Να, λοιπόν, που ήρθε η ώρα να μάθουν και οι Ελληνες πολίτες - έστω και με κυβερνητικά μισόλογα - αυτό που οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι «σύμμαχοι» γνωρίζουν εδώ και χρόνια: Οτι, δηλαδή, η Ελλάδα μετατρέπεται με «σταθερά και αταλάντευτα» βήματα σε μια μπανανία του ευρωατλαντισμού, σε μια νομαρχία περιορισμένων αρμοδιοτήτων, όσον αφορά τη διαχείριση θεμάτων που σχετίζονται αυστηρά ακόμα και με τα «του οίκου της» θέματα!

Ταυτόχρονα αυτή η Ελλάδα - «προτεκτοράτο» και θύμα έχει τη μεγάλη τιμή να... (όσο κι αν μοιάζει αντιφατικό) αναλαμβάνει ρόλο θύτη στο σύστημα του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού. Ενας ρόλος που της ανατίθεται στο πλαίσιο του νεοταξίτικου διεθνούς περιβάλλοντος, αφού η «καλή» μας εγχώρια ολιγαρχία δείχνει να αναβαθμίζεται στο κλαμπ της ιμπεριαλιστικής συνενοχής.

Αν όμως γι' αυτή την εξέλιξη - όπως τη σηματοδοτεί η ΟΝΕ, το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ και η περιλάλητη παγκοσμιοποίηση - έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν ο Κόκκαλης, ο Λάτσης, ο Βαρδηνογιάννης, ποια είναι η αλήθεια για το τι περιμένει τον ελληνικό λαό και τον τόπο, μόλις σταματήσουν τα «όργανα»;

Οι σκέψεις που προκύπτουν από τις χτεσινές ανακοινώσεις του Δ. Ρέππα, οδηγούν αναπόφευκτα σε πολύ δυσάρεστες για τα λαϊκά συμφέροντα απαντήσεις. Ας δούμε τι είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος:

***

1ο. Αν και η Ελλάδα έχει μέχρι τώρα εφαρμόσει τη Συνθήκη της Λοζάνης, όπως ανέφερε, πρόσθεσε ωστόσο ότι «ασφαλώς, οι συνθήκες αλλάζουν», αφού «τα χρόνια περνούν», επειδή «λόγω της κινητικότητας... έχουμε να αντιμετωπίσουμε νέα δεδομένα»!

Του ζητήθηκαν διευκρινίσεις του κ. Ρέππα, αυτός ψέλλισε κάτι περί «μετακινήσεων πληθυσμών», που μπορεί να μην είναι μειονότητες, αλλά που η κυβέρνηση τις αντιμετωπίζει ως τέτοιες (;), συμπλήρωσε μερικά ακόμα ακατανόητα για να καταλήξει να... μην πει τίποτα. Ομως το ερώτημα ήταν σαφές: Ποιες πλευρές της Συνθήκης της Λοζάνης θεωρεί η κυβέρνηση ότι «πάλιωσαν» και όταν - με το αιτιολογικό ότι «πάλιωσαν» - λέει ότι θα τις αντιμετωπίσει σύμφωνα με το πνεύμα της ΕΕ, τι εννοεί; Αυτό ρωτήθηκε ο κ. Ρέππας.

Απάντηση δεν πήραμε. Γεγονός που εγείρει, τουλάχιστον, ερωτηματικά. Γιατί η Συνθήκη της Λοζάνης ρυθμίζει πολλά θέματα: Θέματα όπως της μειονότητας στη Θράκη, θέματα συνόρων, θέματα κυριαρχίας στο Αιγαίο, θέματα απαγόρευσης διέλευσης τουρκικών μαχητικών πάνω από τα ελληνικά νησιά κλπ. Ποια δεδομένα «άλλαξαν», λοιπόν; Μήπως την εποχή του νέου δόγματος και της νέας δομής του ΝΑΤΟ, που δεν αναγνωρίζει σύνορα, αλλά μόνο «όρια επιχειρησιακής ευθύνης», μήπως την εποχή που τα τουρκικά αεροπλάνα προσγειώνονται στην Ελλάδα στα πλαίσια της ΝΑΤΟικής άσκησης DYNAMIC MIX, αυτή η συνθήκη αρχίζει να γίνεται κάπως... ασφυκτική για τα δεδομένα της νέας τάξης;

Αλλο ερώτημα: Μια και βρισκόμαστε στην εποχή που οι «σύμμαχοι» και οι «εταίροι» βομβαρδίζουν, με πρόσχημα τη «διαφύλαξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μειονοτήτων» (!), όπως συνέβη στο Κοσσυφοπέδιο, μήπως έφτασε η ώρα να «προσαρμοστεί» και η Ελλάδα όσον αφορά το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας; Οχι, λέει ο κ. Ρέππας, χωρίς να δίνει περαιτέρω αποσαφηνίσεις σε τι, τότε, συνίστανται οι «αλλαγές». Εμείς πάντως απαιτείται να θυμίσουμε ότι και πέρσι τέτοιος καιρός ήταν, όταν ο Γ. Παπανδρέου είχε προκαλέσει σάλο με τις δηλώσεις του περί εθνοτικού αυτοπροσδιορισμού της μειονότητας στη Θράκη... Ρωτάμε: Μήπως τελικά ο εθελόδουλος εγχώριος κοσμοπολιτισμός αρχίζει να ακολουθεί την τακτική των Αμερικανών παραγόντων, που όταν τους μιλάς για Συνθήκη της Λοζάνης σου απαντούν: «Αυτή η συνθήκη τέλειωσε, κύριοι»!

***

2ο. Η κυβέρνηση τάχθηκε και επίσημα χτες υπέρ της κατάργησης του βέτο στην ΕΕ, για τα θέματα που αφορούν την άσκηση οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, από τη μια και για τα θέματα που άπτονται της πολιτικής εσωτερικής ασφάλειας και δικαιοσύνης, από την άλλη.

Βεβαίως, δεν έχει κανείς την αυταπάτη ότι υπήρχε περίπτωση, ακόμα και αν διατηρείτο το βέτο, ότι θα το ασκούσε ποτέ η κυβέρνηση Σημίτη. Ομως αυτό δεν αναιρεί ότι τα δεσμά σφίγγουν γύρω από το λαιμό του λαού. Στο όνομα της «ομοσπονδιοποίησης» και της ευρω-«πολιτικής ένωσης» των πολυεθνικών - μια ένωση που θα αποφασίζει και θα διατάζει από κοινού με το εγχώριο κεφάλαιο - ο τόπος θα γίνεται και με το νόμο, πλέον, το πεδίο εφαρμογής των αποφάσεων του «σκληρού πυρήνα» της ΕΕ, που μπορεί να αποφασίζει ό,τι θέλει, στο όνομα, πάντα, του «κοινού ευρωπαϊκού προσανατολισμού»: Από κατάργηση του ορίου των απολύσεων μέχρι αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και από συγκεκριμένα μέτρα - σε στιγμές μιας οικονομικής κρίσης για παράδειγμα - μέχρι πανευρωπαϊκό «πάγωμα» μισθών για το... καλό της ανταγωνιστικότητας του ευρωπαϊκού κεφαλαίου έναντι του αμερικανικού κ.ο.κ.

Οσο για την «ασφάλεια» της χώρας, είναι φανερή η άνευ «βέτο» πλέον αποδοχή από την κυβέρνηση όχι μόνο των αντιλήψεων που διαπνέουν τους «εταίρους» περί... τρομοκρατίας, αλλά και των πρακτικών μέτρων που εκείνοι θα υποδεικνύουν ακόμα και για θέματα «εσωτερικής ασφάλειας»! Αραγε θα έχουμε εφαρμογή αυτών των - άνευ βέτο επαναλαμβάνουμε - «συστάσεων» με αφορμή την Ολυμπιάδα, για παράδειγμα;...

***

Υπογραμμίζουμε ότι αντίστοιχη πλαστογραφία είχε γίνει στο Τάμπερε. Ηταν τότε που οι κυβερνώντες θέλησαν να κρύψουν την πραγματική δήλωση του κ. Γ. Παπανδρέου, ότι δηλαδή η κυβέρνηση δεν έχει κανένα ταμπού στην εκχώρηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας στην ΕΕ (!). Και τότε οι κυβερνώντες παραποίησαν τα πρακτικά. Πώς όμως να παραποιήσουν και να αποσιωπήσουν την εξόχως εθελόδουλη πολιτική τους;