Αγκίδα στο μάτι της Κομισιόν φαίνεται πως είναι τα ψαροκάικα της Ελλάδας και της Μεσογείου γενικότερα. Ο επίτροπος Αλιείας της ΕΕ Τζο Μποργκ στη διάρκεια της υπουργικής συνάντησης του Διεθνούς Κέντρου Ανώτατων Μεσογειακών Αγρονομικών Σπουδών (CIHEAM) στη Σαραγόσα της Ισπανίας, ζήτησε τη μείωση του αλιευτικού στόλου των μεσογειακών χωρών εντός και εκτός της ΕΕ!

Ο επίτροπος Αλιείας χρησιμοποίησε το επιχείρημα ότι «ένας σημαντικός αριθμός σκαφών αλιεύει περιορισμένο αριθμό ψαριών». Στην ομιλία του, κάλεσε όλες τις μεσογειακές χώρες να καταβάλλουν «σημαντικές προσπάθειες» για μείωση του αλιευτικού τους δυναμικού και υπογράμμισε την ανάγκη ενίσχυσης του περιφερειακού συντονισμού στην υπηρεσία της βιώσιμης αλιείας στη Μεσόγειο. Η ουσία είναι ότι η ΕΕ έχει βάλει στο στόχαστρο τους ψαράδες και χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να τους βγάλει από τη μέση, σε όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών και των βιομηχανιών που λυμαίνονται τις θάλασσες. Για τους ψαράδες δίνονται κίνητρα διάλυσης των αλιευτικών σκαφών και απόσυρσης από το επάγγελμα, ενώ παράλληλα τίθενται όλο και περισσότεροι περιορισμοί στην αλιεία. Το επιχείρημα που τίθεται από την ΕΕ είναι η προστασία των ιχθυαποθεμάτων. Η αλήθεια όμως είναι ότι επιδιώκεται να βγουν από τη μέση οι μικρομεσαίοι ψαράδες. Αλλωστε, κάτι ανάλογο συμβαίνει και στη γεωργία όπου το προπαγανδιστικό επιχείρημα που χρησιμοποιήθηκε σχετικά στην αναθεώρηση της νέας ΚΑΠ, ήταν η «αειφόρος ανάπτυξη»... Κι όπως φαίνεται η πολιτική ξεκληρίσματος της ΕΕ δεν κοιτάει, ούτε θάλασσα, ούτε βουνό, ούτε κάμπο.

«Μην ενθουσιάζεσαι, Ευρώπη. Μπορεί ο Πρόεδρος Μπους να αποχωρήσει από τον Λευκό Οίκο τον Ιανουάριο του 2009, αλλά η εξωτερική πολιτική του διαδόχου του θα έχει πολλά κοινά σημεία με τη δική του».

Αυτά, και άλλα ανάλογα, γράφει το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ» σε σχετικό άρθρο του με αφορμή τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. Βέβαια, στο παραπάνω απόσπασμα υπάρχει μια ολόκληρη αλήθεια... και μια «μισή». Η ολόκληρη αλήθεια - αν και δεν περιμέναμε το «Σπίγκελ» να μας «πληροφορήσει», αλλά πάντα είναι χρήσιμες τέτοιες παραδοχές «εκ των έσω» - είναι ότι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός θα διατηρήσει και θα αυξήσει την επιθετικότητά του ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος και θρησκεύματος του νέου Προέδρου. Η «μισή» αλήθεια είναι ότι η Ευρώπη που «ενθουσιάζεται» είναι η παραδοσιακή δεξιά, η σοσιαλδημοκρατία και οι παραφυάδες της (σ.σ. τύπου «συλλυπητήρια» στην πρεσβεία των ΗΠΑ για το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους) οι οποίοι έχουν κάθε λόγο να προπαγανδίζουν ουσιαστικά ότι ακόμη και... «ένας άλλος ιμπεριαλισμός είναι εφικτός».

Υπάρχει όμως και η Ευρώπη που δεν παραμυθιάζεται. Οι λαοί. Και η οποία σίγουρα δε θα βρει θέση στις σελίδες του «Σπίγκελ»...

Και μόνο το γεγονός ότι στο Συμβούλιο της Επικρατείας εκκρεμούν για εκδίκαση γύρω στις 30.000 υποθέσεις, αρκεί για να επιβεβαιώσει ότι η Δικαιοσύνη - ακόμη και αυτή η «κουτσή» Δικαιοσύνη - στον τόπο μας απονέμεται με τον ...αραμπά.

Οι ελλείψεις σε δικαστές, σε άλλο έμψυχο προσωπικό, αλλά και σε υλικοτεχνική υποδομή, παρά τις υποσχέσεις των κυβερνήσεων τόσο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ, για την κάλυψή τους, αντί να μειώνονται διαρκώς αυξάνονται. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να επικρατεί καθημερινά στα δικαστήρια ένα αδιανόητο κομφούζιο με δίκες που αναβάλλονται αλλεπάλληλα, ταλαιπωρώντας χιλιάδες ανθρώπους που περιμένουν να φτάσουν οι υποθέσεις τους στο ακροατήριο 4 και 5 χρόνια, ίσως και παραπάνω, μόνο σε πρώτο βαθμό! Βιασύνη επιδεικνύεται βέβαια μόνο στις περιπτώσεις όπου τα δικαστήρια καλούνται να βγάλουν παράνομη και καταχρηστική μια απεργία...

Να ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που μας διηγήθηκε δικηγόρος, ο οποίος κάποτε είχε αναλάβει αγωγή για μισθολογικά ζητήματα εργαζομένων κάποιου υπουργείου, που στρεφόταν κατά του γενικού γραμματέα (όχι ως πρόσωπο, αλλά γενικά ως εκπροσώπου της δημόσιας διοίκησης): «Η υπόθεση τρέναρε επί πέντε χρόνια. Στο μεταξύ, είχε αλλάξει η κυβέρνηση και ένας από τους εργαζόμενους που έκαναν την αγωγή είχε τοποθετηθεί στη θέση του γενικού γραμματέα. Ετσι, όταν τελικά έφτασε η μέρα να εκδικαστεί η υπόθεση, ο ενάγων ήταν πια και ο... εναγόμενος!».

Μερικές από τις δικαστικές καθυστερήσεις, λοιπόν, έχουν καταντήσει... ανέκδοτο! Και άλλες βέβαια έχουν εξελιχτεί σε διπλό δράμα, αφού οι καθυστερήσεις ενίοτε φτάνουν σε επίπεδα αρνησιδικίας...

«Τον προβοκάτορα κι αν τον ξεμπροστιάζεις τις λέξεις σου ξοδεύεις». Ο λόγος για άλλη μια φορά για την Α1 του Γ. Καρατζαφέρη, που προκειμένου να συκοφαντήσει το ΚΚΕ ανακατεύει τα σάπια υλικά του. Ανακατεύει την παρουσία της Γ. Αγγελοπούλου σε κάποια επίδειξη μόδας με το γεγονός πως η εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» τυπώνεται στην «Τυποεκδοτική». Ολοφάνερη η αγωνία να φτιάξει συνειρμούς, από την αστοχία όμως ολοφάνερη και η διατεταγμένη υπηρεσία...