ

«Επραξα ό,τι ήταν δυνατόν, εξάντλησα κάθε περιθώριο, ξεπεράσαμε κάθε δυνατότητα. Δυστυχώς, η πρότασή μας απερρίφθη διότι φαίνεται ότι από την πρώτη στιγμή κάποιες πολιτικές δυνάμεις είχαν την πολιτική τους επιλογή να προσφύγει η χώρα σε νέες εκλογές με τη στενή, με τη μικροκομματική επιλογή, να υπηρετηθεί το κομματικό συμφέρον», δήλωσε, φωτογραφίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. Φ. Κουβέλης, μετά την άκαρπη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών στο Προεδρικό Μέγαρο.

Επιμένοντας στο προφίλ της «αριστεράς της ευθύνης», ο Φ. Κουβέλης δήλωσε πως για το κόμμα του κυρίαρχο ήταν «να υπηρετήσουμε τη χώρα και την κοινωνία και είπαμε, εμείς δε θέλουμε τίποτα». Κάλεσε το λαό να βγάλει τα συμπεράσματά του και να κρίνει για το πώς συμπεριφέρθηκαν οι πολιτικές δυνάμεις. Και απευθυνόμενος στην κάθε μία απ' αυτές, προέτρεψε να «αναλάβει τις δικές της ευθύνες, που δεν υπηρέτησε αυτή τη συγκεκριμένη πρόταση που έκανα (...) Θα μπορούσε, αν είχε γίνει αποδεκτή η πρόταση, να αντιμετωπιστούν καταστάσεις, οι οποίες με ένα δυναστικό τρόπο είναι πάνω από την χώρα, την ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία».



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ