Αποτελεί υποκρισία ο ισχυρισμός ότι οι δημοτικές - νομαρχιακές εκλογές έχουν τοπικό χαρακτήρα, και άρα είναι θέμα των «τοπικών κοινωνιών» να αποφασίσουν τα του οίκου τους.

Η επίκληση των «τοπικών κοινωνιών» είναι το παραβάν που κρύβει τις πολιτικές συνεργασίες και δοσοληψίες που γίνονται πίσω από αυτό. Είναι το παραβάν στις κινήσεις διαφόρων κομμάτων, που υπογείως καλούν σε υπερψήφισή τους, παρά το ...ουδέτερο των «τοπικών κοινωνιών»...

Δεν υπάρχουν βασικά προβλήματα τοπικού χαρακτήρα. Υπάρχουν μόνο τοπικά ρουσφέτια. Οσα προβλήματα φαίνονται ως τοπικά, είναι στη μεγάλη πλειοψηφία τους το μέρος του γενικού. Πόσο τοπικό πρόβλημα είναι η ανεργία; Η ακρίβεια; Οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας; Η πανάκριβη περίθαλψη; Οπως, επίσης, δεν υπάρχουν τοπικές πολιτικές. Η πολιτική που εφαρμόζει το κάθε κόμμα είναι μία και ενιαία.

Ενιαία είναι και η πολιτική των δήμων και των νομαρχιών, ως τμημάτων της κεντρικής διοίκησης. Η φορολογία, οι ιδιωτικοποιήσεις, η δημοτική αστυνομία, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και άλλα εφαρμόζονται γενικώς, με αποφάσεις μάλιστα και των κεντρικών οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΚΕΔΚΕ, ΕΝΑΕ, κλπ.).

Κατά συνέπεια δεν μπορεί να κρίνεται στις τοπικές εκλογές μόνο η δημοτική και νομαρχιακή πλειοψηφία ή μειοψηφία. Μαζί με αυτές πρέπει να κριθεί και το κάθε κόμμα, την πολιτική του οποίου εφάρμοσε η πλειοψηφία ή μειοψηφία, ο δήμαρχος και ο νομάρχης. Ο ισχυρισμός ότι είναι ανεξάρτητοι μόνο θυμηδία προκαλεί. Κι αν ακόμη δεν είναι κάποιος μέλος του α ή του β κόμματος, είναι εξαρτημένος ή όχι από την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική. Το θέμα είναι αν υλοποιεί τις αποφάσεις της κυβέρνησης και της ΕΕ ή απειθαρχεί. Αν βρίσκεται στο πλευρό του λαού και στους αγώνες του ή αν σφυρίζει αδιάφορα ή πηγαίνει και ενάντια σε αυτούς.

Ο απεγκλωβισμός από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είναι γεγονός γενικής πολιτικής σημασίας. Αλλά είναι και απάντηση στο μπλοκ που έχουν συγκροτήσει στην Αυτοδιοίκηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ- ΣΥΝ, όπου ψηφίζουν όλες τις αντιλαϊκές αποφάσεις (ΚΕΔΚΕ - ΤΕΔΚΝΑ - ΕΝΑΕ).

Ο γραμματέας της ΝΔ δηλώνει ότι το κόμμα του δε θα είχε αντίρρηση να στηρίξει κομμουνιστή δήμαρχο στη Νίκαια ή και αλλού! Παράλληλα, σήκωσε ολόκληρο θόρυβο για το 42%.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δηλώνει ότι θέλει συνεργασία με την Αριστερά!

Ο ΣΥΝ (όπως πάντα σε δύο βάρκες) δηλώνει ότι δε θα συνεργαστεί στις βασικές πόλεις, αλλά αφήνει ανοιχτή την πόρτα για συνεργασίες με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ σε τοπικό επίπεδο, όπως έκανε και το 2002, που συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ σε πλήθος δήμων και νομαρχιών. Ταυτόχρονα, ρίχνει το μελάνι της «κοινής δράσης της Αριστεράς»! Δηλαδή, για μια ανώδυνη συμμαχία που θα λουστράρει τον ιμπεριαλισμό.

Δεν μπορούν να κινηθούν διαφορετικά τα κόμματα της διαχείρισης, παρά κάνοντας κόλπα. Κόλπα και ελιγμούς. Ετσι και τώρα. Το κόλπο της ΝΔ να «δώσει» ένα-δύο δήμους, στους οποίους είναι έτσι κι αλλιώς χαμένη από χέρι, δεν της κοστίζει το παραμικρό. Αντιθέτως, ελπίζει ότι θα της δώσει πανελλαδικά προοδευτικό πρόσωπο, ώστε να ψαρέψει ψήφους!...

Το ΠΑΣΟΚ, που δεν κερδίζει από τη φθορά της ΝΔ, ψάχνει κι αυτό για ψήφους, ώστε να προετοιμάσει το έδαφος για να έρθει στην κυβέρνηση. Κι ενώ γνωρίζει ότι με το ΚΚΕ δεν μπορεί να κάνει συνεργασία, αφού τα προγράμματα συγκρούονται, ωστόσο την προτείνει!

Ο ΣΥΝ γνωρίζει κι αυτός το ίδιο που γνωρίζει το ΠΑΣΟΚ. Παρ' όλα αυτά επιμένει στα περί «ενότητας», παρότι θεωρεί το ΚΚΕ δογματικό και ξεπερασμένο!...

Ελιγμούς η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έκαναν και στη 10ετία του 1980 και πριν απ' αυτή. Καλούσαν στο β΄ γύρο σε υπερψήφιση του κομμουνιστή υποψήφιου, αν ο δικός τους είχε αποκλειστεί. «Θυσίαζαν» έτσι το έλασσον, για να κερδίσουν στο μείζον, στην κυβερνητική εξουσία. Αλλά και για να εγκλωβίσουν κομμουνιστές ψηφοφόρους φορώντας τη μάσκα της προόδου. Και τώρα, η αλλαγή του εκλογικού νόμου σκοπιμότητες εξυπηρετεί. Σκοπιμότητες που έχουν να κάνουν με τη διαπάλη των δύο κομμάτων της πλουτοκρατίας για την κυβερνητική εξουσία.

Ο χαρακτήρας της σημερινής αστικής Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν μπορεί να αλλάξει, αν δεν αλλάξει η ίδια η εξουσία, αν δηλαδή δεν αντικατασταθεί η σημερινή από τη λαϊκή εξουσία. Φιλολαϊκές νησίδες δε δημιουργούνται στο καπιταλιστικό πέλαγος. Η αξία του να εκλέγονται όσο περισσότεροι κομμουνιστές και ριζοσπάστες αριστεροί και άλλοι αγωνιστές, βρίσκεται πρωτίστως στο ότι έτσι υπηρετείται η πάλη για απειθαρχία, διεκδίκηση, συσπείρωση δυνάμεων. Η πάλη για τη λαϊκή συμμαχία.

Οντας η κεντρική εξουσία αντιλαϊκή, όντας η κυρίαρχη πολιτική αντιλαϊκή σήμερα, είναι φανερό ότι και η θρυλούμενη αποκέντρωση είναι αποκέντρωση της αντιλαϊκής πολιτικής. Δεν είναι, λοιπόν, και τόσο ...προοδευτικό το να φωνάζει κανείς (όπως ο ΣΥΝ) υπέρ της αποκέντρωσης που συντελεί στην ανάπτυξη. Οι έννοιες έχουν ταξικό περιεχόμενο.

Οπότε, έτσι έχοντας τα πράγματα, τα περί «καλών ανθρώπων και τιμίων» που αξίζει δήθεν να τους ψηφίσει κανείς, συνιστούν ιστορίες γι' αγρίους. Ασφαλώς πρέπει να είναι τίμιος κάθε δήμαρχος και νομάρχης, αλλά πρέπει να είναι και ταγμένος με την πλευρά του λαού ουσιαστικά και όχι τύποις. Αν το δεύτερο λείπει, το πρώτο (κι όταν υπάρχει) γίνεται κάλυμμα της αντιλαϊκής πολιτικής, που έχει φορέα της τον τίμιο...

Και κυρίως να σκεφτούν ότι το ίδιο κάνουν τα κόμματα των παραπάνω δημάρχων: Στρέφονται κατά του λαού. Ετσι θα λειτουργήσουν και τυχόν άλλα πρόσωπα - υποψήφιοι στη θέση των παραπάνω πανελλαδικά. Πρέπει, λοιπόν, να τους εγκαταλείψουν.

Οσο για τον ΣΥΝ; Αυτός πρέπει να τιμωρηθεί στην κάλπη και μόνο για ένα λόγο (πέρα από τους πολλούς που υπάρχουν): Επειδή συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ, που σημαίνει (και αποδείχνεται) ότι χρόνια τώρα οι εκλεγμένοι του εφαρμόζουν αντιλαϊκή πολιτική στους δήμους και στις νομαρχίες που πλειοψηφούν. Φορολογούν το λαό, εφαρμόζουν τα ελαστικά ωράρια, υμνούν τον ευρωμονόδρομο, προωθούν τις ιδιωτικοποιήσεις, απέχουν από τους λαϊκούς αγώνες.

Ενίσχυση του ΚΚΕ. Ενίσχυση των ψηφοδελτίων πλατιάς συνεργασίας των κομμουνιστών με ριζοσπάστες, κινήματα, πρόσωπα καταξιωμένα στη δράση, είναι η μόνη λύση. Ο καθένας και η καθεμιά μπορεί ν' αντιληφθεί, τι βάρος θα είχαν στο ζύγι κατά της αντιλαϊκής πολιτικής πολλοί κομμουνιστές και κομμουνίστριες δήμαρχοι και νομάρχες.