Πρόκειται ουσιαστικά για κλιμάκωση της επίθεσης σε βάρος των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Η μέχρι σήμερα εμπειρία δείχνει πως στο στόχαστρο των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων βρίσκεται η κοινωνική ασφάλιση, η υγεία, η πρόνοια, το φάρμακο. Το κεφάλαιο επιδιώκει νέα κέρδη από την αύξηση των επενδύσεων στους τομείς αυτούς, από την περαιτέρω ένταση της εκμετάλλευσης, το χτύπημα των κατακτήσεων και την αφαίρεση δικαιωμάτων.

Η υγεία και ειδικότερα η φαρμακευτική περίθαλψη από κοινωνικό δικαίωμα και κρατική υποχρέωση, που θα έπρεπε να είναι, αποτελούν μέσο πλουτισμού των επιχειρηματιών.

Η όποια κρατική ευθύνη είχε κατακτηθεί, σταδιακά υποκαθίσταται από τα ασφαλιστικά ταμεία, μέσω των εισφορών των εργαζομένων.

Οι σχετικές διατάξεις υπηρετούν αυτές τις επιλογές.

Η λίστα φαρμάκου εφαρμόστηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με το επιχείρημα πως θα μειωθούν οι φαρμακευτικές δαπάνες. Στην πραγματικότητα συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Οι φαρμακευτικές δαπάνες, που πλήρωναν τα ασφαλιστικά ταμεία και οι ασφαλισμένοι, αυξήθηκαν, όχι ως αποτέλεσμα της αύξησης της κατανάλωσης, αλλά αυτής των κερδών του κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στο χώρο.

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Φαρμακευτικής Ερευνας και Τεχνολογίας, στο χρονικό διάστημα 1990 έως το 2003, οι φαρμακευτικές δαπάνες αυξήθηκαν εννιά φορές. Το ίδιο διάστημα οι ποσότητες που πουλήθηκαν ούτε καν διπλασιάστηκαν.

Οι εταιρίες δεν έπαψαν να αντικαθιστούν φτηνά φάρμακα με ακριβότερα.

Ερευνα της STAT BANK, δείχνει πως τα συνολικά κέρδη των 96 μεγαλύτερων εισαγωγικών και εμπορικών επιχειρήσεων αυξήθηκαν κατά 36,87% το 2003, σε σχέση με το 2002.

Τα ελλείμματα του κλάδου υγείας των μεγαλύτερων ασφαλιστικών ταμείων διευρύνθηκαν. Οι ιδιωτικές δαπάνες υγείας εκτινάχτηκαν στο 45% των συνολικών δαπανών. Η οικονομική επιβάρυνση των εργαζομένων αυξήθηκε, αφού αναγκάζονται να αγοράζουν με δικά τους έξοδα φάρμακα που ήταν εκτός λίστας.

Η επιστροφή χρημάτων, που λέγεται ότι θα γίνεται στα ασφαλιστικά ταμεία, υπηρετεί κυρίως προπαγανδιστικούς στόχους. Αυτό που ενδεχομένως θα επιστρέφεται, αφού θα έχει εξασφαλιστεί το υπερκέρδος, θα είναι ένα πολύ μικρό μέρος της διαφοράς μεταξύ της τιμής αναφοράς (για όσο χρονικό διάστημα ισχύει) και της τιμής πώλησης.

Σε κάθε περίπτωση οι ασφαλισμένοι, με τις εισφορές τους και τη συμμετοχή τους, είναι αυτοί που πληρώνουν τις φαρμακευτικές δαπάνες. Με τις προωθούμενες διατάξεις, οι ασφαλισμένοι θα πληρώνουν παραπάνω, αφού θα αυξηθεί η τιμή πώλησης. Ακόμη και η πιθανή διαφορά που θα προκύπτει, θα επιστρέφεται και θα παρακρατείται από τα ταμεία, ενώ προέρχεται αποκλειστικά από τις πληρωμές των ίδιων των εργαζομένων.

Την ίδια στιγμή που καταργείται η λίστα, ενισχύεται με νέα φάρμακα ο κατάλογος των Μη Υποχρεωτικά Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων (ΜΥΣΥΦΑ), δηλαδή με φάρμακα που θα χορηγούνται χωρίς συνταγή γιατρού και προοπτικά θα διατίθενται όχι μόνο από τα φαρμακεία και τους φαρμακοποιούς, αλλά ακόμα και από τα σούπερ μάρκετ. Η τιμή τους θα διαμορφώνεται ελεύθερα, θα επιτρέπεται η διαφήμιση για να αυξηθεί η κατανάλωσή τους και ασφαλώς θα επιβαρύνουν εξ ολοκλήρου τους ασθενείς.

Οι τρόποι που μπορεί να χρησιμοποιήσει είναι:

• Με τον περιορισμό του ύψους των δαπανών που θα καλύπτονται από τα ταμεία.
• Με τη σύνδεση της συμμετοχής με το ύψος του μισθού και της σύνταξης, δηλαδή θα χαρατσώνονται όσοι χαρακτηρίζονται από την κυβέρνηση υψηλόμισθοι ή υψηλοσυνταξιούχοι.
• Με την κατηγοριοποίηση των ασθενειών.
• Με τη διαφοροποίηση των ασφαλιστικών εισφορών στα υπό διαμόρφωση ιδιωτικά επαγγελματικά ταμεία, δηλαδή η φαρμακευτική κάλυψη θα εξαρτάται από την εισφορά που θα καταβάλλεται.

Γι' αυτό και αναφέρεται στο προσχέδιο η διαμόρφωση διαφόρων μηχανισμών και οργανισμών, που θα μελετούν την «κοινωνικοοικονομική αξιολόγηση της φαρμακευτικής περίθαλψης», τη σχέση «κόστους - οφέλους» κλπ.

Απ' όλα τα παραπάνω αποκαλύπτεται η υποκρισία της κυβέρνησης ότι τάχα ενδιαφέρεται για τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα για ορισμένες κατηγορίες όπως χαμηλόμισθοι, χαμηλοσυνταξιούχοι και χρονίως πάσχοντες. Ουσιαστικά αναδιανέμει τα νέα οικονομικά βάρη στα λαϊκά στρώματα.

Είναι δημαγωγία η εξαγγελία ότι δε θα υπάρξει επιπλέον επιβάρυνση των εργαζομένων. Διότι ακόμη κι αν διατηρηθεί η συμμετοχή του 25% (μελετάται η αύξησή της) στη φαρμακευτική δαπάνη, αποκρύπτει ότι αυξάνεται το χρηματικό ποσό που θα πληρώνουν οι ασφαλισμένοι - εκτός όλων των άλλων - και λόγω της αύξησης των τιμών των φαρμάκων.

Τα πανάκριβα φάρμακα που χορηγούνταν από τα φαρμακεία των δημοσίων νοσοκομείων σε ορισμένες κατηγορίες ασθενειών χρεώνονταν στα ασφαλιστικά ταμεία σε χονδρική τιμή. Τα νοσοκομεία τα προμηθεύονταν σε ειδική χαμηλή νοσοκομειακή τιμή.

Με τις νέες προωθούμενες διατάξεις και στο όνομα της δήθεν διευκόλυνσης των ασθενών, τα φάρμακα αυτά θα μπορούν να διατίθενται και μέσω των φαρμακείων, χωρίς να προσδιορίζεται όμως η τιμή αγοράς και πώλησής τους. Εκτιμάται ότι θα υπάρξει επιπλέον επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων, διότι και εδώ μελετώνται αυξήσεις στις τιμές.

Οι διάφορες αναφορές που γίνονται για την ανάπτυξη της μηχανοργάνωσης και για τον εκσυγχρονισμό του συστήματος, έχουν σχέση με τη διευκόλυνση εφαρμογής των φιλομονοπωλιακών μέτρων και όχι με τη διευκόλυνση των εργαζομένων.

Γι' αυτό και παρουσιάζονται αλλά και οξύνονται φαινόμενα, όπως π.χ. οι τεχνητές ελλείψεις φαρμάκων, οι παράλληλες εξαγωγές, η απόσυρση ορισμένων σκευασμάτων και η αντικατάστασή τους από ακριβότερα κ.ά.

Οσο κριτήριο ανάπτυξης παραμένει το κέρδος, τόσο τα προβλήματα της εργατικής - λαϊκής οικογένειας θα αναπαράγονται και θα οξύνονται.

Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις εισαγωγικές εταιρίες και τους Ελληνες βιομήχανους έχει να κάνει με την «κατάκτηση» της αγοράς, την αύξηση των κερδών τους, την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και όχι με την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Μονόδρομος για το εργατικό - λαϊκό κίνημα είναι:

- Η συνολική αναμέτρηση και αντιπαράθεση με τα μονοπώλια και με την πολιτική που τα υπηρετεί.

- Η πάλη για ένα ενιαίο δημόσιο δωρεάν σύστημα υγείας, όπου το φάρμακο θα διατίθεται δωρεάν, χωρίς καμιά συμμετοχή και εισφορά, σε όποιον το έχει ανάγκη και σύμφωνα με ιατρική συνταγή.

- Η κατάργηση κάθε μορφής επιχειρηματικής δράσης σε υγεία, πρόνοια, φάρμακο, κοινωνική ασφάλιση.

- Η ανάπτυξη ενός κρατικού οργανισμού που θα έχει την αποκλειστική ευθύνη έρευνας, παραγωγής, εισαγωγής και διάθεσης των φαρμάκων.

Σήμερα είναι ώριμο και ρεαλιστικό να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες. Το πρόβλημα βρίσκεται στο συσχετισμό δύναμης. Στο ποιος ασκεί την εξουσία. Ποιος είναι ιδιοκτήτης των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής.

Γι' αυτό το ΚΚΕ καλεί την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα να οργανωθούν και να εντείνουν την πάλη τους, να απεγκλωβιστούν από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, τις οπορτουνιστικές και ρεφορμιστικές δυνάμεις. Να δημιουργήσουν τη δική τους συμμαχία που θα διεκδικήσει τη λαϊκή εξουσία για να οργανωθεί η λαϊκή οικονομία, που θα αναπτύσσεται με κριτήριο την ικανοποίηση των αναγκών των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.