Στη Βουλή αναμενόταν να κατατεθεί αργά χτες βράδυ, ή το αργότερο σήμερα, για να ξεκινήσει αύριο Παρασκευή η συζήτησή του στις αρμόδιες Επιτροπές το «αναπτυξιακό» πολυνομοσχέδιο - «σκούπα», σύμφωνα με ενημέρωση από κυβερνητικές και κοινοβουλευτικές πηγές.

Με το νομοσχέδιο η κυβέρνηση επιχειρεί για λογαριασμό του κεφαλαίου να επιφέρει νέο συντριπτικό πλήγμα στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και ειδικά στις κλαδικές, ενώ ταυτόχρονα προωθεί διατάξεις για τον ασφυκτικό έλεγχο των συνδικάτων από την εργοδοσία και το κράτος, με ηλεκτρονικό φακέλωμα και χτύπημα των συλλογικών διαδικασιών.

Θυμίζουμε πως σύμφωνα με όσα περιλαμβάνονταν στο σχέδιο που δόθηκε στη δημοσιότητα, στο πλαίσιο της «δημόσιας διαβούλευσης», το πολυνομοσχέδιο προβλέπει μεταξύ άλλων:

-- Εξαιρέσεις από τις εθνικές, τις τοπικές κλαδικές και τις ομοιοεπαγγελματικές ΣΣΕ για «επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα» ή λειτουργούν ως «επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας», νομικά πρόσωπα «μη κερδοσκοπικού σκοπού» κ.λπ.

-- Σε περιπτώσεις συρροής οι επιχειρησιακές συμβάσεις υπερισχύουν έναντι των κλαδικών για τις παραπάνω επιχειρήσεις, ακόμα και όταν οι κλαδικές ΣΣΕ δεν περιλαμβάνουν ρήτρες εξαιρέσεων.

-- Γενικά, σε περιπτώσεις συρροής η τοπική σύμβαση υπερισχύει και της εθνικής κλαδικής και της ομοιοεπαγγελματικής.

-- Ακόμα και όταν γίνεται δυνατό να υπογραφεί κάποια κλαδική σύμβαση, για την επέκτασή της στο σύνολο του κλάδου, πέρα από τον όρο να υπογράφεται από εργοδότες που απασχολούν ποσοστό μεγαλύτερο από το 50% των εργαζομένων του συγκεκριμένου κλάδου, θα πρέπει πλέον στη σχετική αίτηση επέκτασης να ελέγχονται οι επιπτώσεις της... «στην ανταγωνιστικότητα και στην απασχόληση»!

-- Προστίθενται νέοι περιορισμοί για την προσφυγή των εργαζομένων στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), καθώς η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής από τα συνδικάτα ουσιαστικά εξαλείφεται...

Ο συνδυασμός όλων των παραπάνω διατάξεων οδηγεί στην ουσιαστική κατάργηση των κλαδικών ΣΣΕ. Νομοθετούνται μάλιστα σε μια περίοδο κατά την οποία, ως συνέπεια των τριών μνημονίων και όλων των αντεργατικών μέτρων που έχουν ψηφιστεί και εφαρμόζονται, οι κλαδικές συμβάσεις που βρίσκονται σε ισχύ έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο και καλύπτουν μόλις το 10% του συνόλου των μισθωτών. Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι η «ανάπτυξη για όλους», που τάζει η ΝΔ, είναι για τους επιχειρηματικούς ομίλους και όχι για τους εργαζόμενους, για τους παραγωγούς του κοινωνικού πλούτου. Για τους τελευταίους προβλέπονται η διαιώνιση των ίδιων γλίσχρων μισθών, οι δουλειές του ποδαριού χωρίς δικαιώματα και προστασία, ο εργασιακός μεσαίωνας χωρίς τέλος...

Ταυτόχρονα, στα Συνδικαλιστικά το πολυνομοσχέδιο προωθεί την απροκάλυπτη παρέμβαση του κράτους και της εργοδοσίας μέσα στα συνδικάτα, παίρνοντας κι εδώ τη σκυτάλη από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Στο πλαίσιο αυτό, το πολυνομοσχέδιο προβλέπει την ηλεκτρονική ψηφοφορία για τις «αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων και λοιπών οργάνων διοίκησης» των συνδικάτων, «συμπεριλαμβανομένων των αποφάσεων κήρυξης απεργίας» (με διατύπωση που αρχικά παρουσιάζεται ως «δυνατότητα»), καθώς και τη δημιουργία «Γενικού Μητρώου Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων» στο υπουργείο Εργασίας.

Βασικός στόχος είναι το χτύπημα της δημοκρατικής λειτουργίας των συνδικάτων και το άνοιγμα του δρόμου για την ενίσχυση του φακελώματος των εργαζομένων. Με τις «ηλεκτρονικές ψηφοφορίες» επιχειρούν να κόψουν τους δεσμούς των ίδιων των εργαζομένων μεταξύ τους, το αναφαίρετο δικαίωμά τους να ενημερώνονται και να συζητούν συλλογικά στη Γενική τους Συνέλευση, να συνδιαμορφώνουν τα αιτήματά τους και το σχέδιο δράσης τους, να οργανώνουν συλλογικά τις απεργιακές και τις άλλες κινητοποιήσεις τους.

Και εδώ, μάλιστα, όπως και στα παραπάνω, όλα τα κρίσιμα ζητήματα για την εφαρμογή των εν λόγω αντιδραστικών διατάξεων παραπέμπονται σε αποφάσεις του υπουργού Εργασίας, στην πραγματικότητα δίνοντας στην κυβέρνηση και στον εκάστοτε υπουργό την εξουσία να ξαναγράφουν τον συνδικαλιστικό νόμο.

Παράλληλα, το «αναπτυξιακό» πολυνομοσχέδιο προβλέπει μπαράζ νέων διευκολύνσεων και προνομίων στο κεφάλαιο, για την «προσέλκυση επενδύσεων».

Μεταξύ άλλων προβλέπονται:

-- Απλούστευση των διαδικασιών, συμπεριλαμβανομένων των περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων. Μάλιστα, ο γενικός κανόνας είναι πρώτα να ξεκινούν τη λειτουργία τους οι επιχειρήσεις και να διενεργείται εκ των υστέρων ο έλεγχος των απαιτούμενων δικαιολογητικών.

-- Βιομηχανικές δραστηριότητες. Η έναρξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας ξεκινά με μια απλή «γνωστοποίηση» προς τις αρμόδιες υπηρεσίες, ενώ βέβαια δεν απαιτείται έγκριση εγκατάστασης για επιχειρήσεις που «εκσυγχρονίζονται ή επεκτείνονται σε περιοχές στις οποίες καθορίζονται χρήσεις γης βιομηχανίας - βιοτεχνίας με βάση τον πολεοδομικό σχεδιασμό οποιουδήποτε επιπέδου».

-- «Fast track» διαδικασία για την άρση αρχαιολογικών «εμποδίων», σε περιπτώσεις Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).

-- Ανάθεση σε τρίτους (τράπεζες, ιδιωτικές επιχειρήσεις) της αξιολόγησης των επενδυτικών σχεδίων του «αναπτυξιακού» νόμου, όπως και του ελέγχου της υλοποίησης των επενδύσεων. Τα ιδιωτικά γραφεία αξιολόγησης μπορούν να πιστοποιούν την υλοποίηση του 50% του επενδυτικού σχεδίου, προκειμένου στη συνέχεια να καταβληθεί η κρατική ενίσχυση.

-- Για τις λεγόμενες «στρατηγικές επενδύσεις», ρητά αναφέρεται πως «επιτρέπονται συγκεκριμένες και ειδικές παρεκκλίσεις από τους ισχύοντες όρουςκαι περιορισμούς δόμησης της περιοχής για λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος», και μάλιστα η αιτιολόγηση και η τεκμηρίωση του αιτήματος γίνονται με «ευθύνη του φορέα της επένδυσης», δηλαδή από τον επενδυτή.

Επιπλέον στοιχείο που ξεχωρίζει στο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο της κυβέρνησης είναι η προσπάθεια για διεύρυνση επιχειρηματικών πεδίων μέσα από τον χωροταξικό σχεδιασμό.

Σε αυτό το πλαίσιο, μεταξύ άλλων προβλέπονται η κατάργηση της «απαρχαιωμένης κατηγορίας» «μεσαίας όχλησης», ιδίως για βιοτεχνικές και εμπορικές επενδύσεις, ο διπλασιασμός του συντελεστή δόμησης για για «στρατηγικές επενδύσεις», η καθιέρωση «Επιχειρηματικού Πάρκου Μεμονωμένης Μεγάλης Μονάδας».

Ταυτόχρονα, προετοιμάζεται το έδαφος για μεταβίβαση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά σε νέους... «σωτήρες» (η εταιρεία αμερικανικών συμφερόντων ΟΝΕΧ έχει εκδηλώσει ήδη ενδιαφέρον), καθώς προβλέπεται η παραχώρηση στους επενδυτές ουσιαστικά όλων των χώρων γύρω από τα ναυπηγεία.