«Να μην υπάρχει οικογένεια χωρίς τουλάχιστον έναν εργαζόμενο»!

*

Αυτό βρήκε να ...εξαγγείλει (!) ο άνθρωπος στη Θεσσαλονίκη.

Και μην πει κανείς ότι του «ξέφυγε».

Τα «παπαγαλάκια» που έχουν επιφορτιστεί το ευγενές καθήκον να «ξεσκονίζουν» την εξουσία, μην αρχίσουν τα γλοιώδη: Οτι ο κύριος πρωθυπουργός «κάτι άλλο» ήθελε να πει ή ότι λόγω της - γνωστής - σχέσης του με τα ελληνικά, του βγήκε «λάθος».

Οχι μόνο γιατί η φράση είναι ατόφια παρμένη από την γραπτή του ομιλία (δηλαδή, τόσο πολύ το εννοούν, που το έχουν και γραμμένο σε μια ομιλία που την ετοίμαζαν βδομάδες, αν όχι μήνες!),

αλλά και διότι το επανέλαβε την επόμενη μέρα στη συνέντευξη Τύπου.

*

Ιδού τι (μας) συμβαίνει:

Ζούμε σε μια χώρα που τα εκατομμύρια των Ελλήνων γνώριζαν, το βίωναν στο πετσί τους, ότι με αυτούς τους μισθούς, με αυτές τις συντάξεις, με αυτή την ακρίβεια, σε κάθε οικογένεια θα έπρεπε να δουλεύουν τέσσερις για να θρέψουν τον έναν.

Κι αυτό ίσχυε στην Ελλάδα πριν ακόμα επέλθει ο κατακλυσμός.

Αυτό ίσχυε στην Ελλάδα πριν το 2009. Πριν ακόμα επέλθει η κρίση. Πριν ακόμα έρθουν ο Παπανδρέου, οι αντιπρόεδροί του, η τρόικα και τα ΔΝΤ.

*

Κι όμως!

Στον τέταρτο χρόνο της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, στον τρίτο χρόνο της εισόδου της Ελλάδας στην κρίση, στο τέλος του δεύτερου χρόνου των όσων «μνημονιακών» έχουν επιπέσει επί των κεφαλών των λαϊκών στρωμάτων,

με τους άνεργους και τους «ημιαπασχολούμενους» να ανέρχονται πλέον σε εκατομμύρια,

με το μηνιάτικο (για όσους έχουν ακόμα μηνιάτικο) να μη φτάνει ούτε για το πρώτο δεκαήμερο του μήνα,

με τη σύνταξη να έχει κλαπεί πριν ακόμα φτάσει στο γέροντα,

με τους φοροεισπράκτορες να μην γνωρίζουν έλεος,

με τα λουκέτα να αφανίζουν μαγαζιά, δρόμους, γειτονιές και πόλεις,

έρχεται ο πρωθυπουργός να θέτει ως στόχο ...«κάθε οικογένεια και ένας εργαζόμενος»!

*

Αυτός ο «ένας εργαζόμενος»,

χωρίς συλλογική σύμβαση,

με βασικό 500 ευρώ (για τα οποία του ζητάνε να πληρώνει φόρο ...εισοδήματος!),

χωρίς βιβλία για τα παιδιά του στο σχολείο,

που του αυξήσανε τρεις φορές το ΦΠΑ, τέσσερις φορές τη βενζίνη, πέντε φορές το ρεύμα,

που κόψανε τη σύνταξη του πατέρα του,

που τον κυνηγάει η τράπεζα για το ληστρικό δάνειο που αναγκάστηκε να πάρει, που του αυξήσανε 40% το εισιτήριο στο λεωφορείο, που τον ληστεύουν στα διόδια,

είναι αυτός ο «ένας εργαζόμενος» που - κατά τον πρωθυπουργό - θα συντηρεί οικογένεια και μάλιστα μια οικογένεια που τα υπόλοιπα μέλη της θα είναι άνεργα!

*

Οσοι έχουν στοιχειώδη σχέση με την πραγματικότητα που βιώνει ο τόπος, ξέρουν ότι το θέμα που ανακύπτει σήμερα στην Ελλάδα είναι τούτο:

Υπάρχει σήμερα οικογένεια που να μπορεί να συντηρήσει ένα άνεργο μέλος της;

Αλλά ο πρωθυπουργός, οι φίλοι του οι τραπεζίτες, οι φίλοι του εφοπλιστές, οι φίλοι τους της τρόικας έχουν άλλη επιδίωξη: Να «καταφέρουν» ένας (ημι)εργαζόμενος να ...συντηρεί μια οικογένεια ανέργων!

*

Αν η δήλωση αυτή γινόταν από το φυσικό πρόσωπο Παπανδρέου, το περιεχόμενό της θα αφορούσε και θα αντανακλούσε την ποιότητα του φυσικού προσώπου Παπανδρέου. Σε αυτή την περίπτωση «μικρό το κακό».

Αλλά η δήλωση αυτή έγινε από τον πρωθυπουργό Παπανδρέου. Και η ιδιότητα αυτή μετατρέπει το «κακό» σε δράμα και τραγωδία μαζί:

Είναι το δράμα ενός ολόκληρου λαού και η χωρίς τέλος τραγωδία που θα τον βυθίσουν, αν δεν αρνηθεί τους «στόχους» της πολιτικής που τον εξανδραποδίζει, αν δεν απειθαρχήσει στα δεσμά της και αν δεν την ανατρέψει.

Οι πολιτικοί πρόγονοι του κ. Γιώργου Παπανδρέου, εκείνοι με τα «κονσερβοκούτια» και τα συναφή αντικομμουνιστικά της συμφοράς, διατείνονταν ότι

«θα έρθουν οι κομμουνιστές και θα μας πάρουν τα σπίτια»...

*

Μετά και το ...6ο (!) χαράτσι που ανακοίνωσε ο κ. Παπανδρέου εις βάρος της κατοικίας της λαϊκής οικογένειας,

λαμβάνοντας υπόψη το απροσμέτρητο βάθος του ΠΑΣΟΚισμού της ξετσιπωσιάς και της καταισχύνης,

απορούμε πώς δεν έχει βγει ακόμα ο κ. Μόσιαλος,

να πιάσει το νήμα από εκεί που το είχε αφήσει ο «κομμουνιστοφάγος» παππούς του σημερινού πρωθυπουργού

και να δηλώσει ότι η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου, εκτός από κυβέρνηση «αντιεξουσιαστών», εκτός από κυβέρνηση «σοσιαλιστών», είναι και κυβέρνηση ...«κομμουνιστών»!

«Τα λεφτά που υπήρχαν, πού πήγανε;» (σ.σ.: Το αναρωτήθηκε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ).

*

Τι θα έλεγε ο κύριος πρωθυπουργός να κοιτάξει προς τη μεριά των τραπεζιτών;

Τη μεριά, δηλαδή, εκείνων προς τους οποίους έχει προσφέρει - σε λιγότερο από δύο χρόνια - πάνω από 80 δισ. ευρώ σε «πακέτα ενισχύσεων»...

*

`Η προς τη μεριά των κεφαλαιοκρατών.

Με τα (κατά «Σπήγκελ») 600 δισ. ευρώ καταθέσεις στην Ελβετία...

*

`Η προς τη μεριά των βιομηχάνων, των μονοπωλίων και των πολυεθνικών, που:

Ενώ ο ελληνικός λαός λεηλατείται, ο δικός τους πλούτος ξεπερνά κοντά δύο φορές το δημόσιο χρέος, και όχι μόνο παραμένει ανέγγιχτος αλλά αυξάνεται;

*

`Η προς τη μεριά των πλουτοκρατών, ντόπιων και ξένων, τους κατόχους των ομολόγων, όλους δηλαδή αυτούς που απαρτίζουν την κάστα των κερδοσκόπων και τοκογλύφων, που:

Μέσα σε μια δεκαετία έχουν αφαιμάξει μόνο για τόκους και χρεολύσια από τον ελληνικό λαό πάνω από μισό τρισεκατομμύριο (!) ευρώ...

***

«Γιατί έφτασε η Ελλάδα ως εδώ;» (σ.σ.: κι άλλη απορία του πρωθυπουργού).

*

Οτι η Ελλάδα μπορεί και να έφτασε ως εδώ επειδή

επί πολλές - πολλές δεκαετίες

την κυβερνάει εκείνο το σύστημα που έβγαλε και τον ίδιο πρωθυπουργό,

μάλλον δεν του 'χει περάσει ποτέ από το μυαλό...

Μετά τις προχτεσινές δηλώσεις του πρωθυπουργού, τα πράγματα έχουν ως εξής:

*

«Ενας εργαζόμενος ανά οικογένεια».

*

«Ενα βιβλίο ανά τάξη».

*

«Ενας γιατρός ανά νοσοκομείο».

*

«Ενα νερό κυρά Βαγγελιώ»...

Το χαράτσι στα σπίτια δεν είναι «νέο μέτρο»! Είναι τα ίδια χρήματα που προβλέπει το μεσοπρόθεσμο, αλλά... «απλώς αλλάζει ο τρόπος που θα τα πάρουμε»!

Αυτά λένε από την Κυριακή το βράδυ τα κυβερνητικά θρασίμια. Σε τηλεοράσεις, σε ραδιόφωνα, στον φιλικό τους Τύπο.

*

Αλλά τίθεται το εξής ερώτημα:

Ποιο εισπρακτικό μέτρο του μεσοπρόθεσμου καταργήθηκε για να μπει στη θέση του το χαράτσι;

Κανένα!

*

Και να έλεγαν, βέβαια, ότι κάτι καταργούν, ή κάτι αναστέλλουν, και ότι στη θέση εκείνου βάζουν το νέο Τέλος, ποιος θα τους πίστευε και τι νόημα θα είχε.

Αλλά ούτε καν αυτό δεν έκαναν.

«Απλώς», δίπλα σε όλα τα υπόλοιπα, χωρίς να αφαιρέσουν τίποτα, ανακοίνωσαν κι ένα ακόμα!

Πρόσθεσαν, δηλαδή, μια ακόμα θηλιά στο λαιμό του ήδη «φουρκισμένου» και έρχονται κι από πάνω και του λένε:

«Κοίτα, δεν σου βάζουμε μια ακόμα θηλιά, "απλώς" αλλάζουμε τον κόμπο, άρα πρέπει να είσαι χαρούμενος γιατί θα σε πνίξουμε με βάση το αρχικό σχέδιο»!

Τα θρασίμια...