Η επόμενη μέρα στη Συρία και η αντιπαράθεση με τον άξονα που συγκροτεί στην περιοχή η Ρωσία απασχολούν εντατικά το ΝΑΤΟ

Στα διαδικαστικά, η Σύνοδος συνέρχεται υπό την προεδρία του προέδρου της Στρατιωτικής Επιτροπής, Τσέχου στρατηγού Π. Πάβελ, ο οποίος θα «πλαισιώνεται» από τον Αμερικανό στρατηγό Κ. Σκαπαρέτι, ανώτατο ΝΑΤΟικό διοικητή Ευρώπης (SACEUR), και από τον Γάλλο στρατηγό Ντ. Μερσιέ, ανώτατο συμμαχικό διοικητή μετασχηματισμού του ΝΑΤΟ (SACT), μια διαδικασία που αφορά στην προσπάθεια προσαρμογής του στις νέες «σύνθετες» συνθήκες που δημιουργεί η αντιπαράθεση με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τις στρατιωτικοπολιτικές τους συμμαχίες.

Αλλωστε, η Σύνοδος συνέρχεται στο φόντο των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων που απλώνονται σε διάφορες ζώνες του πλανήτη, εν μέσω προώθησης - αμερικανικών και άλλων - σχεδιασμών για τη Μέση Ανατολή, όπως η φημολογούμενη ανακήρυξη ανεξάρτητου κουρδικού κράτους σε κομμάτι της Συρίας, με ό,τι αντιδράσεις εγείρει αυτό και στο εσωτερικό του ΝΑΤΟικού άξονα (βλ. Τουρκία) και ενώ υποβόσκει πάντα η κόντρα με τη Ρωσία για τον έλεγχο πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών, αγορών και διαύλων.

Η κόντρα αφορά επίσης τις ζώνες επιρροής στη Βαλκανική, με εκφρασμένη τη βούληση του ΝΑΤΟ, αλλά και της ΕΕ, για ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στις ευρωατλαντικές δομές, προσπάθεια που έχει την αντανάκλασή της στα εντεινόμενα παζάρια για επίλυση του ονοματολογικού των Σκοπίων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Χαρακτηριστικά, όπως αναφέρεται τουλάχιστον στη σχετική ατζέντα της Συνόδου, οι αρχηγοί «θα συζητήσουν το δύσκολο περιβάλλον ασφάλειας στη νότια πλευρά του ΝΑΤΟ και τη συμβολή της Συμμαχίας στη σταθεροποίησή της», με έμφαση στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, εστιάζοντας στις εξελίξεις σε χώρες όπως Συρία, Λίβανος, Ιράκ, Ιράν, Υεμένη, Λιβύη κ.ά.

Βασική παράμετρος της ΝΑΤΟικής παρουσίας σε αυτήν τη ζώνη είναι η αποστολή «Resolute Support» στο Αφγανιστάν, που ενισχύεται σταδιακά, ξανά, σε στρατεύματα. Βάση αυτής της αποστολής, θα αξιολογήσουν, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, την παρουσία τους στην «ευρύτερη περιοχή». Θα λάβουν επ' αυτού σχετική ενημέρωση από τον διοικητή της ΝΑΤΟικής δύναμης εκεί, Αμερικανό στρατηγό Νίκολσον.

Θα συζητήσουν επίσης για την παραπέρα πορεία του Παγκόσμιου Συνασπισμού για τη Νίκη κατά του ISIS και του ρόλου του ΝΑΤΟ στο Ιράκ κατά το 2018.

Ο ίδιος ο γγ του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, έλεγε στις αρχές Δεκέμβρη στη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών των κρατών - μελών του ΝΑΤΟ, ότι η «δουλειά» του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή «δεν θα έχει ολοκληρωθεί, ακόμη κι όταν ο ISIS δεν θα ελέγχει πλέον κανένα έδαφος», κάνοντας σαφές ότι ο ευρωατλαντικός άξονας δεν σκοπεύει να πάρει το πόδι του από τη Μέση Ανατολή, όπου επεμβαίνει για λογαριασμό των μονοπωλίων του και τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων.

Θυμίζουμε ότι το ΝΑΤΟ διενεργεί περιπολίες με AWACS, εκπαιδεύει Ιρακινούς στρατιώτες για την αντιμετώπιση των «τρομοκρατών», ενώ συστοιχίες «Patriot» έχουν μεταφερθεί στην Τουρκία. Στο ίδιο μοτίβο, εξετάζουν τους τελευταίους μήνες «πώς θα πρέπει να εξελιχθεί ο ρόλος του ΝΑΤΟ, καθώς ο Παγκόσμιος Συνασπισμός κατά του ISIS κινείται από τις επιχειρήσεις μάχης στις προσπάθειες σταθεροποίησης», όπως λένε ΝΑΤΟικοί παράγοντες.

Στην εδραίωση της παρουσίας του ΝΑΤΟ σε μια σειρά ζώνες, όπου αντιπαρατίθεται με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, οι αρχηγοί θα συζητήσουν και με τους ομολόγους τους από την Ουκρανία και τη Γεωργία για την «κατάσταση ασφάλειας» στις χώρες αυτές, όπου διατηρεί ισχυρά ερείσματα η Ρωσία, την «πρόοδο της αμυντικής μεταρρύθμισης» στις δομές τους Ασφάλειας και Αμυνας, ώστε να εναρμονιστούν με τα ΝΑΤΟικά πρότυπα και προτάγματα λειτουργίας και τα επόμενα τέτοια βήματά τους.

Τέλος, οι αρχηγοί Αμυνας θα ενημερωθούν και θα συζητήσουν τις προτεινόμενες συστάσεις για την προσαρμογή της λεγόμενης δομής διοίκησης του ΝΑΤΟ στις νέες συνθήκες, ενώ θα ανταλλάξουν απόψεις σχετικά με τη λεγόμενη συμμαχική συνοχή και τις στρατιωτικές προτεραιότητες της λυκοσυμμαχίας, ώστε να αντιπαρατεθεί με μεγαλύτερη επάρκεια και ικανότητα επί του πεδίου, απέναντι σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ισχυρά καπιταλιστικά κράτη.

Προτεραιότητες που έχουν μπει από το προηγούμενο διάστημα είναι η διαλειτουργικότητα μεταξύ των Ενόπλων Δυνάμεων των κρατών - μελών, με ένταση των συνεκπαιδεύσεων και κοινές ασκήσεις, η βελτίωση στη συγκέντρωση, διαχείριση, ανάλυση, ανταλλαγή και διάχυση πληροφοριών, ο ηλεκτρονικός πόλεμος και η μεγιστοποίηση ταχυτήτων και αποποίηση διαδικασιών στη λεγόμενη στρατιωτική κινητικότητα, η ταχύτερη διεκπεραίωση στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ διαμέσου των κρατών - μελών στα όποια μέτωπα αντιπαράθεσης.

Πρόκειται για πεδία όπου η ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει να περηφανεύεται για τη συνεισφορά της, καθώς διεκδικεί, λόγω και έργω, βασικό ρόλο σε όλα τα προαναφερόμενα, π.χ. με την οργάνωση και διεξαγωγή στην Ελλάδα αλλεπάλληλων, σημαντικών στρατιωτικών ασκήσεων, όπου παίρνουν μέρος μάχιμες μονάδες από κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ και κράτη - «εταίρους» της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας. Διεκδικεί επίσης ρόλο κόμβου διεκπεραίωσης στρατευμάτων και συλλογής πληροφοριών, ενώ δρέπει δάφνες και στην οργάνωση και υλοποίηση ασκήσεων ηλεκτρονικού πολέμου.

«Οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν τον κρίσιμο ρόλο της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή. Οι παραδοσιακοί δεσμοί, οι κοινοί στόχοι και η χρόνια συνεργασία σε διακρατικό και επιχειρηματικό επίπεδο, είναι η βάση μιας νέας εκτίναξης της συνεργασίας.

Η χώρα μας είναι ένα ανοιχτό πεδίο ανάπτυξης της επιχειρηματικής δραστηριότητας σε όλους τους τομείς της οικονομίας και ειδικότερα στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας (...) Η ελληνική επικράτεια είναι η πύλη σε μια μεγάλη περιοχή, εντός της οποίας βρίσκονται οι αναπτυσσόμενες αγορές των χωρών της Βαλκανικής, της Μαύρης Θάλασσας, της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Η οποιαδήποτε επένδυση πραγματοποιείται στην Ελλάδα, έχει έναν πολλαπλασιαστή απόδοσης που της προσδίδει μια ιδιαίτερη δυναμική.

Ειδικά στο χώρο των αμυντικών επενδύσεων, απώτερος στόχος μας είναι η Ελλάδα ν' αποτελέσει, σε επίπεδο βιομηχανίας, κέντρο υποστήριξης των οπλικών συστημάτων των ΗΠΑ και των άλλων συμμάχων μας, στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, καθώς και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής (...) Εχουμε μπροστά μας την Ελλάδα μετά την κρίση. Την Ελλάδα με τους ανοιχτούς ορίζοντες για συνεργασίες και επενδύσεις. Αρκεί κάποιος να την γνωρίζει καλύτερα, να γνωρίζει καλύτερα όλο το φάσμα του παραγωγικού της δυναμικού και να το αξιοποιεί».

Τα παραπάνω έγραφε πρόσφατα, σε άρθρο του στην αμερικανική ιστοσελίδα Defensenews.com, ο αν. υπουργός Αμυνας και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Βίτσας. Και πράγματι, μια σειρά πληροφορίες επιβεβαιώνουν την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να διεκδικήσει ρόλο «σημαιοφόρου» στα σχέδια του αμερικανοΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού στην Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια, με στόχο τη γεωπολιτική αναβάθμιση της χώρας για λογαριασμό του κεφαλαίου.

• Κυβερνητικά στελέχη τονίζουν τη μεγάλη σημασία που έχει η βάση της Σούδας για τους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου σε καθημερινή βάση και με διάφορες αφορμές και προσχήματα (γυμνάσια, εθιμοτυπικές επισκέψεις, περιπολίες ρουτίνας στο πλαίσιο αποστολών του ΟΗΕ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ) βρίσκονται συγκεντρωμένα περί τα 40 πολεμικά πλοία ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, γύρω από τα εντοπισμένα ή υπό διερεύνηση κοιτάσματα φυσικού αερίου.
• Οι ίδιες πηγές κάνουν λόγο για αναβάθμιση της στρατιωτικής συνεργασίας, με τη μονιμότερη στάθμευση αμερικανικών UAV (μη επανδρωμένων αεροσκαφών) σε ελληνικό έδαφος (σήμερα χρησιμοποιούνται περιστασιακά βάσεις όπως η Ανδραβίδα και η Σούδα). Η χρήση των UAV για επόπτευση της Ανατολικής Μεσογείου φαίνεται πως είναι εκτεταμένη, καθώς καλύπτουν ένα κενό που αφήνουν τα αμερικανικά πολεμικά πλοία, τα οποία αποπλέουν για να αναπτυχθούν στον Ειρηνικό. Τα UAV έχουν ως κύρια βάση τη Σιγκονέλα της Σικελίας. Πληροφορίες αναφέρουν ότι τουλάχιστον από το 2014, οι Αμερικανοί ζητούν να εγκατασταθούν σε μόνιμη βάση τέτοια «αεροχήματα» στη Σούδα, με την ελληνική πλευρά να αντιπροτείνει κατά καιρούς το Καστέλι Ηρακλείου ή και άλλες βάσεις.
• Στρατιωτικές πηγές αναφέρουν επίσης ότι οι ΗΠΑ θέλουν να «τοποθετηθούν» και στην Αλεξανδρούπολη και συγκεκριμένα να εκσυγχρονίσουν το δίκτυο Αλεξανδρούπολη - Ορμένιο για να παρακάμψουν τα Δαρδανέλια, τώρα που έχουν προβλήματα με την τουρκική κυβέρνηση. Το όλο σχέδιο βέβαια συνδυάζεται και με το ενδιαφέρον αμερικανικών ομίλων να «επενδύσουν» στον πλωτό σταθμό υγροποίησης φυσικού αερίου στην Αλεξανδρούπολη, όπως και στον κάθετο διασυνδετήριο αγωγό αερίου μεταξύ Ελλάδας - Βουλγαρίας, τον IGB.
• Οι ίδιοι παράγοντες επιβεβαιώνουν ότι τουλάχιστον σε επίπεδο συζητήσεων υπάρχουν σκέψεις για εγκατάσταση βάσης ελικοπτέρων των ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη. Χαρακτηρίζουν δε στη στρατιωτική ορολογία τέτοιες εγκαταστάσεις «preposition camps», ήτοι «προκεχωρημένες βάσεις εφοδιασμού και οπλισμού».
• Την λογική της εξυπηρέτησης αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών ειδικά στα Βαλκάνια, ανταγωνιστικά προς την προσπάθεια της Ρωσίας να διατηρήσει και να επεκτείνει την επιρροή της, υπηρετεί και η απόφαση της κυβέρνησης να ενδυναμώσει παραπέρα τη «στρατιωτική συνεργασία» με Ρουμανία, Βουλγαρία και ειδικά τη Σερβία, ιδιαίτερα στους τομείς των Ειδικών Δυνάμεων, ενισχύοντας την προσπάθεια στοίχισης των σερβικών Ενόπλων Δυνάμεων στα αμερικανοΝΑΤΟικά πρότυπα λειτουργίας και τις στοχεύσεις, με τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις να αναδεικνύονται σε ρόλο ...πιστοποιημένου ΝΑΤΟικού εκπαιδευτή.
• Κυβερνητικές πηγές επιβεβαιώνουν επίσης ότι πέρα από το σχέδιο για αναβάθμιση των ελληνικών «F-16» και τις συνεννοήσεις με τη μητρική, αμερικανική «Lockheed Martin», υπήρξε και πρόταση από την αμερικανική «Boeing» για προμήθεια από την ελληνική Πολεμική Αεροπορία 30 με 50 τεμαχίων του δικού της μαχητικού, «F-15». Η επιθυμία από ελληνικής πλευράς φέρεται να είναι η προώθηση και αυτής της αγοράς μέσω διακρατικής συμφωνίας.
• Το κύριο έργο της αναβάθμισης των «F-16» σχεδιάζεται να γίνει υπό την επίβλεψη της «Lockheed», στις εγκαταστάσεις της ΕΑΒ στην Τανάγρα, που θα λειτουργήσει ως υπεργολάβος του αμερικανικού μονοπωλίου. Περιττό να σημειωθεί ότι και οι δύο τύποι μαχητικών θα κληθούν να καλύψουν αμερικανοΝΑΤΟικές ανάγκες. Ειδικά για τα «F-15», κυβερνητικοί παράγοντες επιβεβαιώνουν ότι, λόγω της μεγάλης αυτονομίας τους σε καύσιμο, θα μπορούν να καλύπτουν «το νότιο σκέλος της ελληνικής ΑΟΖ», το οποίο συμπίπτει χονδρικά με τον άξονα Μάλτα - Κύπρος. Πρόκειται για τη ζώνη όπου η κυβέρνηση θέλει να αναλάβει ρόλο ΝΑΤΟικού «τοποτηρητή», με πρόσχημα τον «αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία» και την «εξάρθρωση δικτύων που την χρηματοδοτούν».