Θα μπορούσα να αναφέρω πολλούς λόγους. Θα σταθώ, όμως, σε τρεις που θεωρώ βασικούς.

Ο πρώτος είναι ότι το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που προσεγγίζει ξεκάθαρα τα θέματα της γενικότερης πολιτικής και προτείνει λύσεις που αποκλειστικά και κυρίαρχα αφορούν τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, τους νέους και τις νέες, τους συνταξιούχους, τους άνεργους, τους αυτοαπασχολούμενους της χώρας μας.

Αυτός, άλλωστε, ήταν και ο λόγος που με οδήγησε και στην εκλογική συνεργασία στις βουλευτικές εκλογές του 2009.

Ο δεύτερος είναι ότι η συνεργασία στην Αυτοδιοίκηση από το 2002 σαφώς και απέδωσε όπως από όλους έχει αναγνωρισθεί, αφού αυτή προέκυψε από πολιτικές συγκλίσεις και προσεγγίσεις και όχι από προσωπικές πολιτικές και επιδιώξεις. Ο αμοιβαίος σεβασμός των ελάχιστων διαφοροποιήσεων που μπορεί να υπήρχαν σε κάποια ζητήματα και η συνέπεια που χαρακτήριζε τη συνεργασία αυτή είναι κατά γενική ομολογία η βάση για τη συνέχιση της συνεργασίας.

Ο τρίτος λόγος είναι ότι αποτελεί για μένα τιμή η συνεργασία με το ΚΚΕ που η Ιστορία του και οι αγώνες του είναι και γνωστοί και από κάθε έντιμο πολίτη αυτής της χώρας αναγνωρίζεται κυρίως σήμερα που η αντικομμουνιστική υστερία καλλιεργείται και στην Ελλάδα από γνωστά κέντρα που φοβούνται τη δράση του και με κάθε τρόπο προσπαθούν να αμαυρώσουν τους αγώνες του.

Σε συνθήκες βαθιάς και εντεινόμενης κρίσης του οικονομικού και πολιτικού συστήματος, που οδηγούν σε σταδιακή εξαθλίωση το σύνολο των εργαζομένων, ισοπεδώνουν κατακτήσεις δεκαετιών και υποθηκεύουν το παρόν και το μέλλον του λαού και της χώρας, κανείς δεν μπορεί να μένει αδιάφορος. Οφείλουμε ατομικά και συλλογικά να αντιδράσουμε με συστράτευση, παρά τις όποιες επιμέρους διαφωνίες και ενστάσεις, σε κοινό μέτωπο ενάντια στη βάρβαρη επίθεση που επιχειρούν τα μονοπώλια με όχημα τις κυβερνητικές επιλογές. Βιώνουμε καθημερινά αυτήν την επίθεση στους χώρους που ζούμε και εργαζόμαστε. Παράδειγμα ο χώρος της Δημόσιας Υγείας τον οποίο υπηρετώ. Καθημερινή υποβάθμιση με στόχο το οριστικό ξεπούλημα και την πλήρη ιδιωτικοποίηση των Δημόσιων Νοσοκομείων.

Στις 7 του Νοέμβρη δίνεται η ευκαιρία να εκφραστεί μαζικά με την ψήφο μας, όχι μόνον η αντίθεση στις επιταγές της τρόικας και του Μνημονίου, αλλά και η πεποίθηση ότι μπορεί να δημιουργηθεί ένα πλατύ μέτωπο στην ελληνική κοινωνία που θα οδηγήσει οριστικά στην αλλαγή συσχετισμού των δυνάμεων υπέρ αυτών που υφίστανται καθημερινά τα δεινά της ταξικής εκμετάλλευσης.

Δηλώνοντας λοιπόν παρών σε αυτήν την προσπάθεια, συμμετέχω ως συνεργαζόμενος υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για την Περιφέρεια της Θεσσαλίας, ελπίζοντας αυτό να αποτελέσει την αφετηρία ώστε ευρύτερες δυνάμεις που τάσσονται στο πλευρό της εργατικής τάξης να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο.

Οι εκλογές αυτές είναι καθαρά πολιτικές και η ψήφος του κάθε πολίτη πρέπει να είναι μία συνειδητά πολιτική πράξη, που θα λέει όχι στον εργασιακό μεσαίωνα με μανδύα εκσυγχρονισμού, όχι στους «συμπαθητικούς» συνοδοιπόρους της κυβέρνησης, όχι στην αναδυόμενη ακροδεξιά, όχι στην αδιέξοδη αποχή.

Η ψήφος του ΚΚΕ στις εκλογές σημαίνει καταδίκη της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, του μνημονίου, των άγριων μέτρων που επιβλήθηκαν και των νέων βάναυσων μέτρων που θα έρθουν μετεκλογικά.

Σημαίνει ακόμα καταδίκη της πολιτικής της ΝΔ, για τη συνενοχή της στο παρελθόν και τώρα. Η ΝΔ εφάρμοσε όλους τους νόμους του ΠΑΣΟΚ κι αυτό με τη σειρά του όχι μόνο δεν καταργεί, αλλά «χειροτερεύει» τους νόμους της ΝΔ.

Το μήνυμα των εκλογών πρέπει να είναι εκκωφαντικό και να εκφράζει την αγανάκτηση του λαού, αλλά όχι μόνον αυτή. Να εκφράζει την αποφασιστικότητα του λαού να αγωνιστεί για την ικανοποίηση των αναγκών του, στην εργασία, στην υγεία, στην παιδεία, στην ασφάλιση. Να δυναμώνει το ΚΚΕ που είναι στο κέντρο των αγώνων προς έναν άλλο φιλολαϊκό δρόμο ανάπτυξης.

Τις τελευταίες δεκαετίες, σχεδόν κάθε χρόνο, συμμετείχα στους αγροτικούς αγώνες και στα πολυήμερα μπλόκα στα οδοστρώματα των εθνικών οδών. Μέσα σ' αυτές τις κινητοποιήσεις έμαθα ποιοι δίνουν πραγματικούς αγώνες για τα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς και ποιοι τους υπονομεύουν και βάζουν πλάτη για να περάσουν οι πολιτικές της ΕΕ και των κυβερνήσεων.

Παρόλο που ανήκω στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, αποφάσισα να συνεργαστώ με το συνδυασμό της «Λαϊκής Συσπείρωσης», με υποψήφιο περιφερειάρχη τον Βαγγέλη Μπούτα. Γιατί δεν μπορώ να ανεχθώ άλλο την κοροϊδία και τις ψεύτικες υποσχέσεις της κυβέρνησης και θεωρώ ότι καλύτερα μπορώ να υπερασπιστώ τα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς και τα δικά μου μέσα από τη «Λαϊκή Συσπείρωση.

Πού αλλού θα μπορούσα να συμμετέχω, πέρα από τη «Λαϊκή Συσπείρωση»; Υπάρχει κάτι άλλο, πιο έντιμο και αγωνιστικό; Είναι η μόνη παράταξη που στηρίζει τα αιτήματα των εργαζομένων.

Ο Καλλικράτης και οι εξελίξεις στην τοπική αυτοδιοίκηση αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της συνολικής επίθεσης που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ απέναντι στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Οχι τυχαία, η διοικητική μεταρρύθμιση αποτελεί τμήμα του περιβόητου μνημονίου και τις επιπτώσεις αυτού τις ζούμε σήμερα ως εργαζόμενοι στο εισόδημά μας και στα δικαιώματά μας και αύριο θα τις αντιμετωπίσουμε ως δημότες μέσα από τις παραπέρα περικοπές ή την αύξηση του τιμήματος των παρεχόμενων υπηρεσιών των Δήμων (παιδικοί σταθμοί, γυμναστήρια, ΚΕΠ, ΚΑΠΗ κλπ). Αυτή η «ενοποίηση» της επίθεσης σε όλο το μήκος και το πλάτος της καθημερινότητάς μας πρέπει να βρει απάντηση στους δρόμους του αγώνα από ένα μεγάλο μέτωπο κοινωνικής συμμαχίας εργατών, αγροτών, νεολαίας. Να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία που μας δίνεται στις επικείμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, στέλνοντας μήνυμα αντίστασης και ανυπακοής όχι με επιλογές «διασποράς», αλλά με «μονόβολη» ψήφο στη «Λαϊκή Συσπείρωση».

ΑΡΚΕΤΑ! ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

Ο αρχιερέας του αμερικανικού καπιταλισμού, ο Λέστερ Θάροου, γράφει με περισσή αναίδεια και οίηση: «Το μέλλον έχει αφεθεί στην αγορά. Και ό,τι ήθελε προκύψει».

Και εγώ αντέλεγα, «Και όποιον πάρει ο Χάρος δηλαδή».

(Απόσπασμα από το τελευταίο πόνημα του κου Βύρωνα Πολύδωρα).

Στη σύγχρονη εποχή καθοριστικό ρόλο στη λειτουργία της αγοράς παίζει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Η πολιτική και οι πολιτικοί μας έχουν υποταχθεί δουλοπρεπώς μπροστά στα μονοπώλια και στους τραπεζίτες.

Τις συνέπειες της κρίσης του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος τις πληρώνουν τα εύκολα θύματα, οι λαοί.

Η βαρβαρότητα δεν είναι προ των πυλών, αλλά βρίσκεται ήδη εντός των τειχών.

Η πλήρης υποταγή της χώρας μας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και στο διεθνές κεφάλαιο έχει και συμβολικό χαρακτήρα.

Πρόκειται για την υποταγή της χώρας που γέννησε τη δημοκρατία με πολιτισμικές αξίες και κατακτήσεις που καθόρισαν εν πολλοίς το μέλλον της ανθρωπότητας μέχρι τώρα, μιας χώρας σύμβολο της αντίστασης στην πρόσφατη Ιστορία.

Εν τέλει στοχεύουν να κάμψουν το ηθικό και των υπολοίπων λαών.

Σε εθνικό επίπεδο, ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου, έχει «αναλάβει» να μας συνετίσει και να μας δείξει τον «καλό 4ο δρόμο».

Αρκετά!

Ως πολίτης και ως πατριώτης θεωρώ ότι δεν έχω δικαίωμα, αφού έχω συνειδητοποιήσει το μέγεθος του προβλήματος, να μην αντισταθώ σε όλα αυτά που γίνονται γύρω μου.

Η πρώτη ευκαιρία όπου μου δίνεται η δυνατότητα να εκφραστώ και να δώσω μάχη είναι οι ερχόμενες Δημοτικές και Περιφερειακές Εκλογές. Αυτές που αφορούν τις τοπικές κοινωνίες και που πρέπει να έχουν ως αντικείμενο τα μικρά και τα μεγάλα προβλήματα των καθημερινών ανθρώπων.

Το μήνυμα ξεκάθαρο:

Τη σφαίρα που έχουμε και ρίχνουμε κάθε τέσσερα χρόνια, αυτή τη αφορά να μην τη στρέψουμε στο κεφάλι μας, αλλά σε αυτούς που μας καλούν συνεχώς αμέσως μετά τις εκλογές να κάνουμε «θυσίες».

Η μόνη πολιτική δύναμη που προειδοποιούσε ανελλιπώς από τις αρχές της δεκαετίας του '80 για τις αδυσώπητες συνέπειες και επιπτώσεις της οικονομικής εξάρτησης από την ΕΟΚ - ΕΕ και τους λοιπούς Διεθνείς Οργανισμούς, είναι το Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδος.

Δικαιούται επομένως τη στήριξή μας στις ερχόμενες Δημοτικές και Περιφερειακές Εκλογές.

Ο «Καλλικράτης» :

Στοχεύει στη δημιουργία «Καλού Κράτους», το οποίο θα αναλάβει την πλήρη ανατροπή σε τομείς όπως οι εργασιακές σχέσεις, παιδεία, υγεία, αθλητισμός, πολιτισμός κ.λπ.

Ο πολιτικός στόχος του «Καλού Κράτους» είναι ο καλύτερος έλεγχος του πολιτικού συστήματος μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Η νέα «Διοικητική Μεταρρύθμιση»:

α) Βάζει ταφόπλακα στα όποια δικαιώματα των αδύναμων σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας.

β) Εξαφανίζει κάθε προοπτική «Αποκέντρωσης» και «αμεσότητας», καταδικάζοντας σε ερήμωση τις ορεινές περιοχές της χώρας.

Αγαπητοί συμπατριώτες, η συμμετοχή στους Συνδυασμούς της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και η ενίσχυσή τους στις ερχόμενες εκλογές μπορεί να δώσει ένα διπλό μήνυμα:

1) Ενα ισχυρό χαστούκι σε όσους λυμαίνονται για δεκαετίες τις ελπίδες και τα οράματα ενός λαού και

2) Τη δημιουργία αναχώματος αποτρέποντας τα στοιχεία βαρβαρότητας που εισχωρούν στην ελληνική κοινωνία.

Το μεγαλύτερο «όπλο» των κυβερνητικών κομμάτων είναι η αδράνεια και η παθητικότητα των πολιτών.

Εμείς πρέπει να μετατρέψουμε τη δυσαρέσκεια σε δράση, σε ενίσχυση των αγώνων της «Λαϊκής Συσπείρωσης». Να διεκδικήσουμε όλα όσα μας ανήκουν και μας κλέβουν, για μια κοινωνία όπου ο αγρότης θα μπορεί να μένει στο χωράφι του, ο νέος και η νέα θα βρίσκουν δουλειά και δε θα είναι εμπορεύσιμα είδη η υγεία, η παιδεία, η πρόνοια και η ενέργεια.

Δε χρειαζόμαστε τοπικούς άρχοντες να χαρατσώνουν το λαό με φόρους, να γενικεύουν τη μερική απασχόληση, να είναι πλασιέ των επιχειρηματικών συμφερόντων.

Μπορούμε να παλέψουμε με ισχυρή «Λαϊκή Συσπείρωση» να βγουν ένα μπόι παραπάνω ο λαός μας και οι αγώνες του.