Συνεχίζονται με μεγάλη επιτυχία οι εκδηλώσεις του 2ου Διμήνου Πολιτιστικής Παρέμβασης,που διοργανώνουν το Πολιτιστικό Τμήμα της ΚΕ του ΚΚΕ και το Πολιτιστικό Τμήμα του ΚΣ της ΚΝΕ,στην Αίθουσα Συνεδρίων της ΚΕ του ΚΚΕ,στον Περισσό. Το πρόγραμμα χωρίζεται σε δύο ενότητες. Η μια περιλαμβάνει πολυθεματικές εκδηλώσεις για παιδιά με κουκλοθέατρο, καραγκιόζη, παιδικό θέατρο, κινούμενα σχέδια, κλόουν, παιχνίδια και παρουσίαση βιβλίων. Η άλλη έχει τη διάθεση να αναδείξει και να προβάλει έργα κυρίως νέων καλλιτεχνών.

Η "τουριστική" αντίληψη της Ε. Ε. για τον πολιτισμό μας, που έχει βρει στο πρόσωπο της κυβέρνησης τον καλύτερο υποστηρικτή της, θέλει να στηρίζει μόνο ό,τι μπορεί να έχει "θετικό" αντίκτυπο στον τουρισμό, ό,τι βοηθάει στην ενσωμάτωση του ανθρώπου στο σύστημα, ό,τι κινείται μέσω "πολιτιστικών γραφείων" και βγάζει γρήγορο και εύκολο χρήμα. Στον αντίποδα αυτής της πολιτικής λογικής για τον πολιτισμό, υπάρχουν προσπάθειες που όλο και πιο πολλές γίνονται, μιας άλλης πολιτιστικής δουλιάς, που στηρίζεται και στηρίζει την κοινωνική εξέλιξη.Γι' αυτό σήμερα είναι αναγκαίο να εντοπίζονται αυτά τα καλλιτεχνικά έργα, οι καλλιτεχνικές δραστηριότητες, να ενισχύονται και να δημιουργούνται οι προϋποθέσεις πολλαπλασιασμού τους. Ενα μικρό βήμα σ' αυτή τη δύσκολη, μα ωραία, πορεία, φιλοδοξεί να προσφέρει το Δίμηνο αυτό Πολιτιστικό Πρόγραμμα.

Ετσι, αύριο, η βραδιά είναι "τζαζ" και στις 8 το βράδυ, στην Αίθουσα Συνεδρίων, θα συναντήσουμε το συγκρότημα του Θανάση Ζέρβα "Σεξτέτο Τζαζ". Τα κυριακάτικα πρωινά, όπως είναι γνωστό είναι αφιερωμένα στα παιδιά. Ο θίασος "Ράμπα" θα παρουσιάσει "Το νησί του Κάπου Αλλού" του Κώστα Βαρλάση και στη συνέχεια θα παρουσιαστεί το βιβλίο "Καλημέρα ειρήνη", οκτώ παραμύθια της Φρόσως Χατόγλου,από τους ηθοποιούς του θιάσου "Ράμπα".

Τον πρωτογνωρίσαμε σαν συνάδελφο, με το εξαιρετικό ήθος, τη σεμνότητα, την ευγένεια, την εργατικότητα, τη μεγάλη καλλιέργεια που διέκρινε την καλή προδικτατορική γενιά των δημοσιογράφων. Εδώ και αρκετά χρόνια τον γνωρίσαμε και σαν πολύ καλό συγγραφέα (έχει στο ενεργητικό του δεκαοκτώ βιβλία). Τώρα αποκαλύπτεται και το βαθύ ποιητικό του αίσθημα, παρότι μορφολογικά πεζογραφικό είναι το τελευταίο βιβλίο του "Μεσογείων η οδός" (εκδόσεις "Βιβλιοφιλία",Μαυρομιχάλη 7)). Λέμε για τον Τάκη Δ. Ψαρράκη και το θαυμάσια, με ψυχή γραμμένο, "πεζοπορίας εγκώμιον",όπως εύγλωττα υποτιτλίζει το βιβλίο του, το ευφυώς εικονογραφημένο με φωτογραφίες οδοιπορούντων και ορθοστατούντων ειρηνόφιλων, στη δεκαετία του '60.

Συστήνουμε ανεπιφύλακτα στους αναγνώστες μας να διαβάσουν το μαραθω-ειρηνοδρομίας εγκώμιον του Τ. Ψαρράκη. Οι παλιοί μαραθωνοδρόμοι, που προδικτατορικά βάδισαν στα χνάρια του Λαμπράκη, θα θυμηθούν και θα συγκινηθούν από τα συναισθήματα, τα "χρώματα", τις "μοσχοβολιές" της γης που αναδύει το βιβλίο, από εκείνες τις ειρηνοδρομίες. Από τη φωνή του Αλέκου Αλεξανδράκη,που "έδινε με το "Χαιρετισμό στον Ηλιο" τη διεγερτική ώθηση στους πεζοπόρους να μη φοβηθούν τα χιλιόμετρα της διαδρομής, για την οποία οι προνοητικοί διοργανωτές είχαν βάλει όλον το δημιουργικό τους ζήλο. Ωστε να εξελιχθεί ευφάνταστα και αποτελεσματικά". Και οι νέοι ειρηνοδρόμοι θα μάθουν για τη χαμένη φυσική ομορφιά της θέας του Υμηττού και των συνοικιών στις υπώρειες του Υμηττού, αλλά και πώς να διαφυλάξουν τη διαχρονική αξία και ομορφιά της ειρηνοδρομίας.

Να διαφυλάξουν και να λένε στις επόμενες γενιές για "τις μαγικές Κυριακές της Ανοιξης. Τότε που η Μεσογείων γέμιζε στα φωτεινά και μεγάλα απογεύματα, ή και στις ξαφνικές μπόρες, τραγούδια και ποτάμια από κόσμο". Τότε, που "η αύρα των φυτών γινόταν ένα με την αύρα των οδοιπόρων. Των πεζοπόρων που διαρκώς περνούσαν και όλο περνούσαν (...) χωρίς να κουράζονται, χωρίς να εγκαταλείπουν. Μια και από μέρες τώρα είχαν καλά προετοιμαστεί και αφομοιώσει το "Δωδεκάλογο του καλού οδοιπόρου":

"Βαδίζω στον ίδιο δρόμο του αρχαίου Μαραθωνοδρόμου που ξεκινώντας από αυτήν τη δοξασμένη αφετηρία έφτασε κάτω από την Ακρόπολη για να αναγγείλει τη νίκη της Ελευθερίας, την επιβολή της Ειρήνης και το θρίαμβο του Πολιτισμού. Βαδίζω στα βήματα του Λαμπράκη. Δίπλα στο Μπέρτραντ Ράσελ, τον Λάινους Πάουλινγκ, το Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και τον Ελία Ερενμπουργκ. Οδοιπορώ μέσα από τόπους σπαρμένους από μνημεία πολιτισμού, σημαδεμένους από την Ιστορία. Και σηκώνω στους ώμους την κοινή ευθύνη να μην επιτρέπω στον όλεθρο να αφανίσει τη ζωή από τον πλανήτη και από τη γη των πατέρων μας. Πιστεύω στον άνθρωπο"".

Α. Ε.