Πέμπτη 10 Οχτώβρη 2019
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Στο σημερινό 4σέλιδο «Εργαζόμενοι και Κοινωνική Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:
  • Ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ: Καμία αναμονή, καμία ανοχή στο προμελετημένο έγκλημα στην Κοινωνική Ασφάλιση
  • Εργαζόμενοι στο Μέταλλο: Σημαντικό βήμα η δημιουργία του νέου κλαδικού Συνδικάτου στην Κεντρική Μακεδονία
  • Εποχικοί εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία: Προσωρινή δουλειά, ανεργία και προβλήματα που οξύνονται μετά το τέλος της σεζόν
  • Βαμβακοπαραγωγοί: Αντιμέτωποι με το αίσχος των «ανοιχτών» και απαράδεκτα χαμηλών τιμών
ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ
Μαχητική περιφερειακή συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη

Από την κινητοποίηση των συνταξιούχων της Κ. Μακεδονίας

MotionTeam

Από την κινητοποίηση των συνταξιούχων της Κ. Μακεδονίας
Μαχητική συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη, στο Αγαλμα Βενιζέλου, και πορεία μέχρι το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης πραγματοποίησαν χτες οι συνταξιούχοι της Κεντρικής Μακεδονίας, στο πλαίσιο του πανελλαδικού αγωνιστικού δεκαήμερου που οργανώνουν οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις.

Με την κινητοποίησή τους έστειλαν ξεκάθαρο μήνυμα συνέχισης του αγώνα ενάντια σε όλες τις αντισυνταξιουχικές ανατροπές, ενάντια στον νέο γύρο επίθεσης στο Ασφαλιστικό που ετοιμάζει η κυβέρνηση.

Στη συγκέντρωση μίλησε ο Δήμος Κουμπούρης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ. Νωρίτερα, χαιρετισμό απηύθυναν οι: Γιώργος Κουτουνίδης, αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΟΑΕΕ, Βασίλης Ρέβας, πρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Θεσσαλονίκης, Θεόδουλος Ταπανίδης, πρόεδρος Συνταξιούχων Πολιτικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης, και Στέργιος Κλιγκόπουλος, Γραμματέας του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Πιερίας.

Ο Δ. Κουμπούρης τόνισε ότι οι εκατοντάδες κινητοποιήσεις των συνταξιούχων το 2018 και το 2019 αποτελούν παρακαταθήκη, δείχνουν την απόφασή τους να συνεχίσουν τον αγώνα για όλα όσα τους έχουν αφαιρεθεί. «Γνωρίζουμε πολύ καλά πως ό,τι κερδίσαμε μέχρι τώρα, και στα χρόνια της κρίσης, είναι αποτέλεσμα αυτών των αγωνιστικών κινητοποιήσεων», τόνισε και κάλεσε τους συνταξιούχους να δυναμώσουν τον αγώνα και να απαιτήσουν με πολιτική απόφαση να δοθούν πίσω όσα τους έκοψαν.

Ακολούθησε πορεία στους δρόμους της πόλης, η οποία κατέληξε στο υπουργείο.

Το αγωνιστικό δεκαήμερο δράσης που οργανώνουν οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις ολοκληρώνεται με τις εξής περιφερειακές συγκεντρώσεις:

-- Σήμερα Πέμπτη στην Πάτρα (10.30 π.μ., πλατεία Εθνικής Αντίστασης).

-- Αύριο Παρασκευή στο Ρέθυμνο (11 π.μ., πλατεία 4 Μαρτύρων).

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
Καμία αναμονή, καμία ανοχή στο προμελετημένο έγκλημα στην Κοινωνική Ασφάλιση!

Σε ανακοίνωσή του για το «νέο Ασφαλιστικό» της κυβέρνησης, το Πολιτικό Γραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ επισημαίνει τα εξής:

«

Καμία αναμονή, καμία ανοχή στο προμελετημένο έγκλημα στην Κοινωνική Ασφάλιση!

Ο οργανωμένος μαζικός αγώνας και η συμμαχία των εργαζομένων, των αγροτών, των ελευθεροεπαγγελματιών επιστημόνων, των επαγγελματοβιοτεχνών, της νεολαίας, των γυναικών, όλου του εργαζόμενου λαού, να ακυρώσει τα σχέδια ολοκληρωτικής παράδοσης της Κοινωνικής Ασφάλισης στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών!

Με μπαράζ δηλώσεων για το "νέο Ασφαλιστικό", για το "Ασφαλιστικό του μέλλοντος" και άλλα παρόμοια, τα στελέχη της κυβέρνησης ΝΔ επιχειρούν να αξιοποιήσουν τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας για τον νόμο - λαιμητόμο του Κατρούγκαλου, προκειμένου να προχωρήσουν στην επόμενη "πίστα" της ιδιωτικοποίησης της Κοινωνικής Ασφάλισης, συνεχίζοντας την αντιασφαλιστική επίθεση από εκεί που την έφτασε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Το έργο το έχουν ξαναδεί οι συνταξιούχοι και ασφαλισμένοι. Εχουν ξανακούσει τους ίδιους ακριβώς ισχυρισμούς περί "νέου", "δίκαιου" και "βιώσιμου" Ασφαλιστικού, τους οποίους αναμασούσαν οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, πριν και μετά την ψήφιση του νόμου 4387 το Μάη του 2016, του νόμου - λαιμητόμου που ενσωμάτωσε όλες τις προηγούμενες αντιασφαλιστικές ανατροπές και πρόσθεσε νέα βάρβαρα χτυπήματα, του νόμου που προετοίμασε το έδαφος για τη σημερινή επιχείρηση παραπέρα ιδιωτικοποίησης της Κοινωνικής Ασφάλισης. Για τους μονοπωλιακούς ομίλους οι συντάξεις είναι βάρος, ενώ οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στο Ασφαλιστικό είναι ταυτόχρονα και πηγή νέων κεφαλαίων, αφού οι περικοπές δεν "σώζουν" την οικονομία γενικά, όπως ισχυρίζονται, αλλά μόνο το κεφάλαιο.

Οι αποφάσεις του ΣτΕ δεν αναιρούν ούτε αγγίζουν καν τον αντιδραστικό χαρακτήρα όλων των παρεμβάσεων των τριών μνημονίων, το γεγονός ότι κάτω και από τις Οδηγίες και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, η προστασία του γήρατος ή της ασθένειας και της ζωής μετατράπηκαν σε "δημοσιονομικό μέγεθος" που πρέπει να υπηρετεί τη "σταθερότητα" της "εθνικής οικονομίας", δηλαδή την κερδοφορία των επιχειρήσεων.

Δεν αναιρούν τους κοινούς "αναπτυξιακούς" στόχους των κυβερνήσεων ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ για ολοένα και μεγαλύτερη απαλλαγή του κεφαλαίου και του κράτους του από το "κόστος" της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Δεν αναιρούν τις τεράστιες περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις στους "παλιούς" συνταξιούχους, την αφαίρεση της 13ης και 14ης σύνταξης, την αύξηση των ορίων ηλικίας στα 67 έτη, την αύξηση από τα 35 στα 40 και στα 42 χρόνια εργασίας για το δικαίωμα στην πλήρη σύνταξη, τη μεγάλη μείωση των νέων συντάξεων μετά το Μάη του 2016!

Κατά συνέπεια, και οι ανατροπές που επιβλήθηκαν πριν από το νόμο Κατρούγκαλου αλλά και ο ίδιος ο νόμος παραμένουν σε ισχύ, συνεχίζοντας να παράγουν καταστροφικά αποτελέσματα για τους 2,5 εκατομμύρια συνταξιούχους και τους 3,9 εκατομμύρια σημερινούς ασφαλισμένους, επιβεβαιώνοντας ότι είναι και ο καλύτερος "χορηγός" της ιδιωτικοποίησης!

Η παραπέρα συρρίκνωση των συντάξεων και των κοινωνικών παροχών, η πρόσθετη ελάφρυνση των καπιταλιστικών επιχειρήσεων από τις ασφαλιστικές εισφορές, η συνέχιση της περικοπής της κρατικής χρηματοδότησης προς την Κοινωνική Ασφάλιση, σε συνυπολογισμό με τις νέες δικαστικές αποφάσεις, είναι το έδαφος πάνω στο οποίο η κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται να πουλήσει ως "λύση" την ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης.

Το περιβόητο "νέο Ασφαλιστικό" της ΝΔ είναι παλιό και δοκιμασμένο. Το σύστημα των "τριών πυλώνων", η μετατροπή της ασφάλισης των γηρατειών σε "ατομική υπόθεση" είναι κάτι που το ζουν εκατομμύρια ανασφάλιστοι και ασφαλισμένοι στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες.

Το σύστημα των τριών πυλώνων, που επέκτεινε ο νόμος Κατρούγκαλου, σημαίνει ιδιωτικά κεφαλαιοποιητικά συστήματα, τα περίφημα επαγγελματικά ταμεία και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, και έναν λεγόμενο "δημόσιο πυλώνα", που θα περιορίζεται σε ένα επίδομα στο ύψος της σημερινής "εθνικής σύνταξης" των 300 ευρώ και θα χρηματοδοτείται από τη γενική φορολογία. Στην ουσία απαλλάσσει το κράτος από την υποχρέωση στην Κοινωνική Ασφάλιση. Στην κατεύθυνση αυτή οι συντάξεις, κύριες και επικουρικές, ρίχνονται όλο και πιο βαθιά στα Τάρταρα. Το πρώτο θύμα είναι οι επικουρικές, τις οποίες η κυβέρνηση εισάγει σε σύστημα άμεσης κεφαλαιοποίησης, δηλαδή στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.

Σε αυτό το σύστημα ξέρεις τι θα δίνεις, άγνωστο τι θα πάρεις, αφού τα χρήματα τα διαχειρίζονται "επενδυτές" που τα επενδύουν, τα τζογάρουν στα χρηματιστήρια. Τα γεγονότα χρεοκοπίας τέτοιων εταιρειών, που άφησαν στην ένδεια εκατομμύρια ασφαλισμένους, είναι πολύ πρόσφατα.

Τις τελευταίες μέρες δεν μπορούν να συγκρατήσουν τη χαρά τους οι έμποροι της Υγείας, οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, οι εργοδοτικές ενώσεις των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των μεγαλεμπόρων, των μεγαλοξενοδόχων, και όλοι, μαζί με τα κυβερνητικά στελέχη, αναφωνούν: "Η ώρα της ιδιωτικής ασφάλισης ήρθε!"...

Να τους κόψουμε τη φόρα!

Το σκηνικό που χτίζεται και προετοιμάζει τα νέα δεινά για συνταξιούχους και ασφαλισμένους μπορεί να το ανατρέψει ο κοινός αγώνας των εργαζομένων, των συνταξιούχων, σε συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα, που θα έχει ως σημαία του τη διεκδίκηση Δημόσιας Υποχρεωτικής Κοινωνικής Ασφάλισης.

Αγώνας μαζικός, οργανωμένος, μέσα στους χώρους δουλειάς, στις πόλεις και τα χωριά, για την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων των κυβερνήσεων και των τριών μνημονίων των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ.

Για να επιστραφούν όλα τα κλεμμένα αποθεματικά των Ταμείων. Είναι ο ιδρώτας και το αίμα του εργαζόμενου λαού μας, δεν μπορεί να περάσει η λογική που καλλιεργούν τα αστικά κόμματα, "περασμένα - ξεχασμένα"! Να θυμίσουμε ότι μόνο με το περιβόητο PSI, το "κούρεμα" δηλαδή των ασφαλιστικών ταμείων για τη σωτηρία των τραπεζών, χάθηκαν πάνω από 10 δισ. ευρώ σε ένα βράδυ!

Να πληρώσουν το κράτος και η εργοδοσία! Καμία μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, που σημαίνει νέα μείωση του μισθού του εργαζόμενου στο τμήμα που πηγαίνει για τη σύνταξη και την Υγεία και απαλλαγή της μεγαλοεργοδοσίας.

Πλήρης αποκατάσταση όλων των απωλειών, μαζί και της 13ης και 14ης σύνταξης. Κατώτερη κύρια σύνταξη 600 ευρώ.

Διεκδίκηση τώρα αυξήσεων στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές, στις δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

Διεκδίκηση συντάξεων που θα εξασφαλίζουν αξιοπρέπεια στα γηρατειά, στη βάση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας και όχι με συνθήκες του προηγούμενου αιώνα, δουλειάς σε άθλιες συνθήκες ως τα βαθιά γεράματα.

Διεκδίκηση μείωσης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60 για τους άνδρες, στα 55 για τις γυναίκες. Με 5 χρόνια λιγότερης δουλειάς για τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα».

ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΜΕΤΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΝΑΥΠΗΓΟΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Η ίδρυσή του σημαντικό βήμα για την οργάνωση και την πάλη των εργαζομένων του κλάδου

Στις 13 και 14 Οκτώβρη οι πρώτες αρχαιρεσίες του νέου κλαδικού Συνδικάτου

Από τη Γενική Συνέλευση του Συνδικάτου
Από τη Γενική Συνέλευση του Συνδικάτου
Κυριακή πρωί στη Θεσσαλονίκη. Ηλιόλουστη μέρα, ίσως και ένα από τα τελευταία ζεστά πρωινά του χρόνου. Σε μια ουρά, μεταλλεργάτες, νέοι αλλά και μεγαλύτεροι σε ηλικία, περιμένουν σε μία αίθουσα του Εργατικού Κέντρου, μπροστά από τη συνάδελφό τους, για να πληρώσουν συνδρομή στο Συνδικάτο. Κάποιοι από αυτούς ξεκίνησαν νωρίτερα, ταξιδεύοντας από τους διπλανούς νομούς. Μερικοί, περιμένοντας, διαβάζουν το καταστατικό του Συνδικάτου που είναι τυπωμένο δίπλα στην ταμία.

Μια οποιαδήποτε άλλη Κυριακή, οι εργαζόμενοι αυτοί θα ξεκουράζονταν, θα περνούσαν χρόνο με τις οικογένειές τους. Εκείνη την Κυριακή, όμως, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου και Εργαζομένων Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Κεντρικής Μακεδονίας πραγματοποίησε Γενική Συνέλευση, στην οποία και αποφάσισε τη διεξαγωγή των πρώτων του εκλογών για την ανάδειξη Διοικητικού Συμβουλίου. Οι εκλογές θα διεξαχθούν στις 13 και 14 Οκτώβρη.

Ο πρόεδρος της προσωρινής διοίκησης του κλαδικού Συνδικάτου, Παναγιώτης Κολογκούνης, πήρε πρώτος το λόγο και ευχήθηκε στους εργαζόμενους καλή αρχή στο νέο ξεκίνημα: «Η σημερινή μέρα μπορεί να σηματοδοτήσει μια μεγάλη στροφή στον αγώνα για τα δικαιώματα των μεταλλεργατών! Να δώσει δύναμη και ελπίδα σε όλους εμάς που βρισκόμαστε εδώ μέσα και έχουμε τη διάθεση να αγωνιστούμε, αλλά και σε πολλούς άλλους συναδέλφους που δεν είναι σήμερα εδώ και αισθάνονται ακόμα μόνοι, αδυνατούν μπροστά στην τρομοκρατία της εργοδοσίας».

Η ανάπτυξη των μονοπωλίων πάτησε στα τσακισμένα δικαιώματα των εργατών του κλάδου

Η πρόσφατη ίδρυση του νέου κλαδικού Συνδικάτου αποτελεί σημαντικό σταθμό στην πορεία οργάνωσης των αγώνων των μεταλλεργατών της Κεντρικής Μακεδονίας.

Γεννήθηκε σε μια περίοδο κλιμάκωσης της επιθετικότητας της εργοδοσίας, μέσα από τις πρόσφατες αγωνιστικές κινητοποιήσεις και την παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων στον κλάδο, όπως και την προετοιμασία των δύο απεργιακών μαχών.

Το Συνδικάτο φιλοδοξεί να συσπειρώσει τους χιλιάδες εργαζόμενους ενός κλάδου όπου μονοπώλια όχι μόνο άντεξαν στην κρίση, αλλά σήμερα γιγαντώνουν κιόλας τα κέρδη τους. Χαρακτηριστικά, μόνο οι εξαγωγές της ελληνικής βιομηχανίας αλουμινίου από 600 εκατ. ευρώ το 2009 τριπλασιάστηκαν στα 1,9 δισ. ευρώ το 2018, με σταθερή αύξηση κάθε χρόνο.

«Είναι αναμφισβήτητο γεγονός», τόνισε ο Π. Κολογκούνης, πως με όλες τις κυβερνήσεις, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ, «εγχώρια και διεθνή μονοπώλια στον κλάδο του Μετάλλου κέρδισαν αμύθητα πλούτη, ακόμα και κατά τη διάρκεια της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης».

Σε μεγάλες εταιρείες, όπως η «ΣΙΔΕΝΟΡ», η «Kleemann» και η «Pyramis», αλλά και σε μικρότερες, οι μισθοί τα χρόνια της κρίσης δέχτηκαν μειώσεις που σε περιπτώσεις έφτασαν μέχρι και το 30%. Χιλιάδες μεταλλεργάτες και στην περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας έμειναν άνεργοι, αποχώρησαν με «εθελούσια» ή συνταξιοδοτήθηκαν πρόωρα, όπως πρόσφατα στην περίπτωση της «Kleemann» και της «Alumil».

Η απληρωσιά, οι απλήρωτες υπερωρίες, η δεκάωρη και δωδεκάωρη δουλειά είναι προβλήματα που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι σε πολλά εργοστάσια, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον όμιλο «Alumil», ο οποίος έχει πάγια πρακτική να απολύει εκ περιτροπής, ανάλογα με τα σκαμπανεβάσματα των παραγγελιών.

Στην ΕΛΒΟ, η παραγωγική αδράνεια που επικράτησε τα τελευταία χρόνια και αφήνει μέχρι και σήμερα αναξιοποίητη την υποδομή, απαξιώνοντας την τεχνογνωσία που υπάρχει, έστρωσε το έδαφος για το κλείσιμό της ή για την πλήρη ή μερική ιδιωτικοποίησή της.

Η επίθεση του κεφαλαίου δεν σταματά εκεί. «Ολα αυτά τα χρόνια πληρώσαμε με αίμα την προσπάθεια των καπιταλιστών να βγουν από την κρίση διασφαλίζοντας τα κέρδη τους», συνέχισε ο πρόεδρος του Συνδικάτου, αναφέροντας τα συνεχόμενα εγκλήματα που συμβαίνουν στους χώρους εργασίας, δεκάδες μικρά ή σοβαρότερα «ατυχήματα» που δεν βλέπουν ποτέ το φως της δημοσιότητας, καθώς πνίγονται υπό το φόβο της απόλυσης. «Αποτελεί πολυτέλεια για τους καπιταλιστές και το κράτος τους η υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς», πρόσθεσε και θύμισε στους συναδέλφους του το τραγικό θανατηφόρο δυστύχημα στην EKME το Γενάρη και τα δύο εργατικά «ατυχήματα» τον Απρίλη, την ίδια μέρα, στην ίδια βάρδια, στη «ΣΙΔΕΝΟΡ».

«Εντείνουν την καταστολή γιατί έχουν να υλοποιήσουν σκληρά αντεργατικά μέτρα»

Αναφερόμενος στο πολυνομοσχέδιο - σκούπα της κυβέρνησης, τόνισε ότι τσακίζει τις κλαδικές συμβάσεις, με τις εξαιρέσεις και με την υπερίσχυση των τοπικών κλαδικών συμβάσεων έναντι των εθνικών, ενώ στοχεύει στο να δημιουργήσει εργασιακούς χώρους «αποστειρωμένους από συλλογική δράση, δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα».

Και πρόσθεσε:

«Το κύριο είναι ότι επιβάλλοντας στους εργαζόμενους ψηφοφορίες μακριά από οποιαδήποτε συλλογική διαδικασία, επιχειρούν να διευκολύνουν τον έλεγχό τους απευθείας από την εργοδοσία και τους ανθρώπους της, να υποσκάψουν τον ίδιο τον πυρήνα της συλλογικής δράσης ενός συνδικάτου, τη ζωντανή συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων στις δημοκρατικές λειτουργίες του, όπως είναι η Γενική Συνέλευση.

Μετά από 10 χρόνια κρίσης και τριών μνημονίων που σαν οδοστρωτήρας πέρασαν πάνω από τις ζωές μας και μας ανάγκασαν να πληρώσουμε την κρίση τους, έρχονται τώρα να μας χρεώσουν εκ νέου την ανάπτυξή τους. Γι' αυτό θέλουν να τελειώνουν μια και καλή με οποιαδήποτε οργανωμένη φωνή αμφισβήτησης και σύγκρουσης μέσα στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς».

Το ταξικό Συνδικάτο είναι η απάντηση στις δυνάμεις του εργατοπατερισμού

Ηδη στα πρώτα του βήματα το νέο κλαδικό Συνδικάτο έχει κατορθώσει δύο επιτυχίες. Μετά από παρέμβασή του, πέτυχε την ανάκληση δύο απολύσεων. Μία στην «Kleemann», όπου η εργοδοσία, προσπαθώντας να κόψει κάθε φωνή διαμαρτυρίας και αντίστασης σε μια σειρά από μέτρα που παίρνει απέναντι στους εργαζόμενους, συμπεριλαμβανομένων και απολύσεων, προσπάθησε να απολύσει πρωτοπόρο εργαζόμενο, και μία σε επιχείρηση βουλκανιζατέρ στη Θεσσαλονίκη, όπου η εργοδοσία προσπάθησε εκδικητικά να απολύσει εργαζόμενο για τη συμμετοχή του στην τελευταία απεργία.

Από την άλλη, η πλειοψηφία του ΔΣ του κλαδικού Σωματείου Μετάλλου Μακεδονίας - Θράκης (η οποία πρόσκειται στην ΠΑΣΚΕ), όπως ανέφερε ο Π. Κολογκούνης, όλα αυτά τα χρόνια που κλιμακώθηκε η επίθεση της εργοδοσίας και των κομμάτων της είτε ήταν απροκάλυπτα η φωνή της εργοδοσίας μέσα στο εργατικό κίνημα, είτε έλαμψε διά της απουσίας της.

Οπως σημείωσε χαρακτηριστικά, «βρίσκονται συνειδητά μακριά από τις ανάγκες των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, σταθερά απόντες από τα μεγάλα προβλήματα και τις κινητοποιήσεις. Απόντες ήταν και από τον πρόσφατο 2μηνο αγώνα στη "ΣΙΔΕΝΟΡ". Είναι οι ίδιοι που τα προηγούμενα χρόνια παρότρυναν συναδέλφους και τα σωματεία τους να δεχτούν μειώσεις "για να μην κλείσει η επιχείρηση", όπως στη "ΣΙΔΕΝΟΡ", και στη "Hellenic Steel" αρνούνταν να γράψουν συναδέλφους στο σωματείο, με διάφορες προφάσεις».

Να φτάσει το κάλεσμα του Συνδικάτου σε κάθε εργαζόμενο του κλάδου

Η σημασία της ίδρυσης του Συνδικάτου και η ανάγκη ολόπλευρης ενίσχυσής του υπογραμμίστηκαν και από τις υπόλοιπες τοποθετήσεις στη συνέλευση.

Ο Κ., αναφερόμενος στα παραπάνω κατά την παρέμβασή του, τόνισε πως αποδεικνύεται στην πράξη η αναγκαιότητα ύπαρξης του Συνδικάτου, του οποίου η συγκρότηση και διεύρυνση με ολοένα και περισσότερα μέλη αλλά και ο ταξικός, αγωνιστικός του προσανατολισμός θα δώσουν μια ηχηρή απάντηση στη σαπίλα της συνδικαλιστικής μαφίας που λυμαίνεται τη ΓΣΕΕ, στις δυνάμεις του εργατοπατερισμού που ελέγχουν το ΕΚΘ και την Ομοσπονδία του κλάδου και όλα τα προηγούμενα χρόνια έβαζαν πλάτη για να περάσουν όλα τα αντεργατικά μέτρα.

«Αυτά τώρα θα κοπούνε!», είπε στη συνέχεια ο Β., εκφράζοντας την βεβαιότητά του πως το νέο Συνδικάτο θα βρεθεί στην πρώτη γραμμή της ταξικής πάλης και θα δώσει όλες του τις δυνάμεις για να αποτελέσει πραγματικό στήριγμα των εργαζομένων. Πρόσθεσε ακόμα πως πρέπει το Συνδικάτο να αγκαλιάσει και να στηρίξει ιδιαίτερα τους νέους εργαζόμενους, που δεν έχουν πείρα από τη ζωντανή λειτουργία των σωματείων. «Θα πρέπει να μάθουμε», είπε, «αυτήν την πείρα πρέπει να την προφυλάξουμε, καθώς θα χρειαστεί αύριο να την κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας».

Ο Γ. συμπλήρωσε πως «έχουμε λάβει ήδη μηνύματα πως η ίδρυση του Συνδικάτου έχει δώσει ξανά την ελπίδα σε εργαζόμενους και έχει βοηθήσει στο να σπάσει η αντίληψη ότι η εργοδοσία είναι παντοδύναμη».

Στις τοποθετήσεις τους στη συνέλευση, τα μέλη του Συνδικάτου συμφώνησαν συνολικά στην ανάγκη το κάλεσμα μπροστά στις εκλογές να φτάσει σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή, ιδιαίτερα στους νέους και τις νέες που εργάζονται στον κλάδο, ώστε να οργανωθούν και να δώσουν με τη συμμετοχή τους ζωντάνια και δύναμη στο Συνδικάτο.

Τέλος, η Γενική Συνέλευση ψήφισε ομόφωνα τα διαδικαστικά των επερχόμενων εκλογών και ενέκρινε το κάλεσμα πάλης της προσωρινής διοίκησης για:

-- Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με σύγχρονους όρους δουλειάς, αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, διεύρυνση των κοινωνικών παροχών, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.

-- Ενα εργατικό κίνημα μαζικό, δημοκρατικό και ζωντανό, που θα παλεύει για την ταξική ενότητα και τα συμφέροντα των εργαζομένων μέσα στους χώρους δουλειάς, ανεξάρτητα από την κομματική ή πολιτική ταυτότητα του κάθε συναδέλφου.

-- Την πραγματική ανασύνταξη του εργατικού κινήματος που θα αμφισβητεί το κεφάλαιο και την εξουσία του.

ΕΠΟΧΙΚΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ
Δουλειά με ημερομηνία λήξης - επίδομα ανεργίας με το σταγονόμετρο

Μιλούν στον «Ριζοσπάστη» συνδικαλιστές από Κρήτη, Ρόδο και Ζάκυνθο

Από παρέμβαση της Επιτροπής Αγώνα Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ηρακλείου
Από παρέμβαση της Επιτροπής Αγώνα Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ηρακλείου
Την επιστροφή δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων στον κλάδο του Τουρισμού στην ανεργία φέρνει το τέλος της τουριστικής σεζόν.

Το κύμα των απολύσεων των εποχικών εργαζομένων έχει ξεκινήσει ήδη από τα τέλη του Σεπτέμβρη και συνεχίζεται το μήνα που διανύουμε. Οπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος η δουλειά με εξαντλητικά ωράρια, χωρίς ρεπό και ξεκούραση τους μήνες του καλοκαιριού δίνει τη σκυτάλη στην ανεργία και στον αγώνα των εργαζομένων να επιβιώσουν με το κατακρεουργημένο σε ύψος και διάρκεια επίδομα ανεργίας.

Τη φετινή χρονιά τα προβλήματα των εποχικών εργαζομένων διογκώνονται από την εξέλιξη της πτώχευσης του τουριστικού κολοσσού «Thomas Cook». Μετά το «κανόνι» του επιχειρηματικού ομίλου, στα τέλη Σεπτέμβρη, εποχικοί εργαζόμενοι βλέπουν μια ώρα αρχύτερα την πόρτα της εξόδου από τη δουλειά, αγωνιούν αν θα συμπληρώσουν τα ένσημα που απαιτούνται για το επίδομα ανεργίας, βλέπουν τους μήνες της επιδότησης να τελειώνουν πολύ πριν ξεκινήσει η επόμενη σεζόν.

Για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι που περνούν τη σεζόν στην εκμετάλλευση και το χειμώνα στην ανεργία μιλούν στον «Ριζοσπάστη» συνδικαλιστές από την Κρήτη, τη Ρόδο και τη Ζάκυνθο, περιοχές στις οποίες η εποχική δουλειά είναι η κυρίαρχη συνθήκη για τους ξενοδοχοϋπαλλήλους, ενώ η κατάρρευση της «Thomas Cook» φορτώνει ακόμα περισσότερα προβλήματα στις πλάτες τους.

Ενα μήνα πιο νωρίς οι απολύσεις

Την απόλυση στο χέρι κρατούν ήδη εποχικοί εργαζόμενοι στην Κρήτη. Η λειτουργία του μεγαλύτερου μέρους των ξενοδοχειακών μονάδων ξεκινά τον Απρίλη και διαρκεί μέχρι το τέλος του Οκτώβρη, όπως μας εξηγεί ο Βαγγέλης Σοφίου, μέλος της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου και του ΔΣ του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ηρακλείου. Η επτάμηνη όμως λειτουργία των επιχειρήσεων δεν αντιστοιχεί σε ισάριθμους μήνες δουλειάς για τους εργαζόμενους.

«Το διάστημα αυτό είναι για τους περισσότερους εποχικούς κουτσουρεμένο», επισημαίνει. Αυτό συμβαίνει γιατί οι εργοδότες «σπρώχνουν» τις επαναπροσλήψεις των εποχικών όσο το δυνατόν πιο κοντά στην καταληκτική ημερομηνία, που για την περιοχή είναι η 20ή Μάη, ενώ ξεκινούν τις απολύσεις πριν βγει ο Σεπτέμβρης. Ετσι, κατά κανόνα οι εποχικοί «χάνουν ένα μισθό στην αρχή κι έναν στο τέλος της σεζόν», ενώ υπάρχουν εργαζόμενοι που δουλεύουν ακόμα μικρότερο διάστημα.

Φέτος, η πτώχευση της «Thomas Cook» επιτάχυνε τη διαδικασία των απολύσεων που βρίσκεται έτσι κι αλλιώς σε εξέλιξη. Στο νησί περίπου 25 ξενοδοχειακές μονάδες λειτουργούσαν με αποκλειστική συνεργασία με τον συγκεκριμένο επιχειρηματικό όμιλο, ενώ εκατοντάδες άλλες επιχειρήσεις είχαν κρατήσεις μέσω αυτού. Από την πλευρά των εργοδοτών, τόσο οι περιγραφές της «τραγικής κατάστασης» που διαμορφώνει η πτώχευση της εταιρείας, όσο και οι συμβουλές εφησυχασμού στους εργαζόμενους να «μην ανησυχούν» για τα δικαιώματά τους, προδιαγράφουν νέα επίθεση.

Την προσπάθεια αυτή οι εργαζόμενοι, όπως τονίζει ο Β. Σοφίου, «θα τη βρούμε μπροστά μας». Υπενθυμίζει ότι μπροστά στη λήξη της κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης στα τέλη του έτους, αλλά και της τοπικής ΣΣΕ που υπάρχει στο Ηράκλειο, οι μεγαλοξενοδόχοι θα επιδιώξουν να μετατρέψουν τις εξελίξεις σε μοχλό πίεσης για να επιδεινώσουν περαιτέρω τους όρους δουλειάς και αμοιβής των εργαζομένων.

Στο έδαφος αυτό, οι δυνάμεις της Επιτροπής Αγώνα Ξενοδοχοϋπαλλήλων στο Ηράκλειο σχεδιάζουν πρωτοβουλίες ενημέρωσης και συζήτησης με τους εργαζόμενους, προβάλλοντας αιτήματα που αφορούν το σύνολο των εποχικών και τονίζοντας την ανάγκη να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι τα σπασμένα της χρεοκοπίας της «Thomas Cook».

Μέτρα για τους ξενοδόχους - κοροϊδία για τους εργαζόμενους

Στη Ρόδο, οι επιπτώσεις της κατάρρευσης της «Thomas Cook» δεν έχουν εκδηλωθεί ακόμα στο σύνολό τους, όπως εκτιμά ο Μιχάλης Τσουρούτης, πρόεδρος του Σωματείου στο ξενοδοχείο «MiraMare» και μέλος της Διοίκησης του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων του νησιού. Ομως για τους εργαζόμενους στις δύο μονάδες που λειτουργεί η συγκεκριμένη εταιρεία («MiraMare» και «Sunwing») υπάρχει έντονη ανασφάλεια για την καταβολή της μισθοδοσίας του Οκτώβρη, των Δώρων και των επιδομάτων. Στο μεταξύ, οι απολύσεις έχουν ξεκινήσει, κατά την πάγια τακτική των ξενοδόχων να μην περιμένουν μέχρι να σταματήσουν οι ξενοδοχειακές μονάδες τη λειτουργία τους για τη σεζόν, αλλά να απολύουν εποχικούς από το Σεπτέμβρη.

Ο Μ. Τσουρούτης υπενθυμίζει ότι η δημοτική αρχή, στην ίδια κατεύθυνση με την κυβέρνηση, ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τα μέτρα στήριξης των ξενοδόχων, ενώ τα «μέτρα» για τους εργαζόμενους ισοδυναμούν με σκέτη κοροϊδία. Ετσι, έφερε στην πρώτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου πρόταση για έκτακτη χρηματοδότηση και απαλλαγές από τέλη για τους μεγαλοξενοδόχους, που υιοθετήθηκε από την πλειοψηφία. Την ίδια στιγμή, η κλαδική Σύμβαση δεν εφαρμόζεται παρά σε ελάχιστα ξενοδοχεία, ενώ τους πετσοκομμένους μισθούς των εργαζομένων διαδέχονται τώρα τα ψίχουλα του επιδόματος ανεργίας. Στην κατεύθυνση αυτή, συνδικαλιστές έκαναν παρέμβαση στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ενώ καλούν τους εργαζόμενους να μη δεχτούν να τους φορτώσουν τις συνέπειες της χρεοκοπίας του τουριστικού μονοπωλίου.

Απληρωτοι και με μισά ένσημα

Με εκατοντάδες εργαζόμενους έχει έρθει σε επαφή το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων και Εργαζομένων στον Τουρισμό - Επισιτισμό στη Ζάκυνθο, καθώς μάλιστα αυτήν την περίοδο βρίσκεται σε αρχαιρεσίες.

Οπως τονίζει ο πρόεδρος της απερχόμενης Διοίκησης, Θοδωρής Σαρακίνης, και στη Ζάκυνθο οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα της «Thomas Cook», χάνοντας τη δουλειά τους και το μισθό ενός μήνα.

Ωστόσο τα προβλήματα δεν περιορίζονται εδώ. Αρκετοί εποχικοί φτάνουν απλήρωτοι στο τέλος της σεζόν, καθώς «σε πολλούς οφείλεται ακόμα η μισθοδοσία του Αυγούστου», ενώ άλλες επιχειρήσεις «πληρώνουν με "έναντι"». Δεν λείπουν επίσης οι... δυσάρεστες εκπλήξεις για εργαζόμενους που τελειώνοντας τη σεζόν διαπιστώνουν ότι για τους μήνες που δούλεψαν οι εργοδότες δεν τους ασφάλισαν κανονικά, αλλά με ένσημο μερικής απασχόλησης, κάτι που αποτελεί διαδεδομένη εργοδοτική πρακτική.

Οσο για την ανασφάλεια που αφορά τις επαναπροσλήψεις για την επόμενη σεζόν, αυτή δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους στις συνεργαζόμενες με την «Thomas Cook» μονάδες. Οπως επισημαίνει ο Θ. Σαρακίνης, μεγάλη ξενοδοχειακή επιχείρηση του νησιού προχώρησε σε πώληση των ακινήτων στα οποία στεγάζονται οι μονάδες της, αφήνοντας τους εργαζόμενους να αγωνιούν για το εάν και με τι όρους θα κληθούν να δουλέψουν.

Απέναντι στην κατάσταση αυτή, το Σωματείο συζητά με τους εργαζόμενους την ανάγκη να ενισχύσουν τις γραμμές του με την ψήφο και τη δράση τους.

Να δοθεί επίδομα για όλους τους εποχικούς, για όλο το διάστημα ανεργίας

Κοινό πρόβλημα για όλους τους εποχικούς αποτελούν οι αντεργατικοί νόμοι που έχουν περιορίσει το χρονικό διάστημα για το οποίο δικαιούνται επίδομα ανεργίας.

Συγκεκριμένα, για τους εποχικούς ξενοδοχοϋπαλλήλους τα 400 ευρώ του μηνιαίου επιδόματος ανεργίας, που έτσι κι αλλιώς δεν επαρκούν για να καλύψουν ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες των ίδιων και των οικογενειών τους, καταβάλλονται μόνο για τρεις μήνες ετησίως. Ετσι, ένας εργαζόμενος που απολύεται τον Οκτώβρη και περιμένει να ξαναπιάσει δουλειά τον Απρίλη θα πρέπει να επιβιώσει τους μισούς από αυτούς τους έξι μήνες χωρίς επίδομα. Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα για όσους έχουν ήδη απολυθεί από τον Σεπτέμβρη και δεν ξέρουν αν θα κληθούν να πιάσουν ξανά δουλειά τον Απρίλη, το Μάη ή τον Ιούνη.

Στο έδαφος αυτό, αναδεικνύεται η κοροϊδία των «μέτρων» που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για τους εργαζόμενους που δουλεύουν σε συνεργαζόμενες με την «Thomas Cook» επιχειρήσεις. Για την κατηγορία αυτών των εργαζομένων τα απαιτούμενα ένσημα για τη χορήγηση επιδόματος ανεργίας μειώνονται από 100 σε 80, ενώ η χορήγηση του επιδόματος παρατείνεται για ένα μήνα. Μόνο που το ποσό του επιδόματος δεν αναπληρώνει το μισθό που έχασαν οι εργαζόμενοι, ενώ οι τρεις μήνες της επιδότησης που γίνονται τέσσερις δεν «βγάζουν» τους εποχικούς μέχρι την επόμενη σεζόν.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, η Πανελλαδική Γραμματεία Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων του ΠΑΜΕ απαιτεί να διασφαλιστεί ότι κανένας εργαζόμενος, είτε με άμεση σχέση εργασίας σε ξενοδοχειακή μονάδα διαχείρισης της «Thomas Cook» είτε σε ξενοδοχειακή μονάδα - κατάλυμα ή τουριστικό πρακτορείο που έχει πληγεί από την πτώχευση, δεν θα μείνει απλήρωτος ή ανασφάλιστος. Συνολικά, απέναντι στα μέτρα - κοροϊδία, απαιτεί επίδομα ανεργίας 600 ευρώ το μήνα, χωρίς όρους και περιορισμούς, σε όλους τους εποχικά εργαζόμενους, για όλη τη διάρκεια της ανεργίας. Διεκδικεί επίσης έκτακτο βοήθημα 1.000 ευρώ σε εργαζόμενους που μένουν άνεργοι ή απλήρωτοι, «πάγωμα» σε δάνεια και λογαριασμούς των εργαζομένων σε επιχειρήσεις που συνεργάζονταν με την πτωχευμένη «Thomas Cook» κ.ά.

ΒΑΜΒΑΚΟΠΑΡΑΓΩΓΟΙ
Αντιμέτωποι με το αίσχος των «ανοιχτών» και απαράδεκτα χαμηλών τιμών

Για άλλη μια φορά οι βαμβακοπαραγωγοί εκβιάζονται να πουλήσουν κοψοχρονιά

ICON

Για άλλη μια φορά οι βαμβακοπαραγωγοί εκβιάζονται να πουλήσουν κοψοχρονιά
Για άλλη μια χρονιά οι βιοπαλαιστές αγρότες έχουν να αντιμετωπίσουν το αίσχος των «ανοιχτών» και απαράδεκτα χαμηλών τιμών παραγωγού για το σύνολο των αγροτικών προϊόντων, τις οποίες επιβάλλουν οι εμποροβιομήχανοι, πατώντας πάνω στη διαχρονική πολιτική εξυπηρέτησης της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Το αποτέλεσμα είναι ουσιαστικά ο παραγωγός να μην πουλά, αλλά να παραδίδει στον έμπορο τη σοδειά του, χωρίς να γνωρίζει πόσο και πότε θα πληρωθεί. Σε συνδυασμό με τις μεγάλες περικοπές στις επιδοτήσεις που φέρνει η αναθεώρηση της ΚΑΠ, τη συνέχιση της αντιλαϊκής φοροληστείας, το υπέρογκο κόστος παραγωγής αλλά και τη συνέχιση της κοροϊδίας με τις αποζημιώσεις για τις καταστροφές στην παραγωγή από την κακοκαιρία, μειώνεται ακόμη περισσότερο το ήδη αποδεκατισμένο αγροτικό εισόδημα.

Στυγνή εκμετάλλευση από τους εκκοκκιστές, με τις «πλάτες» της αντιλαϊκής πολιτικής

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της τιμής παραγωγού στο βαμβάκι: Ενώ η ποιότητα του βαμβακιού είναι εξαιρετική για μία ακόμα χρονιά, δεν λαμβάνονται υπόψη τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του στη διαμόρφωση τιμής. Ετσι, οι τιμές που δίνουν οι εκκοκκιστές, με τις πλάτες της κυβέρνησης, είναι περίπου 40 λεπτά το κιλό, με αποτέλεσμα να υπάρχει χασούρα περίπου 10 λεπτά στο κιλό. Παίρνοντας υπόψη το κόστος παραγωγής (σπόροι, εφόδια, λιπάσματα, καύσιμα, ρεύμα, νερό), το οποίο συνεχώς αυξάνεται, η τιμή αυτή των 40 λεπτών είναι καταστροφική για τους βαμβακοπαραγωγούς, γιατί δεν καλύπτει ούτε τα έξοδά τους, πόσο μάλλον δεν αφήνει ένα βιώσιμο εισόδημα για τις ανάγκες τους.

Η ιστορία αυτή δεν είναι καινούργια. Για πολλά χρόνια, αξιοποιώντας διάφορες δικαιολογίες, η τιμή παραγωγού στο βαμβάκι παρέμενε χαμηλή. Τη μία ήταν η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, την άλλη έφταιγε η κρίση στην Τουρκία και άλλες φορές χρησιμοποιούνταν το επιχείρημα πως είναι χαμηλή η χρηματιστηριακή τιμή. Σε αυτό το πλαίσιο, μόνιμα χαμένοι έβγαιναν οι μικροί αγρότες, σε αντίθεση με μια χούφτα εμπόρων και εκκοκκιστών, που κερδοσκοπούσαν σε βάρος τους, εκμεταλλευόμενοι τη δουλειά και τον κόπο τους.

Ενδεικτικά, πέρυσι, αντιπροσωπεία της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων συναντήθηκε με την Επιτροπή Ανταγωνισμού, καταγγέλλοντας το ενδεχόμενο ύπαρξης καρτέλ των εκκοκκιστών στο βαμβάκι, καθώς και το γεγονός ότι η τιμή που πρόσφεραν οι εκκοκκιστές δεν εναρμονιζόταν με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά στο βαμβάκι.

Ολες οι κυβερνήσεις τα τελευταία 20 τουλάχιστον χρόνια, ωστόσο, εφάρμοσαν μια σειρά μέτρων που ενίσχυσαν το χτύπημα σε βάρος των βαμβακοπαραγωγών και συνολικά των μικρών αγροτών:

-- Κατάργησαν τους Οργανισμούς και δεν υπάρχει καμία προστασία ως προς την τιμή.

-- Κατάργησαν τις όποιες εγγυημένες τιμές και τη σύνδεση με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που υπήρχαν στα προϊόντα.

-- Εδωσαν το δικαίωμα να διπλοτιμολογείται - τριπλοτιμολογείται ένα προϊόν, ή να δίνεται μια προκαταβολή και για τα υπόλοιπα... «βλέπουμε».

-- Μείωσαν την εκκοκκιστική περίοδο και κατάργησαν τις εγγυητικές επιταγές των βιομηχάνων - μεγαλεμπόρων, οπότε οι μικροί αγρότες παραμένουν απροστάτευτοι στα όποια «κανόνια» σκάσουν, όπως έγινε σε διάφορα προϊόντα.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται η Διεπαγγελματική Οργάνωση Βάμβακος, στην οποία κουμάντο κάνουν οι εκκοκκιστές, έχοντας την πλειοψηφία στο ΔΣ. Οπως σε κάθε διεπαγγελματική, έχουν βάλει το λύκο (εκκοκκιστές) να διαπραγματεύεται με το πρόβατο (αγρότες). Ετσι, με όχημα τη Διεπαγγελματική προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις χαμηλές τιμές και την κερδοσκοπία, ότι γίνονται με τη συναίνεση των αγροτών, ότι δήθεν από κοινού διαμορφώνονται οι όροι εμπορίας και πώλησης των προϊόντων. Η πραγματικότητα βέβαια είναι ότι η Διεπαγγελματική όχι μόνο δεν διασφαλίζει τα συμφέροντα των παραγωγών, αλλά αποτελεί εργαλείο για μεγαλύτερη κερδοσκοπία σε βάρος τους.

Ευχολόγια άνευ αντικρίσματος από τη ΝΔ, υποκρισία από τον ΣΥΡΙΖΑ

Από τα τέλη Σεπτέμβρη, οι βαμβακοπαραγωγοί μετά από καλέσματα των Ενωτικών Ομοσπονδιών Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας και Λάρισας έχουν προχωρήσει σε σειρά κινητοποιήσεων, ενώ συναντήθηκαν και με τον υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κ. Σκρέκα.

Λίγες μέρες μετά έκανε δηλώσεις για το θέμα ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Μ. Βορίδης, αναφέροντας ότι «πρέπει να δοθεί μια δίκαιη τιμή στο βαμβάκι». Ο ίδιος ωστόσο και η κυβέρνηση, προσδιορίζοντας αυτήν την... «δικαιοσύνη», έχουν σπεύσει να ξεκαθαρίσουν πως δεν συμφωνούν με τις κατώτατες εγγυημένες τιμές, διότι τις απαγορεύει η νομοθεσία της ΕΕ.

Σε ανακοίνωσή της με αφορμή αυτές τις δηλώσεις, η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Νομού Λάρισας σημειώνει μεταξύ άλλων:

«Το πρόβλημα συνεχίζει να υφίσταται και δεν λύνεται με ευχολόγια, ούτε με ευγενικές παραινέσεις προς τους εκκοκκιστές, αν οι ίδιοι θέλουν και επιθυμούν, να πληρώσουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του βαμβακιού. (....) Το έδειξαν πέρυσι και φέτος, με μεγάλη χασούρα για τους παραγωγούς. Αντιθέτως, θέλουν να κερδοσκοπήσουν εις βάρος τους, αγοράζοντας κοψοχρονιά και μεγιστοποιώντας τα κέρδη τους.

Το κάλεσμα του κ. Βορίδη προς τους εκκοκκιστές για "δίκαιη τιμή" είναι άνευ περιεχομένου και χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα αν η κυβέρνηση και το υπουργείο δεν λάβουν όλα τα μέτρα ώστε να εξασφαλίσουν τη σύνδεση της τιμής με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του βαμβακιού, την κατάργηση του αίσχους των "ανοιχτών" και χαμηλών τιμών, κάτω από το κόστος παραγωγής.

Οι βαμβακοπαραγωγοί δεν θέλουν συμπάθεια και αναγνώριση του δίκιου τους στα λόγια, αλλά απαιτούν πράξεις από την κυβέρνηση ώστε να πληρώνονται το μόχθο τους».

Υποκριτικό είναι και το ενδιαφέρον του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κατέθεσε Επίκαιρη Ερώτηση ζητώντας άμεσα μέτρα για τη στήριξη της βαμβακοκαλλιέργειας. Και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όμως, όπως όλες οι κυβερνήσεις τα τελευταία 20χρόνια, υλοποίησε την πολιτική της ΚΑΠ και της ΕΕ, ψήφισε και υλοποίησε μια σειρά από μέτρα που προβλέπονταν στα μνημόνια και επιβάρυναν τους μικρομεσαίους αγρότες και ειδικά τους βαμβακοπαραγωγούς. Ενδεικτικά, και πέρυσι η τιμή στο βαμβάκι ήταν 10 λεπτά χαμηλότερη από αυτήν που έπρεπε.

Απάντηση με οργάνωση και πάλη

Η νέα μείωση του εισοδήματός τους από τις χαμηλές τιμές παραγωγού στα προϊόντα τους οδηγεί τους βιοπαλαιστές αγρότες σε απόγνωση και επιβεβαιώνει την εντεινόμενη επίθεση σε βάρος τους.

Το ζητούμενο είναι να συνειδητοποιήσουν ότι η πηγή όλων των προβλημάτων τους βρίσκεται στην πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου την οποία εφαρμόζουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις και τα κόμματα που υπηρετούν τα συμφέροντά του. Καμία αυταπάτη δεν μπορεί να υπάρξει για το ρόλο της σημερινής κυβέρνησης, που έπιασε το νήμα από εκεί που το είχε αφήσει η προηγούμενη, συνεχίζοντας στον ίδιο αντιλαϊκό δρόμο. Αυτή η πολιτική ευθύνεται για την κατρακύλα των τιμών παραγωγού, για τις περικοπές των επιδοτήσεων, για τη διόγκωση του κόστους παραγωγής. Ολα αυτά που βλάπτουν βαριά τους μικρούς αγρότες αλλά ευνοούν τα μεγάλα καρτέλ, που κερδοσκοπούν με αισχρό τρόπο σε βάρος και των παραγωγών και των καταναλωτών αγροτικών προϊόντων.

Στο πλαίσιο της πολιτικής που στοχεύει να περάσουν η γη, η αγροτική παραγωγή και η εμπορία των αγροτικών προϊόντων στα χέρια λίγων καπιταλιστών που δραστηριοποιούνται στον αγροτοδιατροφικό τομέα της οικονομίας, οι μικρομεσαίοι αγρότες δεν έχουν καμία τύχη. Οι κυβερνητικές διακηρύξεις περί «στήριξης του αγροτοδιατροφικού τομέα και της εξωστρέφειας» προωθούν αυτόν ακριβώς το δρόμο, της ενίσχυσης των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων και της καταστροφής των μικρομεσαίων αγροτοπαραγωγών.

Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι η οργάνωση και πάλη μέσα από τις γραμμές του οργανωμένου αγροτικού κινήματος, με την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, τους Αγροτικούς Συλλόγους, το δυνάμωμα της συμμαχίας και της κοινής δράσης με τους εργατοϋπαλλήλους και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα, για να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματά τους.

Οι βαμβακοπαραγωγοί πρέπει να βρίσκονται σε αγωνιστική εγρήγορση ώστε με τη δύναμη του αγώνα τους να επιβάλουν το δίκιο τους:

  • Για κατώτατες εγγυημένες τιμές που θα ανταποκρίνονται στο κόστος παραγωγής και θα διασφαλίζουν εισόδημα επιβίωσης στους μικρούς αγρότες.
  • Αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος από μείωση των τιμών και ζημιές στην παραγωγή που γίνονται χωρίς την ευθύνη των παραγωγών.
  • Μείωση του κόστους παραγωγής, αφορολόγητο πετρέλαιο, άμεση μείωση της τιμής του αγροτικού ρεύματος κατά 50%, κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια.
  • Να μην ισχύσουν οι περικοπές στις επιδοτήσεις - ενισχύσεις.

Ο δρόμος προς τη σωτηρία των μικρομεσαίων αγροτών περνάει μέσα από την πάλη για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, πάλη η οποία θα φέρνει στο προσκήνιο το σύνολο των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και θα ανοίγει την προοπτική για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και της γης, με διαφορετική οργάνωση της αγροτικής παραγωγής, έξω από τα δόκανα της ΚΑΠ της ΕΕ, συνολικά του καπιταλιστικού συστήματος. Με αυτόν τον τρόπο θα αναπτυχθούν οι τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, θα εξασφαλίζονται σταθερό και ικανοποιητικό εισόδημα για τον αγρότη, καλύτερη ζωή για την οικογένειά του και επαρκή, ποιοτικά, ασφαλή τρόφιμα, που θα καλύπτουν τις διατροφικές ανάγκες του λαού.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ