ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τήρησε τα προσχήματα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Λαλίστατος όπως πάντα ο ευρωβουλευτής του Συνασπισμού Μ. Παπαγιαννάκης, ανέπτυξε διεξοδικά τις γνωστές του απόψεις για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στην εκδήλωση που οργάνωσε η αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Αθήνα, με αφορμή την «Ημέρα της Ευρώπης (9 Μάη)». Δε θα σχολιάσουμε τις απόψεις του. Γνωστό άλλωστε το τι πρεσβεύει ο κ. Παπαγιαννάκης. Εχουμε μόνο να παρατηρήσουμε, πως δε βρήκε ούτε μια λέξη να αρθρώσει για την 9η Μάη, όχι την ημέρα της ΕΕ όπως κάποιοι θέλουν να την καθιερώσουν, αλλά την ημέρα της μεγάλης αντιφασιστικής νίκης των λαών. Ούτε μια λέξη, έστω για τα προσχήματα. 'Η μήπως τα προσχήματα τήρησε και δεν αναφέρθηκε στην ιστορική επέτειο, μιας και η ΕΕ, της οποίας είναι υπέρμαχος, όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση, αλλά βρίσκεται ουσιαστικά στον αντίποδα των μηνυμάτων της 9ης Μάη και της μεγάλης νίκης των λαών της Ευρώπης εναντίον του φασισμού.

Υποκριτές

Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης χθες, καθώς συμπληρώθηκαν 57 χρόνια από την άνευ όρων συνθηκολόγηση της χιτλερικής Γερμανίας στις συμμαχικές δυνάμεις. Και όμως τα λεγόμενα μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης, που ελέγχονται από τους μεγαλοεργολάβους - εφοπλιστές και μεγαλοεπιχειρηματίες και στηρίζουν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, απαξίωσαν να κάνουν και την παραμικρή νύξη γι' αυτό το μεγάλο και ιστορικό γεγονός. Κατά τα άλλα... κατατρόμαξαν, μαζί με την κυβέρνηση, για την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη... Υποκριτές... Το λιγότερο.

Υ.Γ. Βέβαια και τα κρατικά δεν ήταν καλύτερα. Τέσσερις εκπομπές είχε χθες η ΝΕΤ, για τη «Μέρα της Ευρώπης», αλλά καμία για την επέτειο της αντιφασιστικής νίκης.

Οδηγικές ... συγκινήσεις!

Η επαρχιακή διαδρομή Χαλκίδας - Ιστιαίας θεωρείται - και είναι - μία από τις ομορφότερες της χώρας. Φαίνεται, όμως, πως οι κάθε λογής τοπικοί και υπεράνω αυτών αρμόδιοι αποφάσισαν να προσθέσουν στο φυσικό κάλλος και το στοιχείο της ...περιπέτειας. Αλλιώς, δεν εξηγείται το γεγονός πως η διαδρομή αυτή, ειδικά από τον Αγιο ως το Μαντούδι, έχει μετατραπεί σε επικίνδυνο μονοπάτι. Οι «θεομηνίες», που έπληξαν την περιοχή κατά τη διάρκεια του περασμένου χειμώνα, έχουν προκαλέσει σε πολλά σημεία την υποχώρηση του δρόμου. Σε κάποια σημεία, μάλιστα, ο δρόμος έχει μείνει ο μισός, σε άλλα, η υποχώρηση του οδοστρώματος έχει «διορθωθεί» με τη ρίψη μπαζών, ενώ, λίγο πριν το Μαντούδι, από μακριά βλέπεις έναν ευθύ δρόμο και, πλησιάζοντας, διαπιστώνεις ότι ...η ευθεία έχει μετατραπεί σε έξι άκρως επικίνδυνες στροφές! Και, βέβαια, δεν αποτελούν αντιμετώπιση του προβλήματος, ούτε η τοποθέτηση προστατευτικών κιγκλιδωμάτων, ούτε οι δεκάδες πινακίδες, που ορίζουν την ανώτατη επιτρεπόμενη ταχύτητα στα 30 χιλιόμετρα...

Φοβόμαστε ότι, όπου να 'ναι, η Βόρεια Εύβοια, εκτός από την ανεργία, που μαστίζει την περιοχή, θα γίνει γνωστή και ως η περιοχή «έντονων οδηγικών συγκινήσεων»!

Υπεραρκετό ... το «Πάτερ ημών»

Εντάσσεται στα μέτρα προώθησης της αρχής της κινητικότητας της εργασίας -στα πλαίσια της ευρωπαϊκής ενοποίησης- και υποτίθεται πως θα λειτουργήσει ευεργετικά στην αντιμετώπιση της ανεργίας. Κουραφέξαλα... Στην πραγματικότητα, θέλει να ενισχύσει ακόμη περισσότερο το «δικαίωμα» του κάθε μεγαλοεργοδότη -όπως και του καπιταλιστικού κράτους- να προσλαμβάνει όποιον θέλει, όποτε θέλει και με τους όρους που θέλει. Μιλάμε, για το προετοιμαζόμενο Προεδρικό Διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο εκπαιδευτικοί, πολίτες των χωρών - μελών της ΕΕ, θα μπορούν να προσλαμβάνονται στη δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση της χώρας μας.

Πέρα από τα παραπάνω, όμως, μας έκανε εντύπωση και το εξής: Το προετοιμαζόμενο Προεδρικό Διάταγμα θέτει ως βασική προϋπόθεση το θρήσκευμα -να είναι δηλαδή οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί, πολίτες των άλλων κοινοτικών χωρών, χριστιανοί ορθόδοξοι- αλλά όχι τη γνώση της ελληνικής γλώσσας ή της ελληνικής ιστορίας. Φαίνεται, πως οι αρμόδιοι του υπουργείου Παιδείας πιστεύουν ότι το «Πάτερ ημών» -έστω και σε κάποια άλλη γλώσσα- είναι αρκετό, για μια ικανοποιητική μόρφωση και διάπλαση των σύγχρονων Ελληνοπαίδων...

Ο λαϊκισμός των «σκατόπαιδων»

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΒΕΒΑΙΑ, αυτοί φταίνε για όλα... Τα «σκατόπαιδα» και οι «αξύριστοι δάσκαλοι»! Πάλι το έλυσε το πρόβλημα της ελληνικής Παιδείας, αλλά και της γενικότερης και πολύμορφης κοινωνικής κρίσης, ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Προφανώς, δεν έχει καταλάβει, ότι ο λαϊκισμός έχει και όρια...

Γιατί, μάλλον, με βάση τους κάθε λογής «φίλους» του στο ΠΑΣΟΚ κρίνει, όταν μιλάει για νέους, που έχουν πολλά λεφτά και τα ξοδεύουν ασυλλόγιστα. Οσο για τους δασκάλους, ούτε κουβέντα δεν μπορεί να πει κάποιος, που ψηφίζει την εκπαιδευτική πολιτική όλων των κυβερνήσεων, είκοσι χρόνια τώρα. Ούτε λέξη!

Και σε τελευταία ανάλυση, ας του θυμίσει κάποιος τη λαϊκή παροιμία «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι»... Εκτός και δυο δεκαετίες τώρα κυβερνούν τη χώρα «σκατόπαιδα» και «αξύριστοι δάσκαλοι»...

ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΙΣ είναι οι προετοιμασίες του Σαρόν για νέες επιθέσεις στα παλαιστινιακά εδάφη. Τόσο πρωτοφανείς όσο και η αδιαφορία των «διεθνών παραγόντων», με πρώτη και καλύτερη την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Δεν υποψιάζονται άραγε τι πρόκειται να συμβεί τις επόμενες μέρες; Δεν είναι ενδεικτικά των προθέσεων του Ισραηλινού πρωθυπουργού τα όσα έγιναν στην Τζενίν;

Μάλλον κάποιοι περιμένουν πάλι την ευκαιρία να εκφράσουν τον αποτροπιασμό, την έκπληξη ή την απορία τους για όσα θα ακολουθήσουν, καθώς και την πίστη τους στην ανάγκη πολιτικής λύσης. Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο.

Γρηγοριάδης Κώστας

ΣΕ ΥΨΗΛΑ επίπεδα παραμένει ο πληθωρισμός, ανέβηκαν, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, οι τιμές χονδρικής και τα δάνεια παντός είδους σημείωσαν νέες επιδόσεις-ρεκόρ για τον Φλεβάρη, σύμφωνα με την Ενωση Ελληνικών Τραπεζών. Αυτά μόνο για σήμερα...

Ο Χριστοδουλάκης, πάντως, συνεχίζει απτόητος να επιχαίρει για τους σταθερούς ρυθμούς ανόδου της ελληνικής οικονομίας και να κατακεραυνώνει τους ανόητους που μιλάνε για παροχές και υπονομεύουν την προσπάθεια.

Δεν ντρέπονται όμως, υπουργέ; Μετά από μια εισοδηματική πολιτική της τάξης του 2,5% να ζητάνε κι άλλα; Ωρες ώρες η αχαριστία ξεπερνά κάθε όριο...

Ενα καλό κράτος για το κεφάλαιο

Ενα «σύγχρονο» κράτος και «ευέλικτο» στην «υπηρεσία του πολίτη» διαφημίζει η κυβέρνηση, που προσπαθεί να πείσει ότι δεν υπάρχει καμία σχέση ανάμεσα στις απαιτήσεις του κεφαλαίου για αποτελεσματικές -ως προς τα δικά του συμφέροντα- κρατικές υπηρεσίες, και τις παρεμβάσεις της στη δημόσια διοίκηση. Την ίδια ώρα οι μηχανές της Ευρωπαϊκής Ενωσης μαρσάρουν ηχηρά, έτοιμες να εκτοξεύσουν το ευρωπαϊκό κεφάλαιο σε νέες αγορές και νέες πηγές εκμετάλλευσης. Οι όροι αναπροσαρμόζονται, οι υπαρκτές αντιθέσεις οξύνονται και η αγορά της Ευρώπης και όχι μόνο - παρ' όλες τις επιχειρηματικές επεμβάσεις των τελευταίων δέκα χρόνων - έχει ακόμη πολύ ψωμί για το στόμα των καπιταλιστών. Η προετοιμασία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και φυσικά των κρατών - μελών της, μόνο με τη φρενήρη προετοιμασία μιας μεγαλειώδους στρατιάς μπορεί να συγκριθεί. Μιας στρατιάς αποτελούμενης από άγριους τυχοδιώκτες, διψασμένους για νέες κατακτήσεις και λάφυρα, έτοιμης να συνθλίψει όσους πιστέψουν ότι πρόκειται να τους απελευθερώσει.

Η κυβέρνηση έχοντας αναλάβει τις δικές της υποχρεώσεις απέναντι στο ευρωπαϊκό και το ντόπιο κεφάλαιο, βαφτίζει τη δική της ανάλογη προετοιμασία «δημόσια διοίκηση στην υπηρεσία του πολίτη»! Βάζει μπροστά το πρόγραμμα ΠΟΛΙΤΕΙΑ, χτυπά δήθεν τη «γραφειοκρατία», αλλάζει τα ωράρια των δημοσίων υπαλλήλων, διαλαλεί αυξημένες αμοιβές για μορφωμένα στελέχη, ιδιωτικοποιεί «άχρηστες» υπηρεσίες, αναπτύσσει άλλες χρήσιμες για τις «μπίζνες» των μεγάλων, στελεχώνει διεθνείς οργανισμούς και διεκδικεί τη λειτουργία τους στη χώρα μας. Το ζητούμενο όμως είναι δεδομένο και για να επιτευχθεί πρέπει οι εκατοντάδες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι να μετατραπούν σε πειθήνια όργανα ενός μηχανισμού που μόνο για τα δικαιώματα του πολίτη δε θα νοιάζεται. Στη «νέα» δημόσια διοίκηση οι δημόσιοι υπάλληλοι πρέπει - σύμφωνα με την πολιτική της κυβέρνησης - να έχουν λιγότερα δικαιώματα, ανύπαρκτες αντιστάσεις, νέες ιδέες για την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου.

Για να γίνει αυτό, τα δικαιώματα των εργαζομένων στο δημόσιο πρέπει να ανατραπούν και νέοι μηχανισμοί χειραγώγησης να γεννηθούν. Το μέχρι χτες «προνομιούχο» κομμάτι των εργαζομένων, τα περιβόητα «ρετιρέ» που η εκάστοτε κυβέρνηση χρησιμοποιούσε το μύθο τους για να διασπά το μέτωπο των εργαζομένων, οφείλει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μερική εργασία στο δημόσιο. Νέες, ευέλικτες μορφές εργασίας. Χτύπημα της μονιμότητας. Ανατροπή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους στο πλαίσιο των «ενιαίων κανόνων ασφάλισης». Επανεξέταση του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα και της αξιολόγησης. Σύνδεση του μισθού με τη λεγόμενη παραγωγικότητα. Συνεχής εκπαίδευση του προσωπικού στη «νέα» - αλλά ουσιαστικά πολύ παλιά - κρατική φιλοσοφία.

Απέναντι στο ζήτημα «δημόσια διοίκηση στην υπηρεσία του λαού», η κυβέρνηση αντιτάσσει την επιδίωξη για κράτος στην υπηρεσία του κεφαλαίου με ακόμη πιο αποτελεσματικό τρόπο. Ναι, θέλει τις υπηρεσίες να δουλεύουν καλύτερα. Αλλά όχι για τον κακοπληρωμένο, βασανισμένο από τη μεγάλη φορολογία, ανασφαλή λόγω της ανεργίας, με ψαλιδισμένα εργασιακά δικαιώματα, εργαζόμενο. «Σύγχρονο» κράτος σημαίνει γι' αυτόν μονάχα μεγαλύτερη εκμετάλλευση, μεγαλύτερους φόρους, χειρότερη παιδεία, ακριβοπληρωμένο σύστημα υγείας. Και για το δημόσιο υπάλληλο αφαίρεση κατακτήσεων.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ

Εμφανής η αλλαγή

Γρηγοριάδης Κώστας

Η αλλαγή στη Διεύθυνση της εφημερίδας «Τα ΝΕΑ» είναι πλέον εμφανής. Η αποχώρηση του Λ. Καραπαναγιώτη από τη θέση του διευθυντού και η ανάληψη της θέσης από τον κ. Π. Καψή δεν άργησε να γίνει αισθητή. Βλέπετε, η απόσταση που χωρίζει έναν ευπατρίδη της δημοσιογραφίας από έναν απόγονο της γενιάς ...του «νερού του Καματερού» είναι τόσο εμφανής, όσο η απόσταση, που χωρίζει την παραδοσιακή αστική ευγένεια από τη δήθεν «ευφυία» της ...απαστράπτουσας γκλαμουριάς.

Η ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση του «Ριζοσπάστη» με τα «Νέα» ήταν και είναι δεδομένη, αλλά δε διστάζουμε να σημειώσουμε ότι η απόσταση που χωρίζει τον κ. Καψή από τον προκάτοχό του είναι μεγάλη. Και είναι σίγουρο ότι, όσο θα προσπαθεί να καλύψει το κενό, επιβάλλοντας στην εφημερίδα που διευθύνει το προσωπικό του «μικροπολιτικό» ύφος και τις γνωστές, βρώμικες μεθόδους συκοφαντίας, τόσο η απόσταση αυτή θα μεγαλώνει και τόσο περισσότερο θα φαίνεται...

Οι... εξαιρέσεις

Ο «Ρ» είχε αντιταχθεί απ' την αρχή στη διαβόητη μεταρρύθμιση του ΕΣΥ που θεσμοθετήθηκε με το νόμο 2889/2001 καθώς μετατρέπει το εναπομείναν δημόσιο σύστημα υγείας σε Εμπορικό Σύστημα Υγείας. Ετσι λοιπόν, η όποια κριτική και όταν ακόμα απευθύνεται σε πρόσωπα, τα αντιμετωπίζει ως εκφραστές αυτής της πολιτικής.

Ενα απ' τα στοιχεία που είχε πολυδιαφημίσει ο υπουργός Υγείας Αλ. Παπαδόπουλος ήταν οι «πλήρους και αποκλειστικής» - όπως προβλέπει ο 2889/2001 - πρόεδροι των Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας (ΠεΣΥ) που θα διοικήσουν το σύστημα. Ομως ο πρόεδρος του Α' ΠεΣΥ Αττικής Λ. Λιαρόπουλος ζήτησε και έλαβε απ' το υπουργείο Παιδείας άδεια μερικής απασχόλησης στο τμήμα νοσηλευτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών «προκειμένου να κατέχει τη θέση προέδρου του Α' ΠεΣΥ Αττικής με πενταετή θητεία». Την απόφαση υπέγραψε ο Ειδικός Γραμματέας του υπουργείου Παιδείας Δ. Κλάδης στις 24.4.2002 κατόπιν εντολής του υπουργού Παιδείας Π. Ευθυμίου και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 527 (29.4.2002).

Κατά τ' άλλα, ο Αλ. Παπαδόπουλος κομπορρημονεί ότι τα 'βαλε με τους... διπλοθεσίτες και... τριπλοθεσίτες πανεπιστημιακούς γιατρούς για το καλό της υγείας του λαού...

Οι εθνικές της ταλαιπωρίας

Είναι κανόνας πια, τις μέρες του Πάσχα, των Χριστουγέννων και των άλλων αργιών, όταν οι δυστυχείς πολίτες της Αθήνας φεύγουν για λίγη ξεκούραση για να γιορτάσουν με τους δικούς τους, να σχηματίζονται τεράστιες ουρές στους δρόμους. Οι δρόμοι, ιδίως οι επαρχιακοί, μετατρέπονται σε καρμανιόλες, ενώ οι εθνικοί «φρακάρουν» είτε στις εξόδους είτε τις εισόδους τους. Το αποτέλεσμα είναι να καταταλαιπωρούνται χιλιάδες και χιλιάδες πολίτες και, τελικά, να βγαίνει ξινή η έξοδος. Κατά τα άλλα, αρμόδιοι και αναρμόδιοι κυβερνητικοί και άλλοι κολαούζοι, με κάθε ευκαιρία, συκοφαντούν τους αγρότες που κάποιες φορές υποχρεώνονται στο κλείσιμο μερικών δρόμων -κάτι που το κάνουν, επιτέλους, διεκδικώντας την ίδια την επιβίωσή τους!

Αν το σκεφθείτε, πάντως, θα βρείτε, ότι και στη μια και στην άλλη περίπτωση ίδια είναι η ρίζα του προβλήματος: Οι αντιλαϊκές και φιλομονοπωλιακές πολιτικές των κάθε λογής κυβερνώντων, είτε είναι «γαλάζιοι», είτε «πράσινοι», είτε κάθε λογής κεντρο-αριστερο-δεξιοί διαχειριστές των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου...

Επικίνδυνα παιχνίδια

Δεν είναι καινούριο, αλλά κάθε φορά γίνεται με ακόμα πιο προκλητικό τρόπο, συσσωρεύεται στα προηγούμενα και η χώρα εγκλωβίζεται σε ακόμα πιο επικίνδυνα και αδιέξοδα μονοπάτια. Ο λόγος για τον ανταγωνισμό στην προσφορά υπηρεσιών στα ιμπεριαλιστικά κέντρα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και το πώς τον καλλιεργούν και τον αξιοποιούν αυτόν οι Αμερικανοί στα σχέδια επιβολής της «νέας τάξης».

Βγήκαν, λοιπόν, τώρα και στέλνουν το μήνυμα του «εκβιασμού» τους: Ο διοικητής των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, Αμερικανός πτέραρχος Τζ. Ράλστον, συνέταξε απόρρητη έκθεση που διανεμήθηκε στις 15 χώρες - μέλη. Στην έκθεση αυτή η Ελλάδα κατατάσσεται στις χαμηλότερες θέσεις από πλευράς συνεισφοράς δυνάμεων και διευκολύνσεων στην «αντιτρομοκρατική εκστρατεία», σε αντίθεση με την Τουρκία, της οποίας η προσφορά στον πόλεμο του Αφγανιστάν περιγράφεται με τα καλύτερα λόγια.

Ετσι με «ένα σμπάρο δυο τρυγόνια». Και το ζήλο που επιδεικνύει η κυβέρνηση Σημίτη στη «νέα τάξη» εδραιώνουν, εξασφαλίζοντας τη μέγιστη δυνατή συμμετοχή και προεξοφλούν την ακόμα μεγαλύτερη ελληνική προσφορά στον ανοιχτό πόλεμο κατά της «διεθνούς τρομοκρατίας».

Οι μεθοδεύσεις αυτές εντάσσονται στο όλο σύστημα των πιέσεων που τελευταία πυκνώνουν γύρω από το θέμα του ευρωστρατού, με στόχο να γίνουν αποδεκτές από την ελληνική πλευρά οι ευνοϊκές για την Αγκυρα ρυθμίσεις. Το θέμα αυτό μαζί με όλες τις «εκκρεμότητες» που υπάρχουν στις σχέσεις της Ελλάδας με το ΝΑΤΟ όσον αφορά στο Αιγαίο, λειτουργούν σαν συγκοινωνούντα δοχεία. Η αμερικανοΝΑΤΟική πλευρά ανοίγει ταυτόχρονα όλα τα μέτωπα, αναδεικνύοντας παράλληλα τον ξεχωριστό ρόλο της Τουρκίας και υποβαθμίζοντας το ρόλο της Ελλάδας.

Τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν στις πιέσεις και στις μεθοδεύσεις των ΝΑΤΟικών επιτελείων, για αποδοχή από την ελληνική πλευρά να πετάνε στο Αιγαίο τα τουρκικά μαχητικά, χωρίς να υποβάλλουν στις ελληνικές αρχές σχέδια πτήσης και απλώς ν' αναγνωρίζονται ως «συμμαχικά», μέσω του συστήματος αυτόματης αναγνώρισης IFF (σήμα που εκπέμπουν τα αεροσκάφη). Μάλιστα, όπως λέγεται, υπήρξε και γραπτή τουρκική ειδοποίηση, που έγινε αποδεκτή από τον διοικητή των αεροπορικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ πτέραρχο Κις, σύμφωνα με την οποία από δω και στο εξής τα τουρκικά μαχητικά θα πετάνε στο Αιγαίο «με ευθύνη των πιλότων τους».

Η ελληνική κυβέρνηση, βεβαίως, δεν είναι θύμα κανενός εκβιασμού από τους Αμερικανούς, όσο κι αν φάνηκαν ορισμένοι απολογητές της να ξαφνιάζονται και προσπαθούσαν να εξηγήσουν ότι «εμείς δώσαμε ό,τι μας ζήτησαν...». Είναι συνειδητή επιλογή της να δίνει έδαφος στην άσκηση τέτοιων μεθοδεύσεων, καθώς διεκδικεί ρόλο από τους επικυρίαρχους σε αυτό το παιχνίδι κι έτσι δέχεται σαν φυσικό επακόλουθο, αυτό το είδος «παζαριού». Πρόκειται, όμως, για ένα «πάρε - δώσε» που η ελληνική πλευρά πρέπει να δίνει και να υποχωρεί, προσδοκώντας σε οφέλη που κάποια στιγμή θα υπάρξουν από την αναγνώριση της προσφοράς της. Σε αυτό το παιχνίδι, που τώρα γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνο, ο σίγουρα χαμένος θα είναι ο ελληνικός λαός, που πρέπει να αντιταχθεί και να το χαλάσει.

Βρε, ουστ!

Το μαγαζί

δεν πάει καλά

λακίζουν οι πελάτες

κι ο μαγαζάτορας

για δες

άρχισε τις απάτες,

διαφημίζει

προσφορές

αυτή τη διετία,

δημοτικές

είναι μπροστά