«Προληπτικές» προσαγωγές και «μηδενική ανοχή».

Απολύσεις εργαζομένων στα «stage» και ανεργία με... αξιοκρατία!

Οχι μόνο «πάγωμα» αλλά και μείωση μισθών με επιδρομή στα επιδόματα και με «αυξήσεις» 1,5% όταν ο πληθωρισμός «τρέχει» με 2,6%.

Χαράτσι στα τέλη κυκλοφορίας.

Αυξήσεις έμμεσων φόρων, σαφάρι φοροεισπρακτικής παραζάλης με... «απόδειξη» τις χτεσινές παλινωδίες, τις ασάφειες και τα ψεύδη γύρω από το ΦΠΑ.

Αυξήσεις διοδίων και επιβολή νέων.

«Διαφάνεια» με κλειστές εκδηλώσεις για την ενημέρωση των τραπεζιτών στο Σίτι του Λονδίνου.

«Διάλογοι» με στημένους χειροκροτητές και «δημόσιες διαβουλεύσεις» ως προκάλυμμα ειλημμένων αποφάσεων.

Πρόγραμμα σταθερότητας με τριετές «τσουνάμι» αφαίμαξης 25 δισ. από τα λαϊκά στρώματα.

«Νέος πατριωτισμός» με υποκύψεις σε ευρωυπουργούς, ευρωεπιτρόπους, ευρωυπαλλήλους και ευρωκλητήρες.

«Κοινωνικός αυτοματισμός» και στοχοποίηση εργαζομένων - «ρετιρέ».

Αντι-ασφαλιστική θύελλα με τις γυναίκες και τους νέους να στήνονται στα τρία μέτρα της αναβίωσης του πνεύματος της «εποχής Γιαννίτση».

Καταιγίδα επικοινωνιακής χρυσόσκονης και προπαγανδιστική ασυδοσία μεταβάπτισης της ελεημοσύνης σε «κοινωνική αλληλεγγύη» που στην πορεία μεταβλήθηκε σε βομβαρδισμό τρομοκράτησης μέσω της «ελλειμματολογίας».

Και βεβαίως «θεσμικός εκσυγχρονισμός» που αυταρχικοποιεί περαιτέρω τη λειτουργία του κράτους τόσο σε ό,τι αφορά τη διοικητική του μεταρρύθμιση (πρόγραμμα «Καλλικράτης») όσο και την πολιτική του θωράκιση (μέσω του νέου «γερμανικού» εκλογικού νόμου).

*

Πρόκειται για τα «επιτεύγματα» των 100 πρώτων ημερών του ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση.

Αλλά το χειρότερο δεν είναι αυτό.

Το χειρότερο είναι ότι έπονται άλλες 100 μέρες...

Τη στιγμή που ο λαός βλέπει τις προεκλογικές του αυταπάτες να κονιορτοποιούνται από τις μετεκλογικές απάτες,

όταν «τα προσεχώς» του οικονομικού Αρμαγεδδώνα που απειλεί να καταπλακώσει τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων προβάλλονται κατά ριπάς από τη μικρή οθόνη,

και ενώ το ζητούμενο είναι η οργάνωση και η μαζική συγκρότηση ενός πλατύτατου ρεύματος λαϊκής αντεπίθεσης κόντρα στην αντιλαϊκή λαίλαπα,

σε μια τέτοια συγκυρία,

η «στρακαστρούκα» που έσκασε έξω από τη Βουλή συνιστά, πράγματι, μια κίνηση «υψηλού συμβολισμού».

Συμβολίζει την απόφαση των εντεταλμένων στη διεκπεραίωση ανάλογων αποστολών να στείλουν στην ελληνική κοινωνία ακόμα πιο ηχηρά το μήνυμα «μη μιλάς, μη γελάς, κινδυνεύει η Ελλάς». Τουτέστιν «κάνε το σταυρό σου που σου μειώνουν το μισθό και δε στον κόβουν ολόκληρο», ή άλλως πως «μάζευε αποδείξεις και κάτσε στ' αυγά σου».

*

Οπως, μάλιστα, έχει αποδειχτεί πλείστες όσες φορές, όταν «κινδυνεύει η Ελλάς» εκ των έσω, η πιο φυσική ανακλαστική αντίδραση εκ μέρους του «παροιμειώδη - κατά τον ποιητή - μέσου ανθρωπάκου» είναι να στρέφει το βλέμμα στην ΕΛ.ΑΣ...

Της οποίας ΕΛ.ΑΣ, ειρήσθω εν παρόδω, προΐσταται μια πολιτική ηγεσία, η οποία σε ανύποπτο χρόνο, δηλαδή ενόσω ακόμα βρισκόταν στην αντιπολίτευση, είχε διατυπώσει το δόγμα της:

Η ρίζα της τρομοκρατίας - είχε ειπωθεί - βρίσκεται στα νάματα της «ξεστρατημένης» κοινωνικής και πολιτικής ριζοσπαστικοποίησης (!) που μετατρέπει την Αθήνα σε «Καμπούλ»!

*

Εδώ είναι που έρχεται ο φόβος, ο τρόμος, ο πανικός και η σύγχυση που προκαλούν οι «στρακαστρούκες», να προετοιμάσουν το ευνοϊκό έδαφος για την υποκλοπή εκείνης της κοινωνικής ανοχής που είναι απαραίτητη στους «σερίφηδες» για να αναλάβουν δράση.

Αλλά να δράσουν εναντίον τίνος και ποιου; Των τρομοκρατών - λένε οι «σερίφηδες»...

Μα ήδη γνωρίζουμε τι εννοούν:

Σε συνθήκες «προληπτικής δημοκρατίας» και ποινικοποίησης της ριζοσπαστικοποίησης,

αποστολή τους είναι

να συκοφαντήσουν κάθε μαζική λαϊκή αντίδραση που αμφισβητεί τη «στράτα» του Γιούγκερ, του Τρισέ και του Αλμούνια,

να προβοκάρουν κάθε αντίρρηση που απέναντι στην ενότητα του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, της ΕΕ και των κολαούζων τους αντιτάσσει την ενότητα των εργατών, των αγροτών, των ανέργων, των νέων,

και τελικά

να ενοχοποιήσουν κάθε μαζική λαϊκή διεκδίκηση που αντιτάσσεται στην πολυκομματική μονοτονία με την οποία οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές και οι εργολάβοι επικυρώνουν τα συμφέροντά τους στο «Ναό της (αστικής) Δημοκρατίας».

*

Σύμφωνα, δε, με το δόγμα της «μηδενικής ανοχής» απέναντι σε οτιδήποτε γεννά υποψίες «διασάλευσης της τάξης»,

για την τήρηση και την επιβολή του άνωθεν εγκεκριμένου «ΚΟΚ» των κοινωνικών και πολιτικών διεργασιών,

με απλά λόγια: για να μην «ξεστρατίσει» το πράγμα...,

η ασφαλέστερη «αντιτρομοκρατική» μέθοδος είναι η πάταξη της γενεσιουργού αιτίας των «ανωμαλιών». Δηλαδή της ριζοσπαστικοποίησης...

*

Ενέργειες, επομένως, όπως η τελευταία έξω από τη Βουλή, αντικειμενικά, διευκολύνουν τους διώκτες και τους «Ιαβέρηδες» του συστήματος να βάλουν φραγμούς στην κοινωνική αφύπνιση και να δανειστούν εκείνα τα άλλοθι που τους χρειάζονται για να καταστείλουν τους «Αγιάννηδες».

Αλήθεια, αυτοί που βάζουν τις «στρακαστρούκες» πώς και δεν το καταλαβαίνουν; 'Η μήπως γι' αυτό τις βάζουν (ή τους βάζουν να τις βάζουν): Επειδή το καταλαβαίνουν...

Καθότι την Παρασκευή συνεδριάζει (ελπίζουμε σε ζωντανή μετάδοση) το Υπουργικό Συμβούλιο με θέμα το Πρόγραμμα Σταθερότητας,

δεδομένου ότι το «κουστούμι» που ήδη έχει κοπεί για τον ελληνικό λαό εντός της ερχόμενης τριετίας έχει προσδιοριστεί στα 25 δισ. ευρώ,

και λαμβανομένου υπόψη ότι οι τράπεζες που πέρσι επιδοτήθηκαν λόγω κρίσης ουδεμία ζημία υπέστησαν, αντιθέτως συνεχίζουν να εμφανίζουν παχυλότατα και προκλητικότητα κέρδη,

μήπως η κυβέρνηση,

που είναι και ...σοσιαλιστική,

έχει σκεφτεί να μην αυξήσει τους φόρους, ούτε να μειώσει τους μισθούς

αλλά

να πάρει πίσω όσα το ελληνικό κράτος είτε με τη μορφή ρευστού είτε με τη μορφή εγγυήσεων έδωσε στους τραπεζίτες (το όλον 28 δισ.)

που αφού δεν τα χρειάστηκαν οι τράπεζες, πάει να πει ότι κάπου θα είναι «φυλαγμένα»,

οπότε

και τη δουλειά μας θα κάνουμε

και περίσσευμα θα έχουμε άλλα τρία (με το συμπάθιο) δισεκατομμύρια;

Ε;...