Το πρόβλημα είναι γνωστό από δεκαετίες και παρότι συνεχώς μεγαλώνει, οξύνεται, κλπ., κλπ., οι εκάστοτε κυβερνήσεις, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των «τοπικών αρχόντων», δεν το αντιμετωπίζουν. Προφανώς, έχουν άλλες προτεραιότητες... Μιλάμε για το πρόβλημα των απορριμμάτων. Η υπερκορεσμένη και επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία χωματερή των Ανω Λιοσίων αποτελεί μια χαρακτηριστική έκφραση του γενικότερου προβλήματος, αλλά δεν είναι η μόνη. Τις προάλλες, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε τη χώρα μας επειδή «αναγνώρισε ότι τον Φεβρουάριο του 2004, 1.125 μη ελεγχόμενοι χώροι ταφής αποβλήτων λειτουργούσαν ακόμη στο έδαφός της». Και να σκεφθείτε πως η κοινοτική οδηγία, η οποία υποχρεώνει το κάθε κράτος-μέλος «να εξασφαλίσει ότι τα στερεά απόβλητα θα διατίθενται χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο την υγεία του ανθρώπου και χωρίς να βλάπτουν το περιβάλλον», χρονολογείται από το 1975. Δηλαδή, έξι ολόκληρα χρόνια πριν η χώρα μας γίνει μέλος της τότε ΕΟΚ (1981).

Βέβαια, ανάλογοι νόμοι υπάρχουν από χρόνια και στην ελληνική νομοθεσία. Με άλλα λόγια, δε μας έλειψαν οι νόμοι, ούτε οι σχετικές προτάσεις και τα σχέδια, για να αντιμετωπιστεί ριζικά και συνολικά το πρόβλημα. Απλώς, το τελευταίο δε συμπεριλήφθηκε ποτέ στους προσανατολισμούς και στις προτεραιότητες όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων. Αλλωστε, όπως όλοι γνωρίζουμε, η επιχειρηματική εκμετάλλευση των απορριμμάτων δεν έχει ιδιαίτερη ανάπτυξη στη χώρα μας...

Στην τακτική του εκβιασμού επιδίδεται η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για να κάμψει τις απεργιακές κινητοποιήσεις των γεωτεχνικών του δημοσίου και ιδιαίτερα των κτηνιάτρων, εγείροντας ζήτημα «δημόσιας υγείας» με αφορμή τη «γρίπη των πουλερικών». Την περασμένη Παρασκευή, όμως, η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης παρουσιάστηκε εντελώς άκαμπτη, απέναντι στα δίκαια αιτήματα των γεωτεχνικών - μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνεται και η καταβολή δεδουλευμένων τους του τελευταίου χρόνου.

Σύμφωνα, με τη λογική του υπουργείου, δηλαδή, μπορούμε να υποθέσουμε, ότι οι γεωτεχνικοί - συναισθανόμενοι την ευθύνη τους έναντι της δημόσιας υγείας - πρέπει να δουλεύουν ακόμη και χωρίς να πληρώνονται, ενώ η κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να κάνει ο,τι της γουστάρει, χωρίς να συναισθάνεται και να έχει την παραμικρή ευθύνη. Προφανώς, η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης θέλει να σημειώσει νέο ρεκόρ εγκληματικής ανευθυνότητας. Πόσο μάλλον, όταν στα βασικά απεργιακά αιτήματα των γεωτεχνικών συμπεριλαμβάνεται η ανάγκη ουσιαστικών μέτρων ενίσχυσης των αρμόδιων υπηρεσιών ελέγχου, τόσο σε υλικοτεχνικές υποδομές όσο και σε προσωπικό, για να κάνουν στοιχειωδώς τη δουλιά τους.

Οι μέχρι σήμερα εμπειρίες είναι σαφείς και δε χωρούν την παραμικρή αμφισβήτηση. Κι όχι μόνον από τη μέχρι τώρα 20μηνη θητεία της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και από την προηγούμενη, πολύχρονη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Οπως και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ. Τι λένε οι εμπειρίες αυτές; Οσο περισσότερο διαψεύδει κάτι ένας υπουργός (πόσο μάλλον ένας υπουργός Απασχόλησης και παλιότερα Εργασίας), τόσο περισσότερο να φοβάστε, ότι θα συμβούν τα διαψευδόμενα ή και ακόμη χειρότερα.

Σημειώνουμε το γεγονός, γιατί ο νυν υπουργός Απασχόλησης, Π. Παναγιωτόπουλος, έχει «τρελαθεί» τελευταία να διαψεύδει, ότι θα χειροτερέψουν τα πράγματα για το Ασφαλιστικό, ισχυριζόμενος, ότι... μόνο διάλογο έχει σκοπό να κάνει η κυβέρνηση. Μάλιστα, αν συνυπολογίσουμε και το γεγονός, πως πρόκειται για έναν υπουργό, που επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ έπινε νερό στο... όνομα του 8ωρου και των εργατικών κατακτήσεων και φέτος το καλοκαίρι «πέρασε» το νόμο για την κατάργηση του πρώτου, με τη λεγόμενη διευθέτηση, τότε όλοι μπορούμε να καταλάβουμε ποια είναι τα πραγματικά σχέδια της κυβέρνησης.