Στο σημερινό 4σέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- ΣΕΤΗΠ: Ρεπορτάζ από τη μαζική εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση του Σωματείου την περασμένη Κυριακή

-- Πανελλαδική Ενωση Λιθογράφων - Σπουδαστικός Σύλλογος ΣΓΤΚΣ: Ημερίδα για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων στον κλάδο του Τύπου

-- ΙΓΜΕ: Συνέντευξη με εκπροσώπους της διοίκησης του Συνδικάτου Εργαζομένων ΙΓΜΕ για τις εξελίξεις στο Ινστιτούτο, τις επιδράσεις στους εργαζόμενους και τις αγωνιστικές τους πρωτοβουλίες

-- «Περιβαλλοντικό» χαράτσι στο νερό: Νέο βαρύ πλήγμα στους μικρομεσαίους αγρότες και τα λαϊκά νοικοκυριά

Από τη μαζική εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση του Συνδικάτου την περασμένη Κυριακή

Οι αρχαιρεσίες του σωματείου θα γίνουν από τις 7 έως τις 16 Ιούνη, με βάση πρόγραμμα που θα ανακοινώσει η εφορευτική επιτροπή.

Το Συνδικάτο, που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ, ανέπτυξε δράση μέσα σε συνθήκες κλιμάκωσης της αντιλαϊκής επίθεσης, μιας επίθεσης για τη διασφάλιση και την αύξηση των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων, για την υπηρέτηση της «ανάπτυξης», δηλαδή της ανάκαμψης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, υπογράμμισε στην εισήγηση ο πρόεδρος του απερχόμενου Διοικητικού Συμβουλίου, Αλέκος Περράκης.

Ειδικότερα όσον αφορά τον κλάδο των Τηλεπικοινωνιών και της Πληροφορικής (ΤΠΕ), σημείωσε πως πρόκειται για έναν από τους κλάδους «που δεν γνώρισαν μέσα στην κρίση μείωση της κερδοφορίας τους, αντίθετα τα μεγάλα μονοπώλια διασφάλισαν και αύξησαν αυτήν την κερδοφορία, παρά το γεγονός ότι υπήρχε σημαντικότατη μείωση του τζίρου». Ωστόσο, όπως τόνισε, «παρά την τεράστια πρόοδο στις τεχνολογικές δυνατότητες και τις επιστημονικές εξελίξεις, οι εργαζόμενοι του κλάδου ζουν και εργάζονται συνολικά σε χειρότερες συνθήκες χρόνο με το χρόνο».

«Τεράστιοι μονοπωλιακοί όμιλοι αλλά και εγχώρια μονοπώλια φαίνεται ότι επιλέγουν την Ελλάδα για επενδύσεις, γιατί ακριβώς έχουν βρει ένα υψηλά εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό με μισθολογικά και άλλα δικαιώματα πολύ χαμηλότερα από αυτά που επικρατούν σε άλλες χώρες της Ευρώπης και της Βορείου Αμερικής», σημείωσε ο Αλ. Περράκης και πρόσθεσε: «Οταν λοιπόν κυβέρνηση και αστικά κόμματα μιλάνε για χτύπημα της ανεργίας και πέρασμα στην ανάπτυξη, ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, εννοούν ακριβώς αυτό, δηλαδή την προσέλκυση επενδυτών, μεγάλων μονοπωλίων που θα βρίσκουν εργαζόμενους να δουλεύουν νύχτα με νύχτα, ακόμα και όταν αυτή η δουλειά μπορεί να μην τους εξασφαλίζει ούτε τις βασικές ανάγκες, πόσο μάλλον τις σύγχρονες διευρυμένες με βάση την τεράστια αύξηση της παραγωγικότητας».

Τόσο η εισήγηση στη συνέλευση όσο και οι τοποθετήσεις που ακολούθησαν, ανέδειξαν πλευρές της δράσης του Συνδικάτου: Τις κινητοποιήσεις ενάντια σε απολύσεις και μειώσεις μισθών, την αντιπαράθεση με την εργοδοσία που προσπαθεί να παρεμβαίνει τόσο με το «καρότο» όσο και με το «μαστίγιο» στη συνείδηση των εργαζομένων, τη διεκδίκηση επιχειρησιακών Συμβάσεων και κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης, με κριτήριο την ανάκτηση των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι τα τελευταία χρόνια και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

Την πρακτική της «ενοικίασης» εργαζομένων, που ξεκινώντας από τα τηλεφωνικά κέντρα επεκτείνεται σε όλα τα τμήματα, κατήγγειλαν εργαζόμενοι που πήραν το λόγο. «Οι μορφές αυτές εργασίας αποδείχθηκαν χρήσιμο εργαλείο στα χέρια των εργοδοτών, γιατί όχι μόνο δημιούργησαν εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων σπέρνοντας το διαχωρισμό μεταξύ μας, αλλά επιπλέον χτύπησαν τις επιχειρησιακές Συμβάσεις», τονίστηκε.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του ομίλου ΟΤΕ, στον οποίο εργάζονται πάνω από 4.500 εργαζόμενοι, είτε ως «ενοικιαζόμενοι» είτε με ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Ολοι τους βρίσκονται έξω από τις Συλλογικές Συμβάσεις.

Το κλαδικό Συνδικάτο, από την ίδρυσή του, το 2007, παίρνει πρωτοβουλίες για την οργάνωση στις γραμμές του και των «ενοικιαζόμενων» εργαζομένων, ενώ διεκδικεί κλαδική Σύμβαση που να καλύπτει όλους τους εργαζόμενους.

Απέναντι στην προσπάθεια αυτή βρίσκονται οι εργοδότες. Πρόσφατο «κρούσμα» η αγωγή από την εργοδοσία της «Forthnet» ενάντια στο επιχειρησιακό σωματείο, το οποίο συμπορεύεται με το ΣΕΤΗΠ. Με την αγωγή αυτή ζητούσε να καθαιρεθούν εκλεγμένοι στο ΔΣ του σωματείου, με την αιτιολογία ότι ήταν «ενοικιαζόμενοι» εργαζόμενοι από τρίτες επιχειρήσεις. Επιχείρησε, δηλαδή, να παρέμβει στην εσωτερική λειτουργία του Συνδικάτου, να υποδείξει ποιοι εργαζόμενοι μπορούν να γίνονται μέλη του και ποιοι όχι.

Εμπόδιο στην οργάνωση των «ενοικιαζόμενων» στέκονται και οι δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού. «Παριστάνουν ότι δεν υπάρχουμε», ήταν η φράση με την οποία συνοψίστηκε η στάση των δυνάμεων που πλειοψηφούν στη διοίκηση της ΟΜΕ ΟΤΕ. Οχι μόνο αποδέχονται την αθλιότητα της «ενοικιαζόμενης» εργασίας, αλλά δεν δέχονται στα σωματεία τούς εργαζόμενους που δουλεύουν κάτω από αυτό το καθεστώς.

Οι ίδιες πλειοψηφίες συνυπέγραψαν ΣΣΕ για τους εργαζόμενους στον ΟΤΕ με μισθολόγια 40% κάτω από αυτά που έπαιρναν οι παλιότεροι εργαζόμενοι. «Οι νέοι συνάδελφοι θα κάνουν 35 χρόνια να φτάσουν τα κατώτερα μισθολόγια, αν οι μισθολογικές ωριμάνσεις ξεπαγώσουν», υπογραμμίστηκε εισηγητικά.

Το Συνδικάτο αναμετριέται με την παρέμβαση της εργοδοσίας, που ξεδιπλώνεται μέσα από μια σειρά διαφορετικά κανάλια. Μάνατζερ, διευθύνοντες σύμβουλοι, στελέχη επιχειρηματικών ομίλων, καλούν συστηματικά τους εργαζόμενους να βάλουν πλάτη ώστε το «δικό τους» μονοπώλιο να βρεθεί πιο ενισχυμένο στο μεταξύ τους ανταγωνισμό.

Οι εργαζόμενοι περιέγραψαν μέσα από την πείρα τους τι συνθήκες δουλειάς και αμοιβής επιδιώκουν οι εργοδότες να φορτώσουν στην πλάτη τους.

Η εντατικοποίηση πάνω στην οποία «χτίζεται» το «οικονομικό θαύμα» του ΟΤΕ, για παράδειγμα, περιλαμβάνει μονοπρόσωπα τεχνικά συνεργεία, ακόμα και στην περίπτωση που πρέπει να γίνουν εργασίες σε στύλο, πρακτική που πολλαπλασιάζει τους κινδύνους και τα «ατυχήματα» για τους εργαζόμενους.

Κύμα απολύσεων αντιμετώπισαν οι εργαζόμενοι στη «Cyta» τον περασμένο Νοέμβρη, με την επίθεση να συνεχίζεται, αφού «για να πωληθεί η "Cyta" και κάθε "Cyta" πρέπει να μειωθούν οι μισθοί, να απολυθούν οι παλιότεροι εργαζόμενοι, πρέπει να φιμωθεί κάθε φωνή που μπορεί να βάλει εμπόδιο στα σχέδιά τους».

Δουλειά με 10ωρα και 12ωρα, απλήρωτες υπερωρίες, καθεστώς on call, χωρίς να πληρώνονται βραδινά ή Σαββατοκύριακα, είναι η πραγματικότητα στις εταιρείες Πληροφορικής. Σε αυτά προστίθεται η προσπάθεια χειραγώγησης, που θέλει τους εργαζόμενους να λένε «ευχαριστώ» επειδή η εταιρεία τούς παραχωρεί χώρο για να... παίζουν ποδοσφαιράκι στο γραφείο.

Η Γενική Συνέλευση έδωσε επίσης την ευκαιρία να ξεδιπλωθεί η αντιπαράθεση και με τις δυνάμεις εκείνες που δρουν στον κλάδο φορώντας «αριστερό» προσωπείο, μέσα από «συντονιστικά» που έχουν ως βασικό χαρακτηριστικό την κατεύθυνσή τους ενάντια στο ΣΕΤΗΠ και το ΠΑΜΕ. Ενα μέρος των δυνάμεων αυτών εκφράζεται στο Συνδικάτο μέσα από την παράταξη «Radical IT» (στηρίζεται από δυνάμεις ΛΑΕ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ).

Η αντιπαράθεση κινήθηκε γύρω από τη γραμμή του εργατικού κινήματος. Η «Ταξική Ενότητα» (στηρίζεται από το ΠΑΜΕ) τόνισε τα εξής: «Εχουμε σήμερα ανάγκη για ένα κίνημα που θα κινείται μακριά από τις αυταπάτες των κυβερνητικών αλλαγών που θα δώσουν τη λύση (...) Κόντρα στη λογική των σωματείων - εκλογικών μηχανισμών χωρίς Γενικές Συνελεύσεις, όπως σε αυτά του ΟΤΕ. Μακριά από τη λογική των συνεργασιών από τα πάνω με τα "συντονιστικά" για τα οποία δεν έχουν καμία γνώμη οι εργαζόμενοι, απέναντι στη λογική του συντεχνιασμού και της "ενότητας στο πρόβλημα" που αποπροσανατολίζει και κρύβει τις αιτίες που δημιουργούν τα προβλήματα. Ενα τέτοιο κίνημα, που θα δυναμώνει σε κάθε χώρο δουλειάς σε όλη την Ελλάδα με αυτή την κατεύθυνση μπορεί και φέρνει αποτελέσματα και μέσα σε αυτές τις συνθήκες, είναι ικανό να υπερασπιστεί και να διευρύνει τα δικαιώματα των εργαζομένων και ταυτόχρονα να προετοιμάζει την εργατική τάξη για τη συνολική ανατροπή».

Με βάση τα παραπάνω, το ΣΕΤΗΠ δίνει τη μάχη της οργάνωσης του αγώνα των εργαζομένων σε κάθε χώρο δουλειάς, ακόμα και εκεί που οι δυνάμεις του αποτελούν μειοψηφία. Ορισμένα πρόσφατα παραδείγματα είναι τα παρακάτω: Στη «Cyta» η Γενική Συνέλευση πριν την απεργία στις 17/5 υπερψήφισε το πλαίσιο της «Ταξικής Ενότητας» και το σωματείο συμμετείχε με το πανό του στην απεργιακή συγκέντρωση μαζί με τις δυνάμεις του ΣΕΤΗΠ. Στις κινητοποιήσεις που ξέσπασαν με αφορμή τη μείωση του διαλείμματος στη «Vodafone», το ΣΕΤΗΠ και το επιχειρησιακό σωματείο της «360 connect» οργάνωσαν την αντίδραση των εργαζομένων, προκήρυξαν στάσεις εργασίας, ενώ η πλειοψηφία του ΠΑΣΕ «Vodafone» κάλεσε τους εργαζόμενους να μη συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις, αλλά να μπουν για δουλειά, ένα κάλεσμα στο οποίο οι εργαζόμενοι γύρισαν την πλάτη. Στη «ΝΟΚΙΑ» οι ταξικές δυνάμεις διαμόρφωσαν σχέδιο ΣΣΕ λαμβάνοντας ως βάση τους όρους που ίσχυαν πριν την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων. «Αυτά που ζητάτε είναι μαξιμαλιστικά» ήταν η απάντηση της πλειοψηφίας της διοίκησης του σωματείου, η οποία πήγε να διαπραγματευτεί την υπογραφή Σύμβασης με επιχείρημα την κερδοφορία της εταιρείας, που της επιτρέπει να δώσει λίγα ψίχουλα στους εργαζόμενους. Το αποτέλεσμα ήταν η ΣΣΕ να μπει για τα καλά στο συρτάρι και η πάλη για την ανάκτηση των απωλειών να υπονομευτεί από το ίδιο το σωματείο...