Τις προτάσεις του στο εγχώριο κεφάλαιο για το πώς σκοπεύει να υπηρετήσει αφενός την ανάκαμψή του αφετέρου τη γεωστρατηγική του αναβάθμιση, καταθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ με τις θέσεις για το Συνέδριό του που δόθηκαν στη δημοσιότητα.

Ταυτόχρονα, το κείμενο διαπερνά η προσπάθεια εξαπάτησης του λαού με το γνωστό αφήγημα ότι με μια άλλη διαχείριση μπορεί να υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη με «δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου μεταξύ εργασίας και κεφαλαίου», όπως χαρακτηριστικά λέγεται, με τον ΣΥΡΙΖΑ να ισχυρίζεται ότι είναι «η κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού η βασική αιτία για την όξυνση των (...) ανισοτήτων».

Στο πλαίσιο αυτό, ως επιδίωξη μπαίνει ο προσεταιρισμός «της μεγάλης πλειοψηφίας που θα στηρίξει τη νέα προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας», η ρυμούλκηση δηλαδή εργατικών και λαϊκών δυνάμεων στα προτάγματα του κεφαλαίου, μέσω και της κυβερνητικής εναλλαγής, και μιας κυβέρνησης που θα διασφαλίζει αποτελεσματικότερα την «κοινωνική ειρήνη» για το κεφάλαιο.

Βεβαίως, οι μόνες αναφορές στην κυβερνητική του θητεία είναι για να «ευλογήσει τα γένια του» υποστηρίζοντας πως όλα ήταν καλώς καμωμένα, άρα τη δεύτερη φορά θα είναι... ακόμα καλύτερα, προφανώς για τους στόχους του κεφαλαίου.

Η «πράσινη μετάβαση», το περιβόητο «πράσινο new deal» που προωθείται σε ΗΠΑ και ΕΕ για το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας στο κεφάλαιο, ιεραρχείται ως πρώτη προτεραιότητα και για τον ΣΥΡΙΖΑ, που δεσμεύεται για δημόσια χρηματοδότηση και για αναπτυξιακούς και επενδυτικούς πόρους (με βάση και το «Ταμείο Ανάκαμψης» της ΕΕ) οι οποίοι θα στραφούν αποκλειστικά στον «πράσινο» κοινωνικό και παραγωγικό μετασχηματισμό, για «ανανέωση του τραπεζικού συστήματος» για τις ανάγκες αυτές, όπως και για επενδυτική επιτάχυνση με ολοκλήρωση θεσμικών τομών (χωροταξικές τομές, δασικοί χάρτες, κτηματολόγιο, τοπικά χωρικά σχέδια, χρήσεις γης), για ψηφιακό εκσυγχρονισμό προς διευκόλυνση των επιχειρήσεων, για μεταρρυθμίσεις σε δημόσια διοίκηση, για κωδικοποίηση και απλοποίηση της νομοθεσίας κ.ά.

Ολα τα παραπάνω - στόχοι που «ατόφιους» μπορεί να τους βρει κανείς και σε όσα εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ υλοποιώντας τις «προτεραιότητες» του κεφαλαίου - ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται να προωθήσει και μέσα από έναν πιο διευρυμένο και ενεργητικό ρόλο του κράτους με την ανάληψη «μέσω των πρωτοβουλιών του ρίσκου ανάπτυξης νέων πεδίων, την ανάπτυξη των υποδομών, την προετοιμασία του ανθρώπινου δυναμικού» αλλά και τη «διαμόρφωση της ατζέντας και του κοινωνικού διαλόγου», δηλαδή του πλαισίου χειραγώγησης και ενσωμάτωσης του λαού στα προτάγματα του κεφαλαίου.

Στην ίδια εξάλλου κατεύθυνση είναι και όσα παρουσιάζονται ως «καταπολέμηση των ανισοτήτων» και «καθολικό κοινωνικό κράτος», με τους μηχανισμούς διαχείρισης της φτώχειας, τα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας κ.ο.κ., για να διασφαλίζεται η «κοινωνική συνοχή» (στο έδαφος των «πολλαπλών κρίσεων» που προεξοφλούνται ως κανονικότητα για το μέλλον), αλλά και για την έμμεση στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, αφού, όπως σημειώνεται, «ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θεωρεί ότι πόροι που διατίθενται στην Πρόνοια έχουν αναπτυξιακό ρόλο (...) στο σύνολό τους επιστρέφουν στην αγορά (...) Ενισχύουν τη ζήτηση και έχουν θετικό δημοσιονομικό συντελεστή».

Από την ίδια σκοπιά είναι και τα όσα λέγονται για τη «ρύθμιση» της εργασιακής ζούγκλας η οποία θα ζει και θα βασιλεύει ως το βασικό «υπόβαθρο» για τα κέρδη του κεφαλαίου, με τον ΣΥΡΙΖΑ, που «έβαλε τη σφραγίδα» του σε «εμβληματικές» αντεργατικές ανατροπές ως κυβέρνηση, να «αναγνωρίζει τα προβλήματα της συγκυρίας και τα νέα δεδομένα που διαμορφώνουν στην οικονομία και στην εργασία οι νέες τεχνολογίες και ο ψηφιακός μετασχηματισμός», και να ζητάει ρυθμίσεις που «κατοχυρώνουν» παραπέρα τη γενίκευση της «ευελιξίας», την τηλεργασία κ.ο.κ.

Ως προς τον άλλο μεγάλο στόχο της εγχώριας αστικής τάξης, την αναβάθμιση της θέσης της στην περιοχή, ο ΣΥΡΙΖΑ επαναβεβαιώνει την προθυμία του να ξαναπαίξει ρόλο σημαιοφόρου των ευρωατλαντικών σχεδιασμών, επικαλούμενος τα «εθνικά» συμφέροντα για την υποστήριξη της συμμετοχής στο ΝΑΤΟ, όπως και την προσήλωση στην ΕΕ, για την οποία εμφαντικά τονίζει την ανάγκη παραπέρα πολιτικής και στρατιωτικής ενοποίησής της, εν ολίγοις ολόπλευρης ισχυροποίησής της τόσο απέναντι στους λαούς της όσο και για μεγαλύτερη δύναμη πυρός στον ανταγωνισμό με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Επαναλαμβάνει στο πλαίσιο αυτό την υποστήριξή του στην επανεκκίνηση των διερευνητικών συνομιλιών με την Τουρκία κρύβοντας τον χαρακτήρα των προωθούμενων «διευθετήσεων», κομπάζει για τα «επιτεύγματά» του στην κυβέρνηση, όπως την «εμβληματική» Συμφωνία των Πρεσπών, τα ευρωατλαντικής κοπής σχήματα συνεργασίας σε Βαλκάνια και Ανατ. Μεσόγειο, την αναβάθμιση επί των ημερών του «της συνεργασίας με ισχυρές παγκόσμιες και περιφερειακές δυνάμεις», πρωτίστως τις ΗΠΑ, δίνοντας και έτσι «την έγκρισή» του στην «εθνική» στα όσα υλοποιεί η ΝΔ.

Δεν παραλείπει να καλλιεργήσει αυταπάτες για το ρόλο των ΗΠΑ επί Μπάιντεν αναφέροντας ότι «μένει να αποδειχθεί εάν η νέα αμερικανική κυβέρνηση θα απέχει από την προώθηση των αμερικανικών συμφερόντων μέσω επεμβάσεων που παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο και έχουν στο παρελθόν δημιουργήσει εστίες αποσταθεροποίησης και πολέμου».

Τέλος, υποδεικνύει στην αστική τάξη την αξιοποίηση των Βαλκανίων «τόσο εμπορικά όσο και επενδυτικά, καθώς η σταδιακή οικονομική ενοποίηση των Βαλκανίων και η ευρωπαϊκή προοπτική τους δημιουργεί σημαντικά πλεονεκτήματα και οφέλη», ισχυριζόμενος πως την ίδια στιγμή «διαφαίνονται σοβαρές επενδυτικές προοπτικές» και με Ρωσία, Κίνα, Ινδία, αραβικό κόσμο, κρύβοντας την παραπέρα όξυνση των ανταγωνισμών που τους πληρώνει ο λαός.

Στη συζήτηση για «τον δημοκρατικό έλεγχο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων», στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, παρενέβη η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Στην τοποθέτησή του ο ευρωβουλευτής του Κόμματος Κώστας Παπαδάκης ανέφερε τα παρακάτω:

«Ανταγωνισμοί, αλληλοκατηγορίες και άσφαιρες "ηθικές" κορόνες για τον "έλεγχο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης": Ολα τους εντάσσονται στον εμπορικό πόλεμο για το ποιος θα αποκτήσει προβάδισμα στην "ψηφιακή οικονομία", ΗΠΑ, Κίνα ή ΕΕ.

Με εφόδιό τους σχετικές ψηφιακές συμφωνίες που υπηρετούν τα συμφέροντα των οικονομικών ομίλων και με πρόσχημα την προστασία των προσωπικών δεδομένων, EE και ΗΠΑ ανταγωνίζονται για τον έλεγχο της μαζικής καταγραφής, φακελώματος, εμπορίας και εκμετάλλευσης δεδομένων από κρατικές κι άλλες υπηρεσίες, ομίλους, με κριτήριο τα αστρονομικά κέρδη τους, πολλαπλάσια μάλιστα εν μέσω πανδημίας. Ταυτόχρονα συνεργάζονται, αποσπώντας και διαβιβάζοντας "προσωπικά δεδομένα" και πληροφορίες στις πλάτες των λαών, εντείνοντας τον χαφιεδισμό και την καταστολή σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Οσο τα δεδομένα, η συλλογή και η επεξεργασία τους είναι στην ιδιοκτησία και τον έλεγχο μονοπωλίων και αστικών κρατών, που υπηρετούν την καπιταλιστική εκμετάλλευση, δεν υπάρχει τρόπος προστασίας τους. Η εργατική - λαϊκή πάλη και ο αγώνας για την υπεράσπιση των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών συνδέονται άρρηκτα με την πάλη για την ανατροπή της βαρβαρότητας του καπιταλισμού που μετατρέπει τις τεράστιες επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες σε νέα δεσμά σε βάρος των λαών».

Την εκλογική σε πρώτη φάση σύμπραξη των ακροδεξιών μορφωμάτων των οποίων ηγούνται ανακοίνωσαν χτες, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν, οι Φαήλος Κρανιδιώτης και Θάνος Τζήμερος, επαναλαμβάνοντας και τις γνωστές αντιδραστικές θέσεις τους.

«Η λογοκρισία στα ΜΜΕ έρχεται ραγδαία να γίνει πράξη, ενισχύοντας την επιδίωξη της κυβέρνησης να επιβάλει το "νόμος και τάξη" στο λαό και τους αγώνες του, στο ταξικό εργατικό κίνημα, αξιοποιώντας συντεταγμένα ως επικοινωνιακό βραχίονα τα αστικά ΜΜΕ, και τα κρατικά και τα ιδιωτικά». Αυτό αναφέρει σε πρόσφατη ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ, με αφορμή τη λογοκρισία που επιβλήθηκε, με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ, στην ΕΡΤ για την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Ικαρία.

Οπως συμπληρώνει, δεν είναι μόνο η υπόθεση με την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Ικαρία, «είναι η νομοθέτηση αυτής της πολιτικής στο νόμο για τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ο οποίος συμπεριλαμβάνει διατυπώσεις που στηρίζονται στον "τρομονόμο" και αναφέρονται σε δημόσια "υποκίνηση σε βία", "γενική διακινδύνευση", "αδικήματα κατά της κοινής ειρήνης" κ.ά., που μπορούν να περιλάβουν καθετί προοδευτικό, ακόμα και ενημέρωση για αγωνιστικές εργατικές - λαϊκές κινητοποιήσεις.

Αν και εξίσου διαχρονικά στο στόχαστρο όλων των αστικών ΜΜΕ, και της κρατικής ΕΡΤ βεβαίως, ήταν οι αγώνες των εργαζομένων, τους οποίους είτε αποσιωπούν είτε συκοφαντούν. Και, σχετικά με την ΕΡΤ, η αποσιώπηση της διεκδικητικής πάλης των εργαζομένων και της δράσης των συνδικαλιστικών τους οργανώσεων δείχνει κατάντια, αφού αφενός είναι δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός και αιτείται να προβάλλονται πρωταρχικά τα προβλήματα και οι ανάγκες του λαού, η δράση για την ικανοποίησή τους αλλά και η ισότιμη προβολή όλων των κομμάτων πλην των φασιστικών, αφετέρου αυτή η εργατική - λαϊκή δράση, και μάλιστα των ταξικών συνδικάτων, την κράτησε ζωντανή όταν την έκλεινε η κυβέρνηση το 2013».