ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η ώρα της αλήθειας για Κυπριακό - ευρωστρατό

Η κυβέρνηση ενδιαφέρεται μόνο να πλασάρει ως «ρεαλιστικές» και «εθνικά συμφέρουσες» τις νεοταξικές «λύσεις»

Του Τολιάδη από το «Ποντίκι»

Η ώρα της κρίσεως και της αλήθειας φτάνει, όπως όλα δείχνουν, για Κυπριακό και ευρωστρατό. Τα αδιέξοδα της πολιτικής που ακολούθησε η κυβέρνηση Σημίτη τα προηγούμενα χρόνια έρχονται με ένταση στην επιφάνεια. Το χειρότερο είναι ότι είναι πολύ πιθανό να πληρώσει ακριβά ο λαός και ο τόπος τις δρομολογημένες «λύσεις».

Ακόμα χειρότερο, οι «λύσεις» που ετοιμάζονται να επιβληθούν είναι απολύτως βέβαιο ότι όχι μόνο δεν πρόκειται να συμβάλουν στην ειρήνη και καλή γειτονία των λαών, αλλά θα προετοιμάσουν «εστίες έντασης και αποσταθεροποίησης» στο όχι απώτερο μέλλον.

Καθώς προθεσμίες και τα χρονοδιαγράμματα πλησιάζουν στην «καταληκτική ημερομηνία», η κυβέρνηση Σημίτη δείχνει να νοιάζεται περισσότερο να προετοιμάσει την «κοινή γνώμη» να αποδεχτεί τις νεοταξικές «λύσεις». Θα πλασαριστούν, κατά τα ειωθότα, ως οι μόνες «ρεαλιστικές» και «εθνικά συμφέρουσες».

Το ίδιο άλλωστε δε μας έλεγαν και στο Ελσίνκι; Ποιος δε θυμάται την κυβερνητική θριαμβολογία ότι με τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής και την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ λύνεται το Κυπριακό με τον καλύτερο τρόπο και μάλιστα επειδή αποσυνδέεται από το πολιτικό πρόβλημα; Τώρα, «διαπιστώνουν» έκπληκτοι ότι η ένταξη στην ΕΕ μπορεί να αποτελέσει τον «εφιάλτη» και να νομιμοποιήσει την εισβολή και κατοχή του '74!

Οι «μάχες» για τις οποίες μίλησε προχθές ο Γ. Παπανδρέου προκειμένου να αντιμετωπιστούν «κάποιες δυσκολίες προς το τέλος» των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Κύπρου, είναι από την αρχή «στημένες» στα ευρωατλαντικά πλαίσια και γι' αυτό προκαθορισμένη, εν πολλοίς, η έκβασή τους.

Γι' αυτό η κυβέρνηση Σημίτη επιμένει στη «διπλωματία του παρασκηνίου», στη «διευθέτηση» των εθνικών θεμάτων πίσω από «κλειστές πόρτες» των γραφείων σε Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες και στη δημιουργία τετελεσμένων. Δε θέλει το λαό ενημερωμένο και σύμμαχό της, ακριβώς επειδή ξέρει ότι απορρίπτει τις «λύσεις» τους.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

ΣΧΕΔΙΟ ΣΥΡΜΑΤΟΠΛΕΓΜΑ

Από το 1996: «Το σχέδιο αυτό (σ.σ. εξόντωσης του Αραφάτ και της Παλαιστινιακής Αρχής) δεν είναι καν δικό του (σ.σ. του Αριέλ Σαρόν). Το είχαν επεξεργαστεί οι στρατηγοί από το 1996, για να το οριστικοποιήσουν το 2000. Εχει και όνομα: «Συρματόπλεγμα». Οπως γράφει στην «Ελ Παΐς» η Τάνια Ράινχαρτ, καθηγήτρια γλωσσολογίας στα Πανεπιστήμια του Τελ Αβίβ και της Ουτρέχτης, οι πρόσφατες επιθέσεις του Ισραήλ εναντίον αμάχων, πόλεων και θεσμών της Παλαιστίνης δεν αποτελούν αντίποινα στις επιθέσεις αυτοκτονίας των Παλαιστινίων, αλλά εντάσσονται σε μια συστηματική επίθεση εναντίον της Παλαιστινιακής Αρχής που είχε προετοιμαστεί με κάθε λεπτομέρεια πολύ πριν από τον σημερινό «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας»... Το σχέδιο του ισραηλινού στρατού συνίσταται στη διαίρεση των κατεχομένων εδαφών σε 64 απομονωμένους πυρήνες, ο καθένας από τους οποίους θα ελέγχεται από μια ειδική στρατιωτική δύναμη. Ο τοπικός αρχηγός θα έχει την εξουσία και θα αποφασίζει πότε και εναντίον ποίου θα ανοίγει πυρ ο στρατός. Αργά ή γρήγορα η εξουσία της Παλαιστίνης θα περιέλθει εξ ολοκλήρου και οριστικά στο Ισραήλ». (Μιχάλης Μητσός - «ΝΕΑ»).

ΡΗΓΜΑΤΑ; «Αλλά οι πρόσφατοι, οδυνηροί συμβιβασμοί του Αραφάτ που επέτρεψαν την άρση της αιχμαλωσίας του στη Ραμάλα (φυλάκιση έξι Παλαιστινίων μαχητών, συμπεριλαμβανομένου και του ηγέτη του Λαϊκού Μετώπου, συμφωνία για απέλαση 13 Παλαιστινίων που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο Ναό της Γεννήσεως, στη Βηθλεέμ) προκάλεσαν σοβαρό ρήγμα στο παλαιστινιακό στρατόπεδο. Η επίθεση της "Χαμάς" επιβεβαιώνει αυτό το ρήγμα και διαμηνύει ότι οποιαδήποτε απόπειρα του Αραφάτ να κλείσει το κεφάλαιο "Ιντιφάντα" χωρίς να εξασφαλίσει βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος θα συναντήσει σφοδρή αντίσταση, ενδεχομένως δε, θα πυροδοτήσει και ενδοπαλαιστινιακό εμφύλιο». (Π. Παπακωνσταντίνου - «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Ο Σαρόν ετοιμάζει αντίποινα μετά τις επιθέσεις αυτοκτονίας - ΝΕΟΣ ΓΥΡΟΣ ΑΙΜΑΤΟΣ.

ΑΥΓΗ: ΕΜΠΛΟΚΗ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΟΝ ΓΙΑΣΕΡ ΑΡΑΦΑΤ.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Κάλεσμα για την απεργία στις 29 του Μάη - ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΠΟΥ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟ ΛΑΟ.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ ΕΚΡΗΞΗ ΣΤΑ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Εξονυχιστικοί έλεγχοι σε όσους δεν υποβάλουν τις δηλώσεις συνάφειας - ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΥΣ.

ΕΘΝΟΣ: ΜΕΙΩΣΗ ΦΟΡΩΝ ΓΙΑ ΑΓΟΡΑ Ι.Χ.

ΤΑ ΝΕΑ: ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΚΑΙ ΓΥΑΛΙΑ - ΚΑΡΦΙΑ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΦΩΤΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ.

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ: Με τη βούλα του ΝΑΤΟ οι Τούρκοι: ΡΙΧΝΟΥΝ ΑΓΚΥΡΑ, ΤΩΡΑ, ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ!

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ.

ΕΣΤΙΑ: ΔΙΠΛΟΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ - Το «μυστήριο» ζητεί εξήγηση.

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ κατά της συνεργασίας των ηγεσιών του ΚΚΕ και του ΣΥΝ με τη Δεξιά.

ΧΩΡΑ: ΣΕΙΣΜΟΣΗΜΟ 40.000 ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΣΠΙΤΙ.

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Ρίζου): Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ «ΚΟΠΑΝΑΣ».

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Μήτση): ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΛΑΙΕΣ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ.

ΒΡΑΔΥΝΗ: ΠΩΣ ΘΑ ΧΤΙΣΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ.

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ: ΑΠΟΒΟΛΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ.

Επίσκεψη με νόημα: «Η τουρκική πλευρά, πάντως, έχει κερδίσει από την επίσκεψη του Κόφιν Ανάν, πριν αυτός αφιχθεί στην Κύπρο. Το γεγονός ότι θα επισκεφθεί τον Ραούφ Ντενκτάς στο γραφείο του στο "προεδρικό" μέγαρο στα Κατεχόμενα συνιστά μία έμμεση αναγνώριση. Είναι σημείο των καιρών ο ίδιος ο γ.γ. να παραβιάζει τα ψηφίσματα 541 και 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας και τις σχετικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (υπόθεση Λοιζίδου και 4η διακρατική προσφυγή της Κυπριακής Δημοκρατίας), οι οποίες θεωρούν το τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος τοπική διοίκηση, που είναι υποτελής στην Τουρκία». (Σταύρος Λυγερός - «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

Χάθηκε η ευφορία: «Μια "δύσκολη προτεραιότητα" χαρακτηρίζει πλέον η κυβέρνηση την επίλυση του Κυπριακού, ενώ προετοιμάζεται για τις μάχες που θα δώσει όταν βρεθεί μπροστά "σε κάποιες δυσκολίες" την περίοδο της ένταξης της Κύπρου στην Ε. Ενωση... Για πρώτη φορά η κυβέρνηση εγκαταλείπει το κλίμα πλήρους σχεδόν ευφορίας που είχε καλλιεργήσει μέχρι πρότινος για την απρόσκοπτη ένταξη της Κύπρου στην Ε. Ενωση, ακόμα και χωρίς λύση του πολιτικού προβλήματος της νήσου». (Από το ρεπορτάζ της «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ»).

Ποιο «πλεονέκτημα»; «Οι αποφάσεις της συνόδου κορυφής του Ελσίνκι που αποσυνέδεαν την ένταξη της Κύπρου από την επίλυση του πολιτικού προβλήματος αλλά προέβλεπαν την επανεκτίμηση της καταστάσεως εάν μετά το τέλος των ενταξιακών διαπραγματεύσεων δεν είχε εξευρεθεί λύση, προεβάλλοντο ως η μεγαλυτέρα επιτυχία της ελληνικής πλευράς. Σήμερα πλέον είναι σαφής η περιπλοκότης του θέματος και το ερώτημα που τίθεται είναι μήπως "το πλεονέκτημα" της εντάξεως της Κύπρου στην ΕΕ είναι το όχημα για την υιοθέτηση "λύσεως" που επί της ουσίας αναγνωρίζει, έστω και στιγμιαίως, την κυριαρχία του κατοχικού καθεστώτος της Βορείου Κύπρου και με τον τρόπο αυτόν θα νομιμοποιεί τις συνέπειες της τουρκικής εισβολής του 1974». (Κώστας Ιωαννίδης - «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).