Σαν ...κοράκι έσπευσε ο ΟΤΕ να εκμεταλλευτεί ακόμα και το ανθρώπινο δράμα που βιώνουν οι σεισμόπληκτοι κάτοικοι της Ινδίας και του Πακιστάν, αλλά και οι συγγενείς τους που διαμένουν στην Ελλάδα.

Ετσι, σύμφωνα με χτεσινή ανακοίνωση του Οργανισμού, έως και το τέλος του μήνα, «προσφέρει πολύ χαμηλές χρεώσεις για κλήσεις με χρονοκάρτα προς Ινδία και Πακιστάν». Η έκπτωση που παρέχει ο ΟΤΕ για κλήσεις προς αυτές τις δύο χώρες, είναι της τάξης του 86%. Δηλωτικό και αυτό του τεράστιου περιθωρίου κέρδους που έχει, δεδομένου ότι με την κίνηση αυτή ο ΟΤΕ δεν πρόκειται να χάσει. Τα περί «κατανόησης της ανάγκης για άμεση και τακτική επικοινωνία των ανθρώπων που διαμένουν στην Ελλάδα και έχουν δικούς τους ανθρώπους στις πληγείσες περιοχές» που επικαλείται ο ΟΤΕ, είναι «στάχτη» στα μάτια του κόσμου και τίποτα άλλο.

To Εθνικό Κέντρο Αμεσης Κοινωνικής Βοήθειας (ΕΚΑΚΒ) χρηματοδοτήθηκε από το Β' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, προκειμένου να δημιουργήσει τηλεφωνική γραμμή άμεσης κοινωνικής βοήθειας, συμβουλευτικά κέντρα και ξενώνες για την προσωρινή φιλοξενία ευπαθών ομάδων του πληθυσμού. Ετσι δημιούργησε τρεις ξενώνες από τους οποίους οι δυο (της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης) παραμένουν κλειστοί για τέσσερις μήνες, επειδή έληξαν οι εξάμηνες (!) συμβάσεις έργου του προσωπικού και οι άνθρωποι που φιλοξενούνταν στους ξενώνες μεταφέρθηκαν σε ξενώνες των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ). Ακόμα, το ΕΚΑΚΒ παραχώρησε για χρήση σε μη κερδοσκοπικές εταιρίες τρεις ακόμη ξενώνες του για φιλοξενία παιδιών. Κι αυτό ενώ η διοίκηση του ΕΚΑΚΒ παραδέχτηκε ότι στην πλειονότητά τους οι εταιρίες που δραστηριοποιούνται στο χώρο είναι οργανώσεις - «σφραγίδα», που λειτουργούν με ζεστό κρατικό χρήμα!

Η μία μετά την άλλη, δηλαδή, οι περιπτώσεις δομών που χρηματοδοτούνται από κοινοτικά κονδύλια επιβεβαιώνουν ότι έχουν ημερομηνία λήξης, όπως έχει ημερομηνία λήξης και η εργασία με τις ολιγόμηνες συμβάσεις. Ταυτόχρονα όμως, γίνεται επίσης φανερό ότι χρειάζεται ένα αποκλειστικά δημόσιο και ενιαίο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, με πραγματικά δωρεάν, σύγχρονες και επαρκείς υπηρεσίες υγείας, που θα χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό και θα έχει εργαζόμενους με μόνιμη εργασία, ικανοποιητικές αμοιβές και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα.

Μόνο που δεν ...«πανηγύρισε» χτες η «Αυγή» για τη νέα αλυσίδα πολυκαταστημάτων της «Public» (του ομίλου «Γερμανός») η οποία αποτελεί κλασική περίπτωση μονοπωλιακής επέκτασης στο χώρο της αγοράς του βιβλίου και όχι μόνο, στο πλαίσιο της συγκεντροποίησης του κεφαλαίου στον τομέα του «ελεύθερου χρόνου» και της πολιτισμικής «ομογενοποίησης».

Με τον «ουδέτερο» τίτλο «Φιλοδοξίες για αλλαγές στην αγορά του βιβλίου», η «Αυγή» αφιερώνει το μεγάλο ρεπορτάζ της, με τρόπο που, ουσιαστικά, «διαφημίζει» την εταιρία, τη στιγμή που το βιβλίο «στενάζει» και στην Ελλάδα κάτω από το βάρος της μονοπωλιακής επίθεσης. Εκτός πια και η φράση «σε ένα κλίμα γενικής ευφορίας και με ατμόσφαιρα επικοινωνιακής πολιτικής που ακουμπά το αμερικανικό μοντέλο πολυεθνικών, σύμφωνα με το οποίο τούτες (σ.σ. οι εταιρίες) εξασφαλίζουν την ευτυχία στην καθημερινότητα του καταναλωτή, αρκεί ο τελευταίος να είναι διαρκώς στους χώρους τους με το χέρι στην τσέπη» αποτελεί κάποιου είδους «αριστερή κριτική». Μάλλον σε «άσφαιρους» εξυπνακισμούς τύπου «Κλικ» παραπέμπει...