ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οπορτουνισμός και στο Ευρωκοινοβούλιο

Σχεδόν δυο χρόνια πριν άρχισε η «συζήτηση» από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου για την αύξηση του αριθμού των ευρωβουλευτών και των χωρών που προέρχονται για τη συγκρότηση πολιτικής ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο. Είναι προφανής ο στόχος. Η ΕΕ και οι δυνάμεις που τη στηρίζουν ενδιαφέρονται να αποκλείσουν ή να περιορίσουν κυρίως τις δυνάμεις που αμφισβητούν την ΕΕ και είναι ενάντια σ' αυτήν και την πολιτική της.

Ενα χρόνο πριν από τις εκλογές, μ' ένα στημένο παιχνίδι, κατέληξαν τελικά να αυξήσουν τον αριθμό των βουλευτών από 20 σε 25 και των χωρών από 6 σε 7.

Υπήρξε πρόταση του Λαϊκού και Σοσιαλιστικού Κόμματος για αύξηση στους 30 βουλευτές και σε 7 τις χώρες και στη συνέχεια διαπραγμάτευση που κατέληξε στους 25 και 7, αντίστοιχα.

Το ΚΚΕ ήταν και παραμένει αντίθετο και με τη ρύθμιση που υπήρχε και ενάντια σε κάθε αύξηση και τον κανονισμό συνολικά που είναι αντιδημοκρατικός.

Ανάλογη θέση είχαν διατυπώσει και οι δυνάμεις που συγκροτούν την GUE/NGL. Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ καταψήφισαν οποιαδήποτε νέα αύξηση. Πώς ψήφισε ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, το Λαϊκό και Σοσιαλιστικό Κόμμα υπερψήφισε και τροπολογία για την αύξηση από 20 σε 25 και την έκθεση συνολικά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δε σώζεται καν από τη θεωρία του μικρότερου κακού, δηλαδή «μπροστά στο 30 προτιμά το 25». Γιατί, αν το ισχυριστεί θα έπρεπε να καταψηφίσει την έκθεση συνολικά, εκφράζοντας την πολιτική του αντίθεση. Αλλά ...νυν υπέρ πάντων η ΕΕ.

Μετακινήσεις ευρω-στρατευμάτων

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δεν έβαλαν στο στόχαστρο μόνον τους μετανάστες οι υπουργοί Εσωτερικών της ΕΕ με τις αποφάσεις που πήραν στις Κάννες, αλλά και τους «εντός των συνόρων» λαούς της ΕΕ. Συγκεκριμένα συμφώνησαν, στο πλαίσιο της δημιουργίας της κοινής ευρωπαϊκής αστυνομίας (Γιουροπόλ), να υπάρχει η δυνατότητα μετακίνησης αστυνομικών από το ένα κράτος - μέλος στο άλλο με διάφορες δικαιολογίες! Οπως συγκεκριμένα δήλωσε η Γαλλίδα υπουργός Εσωτερικών Μισέλ Αλιότ Μαρί «καταλήξαμε σε καταρχήν συμφωνία για μια σειρά θεμάτων ασφαλείας μεταξύ των οποίων η δημιουργία Ευρωπαϊκής Αστυνομίας». Οπως εξήγησε, η προσπάθεια συγκρότησης ευρωπαϊκής αστυνομίας θα ξεκινήσει με την αποστολή αστυνομικών μιας χώρας - μέλους σε άλλη για «επιχειρησιακούς λόγους», για διάστημα 1 - 3 μηνών κατά τα πρότυπα συνεργασιών που αναπτύσσονται σήμερα, για τις ανάγκες μεγάλων αθλητικών, για παράδειγμα, γεγονότων. Επιπλέον, όμως, προωθείται η μετακίνηση αστυνομικών για τις ανάγκες αστυνόμευσης περιοχών μιας ευρωπαϊκής χώρας, όπου παρατηρείται μεγάλη συγκέντρωση πολιτών μιας άλλης. Θα μπορούν, για παράδειγμα, Βρετανοί αστυνομικοί να έρχονται σε ελληνικά τουριστικά θέρετρα, όπου παραθερίζουν Βρετανοί πολίτες. Ολα αυτά, μαζί με την κοινή μεταναστευτική πολιτική, αναμένεται να επικυρωθούν στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τον Οκτώβρη, σφίγγοντας περισσότερο τις αλυσίδες γύρω από τους λαούς.

Τα ΑμΕΑ σε αγωνιστική ετοιμότητα

Τα Ατομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑμΕΑ) χρησιμοποιούνται ως μέσο πίεσης από τα Υπεραστικά και Αστικά ΚΤΕΛ ΑΕ καθώς και τα ΚΤΕΛ για να εισπράξουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερες επιδοτήσεις απ' το κράτος. Ετσι απειλούν να σταματήσουν μετά τις 15 Ιούλη 2008 να μεταφέρουν τα ΑμΕΑ χωρίς την είσπραξη κομίστρου - όπως προβλέπεται απ' τις διατάξεις του Ν. 2072/1992 (Α 125) και της ΠΥΣ 99/1990 - επειδή τα υπουργεία Οικονομίας και Υγείας δεν τους κατέβαλαν τα ποσά που αντιστοιχούν για την κάλυψη αυτής της δαπάνης της προηγούμενης περιόδου.

Από κοντά και η ηγεσία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμΕΑ) που με επιστολή της προς τους υπουργούς Γιώργο Αλογοσκούφη και Δημήτρη Αβραμόπουλο εκφράζει την «έντονη αγανάκτηση και δυσαρέσκεια σύσσωμου του αναπηρικού κινήματος». Πάντως το αγωνιστικό αναπηρικό κίνημα που διεκδικεί δημόσιες συγκοινωνίες με δωρεάν μετακίνηση -συμπεριλαμβανομένων και των ΑμΕΑ - για όλο το λαό δεν μπορεί να το εκφράσει η συμβιβασμένη ηγεσία της ΕΣΑμΕΑ που εξαντλεί τη διαμαρτυρία της μόνο στις πιέσεις να πληρώσει η κυβέρνηση τα χρωστούμενα στους λεωφορειούχους.

Η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων προειδοποιεί προς κάθε κατεύθυνση (κυβέρνηση και λεωφορειούχους) ότι είναι σε ετοιμότητα για αγωνιστική παρέμβαση, στην περίπτωση που προστεθούν, εκτός από αυτά που υπάρχουν, εμπόδια στη ζωή των ΑμΕΑ.

Η «πράσινη» απάτη

Το τελευταίο διάστημα, αρκετοί έχουν βαλθεί να μας πείσουν για τα αγαθά της λεγόμενης «πράσινης» οικονομίας. Η κυβέρνηση της ΝΔ με σειρά εκδηλώσεων, με τελευταία την προχτεσινή που διοργάνωσε το υπουργείο Εξωτερικών, με θέμα την «πράσινη επιχειρηματικότητα». Το ΠΑΣΟΚ μέσα από επίσημα κείμενα και τις ομιλίες του προέδρου του Γ. Παπανδρέου και άλλων στελεχών του. Και, βέβαια, από κοντά ακολουθούν διάφορες «μη κυβερνητικές οργανώσεις» που τάχα ενδιαφέρονται για το περιβάλλον. Τι σημαίνει, όμως, «πράσινη» οικονομία στην πράξη; Σημαίνει, όπως το περιέγραψε ωμά αρθρογράφος έκδοσης της ALPHA BANK, που αποκάλυψε πριν λίγους μήνες ο «Ριζοσπάστης», να πάψει το περιβάλλον να θεωρείται δημόσιο αγαθό και να παραδοθούν τα δικαιώματα ιδιοκτησίας του στην αγορά, δηλαδή στο μεγάλο κεφάλαιο για να το... σώσει! Στο ίδιο κεφάλαιο, δηλαδή, που δε θεωρεί το περιβάλλον τίποτε άλλο παρά την πηγή άντλησης και καταλήστευσης φυσικών πόρων, το φυσικό χώρο, για να ασκεί την ανεξέλεγκτη δραστηριότητά του και να απορρίπτει τα απόβλητά του!

Η «πράσινη» πολιτική που όλοι αυτοί ευαγγελίζονται, προτρέποντας τις επιχειρήσεις να βάλουν πλάτη, δεν αποτελεί παρά την πλήρη επιβεβαίωση της παροιμίας «βάζουν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα». Κι αυτό γιατί η καπιταλιστική ανάπτυξη με στόχο το κέρδος, που κατά τα άλλα υπηρετούν και θαυμάζουν, προϋποθέτει την εμπορευματοποίηση της γης, της ενέργειας, του νερού, κάθε φυσικού οικοσυστήματος. Πρόκειται για μια πολιτική, που όπως εφαρμόζεται και στη χώρα μας: Αντί να προστατεύει τις ακτές και τους ελεύθερους χώρους τις παραδίδει βορά στο μεγάλο κεφάλαιο. Αντί να προστατεύει τα δάση, ακόμη και με νομοθετήματα, οπλίζει τα χέρια των εμπρηστών. Αντί να προστατεύει την υγεία του λαού επιτρέπει βιομηχανίες να μολύνουν ποτάμια, όπως ο Ασωπός, και να τον ποτίζουν καρκινογόνο νερό.

Ο υφυπουργός Εξωτερικών, Π. Δούκας, προ ημερών το είπε καθαρά: «Οι πράσινες μπίζνες είναι οι καλύτερες μπίζνες»! Η «πράσινη» οικονομία επιχειρεί, δηλαδή, να δημιουργήσει νέα πεδία δράσης για την κερδοφορία του κεφαλαίου και όχι βέβαια για να προστατευτεί το περιβάλλον και η υγεία του λαού. Στο πλαίσιο αυτό, άλλωστε, γίνεται προσπάθεια: Να δικαιολογηθούν οι ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα της ενέργειας και να προωθηθούν οι ιδιωτικές επενδύσεις στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, στήνοντας αιολικά πάρκα ακόμη και σε ...εθνικούς δρυμούς. Να δικαιολογηθούν ακόμη και ένοπλες επεμβάσεις με πρόσχημα το περιβάλλον. Να παγιωθούν «ευέλικτοι μηχανισμοί» δήθεν καταπολέμησης των κλιματικών αλλαγών, με το γνωστό «εμπόριο ρύπων» που επιτρέπει στις επιχειρήσεις, αντί να εφαρμόζουν αντιρρυπαντική τεχνολογία, να αγοράζουν «δικαιώματα», για να βομβαρδίζουν με περισσότερους ρύπους. Να γίνει μαζική στροφή στην παραγωγή βιοκαυσίμων από πολύτιμες τροφές, οδηγώντας ολόκληρους λαούς στην πείνα και την εξαθλίωση.

Ας είμαστε, λοιπόν, καθαροί: Καμιά «πράσινη» - καπιταλιστική εννοείται - οικονομία και ανάπτυξη δεν μπορεί να σώσει τον πλανήτη και να προστατεύσει το περιβάλλον. Γιατί απλούστατα προϋποθέτει την καταλήστευση και καταστροφή του περιβάλλοντος, αφού το θεωρεί ως πρώτη ύλη για τη μεγιστοποίηση του κέρδους. Πρόκειται, επομένως, για μια τεράστια «πράσινη» απάτη!